ตอนที่ 1,032: ปราสาทโลหะ
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
นอกพระราชวังป้อมเตาหลอมคนแคระ พ่อมดผู้ท้าทายกฎหมาย 5 คนและคนแคระเคราขาวสวมมงกุฎในชุดคลุมยืนอยู่ตรงจุดนั้น
รอยยิ้มที่จริงใจปรากฏบนใบหน้าของพวกเขาเมื่อพวกเขาเห็นอาเบล
อาจารย์เบ็นเน็ตต์ นี่คือกษัตริย์กุนเธอร์ของคนแคระ!” พ่อมดบันยันผู้ท้าทายกฎหมายกระซิบ
“ฮ่าฮ่า ท่านอาจารย์เบ็นเน็ตต์ผู้มีเกียรติ ในที่สุดฉันก็ได้รับเกียรติที่ได้พบคุณ ขอบคุณสำหรับน้ำยาทั้งหมด พวกเขาสำคัญกับเรามาก!” กษัตริย์กุนเธอร์ยิ้มและคำนับ
“ท่านผู้ยิ่งใหญ่ กุนเธอร์ ข้าซาบซึ้งในน้ำใจของท่านมาก!” อาเบลโค้งคำนับกลับ
กษัตริย์จะทักทายเป็นการส่วนตัวเพื่อแสดงเกียรติสูงสุดเท่านั้น เขาเป็นผู้ปกครองของคนแคระ
แต่แน่นอนว่าเขาไม่ได้ทำโดยไม่มีเหตุผล อาเบลได้แสดงให้เห็นแล้วว่าพลังของเขาน่ากลัวเพียงใดในการต่อสู้ที่ผ่านมา เขาชนะแม้ในสถานการณ์ที่พ่อมดอันดับ 24 และ 25 ทำอะไรไม่ถูก
แม้จะเป็นดราก้อนดรูอิดอันดับ 21 แต่พลังของเขาก็ยังอยู่ในระดับ 23 เป็นอย่างน้อย แม้ว่าการแปลงร่างของมังกรของเขาจะอยู่ได้ไม่นาน แต่สัตว์ร้ายของเขาก็ทรงพลังพอๆ กัน
ในเวลาเดียวกัน เขาเป็นผู้ผลิตยาที่ดีที่สุดในทวีปตอนกลาง ผู้สร้าง 'มานาโพชั่น' และ 'น้ำยารักษาขนาดเล็ก' อันเป็นที่รัก ไม่ต้องพูดถึง เขายังมีทักษะด้านโลหะวิทยาในการสร้างวัสดุสำหรับเรือลอยฟ้า
เนื่องจากเขาใจดีพอที่จะมอบยาส่วนหนึ่งให้กับคนแคระ กษัตริย์กุนเธอร์จึงต้องปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพสูงสุด
“พ่อมดฮัตตัน เกิดอะไรขึ้น” อาเบลสังเกตเห็นพ่อมดฮัตตันอยู่ข้างๆ และถาม
บาดแผลบนใบหน้าของเขาเลวร้ายยิ่งกว่า WIzard Bunyan และพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายอีก 4 คนก็ดูไม่ดีเช่นกัน
"ไม่มีอะไร; ฉันแค่ล้อเล่นกับเพื่อนเก่าของฉัน!” พ่อมดฮัตตันหัวเราะอย่างเป็นกันเอง
“ท่านอาจารย์เบ็นเน็ตต์ เข้าไปข้างในวังกันก่อนเถอะ!” คิงกุนเธอร์จ้องมองพ่อมดฮัตตันอย่างช่วยไม่ได้ เขาคงจะไม่ธรรมดาในชีวิตส่วนตัวของเขา ดังนั้นเขาจึงมุ่งความสนใจไปที่อาเบลแทน
พระราชวังดูใหญ่โตจากภายนอก แต่ภายในนั้นใหญ่พอๆ กัน เพดานสูง 20 เมตร อาเบลเกือบจะรู้สึกเหมือนเข้าไปในบ้านของยักษ์
ไม่มีชั้นสอง มีเพียงพื้นที่ขนาดใหญ่ สไตล์ของคนแคระไม่เหมือนใครจริงๆ
เก้าอี้และโต๊ะยังเป็นขนาดปกติ แม้ว่าปกติแล้วคนแคระจะตัวเล็กกว่ามนุษย์ก็ตาม อาจเป็นเพราะพวกเขาต้องการรักษาศักดิ์ศรี ดังนั้น อาเบลจึงไม่รู้สึกคับแคบเลย
“มาเจสตี้กุนเธอร์ คุณช่วยเร่งการผลิตเรือลอยฟ้าได้ไหม” อาเบลถามห้วนๆ
“อาจารย์เบ็นเน็ต จริง ๆ แล้วพวกคนแคระสร้างเรือลอยฟ้า 20 ลำเสร็จนานแล้ว เรากำลังรอวัตถุดิบหลักบางอย่างสำหรับวงเวทหลัก!” กษัตริย์กุนเธอร์ยิ้ม
คนแคระในทวีปตอนกลางเริ่มทำงานตั้งแต่พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับเรือลอยฟ้าในทวีปศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นพวกเขาจึงสร้างเรือลอยฟ้าครบ 20 ลำเมื่อนานมาแล้ว
