ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
เห็นได้ชัดว่าศัตรูที่พวกเขาเผชิญหน้าไม่ใช่คนโง่อย่างที่นายน้อยฮันเชื่อ แม้ว่าพวกเขาจะลอกเลียนแบบกลยุทธ์ที่เขาคิดขึ้นมา แต่พวกเขาก็ไม่ได้ลอกเลียนแบบขายส่งโดยพิจารณาจากการผสมผสานทั้งภูมิประเทศและสถานะผู้เล่นของทั้งสองฝ่าย ก้อนหินและท่อนซุงของนายน้อยฮันเป็นปมที่ทำให้พวกเขาสามารถทำลายกองกำลังของศัตรูได้โดยตรง ในขณะที่ศัตรูใช้กลยุทธ์เดียวกันกับวิธีการกักกัน ป้องกันไม่ให้พวกเขาถอยกลับขึ้นไปบนเส้นทางภูเขาและกระจายออกไปตามนั้น มัดพวกเขาไว้ เพื่อให้พวกเขาทำได้เพียงเฝ้าดู Thousand Miles Drunk ลุยลึกเข้าไปในแนวข้าศึกเพียงลำพัง
นายน้อยฮันตระหนักได้ทันทีว่าหากศัตรูสามารถสังหาร Thousand Miles Drunk ได้สำเร็จที่นี่และตอนนี้ มันไม่สำคัญว่าพวกเขาทั้งหมดที่นี่จะตายหรือหนีรอดไปได้ ศัตรูไม่ได้สนใจพวกเขาเลย เป้าหมายที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขาคือคนเมาพันไมล์ และคนอื่น ๆ จะถูกฝังไปพร้อมกับเขาก็ต่อเมื่อพวกเขาทำหน้าที่เป็นฟอยล์ หากพวกเขาถูกบอกเลิกก่อนหน้านี้ พวกเขาก็ควรจะรักษาระยะห่างให้มากกว่านี้ และคงไม่มีใครสนใจที่จะทุ่มพลังงานเพื่อพาพวกเขาออกไป
แต่ถ้าเป็นกรณีนี้ พวกเขาจะมีวิธีการพิเศษบางอย่างได้ไหม เพราะพวกเขากล้าล้อมไมลส์? Young Master Han สงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขามีความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับบทบาทชี้ขาดที่กู่เฟยเล่นในสถานการณ์นี้ การปรากฏตัวของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้เคลื่อนไหว แต่ก็ทำหน้าที่เป็นเครื่องยับยั้งและเป็นแหล่งความทุกข์ใจของศัตรู ทันทีที่เขาตายและสูญเสียเลเวลจำนวนมาก ผลที่ตามมาคือชิปที่ไม่ย่อท้อที่พวกเขามีก็จะหยุดอยู่
——————————————————
Gu Fei ไม่ได้คิดมากในตอนนี้ เมื่อหันไปเห็นคนอื่นๆ ถูกกันไม่ให้กลับขึ้นไปบนเส้นทางบนภูเขา ขณะที่ก้อนหินและท่อนซุงที่ตกลงมาจากยอดเขาโผล่มาเหนือพวกเขา ซึ่งโดยทั่วไปแล้วรากพวกเขาไปยังตำแหน่งปัจจุบัน ความหวังเดียวที่เขาเหลือไว้คือให้เขาฆ่าคนเหล่านี้จนกว่าพวกเขาจะ สามารถออกจากช่องเขา
ไม่น่าจะยากเกินไปใช่ไหม? Gu Fei คิดกับตัวเอง ศัตรูไม่แข็งแกร่งเกินไป และนักรบบางคนสามารถสังหารได้ด้วย Twin Incineration เพียงครั้งเดียวจาก Gu Fei ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีระดับของอุปกรณ์และระดับที่ต่ำกว่า แม้ว่าจำนวนจะอยู่ข้างพวกเขา แต่ก็ไม่เยอะจนเขากลัว Gu Fei ตรวจสอบมานาของเขาโดยสังเกตว่าการฟื้นฟูของเขายังคงดำเนินต่อไป