ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
Gu Fei ยกดาบของเขาและพุ่งไปข้างหน้า ตรอกซอกซอยที่ว่านี้ซึ่งอยู่ที่ไหนสักแห่งบนถนนทางด้านขวา อยู่ใกล้กับทางเข้าหลักของสถาบันนักบวช ทุกคนหันหลังให้กับมันในขณะนี้ ตรอกนี้จะวนไปรอบๆ หลังสถาบันนักบวชและนำผู้คนไปยังตรอกทางซ้าย ถนนในเมืองต่างๆ ของ Parallel World ขยายออกไปทุกทิศทุกทาง มีรูปร่างและรูปแบบที่แตกต่างกัน Brother Assist ดูแผนที่; ความยุ่งเหยิงของถนนและเส้นทางที่ทักทายเขาดูเหมือนใยแมงมุม ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดที่เขียนอยู่ทุกหัวข้อ
ทุกคนไม่สนใจการยิงธนูของนักธนูทั้งห้าที่ Broken Water Arrow นำหน้า หลังจากดู Gu Fei จากไป พวกเขาก็หันหลังกลับ Young Master Han รีบนำกล้องส่องทางไกลกลับมาและใช้มันเพื่อสังเกตว่าอดีตทหารเหล่านี้มีปฏิกิริยาอย่างไรต่อการเปลี่ยนแปลงนี้ คนเหล่านั้นสามารถเห็นสิ่งที่กู่เฟยกำลังทำอยู่จากตำแหน่งปัจจุบันของพวกเขา และเห็นว่าพวกเขาใช้เวลานานเท่าใดในการโจมตีครั้งนี้ ไม่มีเหตุผลใดที่พวกเขาไม่รู้ว่าตรอกนั้นเชื่อมระหว่างถนนด้านซ้ายและขวา เมื่อเห็น Gu Fei เข้าไปในตรอกนั้น พวกเขาจะแสดงปฏิกิริยาอย่างไร?
ไม่มีอะไร. ทั้งห้าคนไม่มีปฏิกิริยาใดๆ และยังคงยิงกระสุนออกไปอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีใครขัดขวาง พวกเขารู้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาไร้ประสิทธิภาพเพียงใด แต่พวกเขาก็ยังพยายามก่อกวนนายน้อยฮันด้วย นายน้อยฮันเป็นคนช่างคิดตลอดเวลา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้มุ่งเน้นไปที่การรักษาของเขาโดยสิ้นเชิง ปล่อยให้ทุ่งหญ้ากลิ่นข้าวเปลือกและไม้เขียวขจีเป็นที่ปะติดปะต่อผู้คนทั้งซ้ายและขวา
พวกเขาจำนวนมากดูราวกับว่าพวกเขาไม่สนใจเกี่ยวกับกระสุนปืนที่มาจาก Broken Water Arrow และคนของเขา แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่นั้น มันไม่ได้เป็นเพียงสิ่งก่อสร้างที่พวกเขาสร้างขึ้นสำหรับศัตรู ความจริงก็คือช่องปาร์ตี้ของพวกเขากำลังยุ่งเพราะถูกสลักเกลียวและลูกธนูโจมตี พวกนักบวชมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการติดตาม นายน้อยฮันไม่ได้ทำงานของเขาอย่างขยันขันแข็ง ดังนั้นทุ่งหญ้ากลิ่นข้าวเปลือกและไม้เขียวขจีจึงต้องเผชิญกับแรงกดดันมหาศาล โดยสงสัยว่านี่เป็นเวลาที่พวกเขาควรหาที่กำบังในจุดเกิดหรือไม่ อย่างไรก็ตาม เมื่อไม่มีใครพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาค่อนข้างอายที่จะเป็นคนแนะนำ ทั้งสองหลบซ่อนตัวอยู่หลัง Southern Lone Blade ขณะที่พวกเขารักษาผู้ที่โดนโจมตี
มีเพียงคนเดียวที่มีช่วงเวลาง่ายๆ: Gu Xian
ชายคนนั้นย้ายหินของเขาเข้าไปในเขตปลอดภัยและเฝ้าดูกระสุนปืนที่พุ่งมาจากด้านนอก เขานั่งอยู่ในอิริยาบถเลข 4 แล้วถามเย่ เสี่ยวหวู่ว่า “พวกคุณอยู่ที่นี่ คุณกับเพื่อนยังไม่ออกไปอีกเหรอ?”
