ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
Gu Fei และ Sword Demon ได้หายตัวไป และทุกคนที่ส่งข้อความถึงพวกเขาได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ: [ ไม่สามารถแลกเปลี่ยนข้อความกับกองกำลังที่ไม่เป็นมิตร ] Deep Waters ต้องทนทุกข์ทรมานที่ต้องส่งข้อความถึง Elite ของ Young Master และผู้หญิงจาก Amethyst Rebirth ก็มาถามพวกเขาเช่นกันว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สมาชิกในหัวกะทิของ Young Master จะรู้ได้อย่างไร? พวกเขาเพิ่งรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติหลังจากที่ทั้งสองกิลด์ที่พึ่งพาพวกเขามาถามว่าเกิดอะไรขึ้น และพวกเขาทั้งหมดก็ส่งข้อความถึงทั้ง Gu Fei และ Sword Demon เพียงเพื่อให้ได้ผลลัพธ์เดียวกัน
พวกเขาออนไลน์อย่างชัดเจน แต่ไม่มีใครสามารถติดต่อพวกเขาได้ ตรรกะบอกว่าพวกเขาจะมีเหตุผลเดียวกันโดยธรรมชาติที่ไม่พบที่ไหนเลย คนนอกอาจไม่สามารถบอกได้ แต่สมาชิกที่เหลือใน Elite ของ Young Master ได้รู้แล้วว่าเหตุใดจึงเร็วกว่า Gu Fei และ Sword Demon เอง: จุดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความคล้ายคลึงกันที่ชายทั้งสองมีร่วมกันคือข้อเท็จจริงที่ว่าทั้งคู่อยู่ในกลุ่ม ตามลำดับ !
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นของ Factions พวกเขาไปอยู่ที่ไหน? ไม่มีใครรู้ ดังนั้นสิ่งที่พวกเขาทำได้คือยุ่งกับธุรกิจของตัวเองต่อไป รอให้สงครามกลางเมืองจบลง เพื่อที่พวกเขาจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ในท้ายที่สุด มันเป็นช่วงเวลาที่นายน้อยฮันพยายามที่จะสังเกตศัตรูผ่านกล้องส่องทางไกลของเขา เมื่อเขาบังเอิญเห็นสองคนนี้อยู่ในขั้นตอนการสแกนเชิงเทิน
นายน้อยฮันหันกลับมาด้วยความหวังว่าจะพบใครสักคนเพื่อพูดคุยเรื่องนี้เป็นนิสัย เพียงนึกขึ้นได้ว่าขณะนี้เขากำลังมีส่วนร่วมในกิจกรรมหน่วยกับกิลด์หลังจากที่เขาหันหลังกลับ คนเหล่านั้นที่เขาจะจมดิ่งลงไปในความดูถูกเหยียดหยามในขณะที่เขาหักล้างทุกประเด็นสุดท้ายที่พวกเขาทำนั้นไม่มีที่ไหนใกล้เขาเลยในขณะนี้ ทำอะไรไม่ถูก นายน้อยฮันทำได้เพียงพิมพ์ในช่องทหารรับจ้างเท่านั้น
“พวกเขาอยู่บนเชิงเทิน? สองคนนั้นขึ้นมาได้ยังไง” ช่องระเบิดกิจกรรมทันทีเมื่อพวกเขาได้ยินข่าว
“หากพวกเขาอยู่ในเมือง นั่นจะทำให้พวกเขาเป็นศัตรู! เป็นไปได้ไหมว่าผู้เล่นที่อยู่ใน Faction ล้วนถูกพิจารณาว่าเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังของระบบ” Brother Assist ทำการหักทันที
“ระบบยังไม่ได้ประกาศใด ๆ เกี่ยวกับผลกระทบนี้!”
“ทำไมพวกเขาถึงประกาศ? ถ้าระบบต้องพูดถึง Factions มีผู้เล่นเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะรู้ว่ามันหมายความว่าอย่างไร ทำไมพวกเขาจึงต้องประกาศต่อสาธารณชนเกี่ยวกับเรื่องนี้?”
ในขณะที่พวกเขายังคงพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่ว่าพวกเขาไม่สามารถติดต่อ Gu Fei หรือ Sword Demon ได้ การสนทนาของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปสู่สถานการณ์กับกิลด์หลายแห่ง
“บาดแผล พวกเจ้าไปทำอะไรที่นั่น?” พระเจ้ากรุงโทรถาม
“เราจะทำอะไรได้อีก? ชาร์จโดยประมาทแน่นอน!” สงครามไร้บาดแผล ตอบกลับ
“ช่างป่าเถื่อน นั่นเป็นขีดจำกัดของทักษะที่พวกมือเนื้อแก่ๆ มี” Royal God Call ดูถูก กิลด์ War Without Wounds ถูกเรียกว่า 'Home of the Warriors' และพวกเขาทั้งหมดเป็น Warriors กิลด์ประเภทนี้จะไม่สร้างผลกระทบมากนัก ซึ่งทำให้ธรรมชาติของกิลด์ของเขาคล้ายกับกิลด์ Amethyst Rebirth, Forever in Flower และกิลด์เล็กๆ ที่คล้ายกัน พวกเขาเป็นเพียงกลุ่มคนที่มีแนวคิดเดียวกันซึ่งใช้เวลาร่วมกัน แต่ก็ยังมีผู้เชี่ยวชาญหลายคนในกิลด์นี้โดยเฉพาะ
กิลด์ประเภทนี้จะมีความคิดที่แตกต่างออกไปเมื่อเข้าร่วมในกิจกรรม City Wars นี้ เนื่องจาก War Without Wounds เยาะเย้ยความคิดเห็นของ Royal God Call ว่า “พวกคุณมีสัญญา ดังนั้นคุณต้องรวบรวมผู้เล่นกลุ่มอื่น เตรียมพร้อมที่จะยิงธนู ฮะ?"
