ตอนที่ 1123: เข้ามา
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
เมื่อไฟร์วอลล์ลอยขึ้น หมอกก็ค่อยๆ จางหายไป เกือบจะมองเห็นได้เมื่อพวกเขาอยู่ใกล้ๆ สามารถได้ยินเสียงกรีดร้องของความเจ็บปวด อาเบลมองเห็นปลาสีเทาแหลมบางตัวดิ้นขลุกขลักอยู่ท่ามกลางมัน
พ่อมดโดแลนอธิบายขณะที่เขาเปิดไฟร์วอลล์ “นี่คือปลากระโทงดาบลูกผสม มาสเตอร์เบนเน็ตต์ ดูเหมือนว่าพวกมันจะอาศัยอยู่ภายในดวงตาของปิศาจ และพวกมันจะกินผู้ที่หลงเข้าไปในดวงตาของมัน”
แม้จะมีพลังของไฟร์วอลล์ แต่ปลาลูกผสมบางตัวก็ยังคงมีชีวิตอยู่ได้ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าพวกเขาจะสูญเสียความได้เปรียบในด้านความเร็วเมื่อพวกเขาเข้าใกล้พ่อมดในตำนานทั้งสามคน พวกเขายังได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ทำให้ไม่เป็นภัยคุกคาม
อาเบลไม่รู้ การเดินทางเป็นไปได้ด้วยดีเพราะพ่อมดในตำนานทั้งสามได้เตรียมพร้อมสำหรับทุกสถานการณ์ที่พวกเขาอาจต้องเผชิญ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขามาที่นี่ ครั้งสุดท้ายที่พวกเขามาที่นี่ พวกเขาต้องทำเท่าที่ทำได้เพื่อจ่ายค่าใช้จ่ายที่เหมาะสม
ภายใต้การคุ้มครองของไฟร์วอลล์ พ่อมดในตำนานทั้งสามยังคงดึงเอเบลลงมา ภายใต้การสะท้อนแสงจ้า อาเบลมองเห็นก้นบึ้งของตาปีศาจได้ มีแผ่นหินสีดำอยู่แผ่นหนึ่ง แต่เขามองไม่เห็นคำที่เขียนไว้บนนั้น
พ่อมดโดแลนยิ้ม “เรามาแล้ว!”
เขาวางมือลงบนแผ่นหิน และแผ่นหินก็ปล่อยแสงสีขาวกลืนกินคนทั้งสี่ ต่อจากนั้น อาเบลก็เห็นขอบตาด้านล่าง เขาเห็นประกายแสงที่เปลี่ยนเป็นรูปแบบที่ซับซ้อน เมื่อด้านล่างเปล่งประกายอย่างสมบูรณ์ เขารู้สึกได้ถึงพลังมิติ เมื่อดวงตาของเขาเปล่งประกาย เขาก็ถูกเทเลพอร์ตโดยอัตโนมัติ เขาเห็นได้ว่าหน้าของเขากำลังส่องแสง เขายืนอยู่บนผืนหญ้าโดยมีพ่อมดในตำนานสามคนอยู่ข้างๆ
เขาเงยหน้าขึ้นมองไปทางอื่น บนท้องฟ้า มีหมวกใสขนาดยักษ์ที่มีบางสิ่งเรืองแสงสีแดงอยู่ตรงกลาง มันดูคล้ายกับดวงอาทิตย์ ดูเหมือนว่าพื้นที่ที่เขาอยู่นั้นเป็นมิติที่อยู่ภายใต้การคุ้มครองของช่องว่าง
เขามองไปรอบ ๆ และเห็นว่าหุ่นเชิดสิบตัวยุ่งอยู่กับการทำงานในทุ่งนา ดูเหมือนพวกเขาจะไม่สนใจทั้งสี่ที่เพิ่งมาที่นี่
