“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!”
Zhao Yu ให้ความสนใจกับเพื่อนร่วมงานของทีมบริการพิเศษ และไม่มีเวลาจัดการกับการถอนหายใจของนายพล
"กัปตันผู่... กัปตันผู่..." เมื่อเห็นรถจี๊ปทั้งสองคันถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง จ้าวหยูก็เรียกเครื่องส่งรับวิทยุอย่างใจจดใจจ่อ แต่หลังจากเรียกร้องเป็นเวลานานก็ไม่มีการตอบสนอง
ในเวลานี้ ขณะที่ประตูตะวันออกถูกระเบิด ศัตรูอีกกลุ่มหนึ่งก็รีบเข้ามาจากที่นั่น จะเห็นได้จากเครื่องแต่งกายเพียงอย่างเดียวว่าทีมชายและม้าที่บุกเข้ามาจากตะวันออกนั้นอยู่ในกลุ่มเดียวกับทีมศัตรูจากทางใต้!
พวกเขาเตรียมพร้อมมาอย่างแน่นอน และพวกเขาวางแผนที่จะโจมตีหมู่บ้านในเวลาเดียวกัน
ในขณะนี้ทั้งสองทีมร่วมมือกันและโจมตีทหารป้องกันในหมู่บ้านอีกครั้ง
แม้ว่าทหารป้องกันในหมู่บ้านจะหนาแน่น แต่พวกเขาก็ถูกจับได้ก่อน และไม่มีใครเป็นผู้บังคับบัญชา
โอม...
ในเวลานี้รถจี๊ปสองคันของหน่วยสืบราชการลับก็รีบวิ่งออกมาจากท้องฟ้าแห่งเปลวไฟในที่สุด บางทีพวกเขาอาจระบุตำแหน่งของ Zhao Yu ได้แล้ว และหลังจากรีบออกไป พวกเขาก็ตรงไปยังโรงทำงานที่ Zhao Yu อยู่
อย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยศัตรู หลังจากเห็นรถจี๊ปแล้ว ศัตรูจำนวนมากก็ยิงใส่รถจี๊ป
กระสุนที่ระเบิดออกมานั้นทรงพลังมากจนโดนรถจี๊ปส่งเสียงดังทันทีและตัวรถก็เต็มไปด้วยรูกระสุน!
ปัง...
ยางแตกและกระจกกันกระสุนถูกเป่า และบริการพิเศษไม่สามารถตอบโต้ได้
อย่างไรก็ตาม แม้ว่ากระสุนจะตก แต่รถจี๊ปทั้งสองก็ขับเข้าไปในโรงรถทีละคน และมาหา Zhao Yu และคนอื่นๆ
ปัง...ปัง...ปัง...
เมื่อประตูรถเปิดออก ทีมหน่วยสืบราชการลับก็รีบลงจากรถ
Zhao Yu เห็นว่า Pu Jiayou, Gao Ya, Wu Diqiu, Guanying, Yang Feng, Kong Shuo และแม้แต่พ่อค้าอาวุธที่ถูกจับ Yuli ก็อยู่ที่นั่นทั้งหมด แต่ Tang Long เป็นเพียงคนเดียวที่หายไป
อย่างไรก็ตาม หยางเฟิงได้รับการช่วยเหลือจากกวนหยิงให้ออกจากรถ และมีรอยเลือดแดงบนไหล่ของเขา ซึ่งเห็นได้ชัดว่าได้รับบาดเจ็บ
“จ้าวหยู! จ้าวหยู!” ทีมบริการพิเศษที่กระโดดลงจากรถเห็น Zhao Yu ถือปืนเข้าปะทะนายพลมีหนวดเครา จึงรีบยกปืนไรเฟิลขึ้นและเล็งไปที่ทหารมีหนวดเครา
“จ้าวหยู นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?” ผู่เจียหยูถามจ่าวหยูเสียงดัง “ศัตรูออกมาไหน? ทำไมคุณถึงทำตัวตามอำเภอใจตลอด? บนโลกใบนี้...คุณเข้ามาได้ยังไง? ก็... นี่คือ... …”
ในระหว่างการซักถาม เขาเห็นสมาชิกในทีมผู้ค้นหาแร่ที่ถูกลักพาตัวไปอย่างรวดเร็ว
ในขณะนี้ แม้ว่าทีมงานสำรวจแร่จะถือปืนอยู่ แต่พวกเขาก็สูญเสียกันหมด