ทั้งสามคนยังคงเงียบแม้จะมีจิตใจที่ต่ำต้อยก็ตาม พวกเขาได้รับทราบแผนของ Broken Water Arrow แล้วในตอนนี้ ขณะนี้พวกเขากำลังพยายามหาเวลาที่ดีที่สุดในการประสานงาน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สนใจการยั่วยุของ Gu Xian อีกต่อไป
แม้จะมีชายสามคนที่เหลืออยู่แม่ Gu Xian ดูเหมือนจะไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้และดูพอใจมากเพียงแค่นั่งอยู่บนก้อนหินของเขา เขาเอนตัวพิงผนัง ฮัมเพลงเล็กน้อยขณะอดทนรอ
นอกจากนักธนูทั้งห้าและนักเวทย์สองคนแล้ว ยังไม่มีใครปรากฏตัวเลย นายน้อยฮันและคนอื่น ๆ เริ่มสงสัยมากขึ้นเรื่อย ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น และพวกเขายังคงติดต่อกับกู่เฟยตลอดเวลา ถามเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ในตอนท้าย
Gu Fei เดินตรงไปเรื่อย ๆ หลังจากที่เขาก้าวเข้าไปในซอย ตรอกซอกซอยแคบกว่าถนนด้านนอกมาก ปล่อยให้คนเดินเคียงบ่าเคียงไหล่กันครั้งละห้าคนเท่านั้น แน่นอนว่าจะไม่มีผู้เล่นคนไหนตั้งร้านในซอกเล็กๆ แบบนี้ และสำหรับตรอกนี้ที่จะเชื่อมระหว่างถนนตะวันออกและถนนตะวันตก มันเป็นทางอ้อมที่ไร้ความหมาย และไม่มีประโยชน์อื่นใดนอกจากทำให้การไหลของเมืองมีความหลากหลาย ของการจราจร ไม่มีใครใช้เส้นทางนี้เลยในขณะนี้ ซึ่งช่วยกู้เฟยได้ค่อนข้างนาน แวบเดียวตามถนนและเขาสามารถเอาทุกอย่างเข้ามาได้ เขาสามารถบอกได้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นในซอยนี้ สำหรับตรอกซอกซอยต่างๆ ที่ปรากฏระหว่างนี้… เขาจะรู้ก็ต่อเมื่อเขาเหลือบมองไปที่พวกเขาขณะที่เขาเดินผ่านไป
“มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า”
"ไม่."
“มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า”
"ไม่!"
“มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า”
"ไม่!"
Young Master Han และคนอื่น ๆ ยังคงส่งข้อความถึงคำถามนี้ของ Gu Fei และคำตอบของเขาก็เหมือนกันจนในที่สุดพวกเขาก็รำคาญ “ทำไมยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
“ไอ้บ้า! ไม่มีความหมายอะไรเลย คุณอยากให้ฉันทำอะไรบางอย่างแทนไหม” Gu Fei ทำอะไรไม่ถูก
“พิกัดของคุณคืออะไรกันแน่? คุณจะออกจากถนนด้านซ้ายหรือไม่”
“มันยังเร็วเกินไป!” กู่เฟยตอบกลับ
“ไม่มีทาง… คุณวิ่งด้วยความเร็วสูงสุดของคุณหรือเปล่า” นายน้อยหานถาม
“ความเร็วเต็มตลอดทาง” กู่เฟยตอบ
ดังนั้น นายน้อยฮันจึงหันไปดูแผนที่ของ Brother Assist “แผนที่ที่คุณมีไม่ถูกต้อง!”
