ตอนที่ 2623: นั่นทำให้โกรธ!
ผู้แปล: Larbre Studio บรรณาธิการ: Larbre Studio
“เฮ้อ! สิ่งนี้ทำให้โกรธ!”
ฉินจื่อถอนหายใจ เขาและสาวกหลายคนปรารถนาที่จะเป็นสาวกของผู้อาวุโสบางคน แต่พวกเขาไม่ได้รับโอกาสให้ทำเช่นนั้น
อย่างไรก็ตาม Wu Shan ได้ปฏิเสธคำเชิญของผู้อาวุโสจำนวนมากให้เป็นศิษย์ของพวกเขา
นั่นเป็นการตบหน้าคนที่ยอมตายเพื่อให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นกับพวกเขา!
“เอ๊ะ?”
ทันใดนั้น มีบางอย่างที่ดึงดูดความสนใจของ Qin Zhi เขาเห็นซูโม่เดินออกมาจากลานพร้อมกับกระดานในมือ บางคำถูกสลักไว้บนกระดาน
“เขากำลังทำอะไรอยู่”
Qin Zhi อยากรู้อยากเห็น เขาจับจ้องไปที่ซูโม่และเห็นซูโม่แขวนกระดานไว้ที่ผนังประตูของเขา
หลังจากที่ซูโม่ทำเช่นนั้น เขาก็ปิดประตูและกลับไปที่ลานบ้านของเขา
“หวู่ซานเรียนรู้จากพลังสูงสุดที่อยู่ในอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่สมบูรณ์เท่านั้น สำหรับผู้ที่อยู่ต่ำกว่าอาณาจักรนี้ได้โปรดอย่ามาหาฉัน!”
เมื่อ Qin Zhi อ่านคำที่สลักไว้บนกระดาน จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า Blood Qi ในร่างกายของเขาพลุ่งพล่าน และเขาแทบจะกระอักเลือดออกมา
"นี้…!"
Qin Zhi รู้สึกประหลาดใจ นี่มันอะไรกันเนี่ย!
ตลอดช่วงอายุในสาขาปาล์มมี่ มีเพียงผู้เฒ่าเท่านั้นที่จะคัดเลือกคนมาเป็นศิษย์ อย่างไรก็ตาม Wu Shan กำลังเลือกผู้อาวุโสให้เป็นอาจารย์ของเขา!
Wu Shan ไม่สนใจผู้อาวุโสที่อยู่ต่ำกว่าอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่สมบูรณ์ที่สุด!
สวัสดี! นั่นคืออาณาจักรสูงสุด!
อาณาจักรสูงสุดเป็นอาณาจักรที่เหนือกว่าสาวกทั่วไป และไม่มีสาวกคนใดกล้าแม้แต่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
สำหรับสาวกทั่วไป ไม่มีความแตกต่างระหว่างขอบเขตสูงสุดแห่งการเริ่มต้นและขอบเขตสูงสุดอันยิ่งใหญ่ที่สมบูรณ์ พวกเขาได้แต่ฝันถึงมัน!
การแสดงออกของ Qin Zhi นั้นน่าสนใจ ในพริบตาเดียวเขาก็พูดไม่ออก ในอีกครู่หนึ่ง เขาดูผิดหวัง ผ่านไปสักพัก เขาก็ดูแปลกไป
มุมมองต่อสิ่งต่าง ๆ ของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
“พี่หวู่ซาน คุณยอดเยี่ยมมาก!”
(หากคุณมีปัญหากับเว็บไซต์นี้ โปรดอ่านนิยายของคุณต่อบนเว็บไซต์ใหม่ของเรา myTHANKS!)
หลังจากนั้นไม่นาน Qin Zhi ก็ส่ายหัวอย่างยอมแพ้ เขาอิจฉาหวู่ซาน
…
ตอนนี้ฉันควรจะมีสมาธิกับการเพาะปลูกได้แล้ว!
ซูโม่สูดหายใจลึกขณะที่เขานั่งอยู่ในห้อง เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวางกระดานไว้นอกลานบ้านของเขา
มีคนมากมายมาเยี่ยมเขา เขาไม่สามารถฝึกฝนอย่างสงบสุขได้ ดังนั้นเขาจึงต้องหันไปใช้กระดาน
ซูโม่หลับตาลงและเริ่มฝึกฝน
คณะกรรมการได้ทำงาน หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมง ก็ไม่มีใครมารบกวนซูโม่ และในที่สุดเขาก็สามารถฝึกฝนได้อย่างสงบสุข
แม้ว่าซูโม่กำลังมีความสุขสงบ แต่เมืองปาล์มมี่ก็วุ่นวายเพราะเขา
"ว้าว! ผู้อาวุโสจำนวนมากได้ไปหา Wu Shan เพื่อรับสมัครเขาเป็นศิษย์!”
