ตอนที่ 1884: ดอกไม้ไพน์
ผู้แปล: Larbre Studio บรรณาธิการ: Larbre Studio
ความตั้งใจทางจิตวิญญาณของซูโม่ได้สร้างพระราชวังในฝัน อย่างไรก็ตามวังของเขาว่างเปล่าและเขาไม่สามารถเชิญอาคันตุกะสี่คนเข้ามาในความฝันได้
"มันไม่ได้ผล!" เมื่อซูโม่ตระหนักถึงผลลัพธ์ที่ไม่ได้ผล เขาก็เพิ่มความสามารถทางจิตของเขาทันทีเพื่อผลักดันจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของเขาไปสู่จุดสูงสุด
ชู่ว! ชู่ว! ชู่ว!
มีแสงไฟสว่างไสวและเงาทั้งสี่ปรากฏขึ้นพร้อมกันในพระราชวัง พวกเขาคือ Baili Liqing
เมื่อเขาถอนจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ออก เขาก็ยืนนิ่งกับพื้นและเฝ้าดูชายทั้งสี่ในความเงียบ
ใบหน้าเฉื่อยชาของสี่คนค่อย ๆ เปลี่ยนไปและดวงตาของพวกเขาก็ฟื้นคืนประกายและความมีชีวิตชีวาอย่างรวดเร็ว
ดูอ่อนเยาว์ของพวกเขาได้รับการฟื้นฟู
"นี่คือ …!"
เมื่อพวกเขาฟื้นคืนสติ ชายทั้งสี่ก็สับสนเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าพวกเขายังคงอยู่ในความฝันและยังไม่กลับสู่ความเป็นจริงเพราะระยะเวลาที่พวกเขาใช้ไปในความฝันนั้นยาวนานมาก
ในช่วงเวลาสั้น ๆ ทั้งสี่คนก็กลับสู่ความเป็นจริงอย่างสมบูรณ์ หันหน้าเข้าหากันไม่รู้จะพูดอะไร อย่างไรก็ตาม ดวงตาของพวกเขาแสดงความกลัวออกมา
“ พี่ชายคุณช่วยชีวิตพวกเราก่อนหน้านี้เหรอ” Baili Liqing หันไปถาม Su Mo เขาตระหนักว่าเขาสามารถฟื้นคืนสติได้หลังจากที่เขาถูกดึงออกจากความฝันและถูกบังคับให้เข้าไปในวัง
เขารู้ว่าผู้มีพระคุณคือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
Gao Haoran, Fan Yunsheng และ Zi Man ก็จดจ่ออยู่กับ Su Mo พวกเขารู้สึกงุนงง
"ใช่!"
ซูโม่พยักหน้าและยอมรับอย่างสุภาพ อย่างไรก็ตาม เขาปิดบังตัวตนที่แท้จริงของเขา
เขารู้ว่าเขาจะต้องปกปิดตัวตนของเขาไปอีกนานในอนาคต
“ขอบคุณพี่ชายที่มาช่วยฉัน ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาคงหายนะ!” Baili Liqing ชื่นชมอย่างจริงใจ
เขาเดินขึ้นไปบนภูเขาอย่างงุ่มง่าม ด้วยความประมาท เขาต่อสู้ในความฝันและเกือบจะติดอยู่ข้างใน
"ยินดี!" ซู่โม่ตอบแทนบุญคุณของไป่ลี่ลี่ชิง เขารู้สึกว่านี่เป็นคนดี เขาหวังว่าพวกเขาจะมีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกี่ยวกับดาบจิตวิญญาณแห่งนาทัล
“สวัสดี พี่ชาย คุณช่วยฉันจากความฝันได้อย่างไร” Gao Haoran ถามด้วยใบหน้าที่งุนงง