อาเบลประหลาดใจ “นี่คือสวนสมุนไพรโบราณหรือ”
พืชผลทั้งหมดได้รับการดูแลอย่างดี เขาไม่อยากจะเชื่อเลย ตั้งแต่สมัยโบราณ สมุนไพรถูกเก็บรักษาให้อยู่ในสภาพที่ดี และหุ่นเชิดยังคงทำงานอย่างขยันขันแข็งเพื่อรักษามัน
พ่อมดโดแลนยิ้ม “เราค่อนข้างประหลาดใจเมื่อมาที่นี่ครั้งแรก”
เมื่ออาเบลกำลังจะก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว เขาก็หยุดลงเมื่อสังเกตเห็นซากศพมากมาย บางคนมีอายุไม่กี่ร้อยปี คนอื่นค่อนข้างเร็ว
พ่อมดโดแลนโค้งคำนับศพ “นั่นคือสิ่งที่สมาคมพ่อมดต้องจ่ายเพื่อตรวจสอบซากปรักหักพังโบราณนี้”
สมาคมพ่อมดรู้เรื่องสถานที่นี้มาโดยตลอด สมาชิกหลายคนพบแล้ว แต่ส่วนใหญ่ไม่สามารถเดินทางกลับได้
พ่อมดโดแลนอธิบายต่อไปว่า “คนเหล่านี้ใช้ชีวิตของพวกเขาเพื่อดึงข้อมูลออกมาให้ได้มากที่สุด และนั่นคือถ้าคุณต้องการเข้าไปในซากปรักหักพังนี้ คุณต้องมีการ์ดคำสั่งโบราณติดตัวไปด้วย มิฉะนั้นผู้บุกรุกจะถูกโจมตีโดยกลไกป้องกันที่นี่”
หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็หยิบการ์ดคำสั่งออกมาและแสดงให้อาเบลดู เขาไม่ได้บอกอาเบลถึงจำนวนซากปรักหักพังโบราณ จำนวนเอกสาร และจำนวนความพยายามที่ล้มเหลวที่สมาคมพ่อมดต้องดำเนินการเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งนี้ ตอนนี้พวกเขายืนอยู่ที่นี่อย่างสบายใจ แต่ถ้าไม่มีการ์ดใบนี้ พวกเขาคงตายทันที มันเป็นพ่อมดในตำนานที่เกือบจะตายที่นี่ที่ได้การ์ดใบนี้ และเขาถือว่ามีฝีมือมากและโชคดีที่ได้ช่วยเหลือในการสำรวจที่นี่
อาเบลต้องมองไปที่สวนสมุนไพรข้างหน้าเขา เขาไม่อยากเชื่อเลยว่ากลไกป้องกันที่นี่จะน่ากลัวขนาดนี้ บางทีอาจมีจิตวิญญาณที่อยู่ภายใต้การควบคุมที่นี่ ยิ่งได้สัมผัสกับสมัยโบราณก็ยิ่งเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต เมื่อเขามองไปที่หุ่นเชิดโบราณสิบตัว เขาคิดว่าต้องมีบางอย่างที่ต้องเปลี่ยนชิ้นส่วนและบำรุงรักษา วิญญาณต้องอยู่ที่นี่ เนื่องจากเขามองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากสวนสมุนไพรต่างๆ รอบๆ ที่นี่ เขาจึงคิดว่าสถานที่แห่งเดียวที่วิญญาณจะดำรงอยู่น่าจะเป็นใต้ดิน