ในด้านหนึ่งพวกเขารู้สึกโล่งใจที่ได้เห็นผู้คนจากมาตุภูมิมาช่วยตัวเอง แต่ในทางกลับกัน พวกเขาเห็นการโจมตีของศัตรูครั้งใหม่ และไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาจะรู้สึกหวาดกลัวอย่างสุดซึ้ง
“นี่คือ…” ในที่สุด ผู่เจียหยูก็จำมันได้ “พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”
“นี่คือกัปตันชูเผิงชู…” จ้าวหยูชี้ไปที่ชูเผิงแล้วแนะนำพวกเขา
“กัปตันชู คนของคุณอยู่ที่นี่หมดแล้วเหรอ?” ผู่เจียหยูถามอย่างรวดเร็ว
"มันทั้งหมดอยู่ที่นี่ โอ้... คนเป็นอยู่ที่นี่!" ชูเผิงกล่าวเสริมว่า "เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเสียชีวิตด้วยอาการป่วยหนัก และเพื่อนร่วมงานของทัลสไตน์สองคนก็ถูกพวกเขาสังหาร!"
เมื่อพูด ชูเผิงก็จ้องมองไปที่นายพลที่มีหนวดมีเครา เห็นได้ชัดว่าเขาคือคนที่ฆ่าเพื่อนร่วมงานของทาร์สไตน์!
"กัปตัน!" เกาหยารีบพูดกับผู่เจียโหย่วว่า "นี่ไม่ใช่สถานที่พูดคุย เราต้องรีบไป! ดูนี่สิ พวกเขากำลังจะถูกโจมตีเร็วๆ นี้!"
“แต่…” หวู่ตี้ชิวถามเมื่อมองดูศัตรูที่เข้ามาใกล้ “ประตูทิศใต้และประตูตะวันออกถูกยึดไปหมดแล้ว เราจะไปไหนกัน?”
ทันทีที่เสียงของ Wu Diqiu ดังขึ้น ศัตรูหลายคนก็รีบไปที่โรงทำงานแล้ว เจ้าหน้าที่หน่วยสืบราชการลับทั้งหมดก็ยิงกลับและขับไล่พวกเขากลับทันที
“เร็วเข้า! หาที่กำบัง!” ผู่เจียหยูออกคำสั่ง และทุกคนในที่เกิดเหตุ แม้แต่คนของนายพลมีหนวดเคราก็ซ่อนตัวกันหมด
ปัง...
กวนหยิงถือปืนไรเฟิล เขาถือปืนไว้บนหิ้งของเครื่องจักรบางอย่างแล้วยิงใส่ศัตรูที่อยู่ข้างนอก
ความแม่นยำของนักแม่นปืนของ Guanying นั้นแม่นยำอย่างยิ่ง ทุกครั้งที่ยิงออกไป เขาจะโจมตีศัตรูที่พยายามโจมตีโรงเก็บของ!
“ผมไปแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว!” Zhao Yu ตะโกนใส่เพื่อนร่วมทีมของเขาในขณะที่บีบคอของนายพลที่มีหนวดเครา "พวกเขามีปืนใหญ่และรถหุ้มเกราะ เราไม่สามารถจับพวกมันได้เลย!
"เฮ้!" เขาตะโกนใส่เคราและถามอย่างดุเดือดว่า "เร็วเข้า มีทางอื่นอีกไหม"
“โอ้...” หนวดเครารัดคอหายใจไม่ออกและพูดคำยุ่งๆ มากมายทันที
Zhao Yu พบว่าเขาเข้าใจสิ่งที่เขาพูดได้ แต่เขาไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูด
ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงผู้แปลและรีบถามผู้แปลดัง ๆ ว่า "เฮ้ บอกฉันที ว่าที่นี่มีวิธีอื่นอีกไหม ไม่เช่นนั้น พวกเจ้าทุกคนก็ต้องตายที่นี่เหมือนกัน!"
"อืม...ใช่...ใช่!" นักแปลกลัวมากจนได้ยินคำถามของ Zhao Yu จึงรีบชี้ไปทางทิศตะวันตกแล้วพูดว่า "คุณ... มีถ้ำอยู่ด้านข้างของ Youkeng คุณออกไปได้เลย!"