“สิ่งนี้ทำให้โกรธ Wu Shan ปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด เขาไร้สาระ!”
“หวู่ซานหยิ่ง!”
“เขาไม่เพียงแต่หยิ่งเท่านั้น แต่ยังหยาบคายอีกด้วย! คุณเห็นบอร์ดที่เขาวางไว้ไหม? เขาไม่คำนึงถึงผู้อาวุโสที่อยู่ต่ำกว่าอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่สมบูรณ์ที่สุด!”
“ฉันคิดว่าหวู่ซานมีความแข็งแกร่งทางจิตใจที่ดี แต่พรสวรรค์ของเขานั้นธรรมดา เขากลัวว่าพรสวรรค์ของเขาจะถูกค้นพบหากเขาเรียนรู้จากอาจารย์ เมื่อเป็นเช่นนั้น เขาจะถูกขับออกไปและนำความอัปยศมาสู่ตัวเขาเอง!”
“นั่นเป็นไปได้ ท้ายที่สุดไม่มีใครเห็นความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขา!”
"..."
สนามหญ้าและถนนในเมือง Palmy ทั้งหมดเต็มไปด้วยการสนทนาของ Wu Shan
ข่าวที่ว่าผู้อาวุโสมีความต้องการที่จะรับ Wu Shan เป็นศิษย์ของพวกเขา และเนื้อหาของกระดานที่ Wu Shan ตั้งขึ้นก็กลายเป็นประเด็นพูดคุยของผู้คน
คนส่วนใหญ่ที่พูดถึงหวู่ซานโกรธเขา
อย่างไรก็ตาม มีลักษณะทั่วไปในหมู่คนเหล่านั้น ทุกคนอิจฉาเขา
พวกเขาอิจฉาตาเขียว!
เหล่าสาวกธรรมดาต่างก็ปรารถนาที่จะเป็นสาวกของผู้อาวุโสเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้อาวุโสมาที่หวู่ซาน หวู่ซานไม่ได้แสดงความนับถือพวกเขา
นั่นทำให้โกรธมาก!
สาวกหลายคนอารมณ์เสียเพราะอิจฉาหวู่ซาน
Cui Yan และ Hu Mei'er อยู่ในหมู่พวกเขา
“สิ่งนี้ทำให้โกรธ ทำไมหวู่ซานถึงโชคดีนัก”
Cui Yan พูดด้วยความโกรธขณะที่เขานั่งอยู่ในลานที่สวยงาม มันเป็นความปรารถนาของเขาที่จะเรียนรู้จากผู้อาวุโสคนหนึ่ง และเขาได้เดินทางพิเศษไปหาผู้อาวุโสเพื่อแนะนำตัวเอง
ตามที่คาดการณ์ไว้ เขาล้มเหลวในความพยายามเนื่องจากผู้อาวุโสปฏิเสธที่จะรับเขาเป็นศิษย์
อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสหลายคนไปหา Wu Shan เพื่อรับสมัครเขาเป็นศิษย์ นั่นทำให้โกรธมาก!
Cui Yan รู้สึกผิดหวังมากที่สุดเนื่องจาก Wu Shan ไม่แสดงความนับถือผู้อาวุโสคนใดเลย!
“โฮ่โฮ่! เขาทำให้ผู้อาวุโสทุกคนผิดหวัง เขาไม่ได้อะไรเลยในตอนท้าย” Hu Mei'er หัวเราะเยาะ แม้ว่าเธอจะแสดงความคิดเห็นเช่นนี้ แต่ทุกคนก็สามารถบอกได้ว่าเธอพูดด้วยความหึงหวง
คงไม่มีใครไม่อิจฉา!
ผู้คนอย่างน้อย 90 เปอร์เซ็นต์ในเมือง Palmy ทั้งหมดเต็มไปด้วยความอิจฉา Wu Shan!
นอกจากผู้อาวุโสและสาวกของผู้อาวุโสแล้ว เกือบทุกคนต่างก็อิจฉา! ถ้าใครจะวิจารณ์ว่าไม่อิจฉาก็โกหก!