อาเบลพูดกับพ่อมดโดแลนว่า “ฉันต้องหาที่สงบๆ พ่อมดโดแลน เราจะเริ่มเตรียมรายการเพื่อเริ่มการชง”
พ่อมดโดแลนพูดขึ้น “เราจะเริ่มกันเลย อาจารย์เบนเน็ต เรามีส่วนผสมทั้งหมดสำหรับ "ยาต้านทานมานา" มีเวลาเพียงสิบวันที่เราจะอยู่ที่นี่ หลังจากผ่านไปสิบวัน เราจะถูกเทเลพอร์ตออกจากที่นี่ทันที หากเราแค่เก็บสมุนไพรที่นี่ สวนจะกำหนดระยะเวลาที่ต้องใช้ในการเก็บสมุนไพรโดยอัตโนมัติ จากนั้นสวนจะเปิดขึ้นอีกครั้ง”
ครั้งสุดท้ายที่พวกเขามาถึงที่นี่ พ่อมดในตำนานเหล่านี้ต้องเข้าไปโดยไม่ได้เก็บอะไรเลย
อาเบลพยักหน้า “ดี ก่อนอื่นฉันจะเริ่มเตรียมอุปกรณ์การต้ม จากนั้นฉันจะรวบรวมสิ่งของที่จำเป็นในสวนสมุนไพร”
พ่อมดโดแลนพูดต่อ “คุณไม่ต้องทำอะไรเพื่อเก็บสมุนไพร มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์ เราจะทำเพื่อคุณ คุณเพียงแค่ทำสิ่งที่คุณทำได้เพื่อปรุงยาต้านมานา”
ภายในสิบวัน พ่อมด Dolan วางแผนที่จะปรุงยาต้านทานมานาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อแจกจ่ายให้กับพ่อมดที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้น เฮเบลไม่คิดสองครั้งเลยที่จะตั้งวงล้อมอย่างสันโดษ หลังจากนั้น เขาก็หยิบชุดการเล่นแร่แปรธาตุทั้งหมดออกมาจากกระเป๋าพอร์ทัลของเขา เขาแทบจะใช้ห้องทดลองทั้งหมดสำหรับภารกิจนี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเทคนิคบางอย่างของเขาจำเป็นต้องถูกเก็บเป็นความลับ เขาจึงต้องให้กลุ่มผู้สันโดษทำสิ่งนี้ให้กับเขา
พ่อมดในตำนานทั้งสามค่อนข้างรวดเร็ว ซองแรกสำหรับยายี่สิบขวดถูกรวบรวมในเวลาไม่นาน จากมุมมองของพวกเขา พวกเขาคิดว่ามาสเตอร์เบ็นเน็ตต์สามารถสร้างยาได้ทั้งหมดสิบขวดหากทำได้ พวกเขาให้ผลบวกอย่างมากกับการประมาณนี้ เนื่องจากผู้เชี่ยวชาญปรุงยาส่วนใหญ่จะมีอัตราความสำเร็จ 20% ในการชงส่วนใหญ่
พ่อมดโดแลนวางส่วนผสมไว้ข้างนอกและถามอาเบลว่า “คุณคิดว่าส่วนผสมเหล่านี้ใช้ได้หรือเปล่า มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์”
อาเบลโค้งคำนับและมองไปรอบๆ เขาสามารถเห็นได้ว่าสวนสมุนไพรเป็นระบบอัตโนมัติทั้งหมด ดังนั้นคุณภาพของผลิตภัณฑ์ทั้งหมดจะคงเส้นคงวา ในฐานะปรมาจารย์ด้านการปรุงยา สิ่งนี้เหมาะอย่างยิ่งเนื่องจากความสม่ำเสมอจะช่วยให้มีอัตราความสำเร็จสูงขึ้น แน่นอนว่านั่นไม่สำคัญสำหรับอาเบะมากนัก แต่เขาก็ยังชื่นชมว่าการจัดการทำได้ดีเพียงใด