และมองไปที่ค่า PK ของเขาอย่างไม่เป็นทางการ 128 คะแนน… เขาค่อนข้างพูดไม่ออก ทหารรักษาเมืองคงไม่สามารถมาที่นี่ได้ใช่ไหม? Gu Fei เป็นกังวลกระโดดขึ้นไปมองไกลออกไป เขาไม่เห็นร่องรอยของทหารรักษาเมืองที่มาหาเขา แม้ว่าเขาจะมองเห็นกองทหารที่มุ่งหน้าไปยังตำแหน่งของพวกเขานานแล้ว และพวกเขาก็เข้ามาใกล้ในวินาทีต่อมา
ฉันอาจจะเจอปัญหาจริงๆ เมื่อถึงเวลาที่คนเหล่านั้นเข้าร่วมการต่อสู้ กู่เฟยคิดกับตัวเองในขณะที่มือของเขาเร่งความเร็วขึ้น ดำเนินการหั่นและหั่นผู้คนที่อยู่รอบตัวเขาต่อไป ในขณะที่เขากำลังรอให้คูลดาวน์สำหรับการเผาสองครั้งของเขาเสร็จสิ้นเพื่อที่เขาจะได้ปลดปล่อยมันออกมาอีกครั้ง จู่ๆ เขาก็รู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างสว่างวาบอยู่ข้างหน้าเขา และแสงสีดำก็ท่วมท้นจากด้านล่าง ก่อตัวเป็นรูปแบบหกเหลี่ยมทางด้านขวา ใต้เท้าของเขา Gu Fei ตระหนักว่ารูปแบบเสร็จสมบูรณ์แล้ว และเนื่องจากเขาไม่รู้ว่านี่เป็นคาถาประเภทใด เขาจึงคิดอย่างรวดเร็วที่จะกระโดดออกจากรูปแบบคาถานี้ โชคดีที่เขาไม่ถูกขัดขวางไม่ให้ทำเช่นนั้น แต่กู่เฟยผู้ชาญฉลาดได้ตระหนักถึงบางสิ่งแล้ว: เมื่อแสงจากรูปหกเหลี่ยมส่องสว่าง เปลวไฟที่ประดับแสงจันทร์ยามราตรีเมื่อเขาร่าย Twin Incineration ก็ดับลงทันที
นี่คือเครื่องดับเพลิงหรือไม่? Gu Fei พึมพำกับตัวเองในขณะที่ศัตรูเข้ามารุมเหมือนกระแสน้ำ คูลดาวน์ของ Twin Incineration ยังลดลงเล็กน้อย Gu Fei จึงโบกแขนของเขาเพื่อเรียกกำแพงไฟฟ้า แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรออกมา!
ฉันใช้คาถาของฉันไม่ได้เหรอ?
Gu Fei ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขามีมานาเพียงพอและคาถาของเขาถูกต้อง แต่เขาไม่สามารถร่ายเวทย์ได้ นอกเหนือจากความจริงที่ว่าเขาเพิ่งเห็นว่าการเผาสองครั้งของเขาดับลงได้อย่างไร เขาก็ได้ข้อสรุปในทันที
ไม่ว่าในกรณีใด เขาไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกแล้ว ศัตรูเข้ามาหาเขาแล้ว และเห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้เกี่ยวกับสถานะปัจจุบันของ Gu Fei ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงไม่เกรงกลัวในการโจมตี Gu Fei รู้ว่าการหลอกลวงใด ๆ ที่เขาพยายามจะไม่ได้ผลกับพวกเขาเช่นกัน คนเหล่านี้มักจะเข้าโจมตีและจับเขาเพื่อโยนเขาลงจากภูเขาโดยตรง ด้วยเหตุนี้ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเสี่ยงโชค แทนที่จะถอยออกไป กู่เฟยก็ก้าวไปข้างหน้า พุ่งไปข้างหน้า ยกขาขึ้นในขณะที่เขาบินออกไปพร้อมกับเตะไปที่ใครบางคน แน่นอนว่าบุคคลนี้ไม่ได้พยายามหลีกเลี่ยงการโจมตี รั้งหน้าอกของเขาเพื่อรับลูกเตะของ Gu Fei โดยตรง แขนทั้งสองข้างของเขายื่นออกมาพร้อมที่จะจับขาของ Gu Fei
