Abe the Wizard
ตอนที่ 1032 สินค้าคงคลังของคนแคระ

update at: 2023-03-15

ตอนที่ 1,033: สินค้าคงคลังของคนแคระ

ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales

สินค้าคงคลังของคนแคระอยู่ด้านล่างพระราชวังภายในเปลือกของภูเขา มันเป็นธรรมชาติของคนแคระ และสถานที่นี้มีวงกลมคุ้มครองขนาดยักษ์และวิญญาณสำหรับเฝ้าติดตาม

ด้วยเหตุนี้ ภารกิจที่เป็นความลับที่สุดมักจะทำกันใต้ดิน และการดำรงชีวิตของพวกเขาก็ดีกว่าพื้นผิวมาก

กษัตริย์กุนเธอร์นำอาเบลใต้ดินผ่านวงเวียนเทเลพอร์ตระยะสั้นของพระราชวัง ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงแท่นเดี่ยว

ทันทีที่อาเบลก้าวออกไป เขาสัมผัสได้ถึงพลังแห่งเจตจำนงนับไม่ถ้วนจากพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายที่ทรงพลังคอยติดตามเขา ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสถานที่แห่งนี้ปลอดภัยเพียงใด

ตะเกียงน้ำมันส่องผนังแทนที่จะเป็นวงกลมส่องสว่าง เพียงแต่ว่าอาเบลไม่รู้ว่าใช้น้ำมันอะไรจึงจะเผาไหม้ได้สว่างไสว

อีกด้านหนึ่งมีประตูโลหะสีเข้มปกคลุมด้วยลวดลายเวทมนตร์

“มาสเตอร์เบนเน็ต กรุณารอสักครู่!” กษัตริย์กุนเธอร์หยุดและพูดว่า

แน่นอนว่าอาเบลฟัง สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่าสิ่งที่อยู่ด้านบนและด้านล่างนั้นอันตรายมาก

"เปิด!" กษัตริย์กุนเธอร์หยิบตราออกมาและตะโกนด้วยพลังแห่งเจตจำนง

หลังจากนั้น เสาโลหะจำนวนนับไม่ถ้วนร่อนออกจากแท่น สร้างทางเดินที่เชื่อมกับประตูโลหะสีเข้ม

“อาจารย์เบนเน็ต!” กษัตริย์กุนเธอร์ยิ้มและโค้งคำนับ “เจ้าปลอดภัยแล้ว ไปได้แล้ว!”

อาเบลเดินนำหน้ากษัตริย์กุนเธอร์ และเดินไปที่ประตูอย่างราบรื่น

กษัตริย์กุนเธอร์เคาะตราประจำพระองค์ที่ประตู แล้วสะบัดหยดเลือดเบาๆ ประตูเริ่มเรืองแสงและมีเสียงการทำงานของเครื่องจักรดังขึ้น

“บรรพบุรุษของเราที่ออกแบบคลังนี้ต้องใช้เลือดหยดหนึ่งจากราชวงศ์คนแคระในทุก ๆ การเข้า ดังนั้นฉันจึงเกลียดการมาที่นี่!” กษัตริย์กุนเธอร์หัวเราะและอธิบาย

อาเบลอดไม่ได้ที่จะเพิ่มความชื่นชอบให้กับกษัตริย์กุนเธอร์ ทั้งหมดนี้เป็นความลับของคนแคระ แต่เขาก็เล่าให้ฟังทั้งหมด

“ตอนนี้ฉันมองโลกในแง่ดีมากขึ้นเกี่ยวกับสินค้าคงคลังของฉันในอนาคต!” อาเบลยังยิ้ม

ประตูโลหะหมุนเปิดออก แล้วพวกเขาก็ก้าวเข้าไป

“อาจารย์เบ็นเน็ตต์ ไม่มีทริกเกอร์หรือวงกลมเวทมนตร์ที่นี่ อย่าลังเลที่จะมองไปรอบๆ หากคุณมีคำถามใด ๆ ฉันจะอธิบาย!” กษัตริย์กุนเธอร์ชี้ไปรอบๆ แล้วยิ้ม

“ฝ่าบาท ขอบคุณ!” อาเบลโค้งคำนับ

เขาเริ่มมองไปรอบๆ แถวแรกถูกวางไว้อย่างเรียบร้อยด้วยชั้นวางโลหะที่มีพลังงานของอาวุธ พวกมันล้วนเป็นอาวุธวิเศษ

“สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดจากช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์ในทวีปตอนกลางในช่วงหลายปีที่ผ่านมา บางคนเป็นที่รู้จักอย่างมาก!” กษัตริย์กุนเธอร์แนะนำอย่างภาคภูมิใจ