อาเบลเก็บยี่สิบส่วนนั้นไปและพูดกับพ่อมดโดลันว่า “คุณเก็บสะสมต่อไป พ่อมดโดลัน ให้แน่ใจว่าคุณได้รับ 100 ส่วนทุกครั้ง”
พ่อมดโดรันเตือนเขาว่า “อย่าทิ้งสมุนไพรที่นี่ มาสเตอร์เบนเน็ต สวนสมุนไพรจะตัดสินใจว่าเมื่อใดจะเปิดในครั้งต่อไปโดยพิจารณาจากจำนวนที่พวกเขาเก็บเกี่ยวได้ในครั้งนี้”
อาเบลยิ้มและมองไปที่พ่อมดโดแลน “อย่ากังวลไป ฉันจะไม่ทำให้มันเสียเปล่า”
คนที่มาคราวนี้คือพ่อมดโดแลน การตัดสินใจทั้งหมดจะต้องทำโดยเขา ถ้าพ่อมดโดแลนตกลง เขาจะต้องปรุงยาให้ได้มากที่สุด หากไม่มีข้อตกลงเขาจะต้องชงในอัตราปกติ ยาต้านทานมานาเป็นผลิตภัณฑ์ระดับปรมาจารย์ สำหรับการชงปกติทุกครั้ง ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองชั่วโมง ในแง่นี้ แม้ว่าอาเบลจะไม่ได้รับประทานอาหารหรือพักผ่อน เขาสามารถทำได้เพียง 120 ส่วนในสิบวัน และนั่นคือหากเขาไม่ได้ล้มเหลวเลย สมาคมพ่อมดหวังเพียงให้เขาทำได้ 60 แต่สำหรับคนที่ไม่เคยต้องเก็บยาใดๆ เลย เขาอดไม่ได้ที่จะคิดว่าจำนวนนั้นน้อยเกินไปจริงๆ
นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมสมาคมพ่อมดจึงปล่อยให้พ่อมดที่ทรงพลังที่สุดแจกจ่ายยาต้านมานาเท่านั้น พ่อมดโดแลนลังเลเล็กน้อยเช่นกัน หากเสียมากเกินไปโดยไม่ได้ผลิตเพียงพอ สวนสมุนไพรอาจปิดตัวเองแม้ว่าปีศาจจากแดนไกลจะตื่นขึ้นแล้วก็ตาม แผนการผลิตยาจำนวนมากอาจไม่ได้ผล ถึงกระนั้น นี่คือปรมาจารย์ปรุงยาที่ดีที่สุดที่พวกเขามี ถ้ามาสเตอร์เบนเน็ตรับปาก พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเชื่อใจเขา
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาตัดสินใจทันที “ส่งข่าวมาได้ตลอดเวลา อาจารย์เบนเน็ต เราจะฟังคุณและเริ่มรวบรวมได้ทุกเมื่อ”
อาเบลยิ้ม “ดี ให้ทั้งสามรวบรวม 100 ส่วนในสองชั่วโมง”
เมื่อพูดจบ เขาก็เดินเข้าไปในวงกลมและปล่อยพ่อมดทั้งสามออกไป
พ่อมดโดรันไม่มั่นใจ “โดแลน! เราจะเสียมากเกินไปหากเรารวบรวมแบบนี้ ของบางอย่างสามารถใช้ได้ภายในสองชั่วโมงหลังการเก็บเกี่ยวเท่านั้น!”
