Zhao Yu รู้ว่านายพลมีหนวดมีเคราคนนี้เป็นบุคคลสำคัญและอาจมีประโยชน์อย่างมากในช่วงเวลาวิกฤติ หากเขาเลือกที่จะหลบหนีก็ควรพาเขาไปด้วยดีกว่า
อย่างไรก็ตาม Zhao Yu ดึงอย่างแรงสองสามครั้ง ชายคนนี้หนักกว่า 200 กิโลกรัม ดึงไม่ได้เลย ยิ่งไปกว่านั้น คนๆ นี้ถูกยิงที่ต้นขา แม้ว่าจะถูกอุ้มก็ตาม มันก็เป็นแค่ภาระเท่านั้น!
ด้วยความสิ้นหวัง Zhao Yu จึงต้องปล่อยมือไป
นักแปลอยู่ใกล้กับ Zhao Yu มากที่สุด เมื่อพบเห็นนายพลเบียร์ดหมดสติและคิดว่าเขาตายแล้ว เขาจึงตกใจและสูญเสียไปที่นั่น
Zhao Yu ตอบสนองอย่างรวดเร็ว และเขาก็ปิดปากของเขาเมื่อเขาขึ้นไป และในขณะเดียวกันเขาก็เอาปืนพกขึ้นที่หัว ขู่ว่า: "อย่าพูด พาพวกเราออกไปจากที่นี่ทันที!"
“...อืม...โอเค...” คนแปลก็เป็นคนกลัวตายเหมือนกัน เขามองไปที่นายพลมีหนวดมีเคราที่ไม่ปรากฏชื่อ แล้วพา Zhao Yu ไปที่โรงทำงานทางทิศตะวันตก
“เร็วเข้า… ทุกคนตามทัน! ไปกันเถอะ!” Zhao Yu ควบคุมล่ามและโบกมือให้ทีมสำรวจแร่และทีมบริการพิเศษ
ในขณะนี้ ภายใต้การพังทลายของโรงคนงาน สมาชิกในทีมสำรวจแร่หลายคนก็ถูกไม้ชนเช่นกัน และได้รับความเสียหายในระดับต่างๆ เมื่อได้รับคำทักทายจาก Zhao Yu ชูเผิงก็รีบจัดกำลังคน และทุกคนก็สนับสนุนกันและเดินไปทางตะวันตกของโรงงานด้วยกัน
สมาชิกในทีมบริการพิเศษก็ปฏิบัติตามอย่างเป็นระเบียบเช่นกัน ผู่เจียหยูและคงซั่วเข้ามาปกปิด หยางเฟิงที่ได้รับบาดเจ็บมองไปที่พ่อค้าอาวุธ ขณะที่เกาหยา อู๋ตี้ชิว และกวนหยิงก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องทุกคนจากการล่าถอย
ปัง...
กัปตันผู่ก็เป็นนักแม่นปืนเช่นกัน และศัตรูหลายคนติดต่อกันพยายามโจมตีก่อนที่พวกเขาจะถอยกลับไปอย่างสงบพร้อมกับคงซั่ว
ใครจะรู้ เมื่อพวกเขาผ่านโรงงานกลั่นน้ำมันขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง จู่ๆ ผู่เจียหยูก็จำอะไรบางอย่างได้ และหยิบระเบิดเวลาออกมาจากกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาทันที และวางไว้บนเครื่อง...