บราเดอร์ Assist เก่งคณิตศาสตร์เช่นกัน และแผนที่มีมาตราส่วนอย่างแนบเนียน ทำให้ผู้เล่นคำนวณระยะทางของซอยนี้ได้ง่าย ด้วยความรู้เกี่ยวกับความเร็วในการเคลื่อนที่ของ Gu Fei เขาจึงคำนวณเวลาตามระยะทางที่เดินทาง และมันก็ชัดเจน ถ้ากู่เฟยวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด เขาควรจะใกล้ทางออกไปถนนด้านซ้าย ณ จุดนี้
แต่จากสิ่งที่ Gu Fei บอกพวกเขา มันยังเร็วเกินไปสำหรับเขาที่จะไปถึงทางออก เห็นได้ชัดว่ามีปัญหาเกี่ยวกับแผนที่
“มอด*rf*ck*r! ของเลียนแบบที่ดีปลอมตัวเป็นต้นฉบับ - ของปลอมที่ทำขึ้นอย่างต่ำต้อย!” พี่แอสโวยวาย ไม่มีทางทราบข้อผิดพลาดดังกล่าวบนแผนที่ได้หากไม่ได้ตรวจสอบการคำนวณที่แน่นอนด้วยตนเอง
“ชุดพิกัดปัจจุบันของคุณคืออะไร” Young Master Han ถาม Gu Fei
Gu Fei รายงาน Young Master Han ประมาณและชี้ให้เห็นบนแผนที่… ตามเครื่องหมายแผนที่ของ Brother Assist Gu Fei ไม่ได้อยู่บนถนน แต่อยู่ในกำแพง
บราเดอร์ Assist พูดอย่างเคอะเขิน “นี่… ฉันเองก็ไม่ได้ศึกษาแผนที่นี้จริงๆ เหมือนกัน”
นายน้อยฮันขมวดคิ้ว “ทุกเมืองมีแผนที่ของตัวเอง และไม่มีเวอร์ชันอื่นออกมาแล้วใช่ไหม”
พี่แอสพยักหน้า “ฉันได้ศึกษาปัญหานี้โดยเฉพาะ และยังไม่พบเมืองใดที่มีสองเวอร์ชันในตลาด ต้นฉบับทั้งหมดถูกแมปโดยนักทำแผนที่ก่อนที่คนอื่นจะคัดลอกไปขาย บางเมืองไม่มีต้นฉบับด้วยซ้ำ เช่น เมืองเสี่ยวหวู่ ฉันค้นหาแผนที่ครั้งล่าสุดที่เราไปที่นั่น แต่ฉันไม่พบแผนที่เลยแม้แต่ฉบับเดียว”
“แผนที่เหล่านี้สร้างขึ้นโดยผู้เล่น ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดความแตกต่าง เราจำเป็นต้องตรวจสอบในลักษณะนี้เพื่อค้นหาความแตกต่าง แต่แล้วพวกเขาล่ะ?” นายน้อยหานก็ถามสิ่งนี้
“คุณหมายถึง Broken Water Arrow และอื่น ๆ ?” บราเดอร์แอสซิสถามก่อนจะตัวแข็งทันที เขาหันกลับไปโดยไม่ได้ตั้งใจและมองไปที่สถาบันนักบวช แม้ว่าเขาจะไม่เห็นคนๆ นั้น แต่เขาก็นึกถึงเย่ เสี่ยวหวู่แล้ว – คนที่มีความเข้าใจเกมนี้ดีกว่าเขา
“ชายคนนั้นอาจมองเห็นความแตกต่างจากแผนที่” นายน้อยฮันกล่าวอย่างหนักแน่น
“อาจจะ…” บราเดอร์แอสซิสพูด
“บางทีเขาอาจมีแผนที่บริษัทเกมอย่างเป็นทางการอยู่ในมือด้วยซ้ำ แม้ว่าระบบจะไม่ให้สิ่งนี้ แต่ก็ไม่มีเหตุผลใดที่แผนกภายในของบริษัทจะไม่สามารถเข้าถึงสิ่งนั้นได้…” นายน้อยฮันกล่าวต่อ
“ดังนั้นแผนที่ Broken Water Arrow และคนของเขาจะต้องแม่นยำอย่างแน่นอน” บราเดอร์แอสซิสสรุป
“ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขารู้ว่าถ้าเรามีแผนที่อยู่ในมือ มันก็จะไม่ถูกต้องอย่างแน่นอน” Young Master Han ยังคงวิเคราะห์แนวคิดนี้ต่อไป
“นี่…” พวกเขาทั้งหมดพูดไม่ออก อดีตทหารครอบครองแผนที่ที่ถูกต้อง ในขณะที่แผนที่ในมือนายน้อยฮันและพวกพ้องนั้นไม่ถูกต้อง ซึ่งหมายความว่าอดีตทหารเหล่านั้นรู้ในทำนองเดียวกันว่าแผนที่ของพวกเขาไม่ถูกต้อง ซึ่งโดยทั่วไปหมายความว่าหน่วยของ Broken Water Arrow ทราบดีว่าการจัดเรียงคำสั่งของพวกเขาจะขึ้นอยู่กับแผนที่ที่ผิดพลาดนี้
กล่าวอีกนัยหนึ่ง อดีตทหารเหล่านี้รู้ดีว่ากู่เฟยจะลงเอยที่ไหนหลังจากเห็นเขาเข้าไปในตรอกบนถนนด้านขวา
ในทางกลับกัน นักเวทย์สองคนที่ก้าวเข้าไปในตรอกบนถนนด้านซ้าย จากล็อตที่นายน้อยฮันถืออยู่ อาจไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาทำจริงๆ
ดูเหมือนว่าจะสังเกตเห็นข้อผิดพลาดเกี่ยวกับความยาวของตรอกซอกซอย ใครจะรับประกันได้ว่าตรอก Gu Fei นั้นถูกวาดอย่างถูกต้อง?