Gu Fei คาดหวังให้เขาทำแบบนั้นอยู่แล้ว และลูกเตะที่บินได้ของเขาก็ปรับตัวเองให้สูงขึ้นตรงไปที่ไหล่ของชายคนนั้นในขณะที่ขาอีกข้างของเขากระโดดขึ้นจากพื้น ขาของเขาที่พ้นไหล่ของชายคนนั้นงอ ก้าวไปทางขวาบนสะบักของเขาในขณะที่เขายืมมันเพื่อขับเคลื่อนตัวเองขึ้น แขนทั้งสองที่ยื่นออกไปอย่างรวดเร็วพยายามที่จะคว้า Gu Fei ไว้ แต่สิ่งที่เขาคว้าไว้มีเพียงอากาศเท่านั้น
มันค่อนข้างลำบากสำหรับ Gu Fei ที่จะกระโดดแบบนี้เช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถกระโดดได้สูงเกินไป แต่เขาใช้หัวของชายคนนั้นอย่างรวดเร็วเป็นฐานและกระโดดอีกครั้ง ตอนนี้ผู้เล่นทุกคนรู้แล้วว่า Gu Fei ไม่สามารถใช้คาถาใด ๆ ได้ ดังนั้นความกลัวใด ๆ จึงหายไปและพวกเขาทั้งหมดมีความรู้สึกเดียวกัน: คุณคิดว่าคุณสามารถบินได้จริงหรือ? ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้สึกหงุดหงิดแม้แต่น้อย อดทนรอให้ Gu Fei กลับลงมาบนพื้น ในท้ายที่สุด ยังมีใครบางคนที่ตื่นตระหนก ตะโกนจากท่ามกลางฝูงชน “เร็วเข้า จับเขา! เรามีเวลาเพียง 5 วินาทีเท่านั้น”
ชายคนนั้นตะโกนออกมาด้วยวาจาด้วยความวิตกกังวล สายเกินไปที่จะเขียนข้อความผ่านช่องทางส่วนตัวมากกว่านี้ พวกเขาทั้งหมดคว้าเวลาอันน้อยนิดเมื่อได้ยินเสียงตะโกนนี้ แต่กู่เฟยก็ได้ยินคำเตือนนี้เช่นกัน
5 วินาที? '5 วินาที' นี้หมายถึงอะไรอีก แน่นอนว่าระยะเวลาของสถานะที่ Gu Fei ได้รับความเดือดร้อนทำให้เขาไม่สามารถใช้คาถาใด ๆ ได้ ดูเหมือนว่าเวทมนตร์สีดำประหลาดที่ถูกร่ายทำให้นักเวทย์ไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ ห้าวินาที? มันใช้เวลาเพียงห้าวินาทีเท่านั้น? Gu Fei หัวเราะเบา ๆ ดูเหมือนสถานการณ์จะไม่อันตรายอย่างที่เขาคิดไว้ในตอนแรก 5 วินาทีผ่านไปเร็วมาก จริงไหม? Gu Fei ยังคงอยู่กลางอากาศในขณะที่เขาคิดว่ามันเป็นการดีที่สุดที่จะไปตามที่เขาวางแผนไว้ในตอนแรก เขาสะบัดมือออกทันที และเบ็ดที่เขาถืออยู่ในมือก็บินออกไป หาซื้อได้แม่นยำมากบนก้อนหินที่ยื่นออกมา ผู้เล่นด้านล่างยังคงรอให้กู่เฟยกลับลงมา แต่ใครจะคาดคิดว่าชายคนนั้นจะเหวี่ยงเชือกในขณะที่เขาปีนขึ้นไปบนหน้าผานั้น ค่อยๆ ไต่ขึ้นไปตามเชือกที่ห้อยลงมาจากตะขอเกี่ยว
“โจมตีเขา!” มีคนตะโกนมาจากฝูงชนด้านล่าง