“ฉันจะอยู่กับพวกคนแคระในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ขอห้องเล่นแร่แปรธาตุให้ฉัน แล้วฉันจะสร้างวัตถุดิบหลัก 20 ส่วน!” อาเบลคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
“อาจารย์เบ็นเน็ตต์ ฉันจะให้ยานท้องฟ้า 10 ลำตามสัญญาของเรา และเราจะร่วมมือกันต่อไปในอนาคตอย่างแน่นอน จนกว่าท้องฟ้าของคนแคระและเอลฟ์จะเต็มไปด้วยยานท้องฟ้า!” กษัตริย์กุนเทอร์หัวเราะเสียงดัง
เอลฟ์ไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกว่าอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ถูกคุกคาม ป้อมเตาเผาก็รู้สึกเช่นเดียวกันแม้ว่าจะยังไม่มีสัญญาณใด ๆ ก็ตาม
อย่างไรก็ตาม หากท้องฟ้าของพวกเขาเต็มไปด้วยเรือลอยฟ้าพร้อมกับเครื่องจักรสงครามจำนวนนับไม่ถ้วน คนแคระก็จะไม่สามารถผ่านเข้าไปได้
“ขอบคุณฝ่าบาท!” อาเบลรู้สึกหัวใจพองโตเช่นกัน เรือลอยฟ้า 10 ลำก็เพียงพอแล้วที่จะสร้างแนวรบแรกสำหรับเอลฟ์ และกองทัพอากาศของพวกเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้นจากที่นั่น
“มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์ ครั้งนี้คุณช่วยเราได้มากจริงๆ!” King Gunter ยังคงยิ้มต่อไป
“ฝ่าบาท พวกเอลฟ์ยังต้องตั้งแนวป้องกันนอกหุบเขาต้นไม้แห่งชีวิต ดังนั้นข้าหวังว่าพวกคนแคระจะช่วยเราในเรื่องนั้นได้เช่นกัน!” อาเบลร้องขออีกครั้ง
"ไม่มีปัญหา. นี่คือสิ่งที่คนแคระรู้จัก คุณแค่ให้ธุรกิจกับเรามากขึ้น!” กษัตริย์กุนเธอร์หัวเราะดังกว่าเดิม
เขาปฏิเสธคำขอของอาจารย์เบนเน็ตไม่ได้ ยิ่งมากยิ่งดี ด้วยวิธีนี้ คนแคระจะได้รับสุดยอดยาวิเศษที่พ่อมดทุกคนโหยหามากขึ้น
“ฉันมีคำขอสุดท้าย แต่คำขอนี้เป็นคำขอส่วนตัวมากกว่า!” อาเบลพูดด้วยน้ำเสียงเขินอายเล็กน้อย “กรุณาพูดออกมา!” กษัตริย์กุนเทอร์ยิ้ม
“ฉันต้องการสร้างปราสาทบนโดเมนของฉันในหุบเขาเฮเดรียน!” อาเบลกล่าว
“ง่าย เราจะให้คุณฟรี!” กษัตริย์กุนเธอร์หัวเราะอย่างช่วยไม่ได้อีกครั้ง
“ท่านเจ้าคุณกุนเธอร์ แต่ข้าต้องการใช้วัสดุของข้าเองเพื่อสร้างปราสาท และข้าจำเป็นต้องสร้างวงเวทจำนวนมากรวมทั้งวิญญาณเพื่อจัดระเบียบทุกอย่าง!” อาเบลอธิบาย
“มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์ คุณตรงไปตรงมากับเราได้ คนแคระสามารถสร้างวงกลมให้คุณได้ แต่คุณกำลังดูถูกพวกเราคนแคระที่ไม่ให้เราจัดหาวัสดุหรือไม่” กษัตริย์กุนเธอร์มีสีหน้าเคร่งเครียด
“ฝ่าบาทกุนเธอร์ ข้าต้องการสร้างปราสาทด้วยทองคำบริสุทธิ์ทั้งหลัง ขอเพียงให้ข้าจัดหาวัตถุดิบ!” อาเบลอธิบายอย่างหมดหนทาง
เขาไม่ได้วางแผนที่จะบอกกษัตริย์กุนเธอร์เกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตั้งแต่ต้น
“มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์ คุณต้องการปราสาทของคุณใหญ่ขนาดไหน” กษัตริย์กุนเธอร์ตกใจเล็กน้อยขณะมองดูอาเบล
“ขนาดเท่าวังหลวงปกติก็ดี!” อาเบลคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
