ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ออกจากไซต์ Traversing Four Seas Gu Xiaoshang ถาม Young Master Han ด้วยความประหลาดใจของเธอ "ทำไมเราไม่เพียงแค่รอพร้อมกับพวกเขาที่เหลือจนกว่า Thousand Miles Drunk และ Sword Demon จะปรากฏขึ้น แทนที่จะมารายงานข้อมูลนี้โดยเฉพาะ ?” เธอคิดว่านั่นคือสิ่งที่พวกเขากำลังจะทำในตอนแรก แต่นายน้อยฮันกลับไม่ทำสิ่งนั้น Gu Xiaoshang เป็นผู้หญิงในคำพูดของเธอเมื่อเธอกล่าวว่า Young Master Han จะเป็นผู้บังคับบัญชา เธอไม่เคยขัดจังหวะคำถามของตัวเองเลยสักครั้ง เพียงแต่จะขอความชัดเจนในภายหลังเท่านั้น
“ไม่มีทางที่เราจะตั้งค่ายพวกเขาจนถึงจุดจบอันขมขื่น ทั้งสองยังมีสมองอยู่ระหว่างพวกเขา แน่นอนพวกเขาจะทำการสำรวจด้วยตนเองและค้นหาโอกาสที่ดีที่สุดในการโจมตี เราไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาสำรวจการปรากฏตัวของเราได้ เราเพียงแค่ต้องเฝ้าดูอย่างเป็นความลับ รักษาความสงบของเรา และล้อมรอบพวกเขาเมื่อพวกเขาโจมตี” Young Master Han กล่าว
“แล้วทำไมเราต้องแจ้ง Oathless Sword เกี่ยวกับเรื่องนี้? โอกาสที่พวกเขาจะเปิดเผยตัวเองจะเพิ่มขึ้นอีกหาก Traversing Four Seas ไม่ทันตั้งตัว ใช่ไหม?” Gu Xiaoshang ถาม
“ปัญหาคือพวกเขาเดาได้แน่ว่าฉันจะอยู่ที่นี่เพื่อพยายามซุ่มโจมตีพวกเขา นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมหากเดินทางข้ามทะเลทั้งสี่โดยไม่ระมัดระวังแม้แต่น้อย นั่นจะทำให้กับดักของเราชัดเจนยิ่งขึ้นเท่านั้น” นายน้อยฮันกล่าว
“คุณแน่ใจหรือว่าพวกเขาจะรู้มากขนาดนี้”
"แน่นอน." Young Master Han กล่าวอย่างมั่นใจ “เพราะเรามีเพื่อนที่ดีที่ชอบยอมจำนนต่อทั้งสองฝ่าย” Young Master Han พูดสิ่งนี้ในขณะที่เขาส่งข้อความถึง Brother Assist โดยต้องการทราบว่ามีการอัปเดตใหม่ ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่ Gu Fei และ Sword Demon กำลังทำอยู่หรือไม่ แต่เขาได้รับ [อีกฝ่ายบล็อกข้อความขาเข้าทั้งหมด] พรอมต์จากระบบ
“ไอ้บ้าเอ๊ย เขากล้าที่จะปฏิเสธการรับข้อความจากคุณอย่างแท้จริง” นายน้อยฮันพึมพำอย่างชั่วร้าย บราเดอร์แอสซิสจะต้องร้องไห้จนถึงเช้าแน่ถ้าเขารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เมื่อปรากฎว่าเขายังคงทำร้ายนายน้อยฮันไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตาม
“แล้วตอนนี้ล่ะ? จริงๆ แล้วสิ่งที่เราทำได้ตอนนี้คือรอให้พวกเขาแสดงใช่ไหม?” Gu Xiaoshang ถาม
นายน้อยฮันไม่ต้องทำอะไรแล้วในตอนนี้ เพราะบราเดอร์แอสซิสได้บล็อกข้อความที่เข้ามาทั้งหมดแล้ว เขาทำได้เพียงตอบอย่างหมดหนทาง “เดิมทีฉันต้องการใช้เพื่อนที่ดีของฉันเพื่อสอดแนมสองคนนั้นและดูว่าพวกเขากำลังทำอะไร ใครจะไปรู้ บางทีเราอาจจะได้เรียนรู้บางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาวางแผนจะทำ แต่ใครจะไปคาดคิดว่าจะมีบางครั้งที่เพื่อนรักของเราจะยืนหยัด แข็งกร้าว ไม่ช่วยเหลือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเลย”
“ใครคือเพื่อนที่ดีของคุณ” Gu Xiaoshang ไม่สามารถช่วยได้ แต่อยากรู้อยากเห็น
“แค่ noob” Young Master Han กล่าว
พี่แอสจะน้ำตาแตกตายให้ชื่อผมโดนแสงหน่อยมั้ย?
