ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
เมื่อผู้หญิงทุกคนได้ยินเช่นนั้น พวกเขาพบว่าคำแนะนำของ Brother Assist นั้นน่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง เหรียญทอง 250,000 เหรียญจะอยู่ได้นานแค่ไหน? สาวๆ คิดเรื่องนี้จากมุมมองที่ต่างออกไป 250,000 เหรียญทองสามารถซื้ออุปกรณ์ที่สวยงามและสวยงามได้มากมาย!
“นั่นเป็นความคิดที่ดีมาก!” Luo Luo พยักหน้าก่อนที่เธอจะถามว่า “แต่ไมล์ไม่ได้อยู่ใกล้ๆ เขาจะรังเกียจไหม”
“ไม่แน่นอน!” พี่ช่วยรีบพูด
Luo Luo หันไปมองนายน้อย Han อย่างสงสัย ผู้ชายคนนี้บอกว่าพวกเขาเป็นแค่พนักงานและไมลส์คือเจ้านายที่แท้จริง ดังนั้นทุกอย่างต้องผ่านเขา แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้ว พวกเขาจึงมีหน้าที่จัดหางานโดยตรง ความจริงของเรื่องนี้คืออะไรกันแน่?
นายน้อยฮันขี้เกียจเกินกว่าจะอธิบายตัวเองและยังคงจิบเหล้าต่อไปอย่างเงียบๆ Royal God Call และ War Without Wounds เริ่มอยู่ไม่สุขบนที่นั่งของพวกเขา เมื่อชายสองคนเห็นบราเดอร์ Assist แนะนำรายละเอียดของหน้าที่ในโรงปฏิบัติงานของ Thousand Miles Drunk ให้ผู้หญิงฟัง พวกเขาสบตากันและยิ้มอย่างมีเลศนัยขณะที่พวกเขาก้าวไปข้างหน้า “พี่แอส เราสองคนตัดสินใจเป็นพนักงานประจำแล้ว”
"ถาวร?" พี่ช่วยประหลาดใจ
“ก็… เราเคยบอกว่าอยากเป็นเทมส์มาก่อนใช่ไหม?” ทั้งสองหัวเราะแห้งๆ “ใช่ ทันใดนั้นเราก็ตระหนักว่าจะดีกว่าหากเราทำงานเป็นพนักงานประจำแทน”
นี่คือตอนที่บราเดอร์ Assist เข้าใจ หลังจากมองดูสถานการณ์ปัจจุบันอย่างรวดเร็วและเรียนรู้ว่าผู้หญิงเหล่านี้จะเข้าร่วม เห็นได้ชัดว่าชายสองคนนี้ตั้งใจที่จะทุ่มส่วนแบ่งของพวกเขาเหมือนยาทารักษาแผลเปิด อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ทำให้ Brother Assist อยู่ในจุดที่น่าอึดอัดใจ เขาหาพนักงานจากภายนอกเพราะ War Without Wounds และ Royal God Call ได้แสดงความปรารถนาที่จะหยุดทำงานก่อนหน้านี้ ดังนั้นเมื่อชายสองคนนี้กลับไปตามคำเรียกร้องเดิม ทำให้เขาเหลือกำลังคนมากเกินไป หมายความว่าส่วนแบ่งของการแตกครั้งสุดท้ายจะน้อยลง ด้วยอัตรานี้ เขาไม่เพียงแค่ตัดสินใจตรงนั้นแล้วจากนั้น เขาก็คิดว่าควรถามความคิดเห็นจากผู้อื่น: คนอื่นๆ ต้องการที่จะประหยัดความพยายามและหารายได้ให้น้อยลง หรือทำงานหนักมากขึ้นเพื่อให้ได้เงินมากขึ้น?
ด้วยความคิดนี้ บราเดอร์แอสซิสจึงหันสายตาไปยัง Southern Lone Blade และคนของเขา เพื่อค้นหาความคิดของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เนื่องจากพวกเขาเป็นคนที่เข้ามาเพียงเพื่อผลกำไรในการเลี้ยงชีพ เขาจึงขอความเห็นจากพวกเขาเกี่ยวกับการรับพนักงานเพิ่มก่อนที่จะเริ่มค้นหาเพื่อสนับสนุนพนักงานของพวกเขา
Southern Lone Blade และคนอื่นๆ สามารถบอกได้แน่นอนว่าอะไรเป็นแรงผลักดันให้ทั้งสองคนตัดสินใจเช่นนั้น และพวกเขาไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี การมีมือเพิ่มอีกสองคู่จะไม่แบ่งเงินกองกลางมากเกินไป และมือทั้งเจ็ดก็ไม่ได้เล็กมากขนาดนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีปัญหากับเรื่องนี้โดยธรรมชาติ Southern Lone Blade เพียงส่งข้อความส่วนตัวถึง Brother Assist “ขึ้นอยู่กับคุณ พวกเราไม่มีใครมีความคิดเห็นที่ชัดเจนในทางใดทางหนึ่ง”
ดังนั้น เห็นได้ชัดว่า Brother Assist จะไม่ปฏิเสธข้อเสนอของชายสองคนนี้ แต่เขากลับมองทั้งสองคนด้วยความรังเกียจอย่างเปิดเผยขณะที่เขาเห่า “คราวนี้คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ถอยออกไปโดยไม่ตั้งใจ!”