อย่างที่เขาทราบ มีไม่กี่คนที่จะสามารถให้ความช่วยเหลือเพื่อนำพวกเขาออกจากดินแดนต้องห้ามแห่งความฝันโบราณได้ เราต้องพึ่งพาความตั้งใจอันแรงกล้าที่จะทำเช่นนั้น
“ฉันมีกลยุทธ์ของฉัน ฉันสามารถสร้างพื้นที่เสมือนจริงเพื่อดึงสติคุณกลับมาได้!” ซูโม่ตอบอย่างไม่พอใจ
"อ้อเข้าใจแล้ว. มันน่าทึ่งมาก!” Gao Haoran ตั้งข้อสังเกตด้วยแววตาของเขา เป็นเรื่องน่าแปลกใจที่ผู้ชายคนนี้มีความกล้าหาญที่ยอดเยี่ยมอย่างน่าอัศจรรย์ แม้ว่าเขาจะเพิกเฉยต่อคำแนะนำของพระโพธิสัตว์ซวนเจิ้น แต่เขาก็สามารถเข้าสู่ดินแดนต้องห้ามแห่งความฝันโบราณได้แม้ว่าเขาจะฝึกฝนต่ำก็ตาม
เขาพึมพำอย่างเงียบๆ หากเขาสามารถมีเพื่อนร่วมเดินทางเช่นเขาได้ มันคงปลอดภัยสำหรับพวกเขา
ท้ายที่สุดแล้ว เพื่อให้เพลิดเพลินกับการเข้าถึงสถานที่นี้อย่างไม่มีข้อจำกัด เราไม่สามารถพึ่งพาระดับการบ่มเพาะและความกล้าหาญมากเกินไปได้
“พี่ชาย ขอบคุณที่ช่วยเราไว้ อย่างไรก็ตาม การอยู่ในดินแดนต้องห้ามแห่งความฝันโบราณนั้นอันตราย เนื่องจากการฝึกฝนในระดับต่ำของคุณ ชีวิตของคุณอาจตกอยู่ในอันตราย คุณจะให้เราเป็นเพื่อนเดินทางของคุณได้อย่างไร? เราปกป้องกันได้!”
Fan Yunsheng ตรวจสอบ Su Mo และพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ เขาแบ่งปันความคิดของ Gao Haoran หากพวกเขาสามารถเดินทางไปกับเยาวชนได้ พวกเขาจะสามารถลดความเสี่ยงในดินแดนต้องห้ามแห่งความฝันโบราณได้
“จริงสิ เราจะไปเที่ยวกัน!” Zi Man ซึ่งยืนอยู่ข้าง Gao Haoran เห็นด้วยกับคำแนะนำ
ซู่โม่เมื่อได้ยินเช่นนี้ ก็คิดอย่างรวดเร็วและเคร่งขรึม เขาพยักหน้าและเห็นด้วย "แน่นอน!"
มันจะเป็นประโยชน์สำหรับสี่คนที่จะเดินทางด้วยกัน ความสามัคคีคือความแข็งแกร่ง และนั่นจะเพิ่มโอกาสในการค้นหาหญ้าแห่งความฝันโบราณ
“ฮ่าฮ่า! นี่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด!”
Baili Liqing ยิ้มและหันไปหา Su Mo “พี่ชาย ฉันขอทราบวิธีพูดกับคุณได้ไหม”
“เรียกฉันว่าซ่างกวนห่าว!” ซูโม่บอกพวกเขา
“พี่ชางกวน นี่ไม่ใช่ภูเขาธรรมดา ก่อนหน้านี้มีคนมาเด็ดดอกสน เราจะไปขึ้นภูเขากันโดยเร็ว เผื่อว่าคนอื่นเด็ดดอกไม้ไปหมด!” Baili Liqing แหว่งเข้ามา
“ดอกไพน์คืออะไร” ซูโม่ถาม
“ดอกไพน์เติบโตบนดินแดนแห่งนี้ด้วยจิตวิญญาณที่ไม่ย่อท้อ มันเป็นสมบัติที่หายาก สถานะของมันคล้ายกับหญ้าฝันโบราณ!” Baili Liqing กล่าวเสริม
“มันให้ประโยชน์อะไร” ซูโม่ถาม
“มีข้อดีมากมาย ดอกไพน์เกิดจากพลังแห่งความเชื่อ มันสามารถเสริมสร้างจิตวิญญาณแห่งจิตวิญญาณ เป็นสมบัติของพระโพธิสัตว์และเป็นอัญมณีแก่เรา!”