Gu Fei ตั้งใจดันตัวเองไปตามหน้าผาทำให้เชือกแกว่งไปทางซ้ายและขวาในขณะที่เขาเริ่มแกว่งเหมือนลูกตุ้มและปีนขึ้นไป ผู้เล่นที่ยิงการโจมตีระยะไกลของพวกเขาทำได้เพียงจ้องมองที่ Gu Fei ที่แกว่งไปมา เล็งไปที่นี่และที่นั่น และไม่สามารถเป็นศูนย์กับเขาได้ มีผู้เล่นที่อ่อนแอกว่าบางคนที่เกือบจะพบว่าตัวเองถูกสะกดจิตเมื่อเฝ้าดูเขาโยกไปทางซ้ายและขวาแบบนั้น
“ก*dd*mm*t เขาไม่ทิ้งตัวลงแม้ว่าเขาจะแกว่งไปมา มันเป็นความอยุติธรรมของสวรรค์แบบไหนกัน?” บางคนจากฝูงชนตะโกนอย่างโศกเศร้า พวกเขาสามารถเฝ้าดูขณะที่พวกเขาเห็น Gu Fei ปีนขึ้นไปบนเชือกจนในที่สุดเขาก็ตีลังกาเหนือก้อนหินที่ยื่นออกมาและไม่สามารถกำหนดเป้าหมายได้อีกต่อไป
“ทำให้เขาล้มลงโดยขว้างก้อนหินและท่อนไม้ทั้งหมดใส่เขา!” ผู้เล่นด้านล่างไม่มีทางเลือกอื่น ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มเรียกคนที่อยู่บนยอดเขาให้ช่วยเหลือ โดยหวังว่าจะบดขยี้ Gu Fei ด้วยการทิ้งขยะทั้งหมดใส่เขา ผู้เล่นบนยอดเขามีความขยันขันแข็งมาก หลังจากได้ยินคำขอ พวกเขาขอพิกัดและเริ่มลากหินและท่อนไม้ทั้งหมดทันที โผล่หัวออกมาดู แต่พวกเขากลับหาไม่เจอว่าควรจะโยนอะไรทิ้ง ทุกคนอยู่ต่ำกว่ากองกำลังของเราไม่ใช่หรือ?
“มีหินโผล่ขึ้นมาครึ่งทางบนหน้าผานี้ ไม่มีใครเห็นเลยเหรอ?” ผู้เล่นเหล่านั้นกำกับด้านล่าง
“เราเห็นหิน แต่ไม่มีใครอยู่ที่นั่น”
"เขาอยู่ที่ไหน?"
“พวกนายถามเราแบบนั้นเพื่ออะไร”
ความคิดเห็นของผู้เล่นด้านล่างและด้านบนนั้นขัดแย้งกัน มีคนเคยโพสว่า Gu Fei สามารถใช้ teleportation scroll และจากไปหลังจากไปถึงหิน
“แค่โยนก้อนหินลงไป!” การตัดสินใจขั้นสุดท้ายที่พวกเขาทั้งหมดต้องทำก็คือต้องลองดู ดังนั้น ผู้เล่นที่ขึ้นไปบนภูเขาจึงไม่สนใจเช่นกัน ขณะที่พวกเขาเริ่มเล็งเป้าหมายและเริ่มขว้างสิ่งของใส่หินที่ยื่นออกมา อันที่จริง Gu Fei ยังคงอยู่บนก้อนหินนั้นในขณะนี้ แต่เขากอดหน้าผาหินไว้แน่นตลอดเวลา และเนื่องจากหน้าผาไม่เหมือนกระจกเรียบและแบน แนวสายตาของพวกเขาจึงถูกบดบังอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่ Gu Fei ได้ลดแสงลงโดยการย่อตัวลงหลังสิ่งปกคลุมตามธรรมชาติจากหน้าผาสูงชัน
“พวกนายเป็นยังไงบ้าง” Gu Fei รู้สึกว่าตอนนี้เขาค่อนข้างปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงส่งข้อความไปหา Young Master Han และคนอื่นๆ
“พวกเราถูกขังอยู่ คุณบินไปที่ใด” Young Master Han และคนอื่น ๆ เห็นเพียง Gu Fei กระโดดออกจากวงล้อมของเขา แต่พวกเขาไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไรกับเขาตั้งแต่ Gu Fei ขึ้นไปตามด้านหลังของภูเขา
"ฉันสบายดี."