การสร้างลูกศรข้ามทะเลทั้งสี่เป็นที่รู้จักกันดีในเมืองหยุนตวน
“จุ๊ๆ ฉันไม่มีภาษาร่วมกับคุณ” Royal God Call แสดงความรังเกียจที่เขาพูดกับกิลด์นิรนาม แล้วหันไปถามอีกกิลด์ “นายน้อย แล้วพวกคุณล่ะ?”
“ฉันไม่คุยกับคนไอคิวต่ำ” นายน้อยฮันกล่าว
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ถูกต้อง ฉันด้วย!” War Without Wounds หัวเราะดังลั่น ทำให้ Royal God Call รู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่ง
ในขณะนี้ กิลด์ขนาดเล็กและขนาดกลางได้รวบรวมเสร็จแล้ว ในขณะที่กิลด์แห่ง Traversing Four Seas และ Carouse's size ก็จัดการคนของพวกเขาเสร็จแล้วเช่นกัน นับตั้งแต่นายน้อยฮันพบชายสองคนบนเชิงเทิน เขาไม่เคยวางกล้องส่องทางไกลเลยสักครั้ง สายตาจับจ้องไปที่ชายสองคนขณะที่เขาสงสัยว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ในเมือง
บนเชิงเทิน หลังจากที่ Gu Fei และ Sword Demon ค้นพบธงสีดำและสีขาวด้านล่าง พวกเขาก็เริ่มมุ่งความสนใจไปที่มัน สหพันธ์ขาวดำ ชีวิตหรือความตายถือเป็นดาวรุ่งในเมืองหยุนตวน และกิลด์ก็มาถึงระดับ 5 แล้วในเวลานี้ แม้ว่าพวกเขาจะเทียบไม่ได้กับกิลด์ที่จัดตั้งขึ้นอย่าง Traversing Four Seas และ Carouse ซึ่งเต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญและผู้เล่นชั้นยอด แต่พวกเขาก็ยังมีบุคคลที่มีความสามารถหลายคนอยู่เคียงข้างพวกเขา ส่วนใหญ่เป็นกิลด์ขนาดกลางประเภทนี้ที่มีความสุขกับกฎของ City Wars นี้
กิลด์ขนาดเล็กขาดกำลังคน และกฎปัจจุบันทำให้พวกเขาไม่สามารถแข่งขันกับกิลด์ขนาดใหญ่ได้ แต่สำหรับกิลด์ขนาดกลางภายใต้กฎแบบนี้ ด้วยการวางแผนอย่างพิถีพิถันและโชคดีเล็กน้อย พวกเขาอาจไม่สามารถต่อกรกับกิลด์ขนาดใหญ่ได้ทั้งหมด ในที่สุดสิ่งนี้จะช่วยให้พวกเขาเล่นกลเพื่อจัดอันดับที่ดี ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการดำรงอยู่ต่อไปในอนาคต Parallel World มีฐานผู้เล่นจำนวนมาก ดังนั้นหากใครก็ตามที่ตั้งใจจะพัฒนากิลด์ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่การขาดผู้เล่น แต่เป็นความสามารถ ใช้ตัวเลขที่ไม่ย่อท้อเช่นผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ยอมใครทั้งห้าหรือนักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่สิบคน กิลด์ใดก็ตามที่มีกิลด์เป็นสมาชิกจะแสดงคุณค่าของพวกเขาในฐานะกิลด์ที่มีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ความแตกต่างระหว่างระดับของผู้เล่นลดลง แม้แต่การเป็นหนึ่งในห้าผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ยอมใครก็ไม่ใช่เรื่องคลุมเครืออีกต่อไป แล้วถ้าพวกเขาเป็นหนึ่งในห้าผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ยอมใครล่ะ เมื่อมีผู้คนมากมายที่อยู่ระดับเดียวกัน แทบจะไม่มีความแตกต่างในด้านความแข็งแกร่งเลยในขณะที่พวกเขาแข่งขันกันเพื่อจุดสูงสุด ด้วยเหตุนี้ พรสวรรค์ที่ทุกคนต้องการจะเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเกม ผู้เล่นที่มีความโดดเด่นเหนือผู้อื่น
เช่น Thousand Miles Drunk เป็นต้น! ชายผู้นั้นไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ยอมใครหรือเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่ แต่ใครจะกล้าอ้างว่าไม่ย่อท้อมากกว่าเขา? จากนั้นก็มี Svelte Dancer แม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ Five Unyielding Experts แล้ว แต่ทำไมเรื่องนั้นถึงสำคัญ? เธอเป็นผู้เล่นที่จ่ายเงินเพื่อชนะอันดับหนึ่งของโลก และเธอสามารถใช้เงินของเธอเพื่อ PK ใครก็ได้จนตาย ใครจะกล้าปฏิเสธผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้? อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญประเภทนี้ยากที่จะพบแม้จะเป็นที่ต้องการอย่างมาก ดังนั้นจึงมีหัวหน้ากิลด์มากมายที่ตัดสินใจสำรวจแนวคิดใหม่ และเนื่องจากพวกเขาไม่สามารถหาบุคคลในตำนานเข้าร่วมกิลด์ได้ พวกเขาน่าจะดีกว่าถ้าสร้างตำนานของตัวเองจากกิลด์!