เขาวางแผนที่จะใช้สิ่งนั้นสำหรับงานแต่งงานของเขา สถานะของทั้ง Abel และ Lorraine ค่อนข้างสูง ดังนั้นปราสาทของพวกเขาจึงไม่ได้เล็ก
การเลือกหุบเขาเฮเดรียนก็เป็นทางเลือกที่ดีเช่นกัน เนื่องจากมันอยู่ใกล้กับวิหารเทพี และราชวงศ์ก็มอบให้เขา
King Gunther ไม่ต้องการจัดหาวัสดุอีกต่อไป ถ้าไม่ ก็จะเป็นการล้างสต๊อกทองคำของคนแคระเพื่อสร้างสิ่งนั้น
“มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์ คุณรู้ไหมว่าต้องใช้เงินเท่าไหร่” กษัตริย์กุนเธอร์เพียงต้องการให้แน่ใจว่าอาเบลไม่ผิด
“สมเด็จกุนเธอร์ ฉันมีมากเกินพอแล้ว ฉันเพิ่งได้ของที่ริบมาบางส่วน และมันอาจไม่ใช่ปัญหา แม้ว่าฉันจะสร้างปราสาท 2 หลังด้วยทองคำก็ตาม!” อาเบลนึกถึงกระเป๋าพอร์ทัลศักดิ์สิทธิ์ของเขาและพูดว่า
“มาสเตอร์เบนเน็ต มันมาจากอาณาจักรปีศาจใช่ไหม? คิงกุนเธอร์ดูเหมือนจะมีบางอย่างคลิก เขาจึงยิ้ม
"ใช่ถูกต้อง!" อาเบลพยักหน้า
“ไม่ต้องกังวล เราจะส่งช่างก่อสร้างและสถาปนิกที่ดีที่สุดมาสร้างปราสาทให้คุณ!” กษัตริย์กุนเธอร์รู้สึกหัวใจพองโต ตราบใดที่อาเบลมีทองคำเพียงพอ พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพิ่มเติมอีก
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเหตุใดอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์จึงส่งอัศวินที่มีทองคำจำนวนมากออกมา แต่เมื่อพิจารณาว่าทองคำเป็นที่ต้องการเพียงใด อัศวินผู้นั้นจะต้องเป็นผู้รักทองคำ
“มาเจสตี้กุนเธอร์ นี่คือค่าตอบแทนของฉัน!” เมื่อเห็นว่ากษัตริย์กุนเธอร์ตอบรับคำขอทั้งหมดของเขา อาเบลก็ยิ้มและหยิบถุงพอร์ทัลที่มียารักษาแสง 100 ขวด ยามานา 100 ขวด และยาอายุวัฒนะสีทองบางส่วนออกมาแล้ววางไว้บนโต๊ะ
กษัตริย์กุนเธอร์ต้องการปฏิเสธพวกเขา แต่เขาก็อดใจไม่ไหวเมื่อเห็นยามานาเหล่านี้
ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสมาคมพ่อมด คนแคระยังรับรู้ถึงการตื่นขึ้นของปีศาจท้องฟ้า พวกเขาต้องการทรัพยากรเพื่อเตรียมตัว
ยาเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่พวกเขาจะได้รับ ดังนั้นกษัตริย์กุนเธอร์จึงไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรในทันใด
“อาจารย์เบนเน็ต นี่คือยาอายุวัฒนะใช่หรือไม่” จู่ๆ พ่อมดฮัตตันก็สังเกตเห็นสิ่งที่ทำให้ดวงตาของเขาเป็นประกาย
แม้ว่าพ่อมดคนแคระที่ท้าทายกฎหมายเหล่านั้นจะพูดติดตลกไปทั่ว แต่พวกเขาก็ปิดปากตลอดเวลาเพื่อแสดงความเคารพต่อกษัตริย์กุนเธอร์และอาเบลในฐานะแขก
อย่างไรก็ตาม เมื่อ WIzard Hutton เห็นยาอายุวัฒนะสีทอง เขาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้อีกต่อไป
คำพูดของเขายังสร้างความตกตะลึงให้กับพ่อมดคนแคระคนอื่นๆ บางคนได้ยินข่าวลือว่าอาเบลสามารถทำยาอายุยืนสีทองโดยมีอายุยืนยาวขึ้นอีกหลายปี
พวกเขาทุกคนรู้ถึงคุณค่าของยาดังกล่าว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เคยคิดเกี่ยวกับมันเพราะพวกเขาไม่มีอะไรแลกเปลี่ยนที่ใกล้เคียง