“คุณอาจจะไม่เป็นไร แต่เราจะมีปัญหาในไม่ช้า”
เนื่องจากอีกฝ่ายไม่สามารถทำอะไรกับ Gu Fei ได้ พวกเขาจึงตัดสินใจหันเหความสนใจไปที่ Young Master Han และคนอื่น ๆ เนื่องจากพวกเขาไม่มีอะไรจะทำดีไปกว่านี้แล้ว นายน้อยฮันและทุกคนถูกกีดขวางบนเส้นทางภูเขานั้น ทุกคนกอดกำแพงหน้าผาขณะที่พวกเขาเคลื่อนไหว พวกเขากลัวที่จะถูกก้อนหินและท่อนซุงบดขยี้หากพวกเขาพุ่งออกไปตามทาง ขณะเดียวกันก็กลัวการโจมตีของศัตรูหากพวกเขายังคงรุกคืบไปข้างหน้า แต่ตอนนี้ศัตรูไม่ต้องล้อมรอบและดักจับ Gu Fei อีกต่อไป พวกเขาสามารถผลักไสคนของพวกเขาบางส่วนเพื่อเริ่มเคลื่อนไปหาเพื่อนของ Gu Fei เส้นที่ประกอบด้วยนักธนูล้วน ๆ ยืนอยู่ในระยะที่ปลอดภัย วาดสายธนูขณะที่พวกเขาปล่อยลูกธนู พวกเขาเรียงแถวกันเป็นแถว ขณะที่นายน้อยฮันกำลังยืนอยู่ในไฟล์เดียว เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรู ไม่มีทางที่พวกเขาจะตอบโต้ได้ ดังนั้นนายน้อยฮันและคนอื่นๆ จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องล่าถอย ปล่อยให้ผู้ซุ่มโจมตีเหล่านี้จากโรงปฏิบัติงานค่อยๆ เคลื่อนตัวขึ้นไปหาพวกเขา
“อย่าตกใจ” กู่เฟยตอบในขณะที่เขาสังเกตซ้ายและขวาอย่างระมัดระวัง สายตาของเขาเหลือบไปเห็นต้นสนต้นหนึ่งซึ่งแตกกิ่งก้านสาขาออกไปในแนวนอน ทันทีที่ดึงตะขอเกี่ยวออกมาอีกครั้ง เขาก็โยนมันออกไปในคราวเดียว เกี่ยว พัน และเกี่ยวเข้ากับกิ่งไม้ได้อย่างปลอดภัยกว่าก้อนหินเมื่อก่อนมาก Gu Fei หายใจเข้าลึก ๆ ดึงเชือกในขณะที่เขาแกว่งออกมา
"ตรงนั้น!" ผู้เล่นด้านล่างเห็น Gu Fei ปรากฏตัวและตะโกนออกมาดัง ๆ ในท้ายที่สุด พวกเขาเห็นกู่เฟยพันเชือกรอบกำปั้นของเขาขณะที่เขาเริ่มไต่หน้าผา ราวกับว่าเขากำลังวิ่งขึ้นในแนวดิ่ง ครั้งนี้เขาเคลื่อนไหวเร็วกว่าการเคลื่อนไหวแบบลูกตุ้มที่เขาแสดงเมื่อไม่กี่นาทีก่อนมาก ดังนั้นผู้เล่นคนใดก็ตามที่พยายามวาดลูกปัดบนเป้าหมายก็หายวับไปโดยเปล่าประโยชน์ สิ่งที่ทำให้มันแปลกประหลาดยิ่งกว่าคือการที่ Gu Fei ยังคงวิ่งและแกว่งไปมาครึ่งทางก่อนที่จะหายไปในพริบตาอย่างกะทันหัน
“กะพริบ!!” ผู้เล่นที่มีไหวพริบยังคงอยู่ใกล้ๆ และ 5 วินาทีก็ผ่านไปนาน ดังนั้นมันจึงหมายความว่า Thousand Miles Drunk จะสามารถร่ายเวทมนตร์ได้ในตอนนี้
“เขากระพริบไปทางไหน?” ทุกคนมองไปทุกที่ด้วยดวงตาเบิกกว้าง ข้อเท็จจริงที่ว่าไม่มีใครมองเห็นว่าเขาปรากฏตัวที่ไหน แน่นอนหมายความว่าเขาได้เลือกจุดที่คล้ายกับหินที่ยื่นออกมาเมื่อครั้งที่แล้ว พวกเขาทั้งหมดเริ่มชี้และร้องว่า “นั่น” แทบจะในทันที เรียกความสนใจไปที่หินที่ยื่นออกมาที่พวกเขาเห็น
คำตอบของพวกเขามาในรูปแบบของกงล้อแห่งเปลวไฟ