ด้วยความคิดเช่นนี้ทำให้ได้รับวิธีการที่หลากหลาย ทุกคนที่นั่นใช้ความคิดและความพยายามอย่างมากในวิถีทางต่างๆ ของการใช้ชีวิตในโลกคู่ขนาน เช่น ทุกคนในกิลด์จะสวมเสื้อคลุมสีแดงสดเมื่อออกไปเพื่อสะท้อนบุคลิกของกลุ่มตน อย่างไรก็ตาม วิธีการสาธิตดังกล่าวไม่ได้เป็นเพียงการแสดงเท่านั้น และจะไม่เปิดเผยคุณค่าที่แท้จริงของกิลด์
ดังนั้น หลังจากมีการประกาศสำหรับกิจกรรม City Wars กิลด์จำนวนมากออกคำสั่งให้สมาชิกทุกคนของพวกเขาต้องสร้างความแตกต่างในการต่อสู้ครั้งนี้ เพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาสร้างมาจากอะไร เพื่อให้พวกเขากลายเป็น การดำรงอยู่ที่สะดุดตาที่สุดในบรรดากิลด์ทั้งหมดในระหว่างการโจมตี และกลายเป็นภาพที่น่าจดจำสำหรับทุกคนที่พบเห็น
การชี้นำจิตใจของผู้คนเป็นความพยายามที่ว่างเปล่ามาโดยตลอด แม้ว่าสิ่งที่ถูกพูดนั้นมีเหตุผล แต่ไม่มีคำแนะนำใด ๆ เกี่ยวกับวิธีการบรรลุผล และสุดท้ายมันก็จะเป็นเพียงคำพูดที่ว่างเปล่า ตอนนี้พวกเขาอยู่ในสมรภูมิรบแล้ว กิลด์จำนวนมากกำลังคิดถึงความสำคัญของการทำให้ตัวเองโดดเด่นอย่างมีสไตล์ แต่ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาทำเช่นนั้นได้อย่างไร
สหพันธ์ Black and White, Life or Death เป็นหนึ่งในกิลด์ดังกล่าว แต่พวกเขามีความชัดเจนมากกว่าเล็กน้อยเกี่ยวกับคำสั่งที่พวกเขาให้กับสมาชิก ไวท์และแบล็ค หัวหน้ากิลด์ของพวกเขาเสนอว่า “ในช่วงเหตุการณ์สงครามเมืองนี้ เราควรเป็นเหมือนมีดที่คมกริบ พุ่งเข้าใส่ในทุกที่ที่เราชี้อย่างแม่นยำ ตรวจสอบให้แน่ใจเสมอว่าเราเป็นสาเหตุของช่องโหว่ในแนวหน้าของศัตรู”
สมาชิกกิลด์ทุกคนวิเคราะห์คำสั่งนี้อย่างระมัดระวัง นักรบที่เคยมาจาก Home of the Warriors ค้นพบว่าคำสั่งนี้คล้ายกับคำสั่งของกิลด์ก่อนหน้าของเขามาก ยกเว้นว่าพวกเขาใช้เพียงสองคำเพื่อสื่อข้อความเดียวกัน “แค่ชาร์จ”
ในเวลานี้ดวงอาทิตย์อยู่สูงขึ้นไปบนท้องฟ้า และหัวหน้ากิลด์ขาวและดำยืนอยู่ใต้ร่มเงาของธงขาวดำ ภูมิใจในความสำเร็จของเขาอย่างมาก ขาวและดำเป็นนักรบ และเขาได้ประสานสีอุปกรณ์เพื่อสะท้อนถึง IGN ของเขา นี่คือแผนการที่เขาคิดไว้เมื่อแรกคิดชื่อ เดิมทีมันเป็นเพียงชุดเกราะเพลทสีเงินแวววาวและเสื้อคลุมยาวสีดำที่พาดลงมาที่หลังของเขา แต่ไม่นานมานี้เขาได้รับรองเท้าบู๊ตและเข็มขัดคู่หนึ่งซึ่งมีค่าสถานะที่ค่อนข้างน่าประทับใจสำหรับพวกเขา และมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อทั้งสองสิ่งนี้ ไอเท็มเป็นสีดำ ซึ่งจะดูสะดุดตาถ้าเขาติดตั้งมันกับชุดเกราะสีเงินแวววาวที่เขาสวมใส่อยู่ สีขาวและสีดำดูหดหู่มาก เขาต้องการหาคนมาเปลี่ยนสีของอุปกรณ์ทั้งสองชิ้นให้เป็นสีขาว แต่ผู้เชี่ยวชาญที่เขาปรึกษาชี้ให้เขาเห็นว่ามันง่ายที่จะทำสีขาวให้เป็นสีดำ แต่ตอนนี้ไม่มีทักษะในเกมนี้ที่สามารถทำได้ บังคับให้บางสิ่งบางอย่างเปลี่ยนจากสีดำเป็นสีขาว
ขาวและดำวุ่นวายและทุกข์ใจอย่างยิ่ง! เขาต้องการที่จะยึดติดกับโทนสีที่เขาคิดขึ้นและเป็นสีขาวและดำล้วน! ตอนนี้เขาควรทำอย่างไรกับอุปกรณ์สองชิ้นที่เป็นสีดำ? นี่คือตอนที่อันธพาลมีคลื่นสมอง เขาลังเลที่จะเลิกใช้อุปกรณ์ใหม่สองชิ้นที่เขาได้รับ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนทุกอย่างที่เขามีให้ เป็นผลให้เขาใช้เหรียญทองจำนวนมหาศาลเพียงเพื่อซื้อและแลกเปลี่ยนไอเท็ม จนในที่สุดเขาก็ได้ชุดเกราะทั้งหมดของเขาเป็นสีดำ ก่อนที่เขาจะจัดหาเสื้อคลุมสีขาวบริสุทธิ์ ทำให้เขายังคงสวมชุดสีขาวและสีดำบริสุทธิ์ได้ .