“แบ่งคนของเราออกเป็นสามกลุ่มและส่งพวกเขาไปยังชุดพิกัดที่แยกกันสามชุดตามลำดับ ไม่ควรมีสัญลักษณ์กิลด์ของตนแสดงอยู่เช่นกัน ไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนกหากคุณคนใดคนหนึ่งมองเห็นเป้าหมายใดเป้าหมายหนึ่ง อย่าเคลื่อนไหวโดยไม่ฟังคำสั่งใด ๆ เพราะพวกเขาไม่มีทางรู้ว่าคุณเป็นศัตรูของพวกเขา มิฉะนั้น หากพวกเขาเริ่มหลีกเลี่ยงผู้คนเมื่อถูกลมพัดเตือน ไม่มีทางที่พวกคุณจะมีความเร็วในการเคลื่อนที่ที่จำเป็นในการตามพวกเขาให้ทัน”
“ความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขาคือเท่าไหร่?” ผู้เล่นจำนวนหนึ่งจาก Colored Clouds รู้สึกไม่พอใจ และโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาคือผู้ที่มีความมั่นใจในความเร็วในการเคลื่อนที่ของตัวเองมาก
นายน้อยฮันเหลือบมองผู้เล่นคนนั้นที่พูดขึ้น “แค่วิ่งคนเดียวก็ไม่ดีแล้ว คุณมี HP เท่าไหร่?”
“เอชพี?”
“ด้วย HP ที่น้อยนิด เจ้าจะไม่โดนฆ่าตายหรือถ้าเจ้าไล่ตามพวกมัน?” Young Master Han กล่าวเสริม
“เรายังคงสามารถขัดขวางพวกมันได้ และให้เวลากับทุกคนในการไล่ตาม!” ชายคนนั้นตอบว่า
“ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าการถูก Insta-Kill จะถือเป็นการถ่วงเวลาได้อย่างไร… คุณจะซื้อเวลาพวกเราได้อย่างไร? วินาทีกับความตายทุกครั้ง?”
ชายคนนั้นไม่พูดอะไรสักคำ นายน้อยฮันก็แสดงท่าทางมาทางเขา “มานี่และยื่นมือมาให้ฉัน”
“ให้มืออะไร” คนนี้สับสน
“ยกฉันขึ้น” นายน้อยฮันชี้ไปที่กิ่งไม้เหนือหัวของเขา เขามองซ้ายมองขวาเมื่อไปถึงป่า และเขากำลังค้นหาจุดชมวิวที่เหมาะสม นี่เป็นรูปแบบที่เขาใช้อย่างต่อเนื่อง การได้รับภาพรวมที่ชัดเจนของสถานการณ์เท่านั้น เขาจึงจะสามารถแสดงคำสั่งที่ครอบคลุมและมีประสิทธิภาพได้
ชายคนนั้นเข้ามาและยื่นแขนของเขาเป็นขั้นบันได ปล่อยให้นายน้อยฮันปีนขึ้นไปบนกิ่งไม้ก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนต้นไม้ต่อไป Gu Xiaoshang เงยหน้าขึ้นและถามว่า "คุณเห็นทุกอย่างเพียงแค่ขึ้นไปบนต้นไม้นั้นหรือไม่"
“ฉันมีเครื่องมือ” นายน้อยฮันดึงแว่นสายตาของเขาออกมาและแสดงให้เธอเห็น
“แล้วจะอยู่บนนั้นเหรอ” Gu Xiaoshang ถาม
“สำหรับตอนนี้ใช่ เว้นแต่ผู้คนจาก Traversing Four Seas จะเปลี่ยนตำแหน่ง พวกเราทุกคนควรแยกทางกัน!” นายน้อยฮันกล่าวว่า
Young Master Han อาจเป็นผู้บัญชาการโดยรวม แต่ก็ยังเป็น Gu Xiaoshang ที่ออกคำสั่งให้ทุกคน นายน้อยฮันฉลาดพอที่จะรู้ว่าทุกคนจะต้องไม่มีความสุขแน่ๆ ถ้าเขาเริ่มบังคับทุกคนว่าเป็นคนใหม่ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลกับความผิดพลาดนั้น ตำแหน่งและกลยุทธ์ทั่วไปที่พวกเขาใช้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับงานที่เหลือผ่านทาง Gu Xiaoshang ปล่อยให้ผู้หญิงเป็นผู้กำหนดกำลังคนให้กับงานที่เกี่ยวข้อง และเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างได้รับการจัดระเบียบอย่างสมบูรณ์