———————————————
Gu Fei วิ่งมาระยะหนึ่งแล้ว แต่เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แม้ว่าเขาไม่มีแผนที่อยู่บนตัว แต่เขาจำทิศทางที่ตรอกจะนำหน้าไปได้หลังจากดูแผนที่ของ Brother Assist อย่างรวดเร็ว ในขณะนี้ เขารู้สึกว่าทิศทางที่เขากำลังจะเบี่ยงเบนไปจากสิ่งที่วาดไว้มากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเขาเดินต่อไป ดูเหมือนว่าเขาจะไม่พบตัวเองที่ออกจากถนนด้านซ้าย
ฉันเลี้ยวผิดหรือเปล่า Gu Fei สงสัยกับตัวเอง นับตั้งแต่เขาเข้าไปในตรอก จำนวนตรอกซอกซอยที่ตัดซอยนี้ก็มากกว่าจำนวนที่ปรากฎในแผนที่เช่นกัน Gu Fei ไม่กล้าที่จะย้อนรอยตามยถากรรมหรือไปตามตรอกจนจบ แต่นั่นก็เป็นสถานการณ์ที่เขาอยู่ในตอนนี้
แผนที่ไม่ถูกต้อง? เขาสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน เมื่อเห็นพิกัดที่อยู่ตรงหน้า เขารู้สึกว่าจำเป็นต้องกำหนดเส้นทางใหม่ ดังนั้นเขาจึงกระพริบตาและปรากฏตัวขึ้นในอากาศสูงห้าเมตร
บ้านด้านข้างของเขาสูงเพียงสองเมตรเล็กน้อย ดังนั้น Blink Gu Fei คนนี้จึงหล่อให้เขาสูงกว่าหลังคา เขาจงใจทำเช่นนี้เพื่อให้ได้จุดได้เปรียบที่สูงขึ้น
ห้าเมตรบนท้องฟ้า ร่างของกู่เฟยแขวนลอยอยู่ในอากาศครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะเริ่มลงมา เขารีบมองไปรอบๆ ตัวเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ และในทันใดนั้นเองที่เขาเห็นร่างมากมายกำลังวิ่งไปยังทิศทางหนึ่ง
นั่นคือพวกเขา? Gu Fei มีความคิดนี้เมื่อเขาเห็นกลุ่มนั้น แต่เขาหมดเวลาเพื่อดูอะไรเพิ่มเติมแล้ว ร่อนลงมาบนหลังคาสูงสองเมตร ความสูงไม่เพียงพอที่กู่เฟยจะมองเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น
ถนนเต็มไปด้วยผู้เล่นที่วิ่งไปทำธุรกิจในเกม มันคงเป็นการรีบเกินไปสำหรับเขาที่จะสันนิษฐานว่าพวกเขาคืออดีตทหารในแวบเดียว เมื่อมองไปรอบ ๆ Gu Fei ก็เห็นอาคารที่สูงกว่าอยู่ไม่ไกลจากเขาและเดินไปทางนั้น
คูลดาวน์ของ Blink ยังไม่สิ้นสุดเมื่อเขาไปถึงอาคาร ดังนั้นเขาจึงหยิบตะขอเกี่ยวของเขาออกมาแล้วโยนมันลงบนชายคา ยึดกรงเล็บไว้ขณะที่เขาไต่กำแพงอย่างรวดเร็ว เขามองหาที่ที่เขาเห็นผู้เล่นกลุ่มนั้นครั้งสุดท้าย แต่ก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย
จุดชมวิวที่อาคารหลังนี้ดีกว่าตำแหน่งเดิมของเขามาก ดังนั้นกู่เฟยจึงมองลงไปตามตรอกที่เขากำลังจะไปอีกครั้ง เขาเห็นว่ามันคดเคี้ยวและคดงอไปจนถึงทางออกได้อย่างไร… ติดอยู่ท่ามกลางทะเลบ้าน เขาไม่รู้ว่ามันไปทางไหน แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ มันจะนำเขาออกจากถนนด้านขวาของสถาบันนักบวช มันคงจะทรมานสำหรับเขาที่จะเดินทางกลับ
นี่เป็นช่วงเวลาที่ Young Master Han เริ่มตรวจสอบแผนที่อย่างใกล้ชิดหลังจากได้รับพิกัดของ Gu Fei และพบว่ามันผิดพลาด พวกเขาจึงรีบถามกู่เฟยเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขา
“หนทางข้างหน้าช่างทรมานเสียจริง” Gu Fei แสร้งทำเป็นลึกซึ้ง แต่ Young Master Han พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า "แผนที่ผิด"
“เอ๊ะ? พวกนายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง” Gu Fei รู้สึกประหลาดใจ
"ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนแล้ว?" นายน้อยหานถาม
“คุณไม่ได้ถามพิกัดของฉันมาก่อนเหรอ” กู่เฟยตอบ
“ตอนนี้ ปมของเรื่องไม่ได้อยู่ที่แผนที่ผิดพลาด แต่ศัตรูรู้ว่ามันไม่ถูกต้อง พวกเขากำลังใช้จุดนี้เล่นตลกกับเรา ทำให้คุณหลงทางและเสียเวลาเดินวนไปวนมา” นายน้อยฮันกล่าว
“ล่อเสือออกจากถ้ำ!” Gu Fei อุทาน
“คุณถ่อมตัวไม่ได้เหรอ” คนอื่น ๆ ในช่องปาร์ตี้ประท้วง
"ฉันจะกลับมา; พวกเจ้าเดี๋ยวก่อน!” กู่เฟยกล่าวว่า
“สแครม!” ทุกคนสาปแช่ง แม้ว่าพวกเขาจะสงสัย แต่ก็ยังไม่เห็นใครจากฝ่ายตรงข้ามทำการเคลื่อนไหวใด ๆ Broken Water Arrow และทีม Archer ของเขายังคงยิงจากระยะไกล พวกเขากำลังคิดจะทำอะไรต่อไปกันแน่?
"รอสักครู่. ฉันค้นพบแล้ว!” ทันใดนั้น Gu Fei ก็ส่งข้อความแม้ในขณะที่เขากระโดดลงจากอาคารที่เขาอยู่ ในเวลานั้น เขามองไปรอบๆ ตัวเขา Gu Fei ได้เห็นร่างหลายร่างวิ่งออกไปทีละคน กลุ่มนี้ปีนกำแพงสูงและกระโดดไปมาระหว่างบ้าน ทุกการกระทำของพวกเขาใช้จังหวะเดียวกันและจังหวะที่สอดคล้องกัน ถ้าเขาเห็นเพียงผู้เล่นกลุ่มนี้วิ่งอย่างบ้าคลั่งในการพบเห็นครั้งก่อน ตอนนี้เขาเห็นแล้วว่าพวกเขาประสานงานกันอย่างไร และสิ่งนี้บ่งบอกตัวตนของพวกเขาได้มากมาย การประสานงานและระเบียบวินัยในระดับนี้อาจหมายถึงพวกเขาเป็นอดีตทหารเท่านั้น
ตอนนี้ Gu Fei กลับมาอยู่บนหลังคาบ้านปกติ และเขาวิ่งไปในทิศทางที่เขาเห็นกลุ่มนั้นครั้งสุดท้าย หลังคาเรียงรายทั้งหมดแต่มีความสูงต่างกัน บางครั้งเขาต้องเดินด้ายบนกำแพงด้วยซ้ำ พูดง่ายๆก็คือมันค่อนข้างยาก Gu Fei จะไม่ฝึกฝนสิ่งนี้เมื่อเขาฝึกกังฟู ดังนั้นเขาจึงเดินค่อนข้างหยิ่งผยองไปตลอดทาง และจ้องมองไปยังทิศทางที่เขาต้องการจะไป เมื่อเขาเห็นร่างเหล่านั้นปรากฏขึ้นอีกครั้ง ทั้งหมดจะเคลื่อนผ่านจุดเดิมและเป็นลูกคลื่นทีละตัว แต่การได้เห็นครั้งที่สองนี้ทำให้กู่เฟยตระหนักได้ว่าพวกมันอยู่ห่างจากเขามากขึ้นไปอีก Gu Fei คิดว่าพวกเขากำลังทำสิ่งเดียวกันบนหลังคา: ไปตามถนนและตรอกซอกซอยเมื่อไม่มีทางเดินบนหลังคาข้างหน้า ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มากกว่า Gu Fei ดูราวกับว่าพวกเขาได้รับการฝึกฝนใน Qinggong 1
Qinggong มักเป็นภาพที่น่าอัศจรรย์ในนวนิยายเมื่อมันเป็นอะไรก็ได้ แต่ในชีวิตจริง วีรบุรุษที่มี Qinggong สามารถบินจากกำแพงหนึ่งไปอีกกำแพงหนึ่งโดยไม่ต้องกวนฝุ่นหรือสิ่งสกปรกใด ๆ แต่สิ่งที่ Gu Fei ทำก็แค่ไต่กำแพง มักจะใช้มือของเขาในกระบวนการเช่นกัน ฝุ่นและสิ่งสกปรก? ลืมการกวนใด ๆ Gu Fei จะทุบผนังและกระเบื้องโดยตรงด้วยขั้นตอนของเขา รบกวนผู้สัญจรไปมาในกระบวนการ หาก Chu Liuxiang 2 ทำในลักษณะเดียวกับ Gu Fei เขาคงถูกจับไปแล้วหลายครั้ง ทำไมเขาถึงมีโอกาสจีบสาวงามและวิ่งไล่จับกระโปรง?