Gu Fei ตั้งอยู่บนจุดชมวิว สามารถขว้าง Descending Wheel of Flames ของเขาออกไปได้โดยไม่เลือกหน้า และคาถานี้ก็ปรากฏขึ้นจากอากาศเบาบางในทันทีที่มันตกลงมา พวกเขาไม่มีใครรู้ว่าคาถานี้มาจากไหน ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงระบุจุดซ่อนตัวที่น่าสงสัยทั้งหมดที่เขาสามารถอยู่ได้ แล้วส่งต่อให้ผู้เล่นบนยอดเขาช่วยดู
การมองลงมาจากที่สูงอย่างต่อเนื่องเหมือนกับที่พวกเขาทำ มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะวิงเวียน และผู้เล่นที่อยู่ด้านบนไม่สามารถทนกับสิ่งนี้ได้นาน ดังนั้นพวกเขาจึงแก้ตัวเพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำดังกล่าว ไม่มีความจำเป็นสำหรับพวกเขาที่จะดูถูกเช่นนั้นเมื่อพวกเขาทำการซุ่มโจมตีก่อนหน้านี้ สิ่งที่พวกเขาต้องการก็คือขอพิกัดและผลักสิ่งของลงจากภูเขาตามนั้น ไม่จำเป็นต้องมองลงมาอีกต่อไป แต่ตอนนี้พวกเขาถูกขอให้ทำอย่างต่อเนื่อง มองลงไปครั้งแล้วครั้งเล่า พวกเขาแต่ละคนเริ่มรู้สึกวิงเวียนเข้ามาหาพวกเขา บางคนถึงกับได้รับคำเตือนจากระบบ ตรวจจับสภาวะไม่สบายของพวกเขา
“ฉันคิดว่าเราควรลืมเรื่องนี้เสีย ทำไมเราไม่เรียงแถวแล้วดันของลงไปแบบนั้นล่ะ” มีคนแนะนำมา.
"ถูกตัอง. เราไม่สามารถหาผู้ชายคนนั้นได้ทุกที่ ไม่มีทางที่เราจะมองเห็นอะไรได้เลยถ้าชายคนนั้นเอาแต่เบียดตัวไปที่มุมหนึ่งและหลบซ่อน”
“เอาเป็นว่า!!”
“ตกลง ดัน!” ในที่สุดผู้รับผิดชอบก็ออกคำสั่ง ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงพยายามอย่างเต็มที่และผลักสิ่งของทั้งหมดที่พวกเขาบรรทุกลงมาจากภูเขาในคราวเดียว ด้วยวัตถุจำนวนมากที่เคลื่อนไหว แน่นอนว่าการกวนที่เกิดขึ้นก็ใหญ่ตามสัดส่วนเช่นกัน เสียงดังกึกก้องสะท้อนอยู่ภายในหุบเขานี้ ทำให้นายน้อยฮันและคนของเขาตกใจมาก อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นมอง พวกเขาพบว่าไม่มีสิ่งใดถูกขว้างลงมาที่พวกเขา พวกเขากลับได้รับข้อความจากกู่เฟย “เอาล่ะ ก้าวออกไปแล้วฆ่า!”
"เกิดอะไรขึ้น?" นายน้อยหานถาม Gu Fei ไม่ตอบสนอง ดังนั้น Young Master Han จึงเงยหน้าขึ้นและจ้องมองไปที่ยอดเขา ผู้ชายคนนั้นสามารถใช้ทรัพยากรทั้งหมดที่มีอยู่ได้หรือไม่? แต่แล้วเขาจะรู้ได้อย่างไรว่านั่นคือทรัพยากรทั้งหมดของพวกเขาหรืออย่างอื่น?
บนยอดเขา Gu Fei กำลังยืนอยู่บนขอบหน้าผาด้วยความยินดี มองไปที่ใบหน้าที่ตื่นตระหนกของผู้เล่นที่นั่น สายตาของเขาจับจ้องไปที่ผู้เล่นคนหนึ่งที่เขาจำได้ “คุณนั่นเอง หัวหน้ากิลด์ผู้หยิ่งผยอง!”
วางไข่หยิ่งเป็นชื่อ Dusky Cloud และสหายของเขาใช้อย่างดูถูกเหยียดหยามกับผู้เล่นที่เรียกว่า Proud Sovereign เขาเป็นหัวหน้ากิลด์ของกิลด์จาก Yueye City, Proud Skies และเขายังเป็นผู้จัดการสาขาของเวิร์คช็อป Remarkable Flair ในเมือง Yueye
Proud Sovereign จ้องมองที่ Gu Fei หายใจออกลึก ๆ ในกระบวนการนี้ “คุณมีทักษะในการปีนหน้าผาด้วยเหรอ?”