“ฝ่าบาท แต่พวกมันไม่คู่ควรกับอาวุธของอัศวินผู้บ้าคลั่งแห่ง Evil Kingdom!” อาเบลเป็นปรมาจารย์ด้วยตัวเขาเอง และเขาสามารถเห็นคุณภาพของอาวุธเหล่านั้นได้

“คุณพูดถูก เทคโนโลยีคาถาของ Evil Kingdom นั้นทรงพลังกว่าคนแคระมาก หลังจากที่เราทำลายพวกมัน เราจะตรวจสอบให้ดีว่าพวกมันกำลังทำอะไรอยู่!” กษัตริย์กุนเธอร์ไม่โกรธเคือง พวกเขาเป็นเพื่อนกัน

แต่แน่นอน. ความเย่อหยิ่งของกษัตริย์กุนเธอร์ไม่ได้มาจากความว่างเปล่า อาวุธเหล่านั้นผ่านการทดสอบจากกาลเวลาก่อนที่อาณาจักรชั่วร้ายจะบุกเข้ามา พวกเขาเป็นแนวรับที่ดีที่สุดสำหรับการต่อสู้ระยะประชิด

ในตอนนั้น อัศวินยังคงรับใช้เหล่าขุนนาง และแต่ละคนต่างโหยหาอาวุธวิเศษจากคนแคระ

อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างเปลี่ยนไปตั้งแต่การรุกรานของ Evil Kingdom อาชีพอัศวินถูกห้าม และความต้องการอาวุธระยะประชิดก็ลดลงอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงลงเอยในสินค้าคงคลังในฐานะของสะสม

อาเบลไม่สนใจเรื่องอาวุธมากนัก ดังนั้นเขาจึงพูดต่อ เขามีอาวุธที่ดีกว่ามากอยู่ดี เพียงแค่มองไปที่อุปกรณ์คำศัพท์รูนระดับสูงเหล่านั้น

ต่อไปนี้คือชุดเกราะที่ไม่ดึงดูดความสนใจของเขาเนื่องจากทั้งหมดให้ความรู้สึกแบบวินเทจ

แม้ว่ากษัตริย์กุนเธอร์จะไม่ได้อธิบาย แต่อาเบลรู้ว่าเขาอาจจะเดินผ่านอาวุธและชุดเกราะระดับตำนานไปสองสามตัว

อาเบลเพิ่งตระหนักว่าปรมาจารย์ช่างตีเหล็กไม่เป็นที่นิยมตั้งแต่เขามาถึงทวีปกลาง คนแคระดูแลแต่ละคนอย่างใกล้ชิด ดังนั้นมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้ว่ามีปรมาจารย์กี่คน

ในทางกลับกัน ทุกคนรู้จักนักปรุงยาระดับปรมาจารย์

บางทีสิ่งนี้อาจถูกตัดสินโดยอุปสงค์และอุปทาน

แม้ว่าไม้เท้าเวทมนตร์ของพ่อมดจะต้องการช่างตีเหล็กเพื่อสร้าง แต่ไม้เท้าส่วนใหญ่มีประโยชน์กับพ่อมดชั้นยอดเท่านั้น หากพ่อมดผู้ท้าทายกฎหมายต้องการมัน พวกเขาต้องแสวงหาแกนคริสตัลของสัตว์ร้ายทางวิญญาณที่ทรงพลังในมหาสมุทร

นี่คือเหตุผลที่ปรมาจารย์ไม่สามารถสร้างไม้เท้าวิเศษสำหรับพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายได้ ดังนั้นสถานะของพวกเขาจึงต่ำกว่านักปรุงยามาก

อาเบลนั่งลงและพูดต่อ

ต่อไปนี้คือแร่บางส่วน และแต่ละชนิดก็หายากมาก แม้จะเป็นปรมาจารย์ด้านโลหะวิทยา แต่ก็มีหลายคนที่เขาไม่สามารถเอ่ยชื่อได้

“วัสดุส่วนใหญ่ที่นี่เป็นแบบพิเศษ แม้ว่าพวกมันจะไม่ได้มาจากสวรรค์และเบื้องล่าง แต่คุณก็แทบจะหาพวกมันไม่เจอในทวีปนี้ แต่ด้วยเหตุนี้ช่างตีเหล็กของเราจึงไม่สามารถใช้มันในการปลอมได้!” กษัตริย์กุนเธอร์มองดูแร่เหล่านั้นแล้วถอนหายใจ

พวกมันล้วนเป็นสมบัติของคนแคระ และแร่พิเศษแต่ละชิ้นก็ทำให้คนแคระน้ำลายหกได้

อย่างไรก็ตาม โดยพื้นฐานแล้ว พวกมันไร้ประโยชน์สำหรับอาเบล นอกจากสร้างอุปกรณ์เปล่าสำหรับคำศัพท์รูน ไม่สามารถนำมาใช้ทำอาวุธเวทมนตร์ได้ด้วยซ้ำ