"ถูกต้องเลย!" อาเบลยิ้มและพยักหน้า
เนื่องจากเขารู้ว่าปีศาจจากที่ไกลโพ้นจะตื่นขึ้นอีกครั้งในอีก 100 ปีข้างหน้า เขาจึงตัดสินใจแจกยาเพิ่มเติมที่เขาเห็นว่าไม่มีค่ามากเกินไป รวมถึงยาอายุวัฒนะด้วย
“อาจารย์เบนเน็ต ฉันไม่สามารถต้านทานได้ ดังนั้นฉันจะยอมรับค่าตอบแทนของคุณ แต่ได้โปรดให้ฉันเปิดคลังคนแคระให้คุณเลือก 3 ชิ้น!” กษัตริย์กุนเธอร์ยืนขึ้นคำนับ
“ตกลง ฉันจะไป!” อาเบลหัวเราะ
เขาเข้าไปในคลังสินค้ามากมายในอดีต และเขามักจะชื่นชมสิ่งที่คนแคระมี แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เอาอะไรไปจากมัน แค่ไปเยี่ยมก็ยังดี
“พ่อมดฮัตตัน นำยาอายุวัฒนะนี้ไปให้อาจารย์ใหญ่ฟาราเดย์ทันที!” กษัตริย์กุนเธอร์ไม่ได้วางยาบนโต๊ะ เขากลับมอบยาอายุวัฒนะสีทองให้กับพ่อมดฮัตตันและออกคำสั่ง
“กำลังไป!” พ่อมดฮัตตันถือยาในมือและคำนับอาเบล แล้วเขาก็หายไปในพริบตา
ในขณะนั้น พ่อมดทุกคนที่อยู่ตรงจุดนั้นและราชากุนเทอร์รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก คนเดียวที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นคืออาเบลและเบอร์นี
“มาสเตอร์เบนเน็ต ขอโทษด้วย!” กษัตริย์กุนเธอร์สงบสติอารมณ์ในขณะที่ยังคงนั่งอยู่ จากนั้นเขาอธิบายว่า “อาจารย์ใหญ่ฟาราเดย์เป็นพ่อมดอันดับ 25 ในเผ่าของเรา เป็นคนที่ทรงพลังที่สุด วันเวลาของเขาถูกนับ ถ้ายาอายุวัฒนะของคุณมาช้ากว่านี้อีกนิด บางทีเขาอาจจะไม่สามารถทำมันได้!”
“มาเจสตี กุนเธอร์ เยี่ยมมาก จากนั้นคุณจะมีพลังมากขึ้นในการต่อต้านอาณาจักรชั่วร้าย!” อาเบลยิ้ม
“มาสเตอร์เบนเน็ต ไปที่สินค้าคงคลังกันเถอะ ฉันจะไม่ยกโทษให้ตัวเองถ้าฉันไม่ให้อะไรคุณ!” กษัตริย์กุนเธอร์ยืนขึ้นและกล่าวด้วยความตื่นเต้น
อาเบลชอบที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับคนแคระ ความจริงใจของพวกเขาไม่เหมือนใครจริงๆ
“มาสเตอร์เบนเน็ต เราจะไม่ขัดจังหวะคุณ!” พ่อมดคนแคระที่ท้าทายกฎหมายโค้งคำนับและพาเบอร์นี่ออกไป
อาเบลรู้ว่าสถานะของเบอร์นีในทวีปตอนกลางนั้นไม่สูงนัก ดังนั้นเขาจึงถูกห้ามไม่ให้มีสินค้าคงคลัง
ถ้าสถานะของ Bernie ไม่สูงนักในทวีปศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีทางที่พวกเขาจะปล่อยให้เขาได้ยินการสนทนาระหว่าง King Gunther และ Abel
เส้นทางที่ Bernie ดำเนินอยู่นั้นดีกว่าการเป็นพนักงานขายมาก ด้วยพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายในฐานะครูและเพื่อนอย่างอาเบล เขามีอนาคตที่สดใส
“แฟรงเกนสไตน์ อยู่ที่นี่!” อาเบลพูดกับแฟรงเกนสไตน์ที่น่าเบื่อ
แฟรงเกนสไตน์ยังคงนิ่งหลังจากที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น
กษัตริย์กุนเธอร์อดไม่ได้ที่จะมองดูเขา พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายทุกคนมีศักดิ์ศรี การลงนามในสัญญาและกลายเป็นคนรับใช้ของใครบางคนเป็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน