ตอนที่ 1124: การต้มสูงสุด
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
หลังจากผ่านไปสองชั่วโมง พ่อมดโดแลนก็หยิบกระเป๋าพอร์ทัลออกมาและวางไว้นอกวงกลมที่เงียบสงบ ข้างหลังเขาคือพ่อมดโดรันและพ่อมดโกแลน ทั้งคู่มีสีหน้าจริงจังมาก ทั้งคู่กังวลว่าส่วนผสมที่พวกเขารวบรวมในครั้งนี้จะสูญเปล่า พ่อมดโดแลนกังวลเช่นเดียวกับพวกเขา แต่เขาแตกต่างออกไปเพราะเขามั่นใจในมาสเตอร์เบนเน็ตมากกว่ามาก
สำหรับความมั่นใจของเขานั้นมาจาก "ยาฟื้นพลังแสง" "ยาเพิ่มพลัง" และ "ยามานา" ทั้งหมดที่ผลิตมาก่อน นอกจากนี้ ชีวิตของเขาเองยังได้รับการช่วยชีวิตโดยยาของปรมาจารย์ Bennett
อาเบลเดินออกจากวงกลมและเห็นพ่อมดในตำนานทั้งสาม “คุณได้ส่วนผสมแล้ว พ่อมดโดแลน?”
พ่อมดโดแลนยื่นถุงให้ “พร้อมแล้ว 100 ส่วน อาจารย์เบนเน็ต”
"ดี! ส่งส่วนผสมให้หลังจากผ่านไปสองชั่วโมง” อาเบลหยิบถุงขึ้นมา แล้วโยนถุงอีกใบของพ่อมดโดแลน “ยาต้านมานาอยู่ในนี้ คุณดูแลมัน”
พ่อมดโดแลนกำลังจะตอบอะไรบางอย่าง แต่อาเบลกลับเดินกลับเข้าไปในวงล้อมอันเงียบสงบแล้ว ดังนั้นเมื่อเขาใช้พลังแห่งเจตจำนงตรวจสอบกระเป๋า เขาก็อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง
พ่อมดโดรันไม่แน่ใจเล็กน้อย “การชงได้ผลไหม”
หลังจากผ่านไปสองชั่วโมง การชงควรจะทำงานเพียงครั้งเดียว ตามข่าวลือ อาจารย์เบ็นเน็ตมีอัตราความสำเร็จสูงมาก แต่การทำให้มันถูกต้องในครั้งเดียวก็ไม่ใช่เรื่องมหัศจรรย์ การประมาณการของสมาคมพ่อมดคืออัตราความสำเร็จ 50% แต่ความจริงแล้ว อาเบลไม่ต้องการให้พวกเขารู้ว่าตัวเลขดังกล่าวคือ 100% จริงๆ
พ่อมดโดแลนเริ่มหัวเราะ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”
พ่อมดโดรันเป็นกังวล “หยุดหัวเราะได้แล้ว โดแลน! สบายดีหรือเปล่า”
พ่อมดโดแลนหัวเราะ “เราประเมินมาสเตอร์เบนเน็ตต่ำเกินไปมาตลอด! ทั้งทวีปประเมินเขาต่ำไป เขาเก่งกว่าปรมาจารย์ปรุงยาอีกสามคน ไม่สิ จริงๆ แล้วเขาดีกว่าทั้งสามคนรวมกัน!”
สหภาพพ่อมดกำลังคิดถึงการนำปรมาจารย์วิชาปรุงยาอีกสามคนมา อย่างไรก็ตาม ด้วยความสามารถในการต่อสู้ของพวกมัน การปรากฏตัวของสัตว์ทะเลตัวเดียวก็สามารถฆ่าพวกมันได้ เหตุผลที่พวกเขามีมาสเตอร์เบ็นเน็ตต์ก็เพราะเขาเป็นดรูอิดมังกร เมื่อรวมกับการปกป้องพ่อมดในตำนานอีกสามคน ทำให้สมาคมพ่อมดตัดสินใจว่าพวกเขาควรไว้ใจมาสเตอร์เบ็นเน็ตต์
พ่อมดโดแลนโยนกระเป๋าพอร์ทัลให้พ่อมดโดรัน “คุณประเมินเขาต่ำเกินไป!”