“ช่างเป็นอัญมณีที่สวยงาม!” ถึงกระนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความงามของพวกเขาในฐานะปรมาจารย์

ถ้าพวกเขาไม่ได้อยู่ในสงคราม บางทีเขาอาจจะต้องการของสะสมสักสองสามชิ้นเพื่อย้ำเตือนตัวเองว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาตามหาในขณะนั้นคือวัตถุโบราณของคนแคระ

พื้นที่ต่อไปนี้เป็นสมบัติที่ไม่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้

แต่นี่เป็นคลังของคนแคระ ไม่ใช่คลังของมืออาชีพ แน่นอน ไม่มีอะไรมากมายที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้

ในที่สุด อาเบลก็มาถึงจุดสิ้นสุดและเห็นพื้นที่โล่งกว้างที่เต็มไปด้วยวัตถุขนาดใหญ่

“สิ่งเหล่านี้เป็นวัตถุโบราณที่รวบรวมจากสถานที่ท่องเที่ยวโบราณของบรรพบุรุษของเรา มีบางส่วนที่เราแลกเปลี่ยนกับเผ่าพันธุ์อื่น แต่น่าเศร้าที่ยังมีไม่มากที่ยังใช้งานได้!” กษัตริย์กุนเธอร์ถอนหายใจอีกครั้ง

อาเบลรู้สึกตื่นเต้นเต็มหัวใจทันที มีป้อมต่อสู้ 20 แห่ง มีแม้กระทั่งสิ่งที่ไม่บุบสลาย

เขาก้าวขึ้นและดูอย่างละเอียด ป้อมต่อสู้ทั้งหมดที่เขาได้รับมีฐานกลมขนาดยักษ์

อย่างไรก็ตาม ฐานกลมนั้นหนากว่าที่อื่น ๆ ที่เขาเห็น และมีห้องผ่าตัดพิเศษอยู่ด้านบน

“จิตวิญญาณของผู้บัญชาการ สแกนป้อมปราการนี้!” อาเบลเชื่อมต่อกับตราอาจารย์ใหญ่ผ่านพลังแห่งเจตจำนง

“อาจารย์ใหญ่ สแกน!” ผู้บัญชาการตอบกลับด้วยข้อความด้วยพลังแห่งเจตจำนง

“มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์ คุณสนใจสิ่งนี้ไหม” กษัตริย์กุนเธอร์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

พวกเขาผ่านสมบัติล้ำค่ามากมาย แต่ดูเหมือนจะไม่มีสักชิ้นที่ดึงดูดความสนใจของอาเบล เขาไม่ได้คาดหวังว่าวัตถุโบราณจะทำเล่ห์เหลี่ยมได้

แม้ว่าสินค้าคงคลังนี้จะไม่ใช่สินค้าคงคลังที่สำคัญที่สุดของคนแคระ แต่ก็ยังมีสินค้าอีกมากมายนับไม่ถ้วน

อาวุธหรืออุปกรณ์สืบทอดแบบสุ่ม 3 ชิ้นในคลังนี้เพียงพอที่จะซื้อทรัพย์สินทั้งหมดจากตระกูลขุนนางขนาดกลาง

อย่างไรก็ตามวัตถุโบราณเหล่านั้นเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น แม้ว่าวัสดุของพวกเขาจะล้ำค่า แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

“อาจารย์ใหญ่ ป้อมต่อสู้นี้ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี มันไม่เคยติดไฟมาก่อน!” วิญญาณผู้บัญชาการให้ผล

อาเบลตกใจมาก แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นในสมัยโบราณ แต่เขารู้ว่ามีสงครามครั้งใหญ่เกิดขึ้น ป้อมรบส่วนใหญ่ถูกทำลาย เหลือเพียงฐานที่ทำลายไม่ได้ที่สุดเท่านั้น

ป้อมต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นป้อมแรกที่ยังคงสภาพสมบูรณ์ อันที่จริงมันไม่เคยถูกใช้งานมาก่อนด้วยซ้ำ

แต่มันก็สมเหตุสมผล หากผ่านการใช้งานมาแล้วจะไม่บุบสลาย

“ฝ่าบาท ข้าจะรับสิ่งนี้!” อาเบลเดินไปที่ป้อมต่อสู้แล้วพูดว่า

สิ่งนี้เป็นสมบัติที่แท้จริง ด้วยความช่วยเหลือของวิญญาณผู้บัญชาการ สิ่งนี้สามารถสะท้อนถึงพลังแห่งยุครุ่งเรืองของมันได้อย่างแท้จริง

“มาสเตอร์เบนเน็ต ฉันดีใจที่คุณชอบมัน ฉันจะจัดกลุ่มพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายเพื่อส่งมันมาทางคุณ!”