สงครามไร้บาดแผลและ Royal God Call พยักหน้าอย่างจริงจังก่อนจะหันกลับมาให้กำลังใจ Sword Demon “ทุกคนกลับมานั่งบนอานม้าอีกครั้ง และคุณเป็นคนเดียวที่ยังคงอารมณ์ไม่ดี ลืมมันไปซะ แล้วเข้าร่วมกับเราด้วย!”
Sword Demon ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ยิ้มให้กับทั้งสองโดยไม่พูดอะไรสักคำ พวกผู้หญิงยังอยู่รอบๆ ดังนั้นชายทั้งสองจึงไม่สนใจที่จะสนทนากับ Sword Demon ต่อไป และพวกเขาก็ไปหมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงทันที หัวเราะและคุยกันอย่างมีความสุข เมื่อเห็นการเปิดตัว Sword Demon เผชิญหน้ากับฝูงชนและกล่าวว่า “Dusky Cloud บอกว่าเขาจะมาที่เมือง Baishi หวังว่าจะมีเวลาพบกับทุกคนในวันพรุ่งนี้!”
“อ๋อ แค่เจอกันเหรอ” นายน้อยฮันหัวเราะอย่างสนุกสนาน
“อืม… ฉันไม่ได้ถาม แต่ฉันคิดว่านั่นไม่ใช่ทั้งหมด” Sword Demon มีความซื่อสัตย์ เก้าในสิบคนที่ติดต่อพวกเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้ส่วนใหญ่ต้องการพูดคุยเกี่ยวกับกิจวัตรการบดมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพ เนื่องจาก Dusky Cloud เป็นหัวหน้าใหญ่ของพันธมิตรของเขา มันสมเหตุสมผลแล้วที่เขาต้องการคว้าโอกาสนี้เพื่อรวบรวมความแข็งแกร่งให้ดียิ่งขึ้น
“เรามีเวลาแล้ว ทำไมคุณไม่โทรหาเขา” นายน้อยฮันพูดอย่างโอ้อวด Dusky Cloud ถือเป็นหัวหน้ากิลด์ที่ไม่ย่อท้อที่สุดใน Parallel World ในปัจจุบัน แต่น้ำเสียงของอดีตทำให้ฟังราวกับว่าคนหลังไม่ได้เป็นเพียงแค่เด็กส่งของ – การโทรเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอเพื่อให้ชายคนนั้นรีบไป .
Sword Demon ไม่สนใจเขา หันไปถามคนอื่นๆ ว่าพรุ่งนี้พวกเขาจะว่างเมื่อไหร่
“เรามีเวลาอีกมากในมือ แต่ Fleeting Smile และที่ดินของเขาล่ะ? เราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่พวกมันจะกระโดดออกมาสร้างความเสียหาย!” พี่ช่วยถามอย่างเป็นห่วง
“พวกเขายังคงต้องมองหาเราตั้งแต่แรก วันนี้เราจัดบทเรียนทั้งหมดที่เห็นได้ชัดเจนเกินไปที่โรงสีไวท์มิลล์ แล้วเราจะบังเอิญเจอพวกเขาอีกครั้งได้อย่างไร” ด้วยประสบการณ์มากมายในการต่อสู้ Southern Lone Blade และคนของเขาเสนอความมั่นใจนี้
“นั่นเป็นเรื่องจริง” พี่แอสพยักหน้า ตามแนวความคิดนี้ หมายความว่าทุกครั้งที่เวิร์คช็อปของพวกเขาประกาศเซสชันถัดไปของชั้นเรียน ทุกคนจะถูกเปิดเผยในที่สาธารณะ ดังนั้นผู้ชายเหล่านั้นจะมีช่วงเวลาที่ง่ายมากในการค้นหาพวกเขา แค่คิดถึงเรื่องนี้ Brother Assist ก็รู้สึกเหมือนมีก้างปลาติดคอ
“เพื่อให้เราแก้ไขปัญหานี้กับคนเหล่านั้นได้อย่างสมบูรณ์ เราจะต้องเข้าใจแรงจูงใจที่แท้จริงของพวกเขาก่อน พวกเขาตั้งใจจะยุ่งกับไมลส์มากขนาดไหน” Southern Lone Blade สงสัย
“ไม่รู้จัก!” ทุกคนส่ายหัว
“เราลืมถาม No Smile ก่อนหน้านี้ คุณเป็นเพื่อนกับบุคคลนั้นหรือไม่” พี่แอสถามไปทั่ว
“ลืมมันซะ เราจะให้ Miles ถาม Fleeting Smile ด้วยตัวเองในวันพรุ่งนี้!” มีคนพูด
ทุกคนเงียบไปครู่หนึ่ง เรากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ยุ่งเหยิงแบบไหนกัน...