"ดี!" Zhao Yu พูดอย่างรวดเร็ว "คุณจะเป็นผู้นำ! ถอนตัวออกไป!"
เมื่อได้ยินคำพูดของ Zhao Yu ทีมหน่วยสืบราชการลับก็เตรียมอพยพทันที เนื่องจากรถยนต์คันหนึ่งยางแตก Wu Diqiu และคนอื่นๆ จึงรีบไปที่ตัวรถและหยิบอาวุธและอุปกรณ์ของพวกเขาออกไป
เกาหยาวิ่งไปที่รถจี๊ปอีกคันแล้วเตรียมขับ
“ไม่...ไม่...” ผู้แปลรีบพูด “มีบ่อน้ำมันเต็มไปหมด รถก็เข้าไม่ได้ ก็แค่เดิน...”
"บ้าเอ๊ย!" ด้วยความสิ้นหวัง เกาหยาต้องทิ้งรถจี๊ป~www.mtlnovel.com~ แต่นำอุปกรณ์ฉุกเฉินบางอย่างออกจากรถ
"ไป..." เมื่อเห็นว่าสมาชิกในทีมเก็บอุปกรณ์เรียบร้อยแล้ว ผู่เจียหยูก็โบกมือกลับและส่งสัญญาณให้ทุกคนถอยทัพ
ส่งผลให้ในขณะนี้ กวนหยิงที่ใช้ปืนไรเฟิลซุ่มยิงอยู่ก็ตะโกนว่า "ไม่! มีเครื่องยิงจรวด ล้มลง! เร็วเข้า! ล้มลง!!!"
หลังจากที่กวนหยิงตะโกน เธอก็เอนหลังเครื่องก่อน ผลก็คือ ทันทีที่เขาลงไป จรวดก็พุ่งเข้าใส่หัวของเขาและพุ่งเข้าไปในโรงเก็บของโดยตรง!
ทุกคนตกตะลึงและนอนอยู่บนพื้น
จรวดยิงเครื่องจักรในโรงเก็บของ และทำให้เกิดเสียงดังปังทันที ดอกไม้ในโรงเก็บของก็ระเบิด!
บูม……
การระเบิดครั้งใหญ่ทำให้โรงงานแตกเป็นชิ้นๆ และหลังคาโรงเก็บของที่ไม่แข็งแรงมากก็พังทลายลงมา กลายเป็นควันและฝุ่นไปทุกที่...
ศัตรูกลุ่มหนึ่งรีบเข้ามาอย่างรวดเร็วโดยใช้ประโยชน์จากการระเบิดในโรงงาน พยายามยิงและสังหารผู้คนทั้งหมดในโรงงาน
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่พวกเขามาถึงประตู ผู่เจียหยูและคงซั่วก็ลุกขึ้นยืนทันทีและกวาดศัตรูลงกับพื้นด้วยปืนกลที่พวกเขานำมา...
กะทันหัน...
ทั้งสองยิงพวกเขาด้วยไฟอันดุเดือด และบังคับพวกเขากลับทันทีด้วยพลังการยิง
อย่างไรก็ตาม หลังจากการยิงนัดเดียว พวกเขาทั้งหมดก็ดึงดูดความสนใจของศัตรู และในไม่ช้าพวกเขาก็พบกับการโจมตีเพิ่มเติม
ปัง ปัง ปัง...
ดาดาดา……
ศัตรูมากกว่าหนึ่งสิบคนรวมตัวกันจากด้านนอกและยิงไปที่ทั้งสองคน
ผู่เจียหยูและคงซั่วอดไม่ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องล่าถอยไปด้านหลังเครื่องจักรเพื่อหลีกเลี่ยงพวกเขา
"ไป...ไป!" Zhao Yu ตะโกนท่ามกลางเสียงโห่ร้อง และในขณะเดียวกันก็ดึงนายพลที่มีหนวดเคราออกและพยายามพาเขาออกไป
อย่างไรก็ตาม หลังจากดึงสองสามครั้ง เขาก็พบว่าเคราไม่ขยับ ปรากฏว่าถูกกระดานไม้ล้มทับจนสลบ...