พ่อมดโกแลนเห็นการแสดงออกของพ่อมดโดรัน เขาสงสัยมากกว่าประหลาดใจ หลังจากหยิบถุงออกมา เขาเห็นยากระต่ายมานาทั้งหมด 20 ขวด แต่ละขวดมีประกายสายฟ้าสีฟ้าเหนือพื้นผิว จำนวนเงินที่พวกเขารวบรวมได้ทั้งหมดกลายเป็นผลิตภัณฑ์ภายในสองชั่วโมง ไม่เพียงเท่านั้น พวกมันล้วนเป็นยาคุณภาพสีน้ำเงิน
พ่อมดโกลันพูดเสียงดัง “เขารวยขนาดนั้นเลยเหรอ!”
กิลด์ Potionmaster Guild มักจะเรียกร้องให้ลูกค้าทำห้าส่วนต่อการชงหนึ่งครั้ง นี่เป็นเพราะความล้มเหลวจะเกิดขึ้น เป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม หากสามารถรับประกันอัตราความสำเร็จได้ 100% ส่วนอื่นๆ อีกสี่ส่วนจะเป็นของปรมาจารย์วิชาปรุงยา ซึ่งหมายความว่ารายได้จำนวนมากจะมาจากรายได้จริง
สำหรับยาระดับปรมาจารย์ ส่วนผสมที่จำเป็นส่วนใหญ่หายาก บางส่วนของพวกเขาถูกขายในราคาที่ไร้สาระ เช่นเดียวกับ “ยาอายุวัฒนะ” บางชนิดมีส่วนประกอบจากซากปรักหักพังโบราณเท่านั้น ผู้ถือคลาสส่วนใหญ่จะใช้เวลาทั้งชีวิตสะสมมูลค่าห้าส่วน
พ่อมดโดแลนยิ้ม “คุณคิดว่าปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนเป็นเหมือนมาสเตอร์เบนเน็ต โกลันเหรอ”
พ่อมดโดรันขัดจังหวะ “ฉันไม่สน โดแลน! ครั้งหน้าแค่ให้มาสเตอร์เบนเน็ตช่วยปรุงยา ฉันจะทำส่วนของฉันเพื่อจัดหาเพียงส่วนเดียว แม้ว่าคุณจะแทนที่ส่วนอื่นด้วย ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!”
แม้ว่าพ่อมดในตำนานจะมีชีวิตอยู่ได้นานพอที่จะหาส่วนผสมได้ทันเวลา แต่พวกเขาก็ไม่สามารถรักษาคุณภาพของยาอายุยืนได้ นอกจากนี้ ยาอายุวัฒนะสามารถดื่มได้เพียงครั้งเดียวในชีวิตของคนๆ หนึ่ง ภายใต้สถานการณ์ส่วนใหญ่ เมื่อปรุงยาอายุวัฒนะ คุณภาพจะเป็นปกติเท่านั้น เมื่อมาสเตอร์เบ็นเน็ตต์จ่ายยาคุณภาพสีน้ำเงิน พ่อมดโดแรนก็เริ่มเห็นความหวัง
พ่อมดโดแลนเห็นพ่อมดในตำนานอีกสองคน “ไม่เป็นไรถ้าคุณช่วยอาจารย์เบนเน็ตปรุงยา แต่อย่ากระจายข่าวมากเกินไป”
พ่อมดโกลันพยักหน้า “แน่นอนว่าไม่ใช่! เราเก็บสิ่งนี้ไว้กับตัวเอง!”
พ่อมดโดแลนขัดจังหวะและหัวเราะ “แค่ไปรวบรวมส่วนผสม! จริง ๆ แล้ว คุณคิดว่าอาจารย์เบนเน็ตจะให้ผลิตภัณฑ์ที่สมบูรณ์แบบแก่เราในครั้งนี้หรือไม่”
พ่อมดโกแลนเปลี่ยนใจแล้ว “นี่มาสเตอร์เบนเน็ต แน่นอนทำไม!”