ในท้ายที่สุด ความสุขของเขาก็อยู่ได้ไม่นาน เนื่องจากในช่วงเวลาสองวัน มีการประกาศการอัปเดตระบบใหม่ และการเปลี่ยนแปลงสกุลเงินก็ถูกนำมาใช้ ความยินดีปรีดาของ White and Black หายไปเมื่อเขากลับมาออนไลน์อีกครั้งหลังจากการอัปเดต ตลอดทั้งวัน ผิวซีดของชายผู้นี้ตัดกับชุดเกราะสีดำสนิท เขาอยากจะเตะใครก็ตามที่เขาเห็นขวางทาง ไม่น่าแปลกใจที่ขาวและดำยังคงไม่พอใจกับความสูญเสียทางการเงินส่วนตัวของเขาเมื่อสงครามเมืองเริ่มต้นขึ้น หลังจากที่เขาออกคำสั่งกับกิลด์ของเขาสำหรับการต่อสู้ ชายคนนั้นก็ยืนอยู่ใต้ธงด้วยท่าทางที่น่ากลัว ไม่พูดอะไรสักคำขณะที่เขารอให้คนของเขารวมตัวกัน
หลังจากนั้นไม่นาน สมาชิกส่วนใหญ่ในกิลด์ของเขาก็มารวมตัวกันไม่มากก็น้อย และรองหัวหน้ากิลด์ก็ยืนอยู่ตรงหน้าไวท์และแบล็ค ชายคนนี้เป็นเพื่อนสนิทของไวท์และแบล็ค ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าหัวหน้ากิลด์ของเขาอารมณ์ไม่ดีในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ดังนั้น ชายผู้นั้นจึงไม่ต้องเสียเวลาไปกับการร้องขอคำแนะนำโดยตรง “ทุกคนอยู่ที่นี่ เราโดดเด่นตรงไหน?”
ไวท์และแบล็คกวาดสายตามองออกไปไกลๆ ไม่มีจิตวิญญาณแม้แต่ดวงเดียวระหว่างพวกเขากับเมืองที่อยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตร แต่เขาไม่เห็นวี่แววของใครเลย การพุ่งตัวไปที่กำแพงเมืองก็ทำไม่ได้เช่นกัน ชายคนนั้นส่ายหัว “ไม่ต้องรีบร้อน เราจะหารือเรื่องนี้อีกครั้งหลังจากที่เราสังเกตสถานการณ์เล็กน้อย ข้ามทะเลทั้งสี่ไปเพื่ออะไร?”
รองหัวหน้ากิลด์รู้สึกยินดี “กิลด์ขนาดใหญ่ยังคงอยู่ในสภาพที่วุ่นวายจากการวางไข่แบบสุ่ม พวกเขายังไม่ได้รวบรวมคนของพวกเขาเลย!”
“ฮึ่ม.. พวกเขาไม่รู้วิธีทำธงเหรอ?” ขาวและดำดูแคลน
“พวกเขาสร้างมันขึ้นมา แต่มันไม่สดใสและจำง่ายเหมือนชุดขาวดำของเรา ธงของเราดีกว่ามากและมีผลกระทบทางสายตา!” รองหัวหน้ากิลด์เป็นคนที่ค่อนข้างพูดจาฉะฉาน
“หัวหน้ากิลด์ มีสถานการณ์เกิดขึ้น!” ในขณะที่ชายสองคนกำลังยุ่งอยู่กับการเพิ่มอัตตาของตนเอง เพื่อนร่วมกิลด์คนหนึ่งซึ่งบังเอิญเป็นสไนเปอร์วิ่งเข้ามา ชี้ไปทางประตูเมืองหยุนตวน
ผู้เล่นไม่เคยรู้ว่าประตูเมืองของเมืองใช้งานได้จริง พวกเขาคิดเสมอว่ามันเปิดให้ทุกคนผ่านเข้าไปได้ แต่เนื่องจากเหตุการณ์ City Wars นี้ ประตูจึงถูกปิด ในขณะนี้ ทุกคนสามารถได้ยินเสียงดังก้องของกลไกที่ควบคุมการเปิดและปิดประตู ดังพอที่แม้แต่ผู้เล่นที่อยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตรยังได้ยินว่ามันดังก้องอยู่ในแก้วหูอย่างเจ็บปวด ประตูทั้งสี่ในแต่ละทิศทั้งสี่เปิดออกพร้อมกัน