“เราจะลากันแล้ว” หลังจากที่ Gu Xiaoshang มอบหมายทุกคนเป็นกลุ่มเสร็จแล้ว เธอก็พร้อมที่จะเป็นผู้นำกลุ่มหนึ่งและกล่าวอำลา Young Master Han
"ต่อไป. เมื่อคุณเจอตัวละครที่น่าสงสัย ให้ส่งข้อความพร้อมพิกัดของพวกเขามาหาฉัน ฉันมั่นใจ 80% ว่าฉันจะจำทั้งสองคนได้แม้ว่าจะปลอมตัวก็ตาม” นายน้อยฮันกล่าว
“Gotcha” Gu Xiaoshang โบกมือแล้วพาคนของเธอออกไป
———————————————
ในฐานะผู้ชมที่ดูเหมือนจะรู้มากที่สุดเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น บราเดอร์ Assist มักซุ่มซ่อนอยู่ในบริเวณใกล้กับที่ตั้งของ Traversing Four Seas เพื่อเตรียมพร้อมที่จะชมการแสดง เขาคิดว่าหากนายน้อยฮันมาและร่วมมือโดยตรงกับ Oathless Sword เขาจะต้องพาคนจาก Carouse มาช่วยอย่างแน่นอน แต่ในที่สุด Young Master Han ก็ทำธุรกิจนี้ในลักษณะที่ Brother Assist ไม่เคยคาดคิดมาก่อนและปรากฏตัวพร้อมกับ Gu Xiaoshang
Brother Assist เป็นคนที่ฉลาด ดังนั้นแน่นอนว่าเขารู้เกี่ยวกับคุณลักษณะเฉพาะของ Colored Clouds ที่นำมาสู่โต๊ะ และเขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมการมองการณ์ไกลของนายน้อย Han สำหรับวิธีที่เขาจัดการกับการเป็นหุ้นส่วนกับกิลด์ Brother Assist ต้องการที่จะส่งข้อความไปถามเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างหุนหันพลันแล่น แต่เขาก็ยังควบคุมมันไว้ได้ การบล็อกข้อความที่เข้ามาทั้งหมด ถ้าเขาเปิดอีกครั้ง มันจะทำให้เขาดูไร้เดียงสาเกินไปเมื่อมองย้อนกลับไป บราเดอร์ Assist ครุ่นคิดเรื่องนี้ในขณะที่เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อระงับความอยากรู้อยากเห็นอันแรงกล้าของเขา อันที่จริงเขาต้องการแจ้งให้ Gu Fei และ Sword Demon ทราบว่า Young Master Han ร่วมมือกับ Colored Clouds อย่างไร เขาเชื่อว่าการเคลื่อนไหวครั้งนี้ที่นายน้อยฮันทำไม่ใช่สิ่งที่กู่เฟยหรือปีศาจดาบคาดคิด ดังนั้นพวกเขาจึงถือว่าผู้เล่นจาก Carouse และ Traversing Four Seas เป็นศัตรูเท่านั้น และมีความเป็นไปได้ที่พวกเขาสองคนอาจประมาทและมองข้ามคนเหล่านี้จาก Colored Clouds เมื่อชนเข้ากับพวกเขา
อา! ฉันอยากจะชนเข้าจริงๆ! พี่อัศยอมทนอย่างเจ็บปวด
——————————————————–
ห่างจากเมือง Yunduan ไปไม่ไกล ในที่สุด Gu Fei และ Sword Demon ก็มาถึงริมทะเลสาบในทะเลสาบ Yunjiao ชายสองคนมองไปทางซ้ายและขวา จากนั้น Sword Demon ก็เริ่มเสนอการวิเคราะห์ของเขาตามประสบการณ์การเล่นเกมที่เขามี “บ่อยครั้ง ภารกิจประเภทนี้ต้องการให้ผู้เล่นตรวจสอบเพื่อหาเบาะแส แต่ไม่มีข้อมูลที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการ ในการทำเช่นนั้น ผู้เล่นมักจะถูกส่งไปค้นหา NPC เพื่อหารายละเอียดเพิ่มเติม มิฉะนั้น ระบบจะอัปเดตโดยอัตโนมัติว่าการสอบสวนสิ้นสุดลงเมื่อผู้เล่นมาถึงสถานที่ ดูสิ คุณได้รับข้อความเตือนจากระบบบ้างไหม?”