——————————————–
ในไม่ช้าพวกผู้หญิงก็ออกจากโรงเตี๊ยมหลังจากอยู่พักหนึ่ง บางคนพร้อมที่จะออกจากระบบและคนอื่น ๆ ตั้งใจที่จะเล่นให้นานขึ้นอีกนิด กักขังแม้แต่วิญญาณของ War Without Wounds และ Royal God Call ออกไปเหมือนที่พวกเขาทำ ชายทั้งสองจงใจไล่ตามพวกเขาทันที
Southern Lone Blade และทีมของเขายังไม่สามารถฟื้นตัวจากการสูญเสียตั้งแต่ตอนนั้นกับ Utopian Magic Staff ดังนั้นพวกเขาจึงคว้าเวลาที่พวกเขาต้องบดขยี้ระดับของพวกเขา ทุ่งหญ้ากลิ่นข้าวเปลือกและไม้เขียวขจีชื่นชมทักษะที่นายน้อยฮันแสดงให้เห็นอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงขอให้เขาเข้าร่วมอย่างกระตือรือร้น เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญ ทุกคนจึงเข้าใจว่า Light Priest จะไม่สามารถบดขยี้คนเดียวได้อย่างสมบูรณ์ใน Parallel World และความจริงของคำกล่าวนี้ก็ชัดเจนมากขึ้นตามระดับที่สูงขึ้นที่พวกเขาได้รับ แม้แต่ความพยายามในการเก็บเลเวลผ่านเควสต์ก็ยังเป็นเรื่องยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหลาย ๆ เควสต์กำหนดให้ผู้เล่นต้องฆ่าสัตว์ประหลาด โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นอาชีพที่ต้องพึ่งพาการปาร์ตี้เป็นกลุ่ม
ไม่ว่าผู้เล่นจะเก่งกาจเพียงใด ก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะก้าวข้ามขีดจำกัดของอาชีพได้ ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้กำลังคิดถึงสิ่งนี้เมื่อพวกเขาพบว่าตัวเองน้ำตาไหล นี่เป็นเพราะความคิดของพวกเขาได้ไปที่ Gu Fei โดยไม่สมัครใจในขณะนั้น คนๆ นั้นมีทักษะที่เกินขีดจำกัดระดับอาชีพของเขาจริงๆ! Mage อย่าง Gu Fei นั้นไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง แต่ในความไร้เหตุผลนั้นทำให้เขาแสดงความไม่ย่อท้อ เมื่อปรากฎว่าไม่มีอะไรแน่นอนในโลกนี้
แน่นอนว่า Young Master Han นั้นไม่ได้วิเศษอะไรขนาดนั้น และเขาขึ้นอยู่กับการมีกลุ่มเมื่อเขาบดขยี้ระดับของเขา แต่ในขณะที่นักบวชส่วนใหญ่ชอบที่จะยึดติดกับทีมปกติ เขามักจะผสมปนเปกับทีมที่ไม่สังกัด อันที่จริง ด้วยทักษะของนายน้อยฮันที่มี มีคนจำนวนมากต้องการไปปาร์ตี้กับเขา แต่เนื่องจากตารางเวลาการบดของชายผู้นั้นไม่สม่ำเสมอ บางครั้งบดในเวลา 20.00 น. และในเวลาอื่น ๆ โดยเฉพาะเวลา 03:00 ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา จะมีพรรคพวกไหนทนเจ้าอารมณ์ของเขาได้? นายน้อยฮันไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้แม้แต่น้อย แต่ก็ยังยังคงยืนหยัดในแนวทางของเขาต่อไป ท้ายที่สุด เขาไม่ได้จู้จี้จุกจิกแม้แต่น้อยไม่ว่าเขาจะลงเอยด้วยกลุ่มใดเมื่อเขาออกจากประตูเมืองเพื่อทำงานประจำวัน
ผู้เล่นส่วนใหญ่จะค่อยๆ สร้างกลุ่มถาวรหลังจากเล่นและคลุกคลีกับผู้เล่นที่ไม่สังกัดเหล่านี้เมื่อเวลาผ่านไป แต่สำหรับ Young Master Han ยังคงยึดติดกับกลุ่มอิสระเหล่านี้ตั้งแต่เริ่มเบต้าจนถึงตอนนี้ นักบวชและมักจะเป็นคนที่มีอาชีพที่สามารถบดขยี้ได้ เกือบจะเป็นเรื่องผิดปกติที่จะพบ Light Priest ในสถานการณ์เดียวกับ Young Master Han