ในขณะที่เหล่าสาวกในเมือง Palmy ต่างก็อิจฉา Wu Shan ผู้อาวุโสต่างก็มีความคิดที่แตกต่างออกไป
บางคนโกรธที่ Wu Shan ปฏิเสธ แต่บางคนก็ยักไหล่เพราะ Wu Shan ไม่มีความปรารถนาที่จะเป็นศิษย์ของพวกเขา
ผู้อาวุโสบางคนที่ตั้งใจจะรับ Wu Shan เป็นศิษย์ แต่ยังไม่ได้ดำเนินการใด ๆ และหยุดความคิดในขณะนี้
มีผู้อาวุโสมากกว่า 100 คนที่อยู่ในอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่สมบูรณ์ในสาขาปาล์มมี่ อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสเหล่านี้ไม่มีความตั้งใจที่จะรับศิษย์เพิ่ม แม้ว่าจะมี พวกเขาก็จะไม่ตามหาหวู่ซาน แต่เพียงแค่ระงับความคิดเอาไว้
ท้ายที่สุดไม่มีใครรู้ว่า Wu Shan มีพรสวรรค์เพียงใด
ซูโม่นั่งอยู่ในห้องและฝึกฝนมานานกว่าสองปี และเขาไม่ได้กังวลกับสถานการณ์ในโลกภายนอก
วันนี้เขาลืมตาขึ้นและรัศมีในร่างกายของเขาก็ใหญ่โต
ในที่สุดฉันก็มาถึงอันดับที่ 9 แล้ว! ซูโม่ถอนหายใจยาว เขาใช้เวลากว่าสองปีในการทะลวงผ่านขอบเขตและนั่นรวดเร็ว
ย้อนกลับไปตอนที่เขาอยู่ใน Cosmic World เขาต้องการเวลาอย่างน้อยเจ็ดปีก่อนที่เขาจะสามารถก้าวไปสู่อีกมิติหนึ่งได้
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขารวมเข้ากับจิตวิญญาณดั้งเดิมของ Qi ม่วงที่กว้างใหญ่แล้ว ความเร็วในการฝึกฝนของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก
ไม่นาน ซูโม่ก็ออกจากห้องของเขาและเดินออกจากลานบ้าน เขาตั้งใจจะไปเยี่ยมหลิงชาง
เขาไม่เห็นหลิงชางมาสองปีแล้ว และเขาสงสัยว่าเธอเป็นอย่างไร
ยิ่งไปกว่านั้น มันดูแปลกที่เธอจะไม่มาเยี่ยมเขาหลังจากผ่านไปนาน
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ซูโม่ก็ตัดสินใจไปที่ศาลาธรรม ย้อนกลับไปก่อนที่ทั้งสองจะแยกจากกัน หลิงชางกำลังเข้าใจกฎในศาลาธรรม
เกิดอะไรขึ้น?
ตอนที่ซูโม่กำลังเดินอยู่บนถนน เขารู้สึกว่ามีสายตาหลายคู่มองมาที่เขาอย่างเฉียบคม
เขาตัวสั่นเพราะไม่เพียงแต่คนที่เดินอยู่บนถนนเท่านั้นที่มองมาที่เขา แต่คนที่อยู่ในร้านก็มองเช่นเดียวกัน!
ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน บริเวณนั้นก็เงียบลงในทันที
ฉันเชื่อว่าตอนนี้ฉันมีชื่อเสียงหลังจากที่ฉันเอาชนะเซียวหยูชูในการต่อสู้ทางวิญญาณ! ซูโม่คิด เขาเชื่อว่าผู้คนมีพฤติกรรมในลักษณะนั้นเนื่องจากการต่อสู้ทางจิตวิญญาณ
ไม่นานนัก ซูโม่ก็มาถึงศาลาธรรมและเดินเข้าไป
มีรูปปั้นมากมายในห้องโถง และสาวกหลายคนก็เข้าใจกฎ
หลิงชางยังคงนั่งอยู่หน้าพระพุทธรูปสุญญตาเพื่อทำความเข้าใจกฎแห่งอวกาศ
เธอยังอยู่ที่นี่! ซูโม่รู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าหลิงชางเข้าใจกฎในธรรมศาลาแล้ว ไม่น่าแปลกใจที่เธอไม่ได้ไปเยี่ยมเขา
ซูโม่เดินไปหาหลิงชางและยืนข้างเธอและมองดูเธอ