“ไม่” กู่เฟยตอบ
“นั่นหมายความว่าเราจะต้องหาคนที่จะพูดเรื่องนี้ด้วย ฉันไม่ค่อยคุ้นเคยกับแผนที่นี้ เราจะหา NPC ได้จากไหน?” Yunjiao Lakeside เป็นแผนที่บดที่เป็นที่นิยมในหมู่คนรักทุกเพศทุกวัย Sword Demon ไม่เคยมีความก้าวหน้าในด้านนี้ในชีวิตของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่เคยมีโอกาสเยี่ยมชมสถานที่ดังกล่าว เขาอาจเคยผ่านแผนที่บ้างเป็นบางครั้ง แต่เขาไม่เคยเข้าใจสถานที่นั้นอย่างถ่องแท้
“มีโครงสร้างไม้อยู่ตรงนั้น” กู่เฟยกวาดสายตามองไปรอบ ๆ และชี้ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของริมทะเลสาบ กระท่อมไม้ซุงเรียบง่ายตั้งอยู่ริมทะเลสาบ และอาจถือได้ว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งชีวิตเพียงแห่งเดียวในพื้นที่ป่าอันกว้างใหญ่นี้
“ไปดูกันเถอะ” Sword Demon มุ่งหน้าไปทันที Gu Fei เห็นว่ามีต้นอ้อทั่วไปที่สูงประมาณเอวรอบตัวพวกเขา ดังนั้นเขาจึงรีบเอื้อมมือออกไปและเตือน Sword Demon ว่า "ระวังอย่าเหยียบคน"
"ประชากร?" Sword Demon รู้สึกสับสน
“ลองดูสิ ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน” กู่เฟยถอดอุปกรณ์ของเขาออกและเก็บดาบของเขา เขายกมือขึ้นเพื่อร่ายคาถาตรงไปยังต้นอ้อขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเขา เปลวไฟปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าทันที ชายหญิงสามคู่กระโจนออกมาจากหย่อมไม้อ้อทั้งหมด และปฏิกิริยาของพวกมันทั้งหมดก็แตกต่างกัน คู่หนึ่งมองไปรอบ ๆ ด้วยความสับสน อีกคู่หนึ่งไม่แม้แต่จะหันกลับมามองขณะที่พวกเขาหนีไปด้วยความตื่นตระหนก ในขณะที่คู่สุดท้ายเริ่มสบถอย่างไม่พอใจแล้ว ดวงตาของพวกเขาจับจ้องไปที่มีดสั้นขณะที่พวกเขากวาดไปที่ Sword Demon และชายคนนั้นก็ตะโกนว่า “คุณอยู่ตรงนั้น โจร คุณเห็นไหมว่าใครทำสิ่งนี้”
Sword Demon รู้สึกประหลาดใจ เขาหันกลับมาโดยไม่รู้ตัว แต่ Gu Fei ไม่อยู่ที่นั่นอีกต่อไป จากนั้นเขาก็ก้มศีรษะลงและเห็นว่ากู่เฟยกำลังนั่งยอง ๆ อยู่ท่ามกลางต้นอ้อสูง นิ้วของเขายื่นออกไปเหนือริมฝีปากของเขา เลียนแบบเสียงที่ดังสนั่น ดังนั้น Sword Demon จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากช่วยปกปิดเขา “ฉันไม่เห็นใครเลย”
ในขณะที่ทั้งคู่เห่าคำสบถ หัวอื่นๆ นับไม่ถ้วนก็โผล่ออกมาจากต้นอ้อแทบจะทันที มองไปรอบๆ ขณะที่พวกเขาพยายามหาว่าเกิดอะไรขึ้น มีแม้กระทั่งหัวสองหัวที่โผล่ออกมาห่างจากจุดที่ Sword Demon ยืนอยู่ไม่ถึงห้าเมตร ซึ่งทำให้เขาค่อนข้างตกใจ
“เห็นนั่น!” Gu Fei ส่งข้อความถึง Sword Demon
"อัศจรรย์."