ทุกวันนี้อยู่เหนือเมืองหยุนต้วน ตามประตูเมืองที่ผู้เล่นจะมารวมตัวกันเพื่อจัดปาร์ตี้ มีผู้เล่นจำนวนมากที่รู้จักราชาผู้ไม่ย่อท้อแห่งปาร์ตี้ที่ไม่ย่อท้อ ตราบใดที่มีคนเชิญเขาไปงานปาร์ตี้ คนๆ นี้ก็จะยอมรับ และระดับของทักษะที่บุคคลนี้แสดงออกมานั้นช่างน่างุนงง ปาร์ตี้ถาวรจำนวนมากหวังว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องพานักบวชมาเมื่อพวกเขาเห็นการแสดงของเขา ในขณะที่ปาร์ตี้ใดก็ตามที่จัดการเขาได้มักจะคุยโวเรื่องนี้ในวันถัดไป หลายคนต้องการกำหนดเวลาว่านักบวชคนนั้นจะโม่แป้งเมื่อไหร่ เพื่อที่พวกเขาจะได้เจอเขาทุกครั้งที่ออกไปโม่แป้งด้วยตัวเอง… แต่ทุกคนก็ล้มเหลว การขาดตารางเวลาคือตารางเวลาที่มนุษย์ปฏิบัติตาม
เนื่องจากทีมของ Southern Lone Blade กำลังเชิญ Young Master Han มาบดขยี้ ในขณะเดียวกันเขาก็กำลังคิดที่จะปรับระดับเช่นกัน เขาไม่เห็นเหตุผลที่จะปฏิเสธข้อเสนอนี้และเข้าร่วมกับพวกเขา บราเดอร์ Assist และ Sword Demon เห็นว่าทุกคนกำลังจะจากไปและไม่ต้องการถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง ชายทั้งเจ็ดบวกสามคนจึงจัดตั้งกลุ่มชายสิบคนและออกไปโม่แข้งกัน
ค่ำคืนผ่านไปในลักษณะเช่นนี้ เมื่อ Gu Fei ออนไลน์ในตอนเช้าของวันถัดไป ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากการต่อสู้ครั้งใหญ่กับอดีตทหารเมื่อคืนนี้ ในขณะที่เขายังคงใช้เวลาตามปกติ เขาใช้เวลาทบทวนสถานการณ์การเก็บเลเวลกับนักเรียนของเขา เพียงเพื่อจะพบว่าทุกคนคุ้นเคยกับกิจวัตรนี้แล้ว และไม่ต้องการการสอนจากเขาอีกต่อไป เมื่อเขาไปทำ 'ภารกิจค่าหัว' เพียงไม่กี่ครั้งหลังจากนั้น เขาก็ตระหนักได้ว่ามันน่าตื่นเต้นเพียงใดที่ได้ต่อสู้กับอดีตทหารเหล่านั้นเมื่อคืนนี้ การรับผู้เล่นโดยเฉลี่ยหลังจากนั้นค่อนข้างน่าเบื่อเมื่อเปรียบเทียบ
เมื่อมองดูรายชื่อเพื่อนอย่างรวดเร็ว กู่เฟยก็เห็นว่าไม่มีสหายของเขาคนใดออนไลน์อยู่ และเย่ เสี่ยวหวู่ก็เช่นกัน เขาเดินเล่นรอบเมืองด้วยความเบื่อหน่ายและออฟไลน์หลังจากนั้นไม่นาน
เพื่อนของเขาออนไลน์เมื่อถึงเวลาที่เขาออนไลน์ในช่วงบ่าย ทันทีที่เขาเข้ามา เขาได้รับข้อความจาก Sword Demon Gu Fei คิดว่ามันน่าจะเป็นข้อมูลเกี่ยวกับศัตรูของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงเปิดหน้าต่างด้วยความตื่นเต้น เพียงเพื่อรับการแจ้งเตือนเกี่ยวกับ Dusky Cloud ที่จัดงานพบปะสังสรรค์ในวันนี้
แน่นอนว่าการพบปะกันสามารถทำได้ในโรงเตี๊ยมเท่านั้น ดังนั้น Gu Fei จึงเดินไปที่โรงเตี๊ยมอย่างกระสับกระส่ายและมาถึงเร็วกว่าเวลาที่กำหนดเล็กน้อย เขาสุ่มหาโต๊ะที่จะกางออกขณะที่เขารอ หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็เข้าไปในสถานที่ทีละคน Gu Fei ได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่เขาออกจากระบบและรู้สึกสบายใจเล็กน้อยเมื่อพบว่าเขาไม่ได้พลาดอะไรไป
“ถ้าคุณยังอยากเล่นอยู่ ทำไมคุณออกจากระบบเร็วจัง” สงครามที่ปราศจากบาดแผลไม่ได้รับการเหลียวแล
“คุณเองก็ไม่ใช่เด็กหนุ่ม ดังนั้นผมจะไม่แสดงความคิดเห็น แต่นี่เป็นแค่เกม คุณควรรู้จักการกลั่นกรอง!” Gu Fei วิจารณ์ War Without Wounds Sword Demon ที่ยืนอยู่ด้านข้างหน้าแดง เขาเป็นคนหนึ่งที่เล่นเกมอย่างบ้าคลั่งที่สุด ชื่อเล่นของเขาเป็นนักเล่นเกมอันดับหนึ่งเพียงเพื่อการแสดงหรือไม่?