ยาม NPC เดินออกมาจากประตูในชุดเกราะแวววาวและตั้งแถวเป็นเส้นตรงเดียวนอกเมือง ฝูงชนของผู้เล่นเฝ้าดูในขณะที่ดินที่พวกเขาทำค่อยๆหยุดลง นี่เป็นฉากที่พวกเขาไม่เคยเห็นตั้งแต่เข้าร่วม Parallel World แม้ว่าพวกเขาจะบดขยี้มอนสเตอร์ในแผนที่บด มอนสเตอร์ทั้งหมดก็จะกระจายออกไป และพวกเขาจะไม่รวมกลุ่มกันเกินสามถึงห้ามอนสเตอร์ในคราวเดียว พวกเขาไม่เคยเห็นการก่อตัวขึ้นเป็นพันหรือเป็นหมื่น น้อยกว่ามากในการก่อตัวที่เรียบร้อยและเป็นระเบียบเช่นนี้ ในทางตรงกันข้าม ผู้เล่นเหล่านี้มองดูตัวเอง โดยกลุ่มของพวกเขาล้วนยุ่งเหยิง โดยผู้เล่นเหล่านี้ส่วนใหญ่แต่งกายด้วยอุปกรณ์ที่ไม่น่าดู เมื่อเทียบเคียงกับกองทหาร NPC ที่มีระเบียบวินัยก่อนหน้าพวกเขาซึ่งสวมชุดเกราะเหมือนกัน ผู้เล่นดูไม่ต่างจากผู้ลี้ภัยที่หลบหนีเข้าป่าเมื่อเปรียบเทียบกัน
ในขณะที่ทุกคนรู้สึกกดดันกับการแสดงพลังจากระบบ ไม่ทราบว่าหัวหน้ากิลด์คนไหนเป็นคนแรกที่ฟื้นขึ้นมาก่อน ตะโกนออกมาอย่างหน้าไม่อายว่า “เรามาได้ครึ่งทางแล้ว ที่เหลือก็แค่โจมตี! พี่น้อง ชาร์จ!!!”
หัวหน้ากิลด์นี้เป็นนักรบ และเขาถือหอกด้ามยาว ซึ่งเป็นอาวุธที่นักรบส่วนใหญ่ไม่ชอบ มันเป็นอาวุธประเภทที่จะทรงพลังกว่าบนหลังม้า แต่ตอนนี้เขากำลังวิ่งด้วยเท้า ความสูงของชายผู้นั้นสูงแค่ครึ่งทางของด้ามจับเท่านั้น ทำให้ไม่สะดวกที่จะถือมันในแนวตั้งหรือแนวนอน นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่าผู้เล่นทุกคนเป็นเพียงเกมเมอร์ที่ใช้ชีวิตหลายชั่วโมงอยู่ในบ้าน ผู้ชายหรือผู้หญิงในหมู่พวกเขาจะมีร่างกายที่แข็งแรงพอใช้หอกได้อย่างไร พวกมันเข้ากันไม่ได้โดยสิ้นเชิงกับอาวุธดังกล่าวที่ถูกสงวนไว้สำหรับนายพลในท้ายที่สุด นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมผู้เล่นหลายคนไม่สามารถดึงอาวุธดังกล่าวออกมาได้ นักรบผู้นี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น รูปร่างเตี้ยและอ้วน ไม่เป็นไรถ้าเขาต้องการกวัดแกว่งดาบหรือกระบี่อย่างโจ่งแจ้ง แต่เมื่อใช้หอกที่ยาวและเทอะทะเช่นนี้ ความแตกต่างอย่างมากระหว่างผู้ใช้และอาวุธทำให้ทุกคนรู้สึกราวกับว่าเกมนี้ต้องมีเผ่าพันธุ์ที่ซ่อนอยู่ ไม่อย่างนั้น คนแคระอย่างเขาจะวิ่งหนีมาจากไหน?
หลังจากที่คนแคระตะโกนทุกอย่างในขณะที่เขาทำ เขาก็โบกหอกด้ามยาวและเป็นคนแรกที่รีบออกมา ท่ามกลางกลุ่มผู้เล่นที่บุกโจมตีเมือง การพุ่งเข้าใส่ครั้งนี้ทำให้เขาสะดุดตามาก มีทหารคนเดียวเดินตามหลังเขาพร้อมชูธงขึ้นสูง ทุกคนเงยหน้าขึ้นและเห็นหอกปักอยู่บนธงเช่นเดียวกับดอกไม้ดอกเดียว ทุกคนที่รู้จักสัญลักษณ์นี้ได้เปิดเผยว่านี่คือคนจากกิลด์ 'Pikes N' Roses' ทุกคนพูดไม่ออก พวกเขาเห็นหอกกันหมด แล้วไอ้บ้านี่จะบอกใบ้ว่าเขาคือดอกกุหลาบหรือเปล่า?