“ทุกคนต่างก็มีอาชีพของตัวเอง” กู่เฟยรำพึง
"อย่างแท้จริง."
“บอกฉันหลังจากที่พวกเขาสงบลงแล้ว…” Gu Fei กล่าว
ผู้เล่นเหล่านี้ที่มีความมุ่งมั่นของตัวเองค่อย ๆ จมดิ่งลงไปในทะเลกกหลังจากที่พวกเขาโผล่หัวออกมาครั้งหนึ่งและริมทะเลสาบก็กลับมาเป็นสถานที่แห่งความสงบสุข Sword Demon เรียก Gu Fei และชี้ไปในทิศทางหนึ่ง “ไปทางนั้นกันเถอะ”
ตำแหน่งที่ Sword Demon ชี้ไปนั้นอยู่ใกล้กับทะเลสาบ มันเป็นเพียงโคลนและน้ำรอบ ๆ ดังนั้นจึงไม่ควรมีใครมาสร้างอารมณ์ ดังนั้นจึงสามารถเห็นได้ว่า Sword Demon มีน้ำใจมากขึ้นเพียงใดเมื่อ Gu Fei ใช้ไม้เท้าวิเศษของเขาเป็นไม้เท้านำทางเพื่อเอาชนะพุ่มไม้และหญ้าสูงเมื่อเขาค้นหาพื้นที่ครั้งสุดท้ายเพื่อหยุดตัวเองจากการเหยียบ ประชากร.
ในขณะที่ชายทั้งสองเดินทางต่อไปยังกระท่อมไม้ Sword Demon เริ่มแสดงความกังวลของเขา “อาจมี NPC ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ที่นี่หรือไม่? มันค่อนข้างยากที่จะค้นหา”
“จะดีมากหากเราสามารถติดต่อ Brother Assist และสอบถาม เขาน่าจะรู้เรื่องนี้มากกว่านี้” นอกเหนือจากการรู้ว่าอะไรทำให้ทะเลสาบหยุนเจียวมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แล้วกู่เฟยจะรู้จักสถานที่นี้มากขนาดไหน
พวกเขาวนรอบหนึ่งในสี่ของทะเลสาบและในที่สุดก็มาถึงกระท่อมไม้ซุง กระท่อมไม้ซุงมีสภาพทรุดโทรมมานานหลายปี และพวกเขาสามารถได้กลิ่นอับโดยไม่ต้องก้าวผ่านประตู เนื่องจากสถานที่ดังกล่าวมีความชื้น ข้างในมีเตาผิงที่ไม่ได้ใช้งาน โครงเตียงยุบ ชั้นวางหนังสือว่างเปล่า และโต๊ะที่มีฝุ่นจับหนาเป็นชั้นๆ นอกจากนี้ยังมีกองไม้ข้างโต๊ะซึ่งดูเหมือนจะเป็นซากเก้าอี้
ทุกอย่างสามารถเห็นได้ในพริบตา แต่ Sword Demon ก็ไม่ได้เศร้าใจในเร็ววันนี้ เขาตรวจสอบด้านหลังชั้นหนังสือ รอยแตกระหว่างโครงเตียงที่ยุบและลิ้นชักของโต๊ะเขียนหนังสือ จนกระทั่งในที่สุดเขาก็ยื่นคอเข้าไปในเตาผิงเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ในปล่องไฟหรือไม่
“ไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นใช่ไหม” Gu Fei อุทานด้วยความพิถีพิถันของ Sword Demon
“เดี๋ยวก่อน ดูเหมือนจะมีบางอย่างอยู่ที่นี่ คุณมีอะไรที่จะทำให้ปล่องไฟนี้สว่างขึ้นไหม?” เสียงของ Sword Demon ดังก้องออกมาจากเตาผิง
"โอ้?" Gu Fei รีบดึงตะเกียงออกมาจุดไฟก่อนที่จะมอบให้กับ Sword Demon Sword Demon ยกตะเกียงขึ้นและได้ยินเสียงของเขาหลังจากนั้นไม่นาน “คุณได้สิ่งนี้มาจากไหน”