ถึงกระนั้น การพูดคุยเกี่ยวกับการดูแลต่อหน้าเกมเมอร์รุ่นเก๋าก็ไม่ได้มากไปกว่าการขอดุอา ในขณะที่ทุกคนพูดถึง Gu Fei ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม ประตูโรงเตี๊ยมก็เปิดออกกว้าง เสียงหัวเราะดังลั่นออกมาจาก Dusky Cloud ขณะที่ชายคนนั้นทักทายทุกคน
Dusky Cloud นำสหายมามากมาย และไม่มีผู้เชี่ยวชาญคนใดที่แน่ใจว่าพวกเขาเคยพบหน้าเหล่านี้มาก่อน ไม่ว่าในกรณีใด นายน้อยฮันและคนอื่นๆ ทักทายพวกเขาด้วยการพยักหน้าและยิ้มเมื่อพวกเขาเดินผ่านไป สมาชิกทั้งหกคนจาก Young Master's Elite อยู่ที่นี่ และเนื่องจากทีม Southern Lone Blade เจ็ดคนไม่ได้มีความสัมพันธ์กับ Dusky Cloud มากนัก พวกเขาจึงไม่มีใครตั้งใจที่จะมาร่วมสนุก แต่เนื่องจากมีความเป็นไปได้ที่ดีที่พวกเขาจะจบลง หลังจากพูดคุยเกี่ยวกับกิจวัตรการบดมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพ Southern Lone Blade ถูกส่งเข้าร่วมการประชุมนี้ในฐานะตัวแทนของทั้งทีม
Southern Lone Blade ก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงเช่นกัน ดังนั้น Dusky Cloud จึงเต็มไปด้วยคำชมในทันทีที่พวกเขาได้รับการแนะนำอย่างเป็นทางการ แม้ว่าสายตาของเขาจะมองไปรอบ ๆ สถานที่นั้นโดยถามว่า Eternal Dominion อยู่ที่ไหน
แน่นอนว่า Eternal Dominion ออนไลน์ แต่เขาอยู่ในเรือลำเดียวกับคนของ Southern Lone Blade Eternal Dominion ไม่รู้จัก Dusky Cloud ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่เขาจะเข้าร่วมการชุมนุมครั้งนี้ ชื่อ Southern Lone Blade และ Eternal Dominion ถูกใช้ในโพสต์แรกที่ Brother Assist แจ้งไว้เมื่อเขาประกาศเวิร์กช็อปของพวกเขา และเห็นได้ชัดว่า Dusky Cloud ไม่ใช่คนพูดพล่อยๆ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนหัวข้อไปถามเกี่ยวกับเวิร์กชอปทันที . เขาไม่ได้อุ่นที่นั่งหรือหาเครื่องดื่มให้ตัวเองด้วยซ้ำ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขากระวนกระวายแค่ไหนที่ต้องลงมือทำธุรกิจ
“พี่ชาย แผนที่การเจียระไนอันใดที่พวกเจ้ากำลังคิดที่จะพัฒนาต่อไป?” Dusky Cloud ตรงไปตรงมากับคำถามของเขา นี่คือวิธีที่กลุ่มของเขาสื่อสารกัน ตราบเท่าที่พวกเขาคุ้นเคยและมีอุปนิสัยที่ดี Dusky Cloud และคนของเขาจะปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนญาติ และไม่สนใจความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นคนแปลกหน้าโดยสิ้นเชิง พวกเขาจะพูดโดยไม่มีการยับยั้งและจะพูดอะไรก็ตามที่อยู่ในใจ
“คนสุดท้ายเพิ่งจบไปเมื่อคืนนี้ เรายังไม่ได้วางแผนว่าแผนที่ต่อไปจะเป็นที่ใด!” พี่ช่วยตอบกลับ
“ฉันส่งคนไปศึกษาสิ่งที่คุณสอนเมื่อวานนี้” Dusky Cloud กล่าว “และพวกเขาบอกฉันว่าแผนที่แน่นขนัดขนาดไหน! พวกคุณจบการสอนชุดละกี่คน”
“ผู้เล่นประมาณ 400,000 คน!” พี่แอสไม่ปฏิเสธความจริง เมื่อพูดคุยกับคนเหล่านี้ เป็นการดีกว่าสำหรับทุกคนที่เกี่ยวข้องเพียงแค่ให้คำตอบแก่พวกเขาอย่างตรงไปตรงมาและไม่อ้อมค้อม
“นั่นอธิบายมัน!” Dusky Cloud อุทาน “ดูเหมือนว่าพวกพี่จะได้รับคำแนะนำที่ดีเช่นนี้ มันค่อนข้างยากสำหรับพวกเราที่กำลังเรียนรู้กิจวัตรของคุณ”