ในท้ายที่สุด เป็นคนที่คุ้นเคยกับกิลด์ที่เปิดเผย IGN ของหัวหน้ากิลด์ของ Pikes N' Roses: Black Rose
F * ck ฉันช่างไร้ยางอาย ผู้เล่นต่างเดือดดาลว่าคนเช่นนี้จะเป็นคนแรกในบรรดาคนดีจากเมืองหยุนต้วนที่ลงมือโจมตี ส่งผลให้คนทั้งเมืองต้องเสียหน้าไปอย่างสิ้นเชิง จู่ๆ ขวัญกำลังใจของทุกคนก็สั่นคลอน เมื่อหัวหน้ากิลด์หลายคนเริ่มชักอาวุธออกมา พร้อมที่จะเรียกเพื่อนร่วมกิลด์ให้เริ่มโจมตี เมื่อจู่ๆ พวกเขาก็ได้ยินเสียง *ดัง* ดังมาจากระยะไกล ในไม่ช้าทุกคนก็เห็นอะไรบางอย่างพุ่งออกมาจากเชิงเทิน แล่นเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่ผู้เล่นกำลังงุนงงเฝ้าดูเหตุการณ์นี้ วัตถุก็โค้งได้อย่างสมบูรณ์แบบในอากาศและตกลงสู่พื้น ผลกระทบของการชนทำให้ฝุ่นผงปลิวว่อนไปหลายชั้น ในขณะที่ Black Rose และธงขนาดใหญ่ของเขาไม่อยู่ที่ใดเลย ที่จะเห็น หลังจากทุกอย่างสงบลง ผู้เล่นทุกคนสามารถเห็นลูกน้องผู้ถือธงทุบหน้าอกของเขาด้วยความสิ้นหวัง “หัวหน้ากิลด์ คุณหายไปแบบนั้นได้ยังไง!?”
ทุกคนสูดลมหายใจอย่างเย็นชา ไม่มีใครคิดว่าระบบจะมีอาวุธหนักเช่นนี้อยู่ในคลังแสง ไม่จำเป็นต้องพูดถึงพลังป้องกันหรือพลังโจมตีเมื่อหินก้อนนั้นตกลงพื้น เพราะแม้แต่ผู้เล่นเองก็ยังไม่มั่นใจหากผู้เล่นไม่ตายจากการตอบสนองดังกล่าว
หินก้อนนี้ทำให้ขวัญกำลังใจของผู้เล่นจิกหัว ไม่มีใครพูดอะไรเกี่ยวกับการบุกโจมตีไปข้างหน้าอีกต่อไป ขณะที่พวกเขามองไปยังกำแพงเมืองหยุนดวนอย่างเงียบๆ แต่หอระฆังถูกติดตั้งไว้ด้านหลังแนวรบ เห็นได้ชัดว่าเป็นการป้องกันเพื่อป้องกันผู้เล่นที่ต้องการทำลายสิ่งกีดขวางจากใต้กำแพงโดยตรง ไม่มีใครสามารถมองเห็นอาวุธทั้งหมดได้ทั้งหมด ดังนั้นสิ่งที่พวกเขาพึ่งพาได้คือการประมาณตำแหน่งของมันอย่างคร่าว ๆ
จากทุกคนที่อยู่ ณ ปัจจุบัน นายน้อยฮันเป็นคนเดียวที่มีมุมมองที่ชัดเจน และไม่เพียงแต่เขารู้ว่ามันเป็นเสียงแตร เขายังเห็นกู่เฟยและดาบปีศาจกำลังง่วนอยู่กับอะไรบางอย่างบนเชิงเทินในขณะที่ ทุกอย่างดำเนินไปก่อนที่เทรบูเชต์จะปล่อยน้ำหนักบรรทุกเสียด้วยซ้ำ
——————————————–
บนกำแพงเมือง Gu Fei และ Sword Demon ต่างก็ตกตะลึง! เมื่อชายทั้งสองเห็นว่า NPC ไม่สนใจพวกเขาเลย พวกเขาจึงตัดสินใจทดสอบว่า Trebuchet ใช้งานได้หรือไม่ NPCs ยังคงนิ่งขณะที่ทั้งสองคลำเครื่องจักร โดยถือว่าทั้งสองเป็นพันธมิตรกันโดยสมบูรณ์ ดังนั้น เมื่อ Sword Demon ดึงกลไกกระตุ้นของ Trebuchet ก้อนหินที่วางอยู่ในสลิงก็ถูกเหวี่ยงออกไปทันที
"อัศจรรย์. นั่นแม่นยำอย่างเจ็บปวด คุณแน่ใจว่ามีทักษะเล็กน้อยที่นั่น!” Gu Fei อุทาน
"อะไร? เกิดอะไรขึ้น?" Sword Demon วิ่งเข้ามา เขาเพิ่งวิ่งไปด้านหลังเพื่อปล่อยน้ำหนักบรรทุกของเทรบูเชต์ ดังนั้นเขาจึงมองไม่เห็นว่าก้อนหินที่เขาขว้างไปตกลงที่ใด หรือแม้แต่เกิดอะไรขึ้นกับมันหลังจากที่มันลอยออกไป
“ผู้ชายคนนั้นที่พุ่งออกมาตอนนี้ถูกก้อนหินของคุณแบนราบ อะไร ไม่ได้ตั้งใจ?” กู่เฟยถาม
“คุณมองไม่เห็นอะไรด้านล่างจากตำแหน่งนั้น!” Sword Demon กล่าว
“อย่างนั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้นผู้ชายคนนั้นก็โชคร้ายจริงๆ! เขาเป็นใครกันแน่ถึงได้ถูกฆ่าอย่างไม่เป็นทางการแบบนั้น? มันคงไม่ใช่บาดแผลใช่ไหม” Gu Fei สงสัย
แม้ว่าปกติแล้ว Sword Demon จะเป็นนักฆ่าผู้โดดเดี่ยวที่ลงมือด้วยตัวเองเป็นส่วนใหญ่ แต่ชายผู้นี้ค่อนข้างคุ้นเคยกับกิลด์ในเมืองหยุนตวน ทันทีที่เขาเห็นธงขนาดใหญ่ที่วางอยู่ข้างก้อนหินที่ตกลงมา เขาพูดว่า “ไม่ นั่นคือธงของกิลด์ Pikes N' Roses บาดแผลไม่ได้เป็นสมาชิกของกิลด์นั้น” เนื่องจากขนาดของธงของกิลด์ต่างๆ ถูกสร้างขึ้นมา คนทั่วไปอาจมีปัญหาในการจดจำผู้เล่นจากระยะไกล การระบุธงไม่ใช่ปัญหามากนัก
“คุณรู้ได้ยังไงว่าเป็นกิลด์ไหน” Gu Fei อยากรู้อยากเห็น