“เมืองเซียวอู๋ Yan Xiaozhu ส่งจดหมายนี้มาให้ฉันก่อนที่เราจะจากไป” Gu Fei กล่าว
“โอ้ สถานที่นั้น…” เครื่องมือส่องสว่างเป็นผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นจากเมืองเซียวอู๋ ผู้เล่นในเมืองนั้นมักจะนำบางสิ่งติดตัวไปด้วยเพื่อส่องแสงไปยังหมอกที่มืดมนซึ่งแผ่กระจายไปทั่วภูมิภาคเพื่อระบุตำแหน่งของพวกเขา คบเพลิงเป็นการสร้างที่สะดวกที่สุด แต่ความต้องการของผู้เล่นนั้นไม่ธรรมดาและเรียบง่าย ค่อยๆ มีผู้คนเริ่มประดิษฐ์ตะเกียงและเครื่องมือให้แสงสว่างแบบใช้มือถือเป็นเครื่องประดับเช่นกัน ผู้ที่ทำขึ้นอย่างประณีตยิ่งขึ้นถึงกับใช้อัญมณีธาตุที่พบในเกม ทำให้พวกเขากลายเป็นจี้ที่ห้อยคอหรือเอว ซึ่งกลายเป็นที่นิยมอย่างมากในเมืองเสี่ยวหวู่ มีข่าวลือว่าเมืองเสี่ยวหวู่ในปัจจุบันมีชายหญิงทันสมัยมากมายที่เริ่มนิยมใช้โคมไฟเพื่อสื่อสารกันผ่านรหัสมอร์ส สร้างความรู้สึกโรแมนติกที่ไม่เหมือนใครของเมืองเสี่ยวหวู่
“คุณพบอะไรหรือเปล่า” Gu Fei ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นแม้แต่น้อย
“ดูเหมือนจะมีกระดาษติดอยู่ข้างในเตาผิง!” Sword Demon กล่าว
“การค้นพบแบบนั้นคืออะไร…” กู่เฟยไม่รู้ว่าเขาควรหัวเราะหรือร้องไห้ เขาคิดว่า Sword Demon ได้ค้นพบสวิตช์บางอย่างที่จะเปิดทางลับหรือบางอย่าง
คำตอบของ Sword Demon ดูมืดมนมาก “นี่คือเกม ดังนั้นทุกสิ่งจะถูกตั้งโปรแกรมให้ดำรงอยู่ การมีหน้ากระดาษติดอยู่ในปล่องไฟที่นี่ ย่อมหมายความว่ามันถูกวางไว้ที่นั่นโดยเฉพาะด้วยเหตุผลบางอย่าง”
“ใครจะบอกว่าไม่ใช่แค่เศษกระดาษที่มีคนทิ้งแล้วบังเอิญหาทางลงปล่องไฟได้ ดูจำนวนผู้เล่นที่มาที่แผนที่นี้ ฉันคิดว่าพวกเขาต้องผลิตกระดาษเหลือใช้แน่ๆ บางทีอาจมีคนเป็นแมลงขยะ มันจึงกระพือปีกเข้าไปในปล่องไฟนั้น” Gu Fei ล้อเลียนการค้นพบของ Sword Demon แม้ว่าเขาจะนั่งอย่างเหมาะสมบนโต๊ะที่ Sword Demon เช็ดทำความสะอาดในขั้นตอนการตรวจสอบของเขา
“เราจะรู้ว่ามันเกี่ยวกับอะไรเมื่อฉันเอามันออกมา ขออะไรที่ยาวกว่านี้หน่อย เช่น ไม้เท้าเวทมนตร์หรืออะไรซักอย่าง” Sword Demon ร้องเรียก
Gu Fei ดึงไม้เท้าวิเศษออกมาและมอบให้กับ Sword Demon หลังจากเล่นซอไปครู่หนึ่ง ในที่สุด Sword Demon ก็มุดออกมาจากเตาผิงพร้อมกับกระดาษครึ่งหน้าในมือ และเขาก็กระตือรือร้นที่จะศึกษามัน