กษัตริย์กุนเธอร์เดาไม่ออกจริงๆ ว่าอาเบลกำลังคิดอะไรอยู่ สิ่งนี้มีขนาดใหญ่มาก แต่โดยพื้นฐานแล้วมันก็ไร้ประโยชน์หากคุณไม่สามารถจุดไฟได้

คนแคระระดับปรมาจารย์หลายคนได้ทำการวิจัยวัตถุโบราณเหล่านั้น ของในสินค้าคงคลังเป็นเพียงของที่พวกเขายืนยันว่าไร้ประโยชน์ สิ่งที่มีค่าอย่างแท้จริงล้วนรวมอยู่ในทริกเกอร์ของพวกเขา

ท้ายที่สุด มันเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ทุกอาชีพกลัวการสั่งการและการป้องกันของคนแคระ

"ขอบคุณมาก!" อาเบลไม่ได้วางแผนที่จะเอาของไปด้วยตัวเอง แหวนพอร์ทัลที่เขาได้รับจากมหาสมุทรเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของคนแคระ และกระเป๋าพอร์ทัลศักดิ์สิทธิ์เป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ เขาจะไม่เปิดเผยพวกเขา

เขามองดูวัตถุโบราณรอบๆ มีสารพัดมากเกินไปและมีแม้กระทั่งหุ่นเชิดที่แฟรงเกนสไตน์ใช้เป็นร่างกายของเขา

“จิตวิญญาณของผู้บัญชาการ คุณช่วยฉันเลือกสิ่งที่มีประโยชน์ได้ไหม” อาเบลไม่รู้เรื่องวัตถุโบราณมากนัก ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดที่จะถามบางอย่างจากช่วงเวลานั้น

“อาจารย์ใหญ่ สแกนเดี๋ยวนี้!” สถานที่ไม่ใหญ่ ดังนั้นจิตวิญญาณของผู้บัญชาการจึงสามารถครอบคลุมได้ทั้งหมด

วิญญาณของผู้บัญชาการทำงานอย่างลึกลับ แม้แต่กษัตริย์กุนเธอร์ก็ไม่อาจสังเกตเห็นได้ว่าเป็นพ่อมดที่ท้าทายกฎหมาย

“อาจารย์ใหญ่ มีกล่องล็อก ระบบสะท้อน หุ่นรบ และรถมิติ!” วิญญาณผู้บัญชาการตอบกลับ

ในไม่ช้าตำแหน่งของวัตถุเหล่านั้นก็ถูกทำเครื่องหมายด้วยพลังแห่งเจตจำนงของอาเบล

ไม่ใช่ว่าวัตถุโบราณทั้งหมดจะมีประโยชน์ หลังสงครามที่มีอยู่ ส่วนใหญ่ได้รับความเสียหาย ควบคู่ไปกับการสึกกร่อนของกาลเวลา ส่วนใหญ่สามารถใช้เป็นสื่อการเรียนเท่านั้น

อาเบลเดินไปที่กล่องล็อคก่อน มันมีพื้นผิวโลหะขนาดพอเหมาะ อย่างไรก็ตาม ไม่มีการแบ่งแยก ดังนั้นมันจึงดูเหมือนลูกบาศก์มากกว่ากล่อง

เขาสแกนด้วยพลังแห่งเจตจำนง มันถูกสร้างมาจากโลหะทั้งหมด และเขาก็ยังหาช่องเปิดไม่ได้

แต่เนื่องจากเรียกว่ากล่องจึงต้องมีช่องเปิด

จากนั้นเขาก็จ้องไปยังระบบการสะท้อนกลับ ซึ่งยิ่งมองไม่เห็น โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นแฮนด์การ์ดบนพื้น แค่มีเดือยแหลม 4 อันอยู่ข้างในการ์ด ดังนั้นจึงไม่มีใครใช้มันได้เว้นแต่พวกเขาต้องการทำร้ายตัวเอง

อาเบลรู้ว่าสิ่งนี้ถูกใช้ในสงครามแค่จากชื่อของมัน ถ้ามันสร้างภาพสะท้อนได้จริงๆ คงจะวิเศษมาก

“ฝ่าบาท ข้าจะรับสิ่งนี้!” อาเบลหยิบระบบสะท้อนกลับขึ้นมาและพูดว่า

“มาสเตอร์เบนเน็ต คุณควรเลือกสิ่งที่มีค่ามากกว่านี้!” กษัตริย์กุนเธอร์ส่ายศีรษะ