“สถานการณ์เป็นอย่างไร? เกิดอะไรขึ้นที่นั่น?” Young Master Han และคนอื่น ๆ รอคอยตั้งแต่ Gu Fei กล่าวว่าเขาได้ค้นพบและไม่มีการตอบคำถามติดตามผลของพวกเขา Gu Fei ยุ่งอยู่กับการจับตาดูเป้าหมายของเขา และพิจารณาว่าเส้นทางการไล่ล่านี้ยากเพียงใด เขาแทบจะไม่สนใจที่จะตอบคำถามใด ๆ ของพวกเขา ในไม่ช้า Gu Fei ก็ค้นพบว่าตัวละคร Mage ที่มีความว่องไวของเขานั้นไร้ค่า เพราะเขาไม่มีทางที่จะตามเป้าหมายของเขาทันแม้ว่าเขาจะวิ่งด้วยความเร็วสูงสุดก็ตาม ดังนั้น เขาจึงหยุดและตอบว่า “ฉันเห็นพวกเขา ฉันกำลังไล่ล่าอยู่ตอนนี้”
“มันไม่ใช่กับดัก?” พี่แอสกลุ้มใจ
“ดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น พวกเขากำลังเร่งรีบ” กู่เฟยตอบ
“พวกมันมีกี่ตัว?”
“ฉันไม่ได้รับจำนวนพนักงานที่ถูกต้อง… มีสายของพวกเขา…” Gu Fei ใช้คำว่า 'string' เพื่ออธิบายความงามของอดีตทหารเหล่านั้นที่ปีนบ้านอย่างช่ำชอง เขากำลังทำสิ่งเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงรู้ว่ามันยากแค่ไหนสำหรับพวกเขาที่จะทำสิ่งนี้ในลักษณะที่ลื่นไหล
“พิกัด” นายน้อยฮันถาม
Gu Fei ส่งชุดไปหัวเราะหลังจากนั้น “จุดประสงค์ของการรับพิกัดของฉันคืออะไร? แผนที่ที่คุณมีนั้นผิดอยู่ดี”
“พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปทางใด” นายน้อยหานถาม
“ตะวันออกเฉียงใต้” Gu Fei ตอบ
พิกัดของไมล์ส…ในทิศตะวันออกเฉียงใต้… นายน้อยฮันกำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้เมื่อเขาเหลือบมองไปยังชุดพิกัดของพวกเขาด้วยความประหลาดใจ “สถาบันนักบวช…มีประตูหลัง?”
“ไม่มีทาง… ใช่ไหม?” ทุกคนตกใจไม่แพ้กัน ในขณะที่พวกเขาอยู่ในเมืองอื่น โครงสร้างของอาคารส่วนใหญ่เหมือนกันไม่มากก็น้อยทุกที่ เมืองที่พวกเขาคุ้นเคยไม่เคยมีเขตปลอดภัยที่มีประตูหลัง เมืองไป่ซีอาจแตกต่างในด้านนี้หรือไม่?
ทุกคนรีบไปที่ทางเข้าของ Priest Academy และมองเข้าไปในนั้น ครั้งแรกที่พวกเขาเห็น Gu Xian นั่งอยู่บนก้อนหินข้างประตู งีบหลับและดูเหมือนคนเฝ้าประตูมาก จากนั้นพวกเขาก็สังเกตเห็นนักบวชสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เย่ เสี่ยวหวู่ ทั้งสามถูกละเลยในขณะนี้ ตอนนี้พวกเขากำลังยืนเอาหลังพิงประตูหน้า เงยหน้าขึ้นมองตึกสูงที่หันหน้าเข้าหาประตู
อาคารหลังนี้เป็นโรงเรียนนักบวชจริงๆ… พูดอีกอย่างก็คือ หากสถาบันนักบวชถูกมองว่าเป็นโรงเรียน อาคารสูงใหญ่นั้นจะใช้เป็นอาคารหลักของสถาบัน ที่นี่ไม่เหมือนโบสถ์ เมื่อถอดเสาหินหนาสีขาวทั้งสิบสองต้นออกแล้ว มันก็เป็นเพียงอาคารธรรมดาที่หันหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้อย่างไม่ต้องสงสัย เป็นการยากที่จะบอกว่าอาคารมีกี่ชั้น และไม่มีหน้าต่างที่เปิดอยู่จำนวนมาก ดังนั้นแสงและการระบายอากาศของสถานที่จึงไม่ค่อยดีนัก ใครๆ ก็บอกได้ว่ามันเป็นสถานที่ที่มีแผนผังชั้นที่น่าจะมีมาตรฐานการครองชีพที่แย่ แต่นักบวชทั้งสามกลับจ้องมองมันราวกับคนงี่เง่า
หัวใจของนายน้อยฮันสั่นสะท้าน “พวกเขาคงไม่คิดจะกระโดดลงมาจากที่สูงขนาดนั้นหรอกมั้ง?”
“พวกเขาทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ?” ที่เหลือประหลาดใจเพราะไม่เคยเห็นใครทำอะไรบ้าๆ แบบนี้มาก่อน
ในท้ายที่สุด อดีตทหารเป็นผู้ให้คำอธิบายที่ดีที่สุดแก่พวกเขา หัวหลายหัวโผล่ออกมาจากบนหลังคาของอาคารนั้น และตามด้วยเชือกยาวที่คลายจากด้านบนลงมาที่พื้น พวงนี้กำเชือกยาวแต่ละเส้นแล้วเลื่อนลงมาโดยไม่พูดอะไร ชายห้าคนลงมาจากเชือกในคราวเดียว!
ไม่ใช่แค่แก๊งค์ของนายน้อยฮันอีกต่อไป แม้แต่คนที่อยู่ในบริเวณสถาบันนักบวชก็ยังตกตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็น ที่คิดว่าจะมีวิธีแบบนี้!
นี่เป็นฉากที่พวกเขาเคยเห็นในภาพยนตร์ฮ่องกง โดยนักแสดงรับบทเป็นหน่วยพิเศษ (S.D.U.) 3 และนักแสดงนำหลักมักจะลงมาหาอาชญากรอย่างกล้าหาญเพื่อเอาชนะพวกเขาทั้งหมดก่อนที่เขาจะบินออกไปด้วยเฮลิคอปเตอร์ โดยมีนางเอกอยู่ในอ้อมแขน…
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอดีตทหารเหล่านี้มีโอกาสเล่นเกมจำกัด การเตรียมตัวของพวกเขาจึงเป็นเรื่องพื้นฐานมาก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้อวดดีเป็นพิเศษในการแสดงของพวกเขา เพียงแค่จับเชือกแล้วเลื่อนลงมาอย่างชัดแจ้ง ผู้เล่นเหล่านี้ต่างเฝ้าดูอย่างว่างเปล่า บางคนถึงกับเริ่มครุ่นคิดเพิ่มเติม ทุกคนได้เห็นแล้วว่าพวกคุณสืบเชื้อสายมาอย่างไร พวกคุณจะกลับขึ้นมาได้อย่างไร?
“แล้วไงต่อ”
กลอุบายพิเศษนี้อดีตทหารทำให้ทุกคนประหลาดใจ หากต้องการเลือกวิธีการช่วยเหลือเช่นนี้ พวกเขาจะไม่ทนทุกข์ทรมานจากการไม่มีนักบวชอีกต่อไป! พวกเขาทำได้เพียงแค่เดินออกจากเขตปลอดภัยนี้ไปพร้อมกับนักบวชทั้งสาม หลังจากได้เรียนรู้บทเรียนที่แลกด้วยชีวิตของพวกเขาถึงสองครั้ง ตอนนี้พวกเขาต้องรู้แล้วว่านักบวชมีความสำคัญเพียงใด ดังนั้นชายทั้งสามคนย่อมได้รับการปกป้องภายในรูปแบบของพวกเขาเหมือนสมบัติล้ำค่า นอกจากนี้ เมื่อถูกรังแกด้วยวิธีไร้ยางอายจากมือของผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้น พวกเขาจะเพียงแค่อยู่เฉยๆ และรอตายที่นี่หรือไม่?