ทุกอย่างยังคงเป็นไปอย่างราบรื่นเมื่อวานนี้ เมื่อเขาเริ่มตั้งหลักในไวท์มิลล์พร้อมกับพันธมิตรของกิลด์ แต่เมื่อเวลาผ่านไป จำนวนผู้เล่นในแผนที่ก็เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ เมื่อถึงจุดสูงสุดในตอนเย็น ราวกับว่าจำนวนประชากรถูกระเบิดออก และแผนที่ White Mill ก็เกินจุดอิ่มตัวในทันที ไม่มีทางที่กิลด์ปัจจุบันจะยึดพื้นที่ของตนได้อีกต่อไปเมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาจะทำอะไรได้บ้างเมื่อผู้เล่นมาเป็นกลุ่มและค่อย ๆ ผลักพวกเขาออกจากส่วนที่แบ่งไว้อย่างเรียบร้อย
ความหนาแน่นของผู้เล่นที่พบใน White Mill นั้นน่าตกใจเมื่อมาถึงจุดนี้ และมอนสเตอร์ทั้งหมดก็ถูกบีบให้อยู่ในฝูงชนของผู้เล่น เกือบจะถึงจุดที่พวกเขาตายจากความอัดแน่นของทุกสิ่ง ดังนั้นประสิทธิภาพแบบใดที่ควรพูดถึง ? ไม่มีใครมีพื้นที่ว่างที่จะปลดปล่อยการโจมตีใดๆ เลย Warriors ที่ใช้ Cyclone อย่างไม่ตั้งใจน่าจะจบลงด้วยคะแนน PK หลายสิบแต้มบนหัวของพวกเขา
เสียงบ่นจากผู้เล่นเหล่านี้ดังก้องไปทั่ว แต่ก็ไม่มีใครฟังความคับข้องใจของพวกเขา บางคนไม่พอใจที่โรงฝึกของ Thousand Miles Drunk สอนผู้เล่นจำนวนมาก ในขณะที่บุคคลที่มีเหตุผลมากกว่าสามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่าการมีประชากรมากเกินไปนี้ไม่ได้เกิดจากผู้เล่นที่สอนโดย Thousand Miles Drunk's Workshop เท่านั้น ในช่วงเวลาเพียงวันเดียว ผู้คนจำนวนมากเริ่มสร้างกิจวัตรในแบบเถื่อนๆ และเป็นการยากที่จะไม่ตำหนิทุกคนที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ปัจจุบันที่พวกเขาทั้งหมดติดหล่ม
ถึงกระนั้น ท้ายที่สุด สิ่งที่ทำให้เรื่องทั้งหมดนี้ยังคงเป็นกิจวัตรการบดมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพ ผู้เล่นทุกคนมีความขัดแย้งกันอย่างมาก! พวกเขากลัวว่าการไม่เรียนรู้กิจวัตรเหล่านั้นจะส่งผลให้พวกเขาตามหลังคนอื่นๆ ในระดับเดียวกัน แต่การเรียนรู้นี่แหละที่ทำให้พวกเขาเสียเวลาในลักษณะดังกล่าว ในความเป็นจริง อาจมีข้อโต้แย้งได้ว่าความพยายามในการปรับระดับของผู้เล่นที่นี่ใน White Mill นั้นแย่กว่าการบดในแผนที่อื่นๆ คนเหล่านี้บางคนคิดที่จะจากไป แต่ก็กังวลว่าแผนที่จะถูกปล่อยให้เป็นอิสระหากคนอื่นๆ มีความรู้สึกเดียวกัน และนั่นจะส่งผลให้คนอื่นๆ อย่างไรก็ตาม การเลือกที่จะอยู่ก็หมายความว่าพวกเขาจะติดอยู่ในสถานการณ์ปัจจุบัน
ขัดแย้ง! ความขัดแย้งโดยสิ้นเชิง! เมื่อผู้เล่นทุกคนรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบัน กิจวัตรการบดมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพจึงกลายเป็นเพียงซี่โครงไก่ไร้รสชาติ ผู้คนกลัวที่จะถอยหลังหากไม่ได้เรียนรู้ แต่ท้ายที่สุดแล้วการเรียนรู้กลับทำให้พวกเขาถอยหลังยิ่งกว่าเดิม
ในช่วงเวลาสูงสุดเมื่อคืนนี้ นายน้อยฮันและคนอื่นๆ ต่างก็ยุ่งอยู่กับการต่อสู้ครั้งใหญ่กับอดีตทหาร เมื่อพวกเขาไปเยี่ยมชมโรงโม่สีขาวระหว่างการบดข้ามคืน พวกเขาทั้งหมดได้เห็นว่าการต่อสู้ที่นั่นยังคงดำเนินไปอย่างเต็มที่ ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ว่าสิ่งที่ Dusky Cloud พูดนั้นไม่ใช่เรื่องเกินจริง ทุกคนพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อควบคุมเสียงหัวเราะเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่เศร้าสร้อยของคนๆ นี้ ด้วยใบหน้าที่แข็งกระด้าง Brother Assist พยักหน้า “อ๋อ อย่างนั้นเหรอ? คิดว่าจะออกมาเป็นแบบนี้!”