มีบ่อน้ำมันอยู่ใต้โรงเก็บของทางทิศตะวันตก หลังจากการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น ไฟฟ้าทั่วทั้งหมู่บ้านก็ถูกตัด ทำให้บริเวณรอบๆ บ่อน้ำมันตกอยู่ในความมืด ทุกคนสามารถก้าวไปข้างหน้าได้ด้วยแสงอ่อนๆ ของไฟที่อยู่ห่างไกลเท่านั้น
มีเสียงปืนดังและระเบิดในหมู่บ้าน แต่สนามรบหลักยังคงอยู่ตรงกลางประตูเมืองทั้งสอง และไม่มีศัตรูบุกเข้ามาที่บ่อน้ำมันที่นี่
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะไม่มีศัตรูที่น่ารังเกียจ แต่ก็มีทหารป้องกันจำนวนมากที่นี่ คนเหล่านี้เพิ่งพ่ายแพ้จากแนวหน้าหรือซ่อนอยู่ที่นี่เพื่อรอซุ่มโจมตีศัตรู
ในขณะนี้ ทันใดนั้นฉันก็เห็น Zhao Yu และคนอื่น ๆ วิ่งไปตลอดทาง และพวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่าพวกเขาเป็นเพื่อนหรือศัตรู ในขณะนั้น มีคนมากกว่าสิบคนชี้ปืนมาที่พวกเขา และพวกเขาก็กำลังจะยิง
โชคดีที่ Zhao Yu เปิดอุปกรณ์มองเห็นตอนกลางคืนที่มองไม่เห็นได้ทันเวลา หลังจากที่เห็นทหารจำนวนมากอย่างกะทันหัน เขาก็บีบแขนของนักแปลและทำให้เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
"อ่า...%￥￥ ... " นักแปลตะโกนเป็นภาษาท้องถิ่น ทันใดนั้นทหารก็ได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะตัวแข็งอยู่ที่นั่น
เนื่องจากสิ่งที่เรียกว่าศัตรูของศัตรูคือมิตร สิ่งที่ Zhao Yu คิดในครั้งแรกคือการใช้ล่ามเพื่อร่วมมือกับทหารฝ่ายป้องกันเหล่านี้เพื่อออกจากสถานการณ์ร่วมกัน
อย่างไรก็ตาม ผู้แปลไม่รู้ว่ากล้ามเนื้อส่วนไหนผิด หลังจากตะโกน เขาก็ตะโกนเป็นภาษาท้องถิ่นของพวกเขาด้วยว่า "เร็วเข้า! ฆ่าพวกมัน ท่านแม่ทัพตายแล้ว! ถูกพวกมันฆ่า! ยิง!" อะไร!"
นิมาของฉัน!
Zhao Yu มีเครื่องแปลที่มองไม่เห็นอยู่ในร่างกายของเขา และเขาได้ยินมันชัดเจน เมื่อเขาเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดีเขาก็วางล่ามไว้ข้างหน้าทันทีและยิงใส่ศัตรูเหล่านั้น!
Zhao Yu ไม่ได้ตอบสนองช้าๆ เกาหยาและคนอื่นๆ ก็เป็นผู้เล่นที่ดีเช่นกัน สมาชิกในทีมบริการพิเศษหลายคนบีบไกปืนและยิงใส่ศัตรูจำนวนมาก มีฉากผีและหมาป่าเกิดขึ้นมากมายในพริบตา!
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากระยะห่างนั้นใกล้เกินไปและจำนวนศัตรูก็มากเกินไป ศัตรูบางตัวจึงยิงถอยหลังระหว่างการยิง กระสุนตอบสนองอย่างสง่างามและทรงพลัง ทำให้สมาชิกทีมบริการพิเศษหญิงที่อยู่ด้านหลังของเธอล้มลง
Wu Diqiu ถือปืนไรเฟิลอัตโนมัติและกวาดล้างอย่างดุเดือด ขณะที่เธอกำลังนับศัตรู เธอก็ถูกยิงล้มลงกับพื้น...
“อา...” จ้าวหยูตะโกนอย่างดุเดือด และในขณะที่เปิดชุดเกราะที่มองไม่เห็น เขาก็ดึงนักแปลเข้าไปในค่ายของศัตรู
Zhao Yu ถือปืนพก ด้วยการสนับสนุนของแว่นตามองกลางคืน เขาจึงสามารถมองเห็นตำแหน่งของศัตรูได้ชัดเจนมาก เมื่อประกอบกับระยะใกล้ เขาก็สามารถล้มศัตรูหลายตัวล้มลงอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องยิงแม้แต่นัดเดียว -
บูม……
บูม……
คลิกคลิก...