ขณะที่ผู้เชี่ยวชาญไม่แน่ใจว่าควรทำอย่างไร ทุกคนก็เห็นอีกร่างหนึ่ง สวมชุดคลุมสีดำและดาบสีม่วงแวววับ แวบมาจากบนยอดตึกสูง
“ไมล์!” ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ให้กำลังใจ ผู้ชายคนนี้มักจะปรากฏตัวอย่างน่าทึ่งในช่วงเวลาสำคัญเสมอ!
Gu Fei มีการเดินทางที่ยากลำบากเพื่อไล่ตามอดีตทหารเหล่านี้ และเมื่อเขาเจอภูมิประเทศที่ขรุขระมากขึ้นระหว่างทาง ชายคนนั้นก็ตัดสินใจใช้ Blink ของเขาเพื่อสำรวจ ในการไล่ตามอย่างร้อนแรง Gu Fei อย่างน้อยก็สามารถไล่ตามท้ายทีมได้ หลังจากที่ชายห้าคนเลื่อนลงมา อีกสี่คนกำลังจะตามพวกเขา แต่นั่นคือตอนที่ Gu Fei โจมตี
เขาเหวี่ยงแสงเดือนหงายไปที่ชายคนหนึ่งในสี่คน ทำให้คนๆ นี้กลิ้งไปมาตรงที่เขายืนอยู่ แต่ชายทั้งสองก็ตัวแข็งทื่อในชั่วขณะนั้น Gu Fei พูดอย่างหยาบคายกับผู้เล่นที่คาดหวังรอเขาอยู่ในบริเวณสถานศึกษา “นี่ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของเขตปลอดภัย…”
ผู้เล่นสามารถเปล่งคาถาและเคลื่อนไหวเพื่อฟันผู้คนในโซนปลอดภัย แต่ผู้เล่นไม่สามารถหวังว่าการโจมตีของพวกเขาจะพบเป้าหมาย ทั้งสองที่เพิ่งแลกหมัดกันสังเกตเห็นจุดนี้ ในขณะเดียวกัน อีกสามคนที่วางแผนจะช่วยเขาในตอนแรกก็ฉลองทันทีเมื่อรู้เรื่องนี้
ในที่สุดพวกเขาก็ใช้ประโยชน์จากกฎของเกมได้สำเร็จ! อดีตทหารมีความสุขและไม่สนใจ Gu Fei ขณะที่พวกเขาแต่ละคนคว้าเชือกและไปที่ S.D.U.
Gu Fei ไล่ตามพวกเขาจนถึงหิ้ง จ้องมองอย่างสงสัยที่อดีตทหารเหล่านี้ที่ถือเชือกของพวกเขา “พูดว่า ในเขตปลอดภัย… เฉพาะผู้เล่นเท่านั้นที่ปลอดภัย และเชือกก็เป็นเกมที่ยุติธรรม ใช่ไหม”
Gu Fei เคยมีประสบการณ์นี้มาก่อน ก่อนหน้านี้เขาเคยใช้คาถาไฟเพื่อเผาการ์ดเล่นของ Flame Singed Clothes ซึ่งหมายความว่าการป้องกันโซนปลอดภัยนั้นมีไว้สำหรับผู้เล่นเท่านั้น เมื่ออดีตทหารเหล่านี้ได้ยินเขาพูดเช่นนั้น ใบหน้าของพวกเขาก็ซีดลงทันที พวกเขาเฝ้าดูเขาดึงกริชออกมาจากกระเป๋ามิติของเขา อาวุธระดับสีขาวที่มนุษย์หมาป่าเลเวล 70 ทำหล่นนั้นมีความคมมาก และมันเหมาะสำหรับการตัดเนื้อหรือเชือก ดังนั้นเพียงแค่ปัดมือของเขาเพียงครั้งเดียว...
“อ๊ากกก!” อดีตทหารคนแรกกรีดร้องขณะที่เขาดิ่งลงสู่พื้น Gu Fei รีบยกแขนขึ้นเพื่อตัดเชือกเส้นที่สอง