Fan Yunsheng อธิบาย เขาส่ายหัวเบา ๆ และหยอกล้อ “ซ่างกวนห่าว การฝึกฝนของคุณไม่สูงนัก และไม่ได้รับสัมผัสที่ดี คุณไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีการทำงาน แต่คุณยังมีความกล้าที่จะเข้าไปในภูเขาลูกนี้ คนเขลานั้นไม่มีความกลัวเลย!”
ซูโม่ไม่สนใจเขา เขาสามารถได้ยินความอาฆาตแค้นในน้ำเสียงของฟ่านหยุนเซิง หากเขาไม่ช่วยเขา Fan Yunsheng ก็จะไม่เดินทางไปกับเขา
ซูโม่ไม่ได้โต้แย้งใดๆ เขาไม่สามารถยุ่งกับเขาได้
พวกเขาเคลื่อนตัวเป็นกลุ่ม เคลื่อนตัวผ่านพุ่มไม้หนาทึบและมุ่งหน้าไปยังยอดเขา
ตลอดการเดินทาง ซูโม่คิดกับตัวเอง Dream Realm Fighting Soul สามารถช่วยให้ผู้คนออกจากโลกแห่งความฝันได้ แต่นั่นจะช่วยเขาได้หรือไม่?
ถ้าเขาเปิดใช้งาน Dream Realm Fighting Soul เขาจะสามารถป้องกันไม่ให้เข้าสู่ Dream Realm ได้หรือไม่?
นี้ค่อนข้างเป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้ Dream Realms ค่อนข้างตรงไปตรงมา และเขาไม่จำเป็นต้องมีความกล้าหาญในระดับสูงเช่นนี้
ภูเขานี้ใหญ่โต แม้ว่าผู้คนจะไม่สามารถบินได้ แต่หลายคนก็เคลื่อนไหวค่อนข้างรวดเร็วเพื่อทำการค้นหาบนภูเขาอย่างอุตสาหะ
หลังจากนั้นไม่นาน ชายสองสามคนก็มาถึงระดับพื้นดินบนภูเขา พื้นที่แห่งนี้ได้ปลดปล่อยความรู้สึกแห่งจิตตานุภาพที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา
“มันคือดอกไพน์ฟลาวเวอร์!”
Baili Liqing ที่เดินอยู่ข้างหน้าก็อุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น
คนกลุ่มนั้นมองมาทางเขาและเห็นดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์สี่ดอกเติบโตภายใต้พันธุ์ไม้ที่แข็งแรง
กลีบของดอกไม้ก่อตัวเป็นชามเล็กๆ และถูกตรึงไว้โดยลำต้นสีขาวที่แข็งแรง
ทุกคนดีใจ พวกเขารู้สึกโชคดีที่เห็นต้นสนสี่ดอกปรากฏขึ้นเป็นกระจุก มันเป็นสัญญาณมงคล
หวด หวด หวด!
ในขณะนั้นเอง เงาสามเงาที่พุ่งเข้าหาดอกไพน์จากอีกทิศทางหนึ่งมีเพียงไม่กี่เงา
“คุณกำลังติดพันวันสิ้นสุดของคุณ!” Fan Yunsheng โกรธมากที่ผู้บุกรุกคิดจะฉกฉวยสิ่งที่มีค่าของพวกเขาไป
หวือ!
หอกยาวปรากฏขึ้นในมือของ Fan Yunsheng เขาใช้มันกวาดไปทั่วอากาศ ลำแสงแห่งความมั่นใจจากอาวุธที่ห่อหุ้มด้วยพลังอันทรงพลังถูกส่งไปยังคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งทั้งสาม
หวด หวด หวด !
ในขณะที่ Fan Yunsheng ทำการโจมตีครั้งแรก ทั้งสามคนประกอบด้วย Baili Liqing, Gao Haoran และ Zi Man เร่งฝีเท้าเพื่อไปถึง Pine Flower
ปัง ปัง ปัง!