พ่อมด Dolan และพ่อมด Doran ต่างก็หัวเราะ พวกเขารู้ว่าภารกิจครั้งนี้จะสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี จำนวนของน้ำยาต้านทานมานานั้นเพียงพอที่จะแจกจ่ายให้กับพ่อมดผู้ท้าทายกฎหมายที่ต่อสู้ในแนวหน้า ก่อนหน้านี้สมาคมพ่อมดจะให้ยาวิเศษแก่ยาในตำนานเท่านั้น ตอนนี้พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายทุกคนรับประกันว่าจะได้ตัวเขาเอง
หลังจากผ่านไปสองชั่วโมง พ่อมดโดแลนก็รออยู่นอกวงล้อมที่เงียบสงบแล้ว ด้วยแรงจูงใจบางอย่างในใจ เขาเริ่มรวบรวมสมุนไพร อาเบลกำลังเดินออกจากวงกลมเมื่อถึงเวลา เขาหยิบยาต้านทานมานาออกมา ขวดคุณภาพสีน้ำเงินทั้ง 100 ขวด และโยนมันลงกับพื้น จากนั้น เขาก็หยิบกระเป๋าพอร์ทัลในมือของพ่อมด Dolan และเดินไปที่วงกลมอันเงียบสงบ
พ่อมดโดแลนอดทึ่งไม่ได้ “นี่มันบ้าไปแล้ว!”
อัตราความสำเร็จอีก 100% นอกจากนี้ อาเบลยังได้รับพลังงานจากนักเล่นแร่แปรธาตุมากขึ้นจากการปรุงยาประเภทนี้ รูนนักเล่นแร่แปรธาตุของเขาเริ่มเต็มทุกครั้งที่เขาชง
ในโลกนี้ การศึกษาวิชาปรุงยาและวิชาปรุงยาเป็นการศึกษาอย่างเป็นระบบที่ค้นพบจากเอกสารที่หลงเหลือไว้ตั้งแต่สมัยโบราณ หลังจากการวิจัยหลายชั่วอายุคน สูตรอาหารได้รับการปรับปรุงและบันทึกเพื่อให้เหมาะกับบริบทและความต้องการของช่วงเวลานั้นๆ ขั้นตอนนั้นยาก แต่ปรมาจารย์วิชาปรุงยาหลายคนยุ่งอยู่กับการค้นคว้าอย่างต่อเนื่อง และนั่นคือสิ่งที่ส่งผลให้สมาคมนักปรุงยาเป็นอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
ในบรรดาสูตรปรุงยา นอกเหนือจากสูตรที่คิดค้นขึ้นใหม่แล้ว ยังมีสูตรที่มีอยู่มากมายที่ได้รับการปรับปรุงจากสูตรดั้งเดิมในสมัยโบราณ ตัวอย่างเช่น ยาระดับปรมาจารย์ที่อาเบลทำขึ้นก่อนหน้านี้ประกอบด้วยส่วนผสมโบราณเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากมันไม่ง่ายเลยที่จะหาส่วนผสมโบราณ จึงมีการวิจัยมากมายนับไม่ถ้วนเพื่อค้นหาวัสดุเสริมที่เหมาะสม ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี มีการผลิตยามากขึ้นกว่าเดิม และต้นทุนการผลิตก็ลดลง
อย่างไรก็ตาม ข้อดีของการฝึกฝนในฐานะนักปรุงยาเริ่มลดลง นี่อาจเห็นได้จากความจริงที่ว่าไม่มีปรมาจารย์ปรุงยาระดับปรมาจารย์ในยุคปัจจุบัน หากไม่ใช้ส่วนผสมโบราณและไม่ใช้สิ่งทดแทน มันจะยากกว่ามากในการเติมพลังให้กับนักเล่นแร่แปรธาตุที่วิ่งอยู่ สวนสมุนไพรแห่งนี้เป็นสิ่งที่หายากอย่างแน่นอนในเรื่องนั้น เนื่องจากส่วนผสมทั้งหมดเป็นของสมัยโบราณ ปริมาณพลังงานที่ได้รับรางวัลจึงเทียบเท่ากัน
ในสมัยโบราณเหมือนกัน. ไม่มีนักปรุงยาคนใดมีอัตราความสำเร็จเท่ากับอาเบล และไม่มีนักปรุงยาคนใดสามารถผลิตยาระดับปรมาจารย์จำนวนมากได้ ดังนั้นเขาจึงเป็นคนเดียวที่มีความก้าวหน้าอย่างแท้จริงในการเติมรูนนักเล่นแร่แปรธาตุของเขา