อีกครั้ง ค่าใช้จ่ายในการมาที่นี่ก็มากเกินไป หากพวกเขามีของเสียเกิดขึ้นที่นี่ หลังจากการเสียสละทั้งหมดที่สมาคมพ่อมดต้องประสบ มันจะเป็นการสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อพ่อมดที่นี่
พ่อมดโดแลนพูดขึ้น “ฉันจะต้องคุยกับมาสเตอร์เบนเน็ต ถ้าเขาเสียอะไรไป”
เมื่อพ่อมดในตำนานทั้งสามรวบรวมสมุนไพร อาเบลก็อยู่ในวงกลมเพื่อเริ่มการชงของเขา หลังจากเปิดชิ้นส่วนหินโลก เขาเริ่มแปรรูปสมุนไพรมูลค่ายี่สิบส่วนด้วยพลังแห่งเจตจำนงของเขา ขั้นแรก เขาแบ่งกำลังออกเป็นยี่สิบ จากนั้นจึงดำเนินการต่อไปในเวลาเดียวกัน
เนื่องจากเขาดูดซับพลังแห่งเจตจำนงของชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ พลังแห่งเจตจำนงของเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก เมื่อรวมกับโบนัสของเศษหินโลก เขาสามารถมีสมาธิกับสิ่งนี้ได้มากขึ้น นอกจากนี้ เนื่องจากพลังแห่งเจตจำนงสามารถยืดหยุ่นได้มากกว่ามือมนุษย์ เขาจึงทำส่วนของตนเพื่อแปรรูปสมุนไพรทีละชนิด
ตามความเป็นจริงแล้ว ผู้เชี่ยวชาญการปรุงยาเต็มใจที่จะใช้ส่วนผสมทุกชนิดที่ร้านค้าจัดหาให้แทนที่จะใช้บางอย่างจากสวนสมุนไพร ของพวกนี้ส่วนใหญ่ได้รับการประมวลผลโดยมืออาชีพแล้ว ในขณะที่ของที่เก็บโดยตรงจากภาคสนามนั้นต้องใช้ความพยายามมากกว่าจึงจะใช้งานได้
ถ้ามีคนที่มีประสบการณ์ดูสิ่งที่อาเบลกำลังทำอยู่ พวกเขาจะต้องทึ่งกับวิธีที่อาเบลเตรียมให้ ปริมาณของความแม่นยำและความละเอียดอ่อนที่ใส่ไว้ที่นี่เป็นปรากฎการณ์ ชิ้นส่วนหินของโลกคือสิ่งที่ทำให้เป็นไปได้ วัสดุทั้งหมดถูกทำขึ้นเพื่อให้พวกเขาสามารถใส่ได้อย่างเต็มความสามารถ
เมื่อวัตถุดิบถูกแปรรูป กระบวนการผลิตเบียร์ก็ง่ายขึ้นมาก ถ้าเขาแค่เตรียมของต่างๆ เพื่อสร้างยาต้านมานา เขาคงจะรู้สึกสบายใจกับมันเกือบทั้งหมด เขารู้ว่ายิ่งเขาปรุงยานี้ได้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสร้างความเสียหายให้กับอัศวินศักดิ์สิทธิ์แห่งอาณาจักรแห่งพระเจ้าได้มากเท่านั้น นี่คือเหตุผลที่เขาตัดสินใจผลิตสิ่งเหล่านี้เป็นจำนวนมาก ระดับความยากนั้นสูงมากแน่นอน เขาเป็นคนแรกที่เต็มใจลองสิ่งนี้
ยาส่วนใหญ่ที่ผลิตจำนวนมากถูกจำกัดไว้สำหรับยาระดับต่ำ แม้แต่นักปรุงยาระดับกลางก็ยังไม่ค่อยมีนักปรุงยาระดับกลางทำการผลิตเป็นจำนวนมาก นอกเสียจากว่าต้นทุนของส่วนผสมจะไม่คุ้มกับเงินที่จ่ายไป
อาเบลไม่มีเจตนาจะเสียอะไร เขามั่นใจว่าเขาสามารถควบคุมยาต้านมานานี้ได้อย่างเชี่ยวชาญ เหมือนกับที่เขากลายเป็นผู้ผลิตยาระดับปรมาจารย์แต่เพียงผู้เดียวในทวีปกลาง เขาเป็นหมายเลข ร่างหนึ่งที่จะไปปรุงยาระดับปรมาจารย์เพราะไม่เหมือนกับปรมาจารย์ปรุงยาอีกสามคน เขาสามารถผลิตยาคุณภาพระดับสีน้ำเงินอย่างน้อยที่สุดด้วยสิ่งที่เขามีอยู่