ลำแสงที่เชี่ยวชาญจากหอกพุ่งตรงไปยังคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งทั้งสาม พวกมันโจมตีเพื่อทำลายลำแสงและส่งคลื่นอากาศที่น่าสะพรึงกลัวไปทุกทิศทุกทาง
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพื้นที่อากาศที่แข็งตัวและแรงอัดอย่างลับๆ บนยอดเขา จึงไม่มีการทำลายให้เห็นมากนัก
เมื่อหยุดผู้บุกรุกทั้งสามได้ พวกเขาจึงพลาดโอกาส ดอกไพน์ทั้งสี่ดอกถูก Baili Liqing และทีมของเขาดึงออกไป
“มอบดอกไพน์ฟลาวเวอร์!”
คู่ต่อสู้ซึ่งประกอบด้วยชายหนุ่มสองคนและชายวัยกลางคนไม่ยอมแพ้ง่ายๆ พวกเขาล้อมรอบและมองอย่างรุนแรงที่ซูโม่และพรรคพวกของเขา แต่ละคนรอที่จะกระโจนเข้าใส่วัตถุนั้น
“อย่าแม้แต่จะคิดที่จะแย่งชิงสมบัติในมือเราไป! คุณจะต้องติดพันกับความตายของคุณเอง!”
Gao Haoran เปิดเผยความตั้งใจที่จะฆ่าผู้บุกรุก ฝ่ายตรงข้ามเป็น Martial Sages สีเขียวและเขาไม่แสดงความเคารพต่อพวกเขา
เมื่อคำพูดออกจากปากของเขา โมเมนตัมของเขาก็เพิ่มขึ้น พลังอันน่าเกรงขามพุ่งสูงขึ้นและปั่นป่วนเมฆพายุซึ่งทำให้เกิดลมแรงขึ้น
ผู้บุกรุกทั้งสามตกใจเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลง พวกเขาสบตากันและเดินถอยหลังช้าๆ พวกเขาจากไปอย่างเร่งรีบ
พวกเขาฉลาดที่จะรับรู้ว่าพลังที่ Gao Haoran มีนั้นแข็งแกร่งมาก เหนือกว่า Martial Sages เหล่านั้นในระดับกลาง
ดังนั้นพวกเขาจึงจากไปโดยไม่ลังเล
“ปัญญาอ่อน! พวกเขาไม่มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้แม้แต่น้อย!” Fan Yunsheng เย้ยหยันด้วยความดูถูกและเข้าหา Baili Liqing และอีกสองคน
ซูโม่ยืนอยู่ข้างหลัง และจากที่ไกลออกไป เขาก็เคลื่อนเข้าหาทั้งสามคนเช่นกัน
“บราเดอร์ Baili โปรดให้ดอกไพน์หนึ่งดอกแก่ฉัน เราจะมีกันและกัน มันจะถูกต้อง!” Fan Yunsheng มาข้างๆ Baili Liqing และร้องขออย่างสุภาพ
มีต้นสนสี่ดอก Gao Haoran และ Zi Man ได้วางมือบนดอกไม้แล้ว Baili Liqing ได้ดอกไม้มาสองดอก ดังนั้น Fan Yunsheng จึงขอให้เขาแบ่งปัน
"นี้…!"
Baili Liqing ลังเลเมื่อเขาได้ยินคำขอ เขาแอบมองซูโม่ เดินไปข้างหลังคนอื่นๆ แล้วถามว่า:”เรามีกันห้าคน เราจะแบ่งต้นสนสี่ดอกในหมู่พวกเราห้าคนได้อย่างไร”
"ฮิฮิ! แน่นอนว่าเราสี่คนควรได้รับดอกไม้ การเพาะปลูกของ Shangguan Hao ยังต่ำ Pine Flower จะไม่ให้ประโยชน์ใด ๆ กับเขา!” Fan Yunsheng หัวเราะคิกคัก อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตา เขาจำได้ว่าซ่างกวนห่าวเคยช่วยชีวิตเขาไว้ก่อนหน้านี้ เขาพูดต่อ “เมื่อเราพบสมบัติเพิ่มเติม เราจะแบ่งปันกับเขา!”