“ไม่ใช่ความเห็นของฉัน แต่พี่น้อง พวกคุณอาจไม่พบว่าตัวเองอยู่ในสถานะที่น่าพอใจหากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป! พวกคุณอาจจะไม่รู้ แต่เมื่อคืนมีผู้เล่นหลายหมื่นคน และทุกคนต่างก็จ้องมองด้วยความเป็นปรปักษ์ สาปแช่งทุกที่ ใช้เวลาไม่นานนักก่อนที่พวกนักเลงจะเริ่มสาปแช่งพวกมันใส่พวกคุณ มันตลกเมื่อคุณพูดออกมาดัง ๆ แต่ก็มีคนจำนวนมากออกมาบ่นว่ากิจวัตรการบดมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพของคุณนั้นรบกวนความก้าวหน้าตามธรรมชาติของเกม”
นายน้อยฮันและคนอื่น ๆ ไม่ขยับหรือพูดอะไรตอบกลับ จริงๆแล้วผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้คาดเดาไว้แล้วว่าสถานการณ์ดังกล่าวจะเกิดขึ้น และพวกเขาทั้งหมดไม่แน่ใจว่า Gu Fei จะมีความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่ ตอนนี้ Dusky Cloud ทำหน้าที่เป็นกระบอกเสียง ทุกคนหันมาสนใจ Gu Fei พวกเขาสนใจที่จะเห็นว่าปฏิกิริยาของเขาจะเป็นอย่างไร Gu Fei เป็นคนที่บางครั้งจะแสดงให้เห็นถึงธรรมชาติที่เที่ยงธรรมของเขา เช่นเดียวกับตอนที่เขาออกไปรับ Shadowmist Assassin ในครั้งสุดท้าย ไปจนถึงการกระทำเพื่อช่วยประชาชนกำจัดความชั่วร้าย! เขาจะมีความคิดอย่างไรในตอนนี้ที่เขาได้รับรู้ถึงผลที่ตามมาของการกระทำของเขาเอง?
อย่างไรก็ตาม Gu Fei ดูเหมือนจะไม่แสดงการตอบสนองใด ๆ ที่มากเกินไป เพียงแค่ฟัง Dusky Cloud อธิบายสถานการณ์เช่นเดียวกับทุกคน ทันใดนั้นตระหนักว่าไม่มีใครพูด นายน้อยฮันและสหายคนอื่น ๆ ของเขากำลังจ้องมองมาที่เขา Gu Fei พบว่าสิ่งนี้แปลกและถามว่า "พวกคุณกำลังมองฉันเพื่ออะไร"
“ก็คุณเป็นหัวหน้า! เราควรทำอย่างไรต่อไป” พี่แอสถาม
“หัวหน้าอะไร? สิ่งที่ฉันสนใจคือการพัฒนากิจวัตรใหม่ ฉันจะไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องต่างๆ เช่น การคัดลอกจดหมาย การสอนพิเศษ และอื่นๆ! ฉันไม่สนด้วยซ้ำว่าฉันจะไม่ได้รับส่วนแบ่งกำไร” กู่เฟยกล่าว
“คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับความโกลาหลที่เกิดจากกิจวัตรการบดมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพ” บราเดอร์ช่วยถามอย่างระมัดระวัง
“ความคิด? ฉันควรจะมีความคิดแบบไหน” Gu Fei ตอบโต้
“แล้วคุณไม่มีความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยเหรอ?” พี่แอสถาม
“คุณพยายามจะทำอะไร? คุณกำลังมองหาที่จะถูกฆ่า? Gu Fei ถ่มน้ำลาย
“ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร…” บราเดอร์แอสซิสทำหน้าบึ้ง นี่ฉันกำลังยั่วยุใครอยู่กันแน่? เขาคิดเรื่องนี้แล้วมองดูคนอื่นๆ สงสัยว่าพวกเขามีอะไรจะเพิ่มเติมหรือไม่
ดังนั้นทุกคนจึงเห็นว่า Young Master Han สะกดคำว่า Gu Fei อย่างชัดเจนว่า "เป็นเรื่องดีที่คุณไม่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ เรากังวลว่าชายชราในตัวคุณจะรู้สึกสำนึกผิดมากหลังจากเห็นการทำร้ายร่างกายจากกิจวัตรการบดสัตว์ประหลาดที่มีประสิทธิภาพและหยุดทำธุรกิจนี้”
“มันไร้สาระ” Gu Fei กล่าว “กิจวัตรประจำวันจะถูกตำหนิได้อย่างไร ในเมื่อเหตุผลที่พวกเขาไม่สามารถต่อสู้กับมอนสเตอร์ได้ก็เพราะมีผู้เล่นมากเกินไป? ทำไมพวกเขาไม่โทษว่าแผนที่บดเหล่านี้ไม่ใหญ่พอสำหรับทุกคน”