Sword Demon หัวเราะเบา ๆ “พวกเขาพยายามเข้าหาฉันแล้ว”
ทันใดนั้น Gu Fei ก็จำได้ว่า Sword Demon เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับเอเพ็กซ์ที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอย่างเป็นทางการกับกิลด์ใด ๆ ดังนั้นกิลด์เหล่านี้จะไม่พยายามรับสมัครเขาเข้าข้างพวกเขาได้อย่างไร พวกเขาน่าจะเป็นผู้เล่นที่มีความสัมพันธ์อยู่แล้วกับ Sword Demon เนื่องจากไม่มีทางที่เขาจะลืมพวกเขาได้เนื่องจากบุคลิกที่ซื่อตรงและมีน้ำใจของเขา
“ไม่มีใครกล้าเคลื่อนไหวหลังจากที่คุณเปิดฉากนั้น” กู่เฟยกล่าว ก่อนหน้านี้ ทุกคนด้านล่างดูราวกับว่าพวกเขากำลังจะโจมตีเมืองโดยประมาท แต่ก้อนหินก้อนเดียวที่ Sword Demon ส่งมาทำให้ทุกคนหยุดตายในเส้นทางของพวกเขา กองทัพทั้งสองด้านล่างเผชิญหน้ากันจากอีกฟากของสนามรบ โดยทั้งสองฝ่ายต่างเดินหน้าเข้าปะทะ ผู้เล่นทุกคนเพียงแค่จ้องไปที่ก้อนหินขนาดใหญ่ที่อยู่ใจกลางที่ราบ และธงขนาดใหญ่ที่ตกลงมาอยู่ข้างๆ
“ตอนนี้เราจะทำอย่างไร? เราจะออกไปนอกเมืองได้อย่างไร” Gu Fei และ Sword Demon กำลังคุยกันอยู่ โดยตั้งใจจะรอจนกว่า NPC และผู้เล่นจะปะทะกันในการต่อสู้ที่วุ่นวาย ก่อนที่ทั้งสองจะรวมกันในสนามรบ ด้วยความหวังที่จะหาทางทำภารกิจของ Sword Demon ให้สำเร็จ แผนการที่พวกเขาตัดสินใจขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า NPC ที่ระบบสร้างขึ้นจะมองว่าพวกเขาเป็นพันธมิตร ดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่า Gu Fei และ Sword Demon จะปลอดภัยจากมัน ในขณะเดียวกัน ผู้เล่นจะไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นคนทรยศ ดังนั้นพวกเขาจะไม่เห็นทั้งคู่เป็นศัตรูเช่นกัน ผลก็คือ ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถค้นพบว่าขาวและดำอยู่ที่ไหน มันจะง่ายสำหรับพวกเขาที่จะเข้าไปใกล้และลงมือทำ จริงไหม? แม้ว่าผู้เล่นคนอื่นจะไม่ได้อยู่ในกิลด์เดียวกัน แต่เมื่อพิจารณาว่าการต่อสู้ที่ตามมาจะวุ่นวายแค่ไหน มันเป็นเรื่องปกติมากที่จะหาผู้เล่นจากกิลด์อื่นเพื่อเข้าใกล้สิ่งที่ Gu Fei และ Sword Demon ตั้งใจจะทำ
ในท้ายที่สุด ในช่วงเวลาแห่งความตื่นเต้นของพวกเขาในขณะที่กำลังเล่นกับเสียงแหลมนั้น พวกเขาก็ปิ๊งผู้เล่นด้วยกระสุนนัดเดียว สร้างความหวาดกลัวให้กับทุกคนจนถึงจุดที่ไม่มีใครกล้าเคลื่อนไหว แน่นอน หินก้อนใหญ่ที่พวกเขายิงออกมานั้นน่าตกใจเกินไป ถ้านั่นตกลงในกลุ่มผู้เล่น อย่างน้อยจะมีผู้บาดเจ็บล้มตายห้าหรือหกคนจากการยิงนัดเดียว
เมื่อเห็นว่าไม่มีผู้เล่นคนใดกล้าที่จะเคลื่อนไหว Deep Waters ผู้พิทักษ์ยังคงปกป้องเมืองต่อไป ดูราวกับว่าพวกเขาไม่มีความตั้งใจที่จะเคลื่อนไหวเพื่อโจมตีเช่นกัน เมื่อได้จัดตั้งกองทหารหลังจากก้าวออกจากประตูเมือง NPC ต่างก็รอให้ผู้เล่นเร่งรีบและต่อสู้เพื่อคะแนน ท้ายที่สุดแล้ว การโจมตีเมืองแบบนี้จะเป็นอย่างไรหาก NPC ยามทั้งหมดยืนอยู่หลังกำแพงเมืองอย่างปลอดภัย ในขณะที่ผู้เล่นพุ่งตัวเข้าโจมตีเมืองโดยไม่มีอาวุธปิดล้อมแม้แต่ชิ้นเดียวให้พูดถึง
“อ๊ะ เรากำลังเสียเวลา!” Sword Demon รู้สึกเสียใจอย่างมากกับการกระทำของเขา เขาเคยคิดว่าถ้าเขาสามารถฆ่า White และ Black ได้อย่างรวดเร็ว เขาอาจจะทำภารกิจได้อีกสองสามอย่างหลังจากนั้น แม้ว่าจะไม่มีใครเข้าใจอย่างชัดเจนถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในตอนนี้เมื่อพวกเขาอยู่อีกด้านหนึ่งของกองกำลังผู้เล่น แต่พวกเขาก็คิดว่าจะยังมีรางวัลอยู่ตราบเท่าที่พวกเขาทำภารกิจหรืองานที่ได้รับมอบหมายสำเร็จ นี่คือเหตุผลที่ Sword Demon ยังคงกระตือรือร้นที่จะต่อสู้กับผู้เล่นจำนวนมากที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา และเนื่องจากไม่มีบทลงโทษให้พูดถึง จึงไม่มีอะไรต้องห้ามเกี่ยวกับเรื่องนี้!