ผลก็คือ ขณะที่ Zhao Yu กำลังอยู่ในช่วงขาขึ้น กระสุนปืนพกก็หมดลง เขาผลักนักแปลออกไปทันที คว้าปืน AK ไว้ในมือ แล้วสังหารทหารที่ซ่อนอยู่ในบ่อน้ำมัน
มีทหารอย่างน้อยหกหรือเจ็ดคนซ่อนตัวอยู่ที่นี่ใน Youkeng พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในความมืดทีละคนและแอบโจมตีสร้างปัญหามากมายให้กับทีมบริการพิเศษ
ทันทีที่ Zhao Yufu รีบเข้ามา เขาก็สังหารพวกเขาทันทีด้วยความประหลาดใจ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ทำความสะอาดทหารหลายคน
บูม……
ใครจะรู้ เมื่อ Zhao Yu ทำความสะอาดเสร็จ เขาก็ถูกยิงข้างหลังเขาทันที
เมื่อมองย้อนกลับไป ไม่ใช่คนอื่นที่ยิงเขา แต่เป็นล่ามที่น่ารังเกียจ! ปรากฎว่ามีปืนพกซ่อนอยู่ในตัวแปล และเขาก็ยิง Zhao Yu ด้วยความเย็นชา
โชคดีที่ Zhao Yu มีเสื้อเกราะกันกระสุนอยู่บนตัว ไม่เช่นนั้น คราวนี้เขาคงโดนโจมตีจริงๆ
อะไร……
ด้วยเสียงตะโกน เกาหยาที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็กระโดดขึ้นจากพื้น กระแทกผู้แปลลงไปที่พื้น และต่อยเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยดอกไม้บาน~www.mtlnovel.com~ จากนั้น หยาก็ลุกขึ้น กำปั้นพร้อมที่จะทุบตีเขาให้ตาย
"อย่า... อย่า..." Zhao Yu รีบวิ่งไปอ่านนิยายและกลืนปืนพกที่ยึดตัวผู้แปลไว้ก่อน จากนั้นจึงหยุด Gao Ya แล้วพูดว่า "ผู้ชายคนนี้ยังมีประโยชน์อยู่! อย่า ฆ่าเขา!"
“อา? คุณ…” เกาหยาคิดว่าจ่าวหยูถูกยิง ตอนแรกเธอเหลือบมอง Zhao Yu ด้วยความประหลาดใจ จากนั้นชี้ไปที่เสื้อผ้าของเธอด้วยความโล่งอกและพูดว่า "ฉันเกือบลืมไปว่าคุณสวมเสื้อเกราะกันกระสุนด้วย! ฉันคิดว่าคุณก็เหมือนกัน ตายไปแล้ว…… "
ฉันเช็ด...
ตามคำเตือนของ Gao Ya Zhao Yu รู้สึกเป็นทุกข์ทันที ใช่แล้ว! ฉันสวมชุดเกราะ! จะทิ้งของมีค่าไปทำไม?
"เร็ว!" อย่างไรก็ตาม Zhao Yu นั้นสายเกินไปที่จะเสียใจ กัปตัน Pu Jiayou และสมาชิกในทีมคนอื่น ๆ รีบวิ่งไปและตะโกนใส่พวกเขา "วิ่ง! ออกไปจากที่นี่เร็ว ๆ นี้... เร็วเข้า!"
ในขณะที่ตะโกน สมาชิกในทีมบริการพิเศษปกป้องชูเผิงและคนอื่นๆ รีบเข้าไปในโรงทำงานซึ่งเป็นที่ตั้งของบ่อน้ำมัน และวิ่งไปทางทิศตะวันตก
ขณะที่พวกเขากำลังวิ่งอยู่ ศัตรูจำนวนมากที่อยู่ข้างนอกก็ได้ยินเสียงและทั้งหมดก็เข้าไปในโรงเก็บของที่พังทลายลงก่อนหน้านี้
ผลก็คือระเบิดที่ผู่เจียหยูจัดเตรียมไว้ก็ระเบิด!
ฉันไม่รู้ว่าหลักการของอุปกรณ์กลั่นน้ำมันนั้นคืออะไร ทันทีที่ระเบิดระเบิด อุปกรณ์นั้นก็ระเบิดด้วย!
ทันใดนั้น ลูกไฟขนาดใหญ่ก็ระเบิดออกจากโรงงาน และลูกไฟก็ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า และยังก่อตัวเป็นเมฆเห็ดเล็กๆ กลืนกินศัตรูเหล่านั้นทันที...
อะไร……
ศัตรูจำนวนมากที่ไม่ได้ถูกทิ้งระเบิดโดยตรงก็ถูกคลื่นกระแทกอันทรงพลังระเบิดเช่นกัน และทันใดนั้นก็ส่งเสียงหอนอย่างน่าสังเวช น่าตื่นเต้นมาก...