ทุกคนมีท่าทางแปลกๆ “คุณไม่ได้อารมณ์เสียกับเกมนี้เพียงเพราะรอยยิ้มที่หายวับไปใช่ไหม”
“ชายคนนั้นเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างไร” Gu Fei รู้สึกงุนงงมากขึ้นกับคำถามนั้น
พวกเขามีปัญหาในการสื่อสารที่นี่! ทุกคนรู้สึกรำคาญ ในขณะที่นายน้อยฮันไม่สามารถใส่ใจที่จะยืดเยื้อได้ “คุณรู้เกี่ยวกับโปรแกรมแฮ็กในเกม MMO ไหม”
“ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับพวกเขา”
“พูดง่ายๆ ก็คือมันเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ผู้ใช้ได้เปรียบกว่าคนที่ไม่มี มันค่อนข้างเป็นเกมที่ทำลายเกมในเกม MMO และ Parallel World ไม่เคยมีสิ่งนี้มาก่อน ในขณะเดียวกัน แม้ว่ากิจวัตรการบดมอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพของคุณจะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นเช่นนั้น แต่ก็ยังมีความคล้ายคลึงกันเล็กน้อยกับข้อดีที่โปรแกรมแฮ็กสามารถให้ได้”
“คุณเพิ่งพูดว่าโปรแกรมแฮ็กจะทำให้เกม MMO พังหรือเปล่า” ทันใดนั้น Gu Fei ก็ถาม
"ถูกตัอง. ยกตัวอย่างเช่น—” Brother Assist กำลังจะเสนอสมมุติฐานที่เหมือนจริงเพื่ออธิบายประเด็นของเขา แต่ Gu Fei ก็ได้ตอบอย่างกังขาแล้วว่า “นั่นผิด! คนที่ทำลายเกมควรจะเป็นผู้เล่นเองที่ใช้โปรแกรมแฮ็คใช่ไหม”
“เอ๊ะ?” บราเดอร์อัซได้ยินดังนั้นก็ตกตะลึง ตรรกะที่ Gu Fei เข้าหาปัญหานี้ถูกต้อง โปรแกรมแฮ็คไม่ได้มีชีวิตเป็นของตัวเอง ดังนั้นหากผู้เล่นมีมโนธรรมพอที่จะไม่ใช้มัน มันจะกลายเป็นการทำลายเกมได้อย่างไร?
“แล้วคุณคิดเห็นอย่างไรกับบุคคลที่พัฒนาโปรแกรมแฮ็คดังกล่าว” นายน้อยหานถามทันที
ทุกคนจ้องมองที่ Young Master Han อย่างงุนงง พวกเขากังวลว่า Gu Fei จะมีปัญหากับเรื่องนี้ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะมีมุมมองเช่นนี้ร่วมกัน นายน้อยฮันจงใจนำชายผู้นี้ไปสู่ทางตันที่พวกเขาหวาดกลัวงั้นหรือ?!
ในท้ายที่สุด พวกเขาได้ยินกู่เฟยตอบอย่างมืดมนว่า “เขาเป็นคนที่บริสุทธิ์ มีหน้าที่ในการทำงานสูงเพื่ออยู่เหนือคนที่ไม่ซับซ้อน”
ทุกคนตกตะลึง มันดูไร้ยางอายเกินไปใช่มั้ย? ใครจะคิดว่า Gu Fei จะเริ่มหัวเราะในไม่ช้า? "ฉันถูกหลอก. ฉันรู้ว่าพวกคุณพยายามจะพูดอะไร ฉันเป็นผู้พัฒนาโปรแกรมแฮ็กในสถานการณ์นี้ และตอนนี้ฉันกำลังเผยแพร่โปรแกรมแฮ็กที่สามารถทำลายความสมดุลของเกมนี้!”
ทุกคนแลกเปลี่ยนสายตากัน
อย่างไรก็ตาม Gu Fei เริ่มจริงจัง “อันที่จริงแล้ว ตัวตนของฉันในฐานะนักพัฒนาโปรแกรมแฮ็กนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าสิ่งที่คุณเห็นบนพื้นผิว ตัวจริงของฉันเป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ที่เชี่ยวชาญในการศึกษากังฟู ต้องอธิบายตัวเองกี่ครั้ง”
“ไอ้บ้า!” ทุกคนเย้ยหยัน
ในด้านของ Dusky Cloud ชายผู้นี้ถูกทิ้งให้ไร้เดียงสามากขึ้นในขณะที่เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ทันกับการสนทนานี้ ในที่สุดเขาก็เกาหัวและถามว่า “พวกคุณกำลังพูดถึงอะไร? เราอภิปรายเกี่ยวกับโปรแกรมแฮ็คได้อย่างไร”