ขณะที่ชายทั้งสองกำลังรู้สึกสิ้นหวัง ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงคำรามอันน่าสยดสยองจากอีกทิศทางหนึ่ง Gu Fei หันกลับมาและรู้สึกยินดีในไม่ช้า "เฮ้! คนเหล่านั้นที่อยู่ตรงประตูทิศตะวันตกกำลังดำเนินการอยู่!!”
มีสี่ทิศและสี่ประตูในเมือง ด้วยก้อนหินที่ถล่มลงมาด้านหนึ่ง ประชากรผู้เล่นครึ่งหนึ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และแน่นอนว่าผู้ที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจะไม่ตกตะลึงในความเฉยเมย ในขณะเดียวกัน ยามที่ก้าวเข้าสู่สนามรบก็แทบจะทั่วทั้งสี่แนวรบ และแม้ว่าจะไม่มีใครปะทะกันในด้านนี้ แต่ผู้เล่นที่หันหน้าไปทางประตูตะวันตกก็ไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไปและได้เปิดฉากรุกแล้ว
ผู้เล่นยังรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินว่าคนอื่น ๆ ได้พุ่งไปข้างหน้าแล้ว ก้อนหินขนาดมหึมาเป็นเพียงหินก้อนหนึ่ง และถ้าพวกเขาไม่ตั้งท่าโจมตีในเร็วๆ นี้ พวกบ้าๆ บอๆ จากทุกประตู แต่ทางตะวันตกคงลงเอยด้วยการกักตุนทุกจุด ขณะที่ผู้เล่นเหล่านี้คิดถึงเหตุการณ์ดังกล่าว เลือดที่เดือดภายในหัวหน้ากิลด์หลายคนก็เดือดพล่าน ตะโกนอย่างน่ากลัวว่า “ชาร์จ! เร็วเข้าและเรียกเก็บเงิน !!!”
"ค่าใช้จ่าย!!!" ทุกคนประสานเสียงกัน คราวนี้ไม่มีใครเถียง ทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียงร้องที่ดังก้องจากกองกำลังของพวกเขา ราวกับว่าพวกเขาได้รับความมั่นใจในการเพิ่มระดับ 10 ระดับในคราวเดียว แต่ละคนพยายามที่จะวิ่งนำหน้ากันขณะที่พวกเขาพุ่งออกไป
Gu Fei และ Sword Demon มองไปที่ธงขาวดำเท่านั้น! เดิมทีขาวและดำต้องการใช้เหตุการณ์สงครามเมืองเพื่อแยกแยะชื่อกิลด์ของเขา และด้วยวิธีการที่การอัปเดตสกุลเงินใหม่ทำให้เขากลายเป็นคนโง่ ชายคนนี้รู้สึกเกลียดชังระบบอย่างฝังลึก ดังนั้นในตอนเริ่มต้นของการโจมตี เขาได้ออกคำสั่งให้เข้าปะทะในทันที ทำให้ทั้งกิลด์ของเขาปั่นป่วน
Gu Fei มองดูเล็กน้อยก่อนที่จะแสดงความคิดเห็น "ธงขาวดำนั้นกำลังก้าวหน้าไปอย่างช้าๆ"
Sword Demon หัวเราะ “เฮ้ ขาวและดำเป็นนักรบ เหตุผลที่ธงขาวดำเคลื่อนช้ามาก พิสูจน์ได้ชัดเจนว่าธงขาวดำเคลื่อนตามเขา”
"ยอดเยี่ยม. แล้วเราจะปฏิบัติตามธงนั้น ไปกันเถอะ!" Gu Fei ตีลังกาออกจากเชิงเทินทันทีเมื่อเขาจบประโยคนี้
“บัดซบ ฉันทำแบบนั้นไม่ได้…” Sword Demon รู้สึกสิ้นหวัง และทำได้เพียงปีนลงบันไดเหมือนมนุษย์ทั่วไป กำแพงเมืองนั้นสูงกว่าความสูงเฉลี่ยของอาคารที่พบในเมืองมาก และแม้แต่การใช้ตะขอเกี่ยวที่เขาเรียนรู้ครั้งแรกจาก Gu Fei ก็ยังไม่เพียงพอที่จะครอบคลุมระยะทาง