อาเบลแสดงท่าทางเหมือนกำลังเร่งรีบ ในวินาทีที่เขาเพิ่งหยุดพูดหลังจากเดินออกจากวงล้อมอันเงียบสงบ เขาต้องการโฟกัสไปที่ยาของเขาเท่านั้น แม้ว่าเขาจะคิดว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อยหลายสิบปีหรือหลายศตวรรษในการเติมเต็มรูนนักเล่นแร่แปรธาตุของเขา แต่เขาก็เริ่มเห็นความหวังในการเติมเต็มรูนของเขาหลังจากปล่อยให้มีการผลิตจำนวนมากถึงสองครั้ง
ในการชงครั้งแรก เขารู้สึกถึงพลังงานที่หลั่งไหลเข้ามาเมื่อเขาทำขวดทั้ง 20 ขวดเสร็จ เป็นครั้งที่สองที่เขารู้สึกได้ถึงการเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดหลังการผลิต ในสวนสมุนไพรแห่งนี้ เขาจะออกไปข้างนอกทุก ๆ สองชั่วโมง เมื่อเสร็จแล้วเขาจะโยนยาลงบนพื้นและกลับไปที่วงกลมที่เงียบสงบ พ่อมดในตำนานทั้งสามไม่เคยหยุดรวบรวมส่วนผสม พวกเขาไม่มีเวลาพักผ่อน ไม่มีแม้แต่เวลาที่จะกินต่อ
ในตอนเที่ยงของวันที่สอง อาเบลกำลังเดินออกจากวงเวียนแห่งความสันโดษอีกครั้ง ครั้งนี้ หลังจากขว้างขวดยาต้านมานาทิ้งไป เขาก็โยนขวดรสกระต่ายหอนสีน้ำเงิน “ยาปันส่วน” ออกไปสามขวด
พ่อมดโกลานหยิบยาปันส่วนด้วยสายตาขมขื่น “ฉันคิดถึงวันเวลาบนเรือดำน้ำโบราณ!”
ในห้าวัน พวกเขาอยู่บนเรือดำน้ำโบราณ พวกเขาเคยแสดงอาหารที่มีส่วนผสมของกระต่ายของอาเบล พวกเขายังดื่มไวน์แดงและน้ำผลไม้วิญญาณน้ำที่สังเคราะห์สองครั้ง ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงยาปันส่วนเท่านั้น
พ่อมดโดแลนส่ายหัว “หยุดบ่นได้ไหม? อาจารย์เบนเน็ตยังคงปรุงยาอยู่ แล้วเขาจะกินอะไรดี?”
จากนั้นพ่อมด Dolan ก็ดื่มยาปันส่วน ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เริ่มเป็นประกาย เขาเคยไม่ชอบยาปันส่วน แต่อันนี้รสชาติค่อนข้างดี
พ่อมดโดแลนยิ้มอย่างน่ากลัวไปที่พ่อมดโกลาน “คุณให้ขวดนี้กับฉันได้ไหม โกลาน? ฉันไม่คิดว่าคุณต้องการสิ่งนี้?”
ดวงตาของพ่อมดโกลันเป็นประกายเช่นกัน “ฉันเห็นว่าคุณกำลังพยายามอะไรอยู่ ที่จริงตอนนี้ฉันหิวมากแล้ว ไม่เลย”
สองสามวันต่อมา อาเบลยังคงปรุงยาโดยไม่หยุดพัก เขาหยุดแค่วันที่แปด และเป็นเพียงเพราะไม่มีส่วนผสมเหลืออยู่ ใหญ่พอๆ กับยาสวนปรุงยา ส่วนผสมที่สามารถใช้ได้มีเพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อยเท่านั้น อาเบลได้ปรุงยาคุณภาพสีน้ำเงินจำนวน 9,000 ขวด จำนวนเพียงพอที่จะเคลียร์ทุกอย่าง
อาเบลรู้สึกได้ว่านักเล่นแร่แปรธาตุรูนในตัวเขาเริ่มเติมเต็มเขา เขาเชื่อว่าการปรุงยามากขึ้นจะทำให้เขาอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ ถึงกระนั้นส่วนผสมก็หายไปแล้ว เขาไม่มีโอกาสเลื่อนตำแหน่งตัวเองเป็นปรมาจารย์ปรุงยาระดับปรมาจารย์
อีกนัยหนึ่ง พ่อมดโกลันกำลังคิดที่จะขอยาปันส่วนเพิ่มเติมจากอาเบล แต่เขาไม่เคยรู้สึกหิวแม้จะผ่านไปแปดวันแล้วก็ตาม เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่อาเบลมอบให้เขาคือฉบับพิเศษที่มีอายุการใช้งานสิบวัน ในขณะที่ฉบับที่มีจำหน่ายในตลาดส่วนใหญ่จะอยู่ได้สามวัน