Gu Fei เข้ามาดูและเห็นว่ากระดาษเป็นสีน้ำตาล อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่สิ่งที่เกิดจากอายุ แต่เป็นสีที่เป็นผลมาจากการถูกบำบัดด้วยความร้อนจัดในช่วงเวลาหนึ่ง มีเพียงครึ่งหน้าเท่านั้น และเห็นได้ชัดจากสิ่งที่เหลืออยู่ว่าอีกครึ่งหนึ่งมีร่องรอยของการถูกไฟไหม้
“วาดอะไรบนนั้น” Gu Fei เห็นว่ามีภาพที่วาดบนกระดาษ แต่ Sword Demon ก็ถือกระดาษไว้เพื่อพยายามตรวจสอบเช่นกัน
“ไปล้างหน้าก่อน!” Gu Fei ไม่สามารถช่วยได้ แต่แกล้งเขา หลังจากที่เขาค้นหาไปรอบๆ ในปล่องไฟตลอดเวลา มันก็เห็นได้ชัดว่าเขาดูเป็นอย่างไรตอนนี้เขาออกไปแล้ว หากจะอธิบายเป็นคำพูดที่ Sword Demon ใช้ แม้แต่เขม่าที่พบในใบหน้าก็ยังตั้งโปรแกรมไว้บนใบหน้าของเขา
“ไม่ต้องรีบร้อน!” Sword Demon เป็นบุคคลที่มีการแสวงหาเช่นกัน
“เรื่องราวของเศษกระดาษนี้ควรเป็นดังนี้ เดิมทีกระดาษถูกโยนเข้าไปในเตาไฟเพื่อเผา แต่ความร้อนที่รุนแรงทำให้ลมร้อนที่พุ่งออกมาส่งมันขึ้นไปติดกับผนังปล่องไฟ ก่อนที่มันจะเผาไหม้จนหมด จึงปรากฏดังที่เห็นอยู่นี้ เราจำเป็นต้องหาผู้เชี่ยวชาญในเกมเพื่อถอดรหัส” กู่เฟยกล่าว
Sword Demon เห็นการวาดวงกลมและไม้กางเขนก็ครุ่นคิด ทันใดนั้น เขาก็สอดมือเข้าไปในกระเป๋ามิติ ดึงกระดาษแผ่นใหญ่ออกมาและเริ่มคลี่มันลงบนโต๊ะ
"นั่นอะไร?" Gu Fei อดไม่ได้ที่จะถาม
“แผนที่เมืองหยุนต้วน” Sword Demon ตอบ ชี้ไปที่จุดหนึ่งก่อนจะหยิบเศษกระดาษที่ถูกไฟไหม้ขึ้นมา “ดูนี่ ภาพนี้ดูเหมือนทะเลสาบหยุนเจียวไม่ใช่หรือ”
Gu Fei มองมันเล็กน้อยและชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างเจ็ดถึงแปดอย่างระหว่างทั้งสองอย่างรวดเร็ว
“แน่นอนว่ามันไม่เหมือนเดิมทั้งหมด แผนที่นี้ฉันวาดโดยผู้เล่น ดังนั้นฉันคิดว่ามันจะไม่ละเอียดมากนัก สิ่งนี้ถูกสร้างขึ้นโดยระบบ ดังนั้นมันจึงเป็นธรรมชาติที่แม่นยำกว่ามาก เราสามารถอธิบายความแตกต่างเหล่านี้ได้โดยไปที่ไซต์และเปรียบเทียบด้วยตนเอง”
Sword Demon รวบรวมเศษกระดาษที่ถูกไฟไหม้และแผนที่อย่างกระตือรือร้นก่อนที่จะวิ่งออกจากห้องโดยสาร แผนที่ที่ผู้เล่นสร้างขึ้นมีการประมาณค่าพิกัดคร่าวๆ การคำนวณง่ายๆ จะได้ตำแหน่งโดยประมาณของพื้นที่ที่แสดง Sword Demon เลือกสถานที่ใกล้เคียงก่อนและพบอย่างรวดเร็ว เขาถือเศษกระดาษที่ไหม้แล้วค่อยๆ หายไป โลกแห่งความจริงและแผนที่นั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แผนที่แสดงให้เห็นตะขอที่งอ แต่ในความเป็นจริง Sword Demon เห็นว่างอเป็นรูปตัว N