ตอนที่ 766: ตอบสนองต่อการยั่วยุ
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
“คุณเป็นคนตาย ปรมาจารย์!”
ดวงตาของบาทหลวงดาเนียลแดงก่ำด้วยเลือด เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เขาไม่สามารถให้อภัยตัวเองสำหรับความผิดพลาดที่เขาทำ เป็นความผิดของเขาที่ทำให้นักบวชขั้นสูงทั้งหกต้องประสบกับความสูญเสียอย่างหนัก โครงกระดูกทั้งหมดของพวกเขาตายแล้ว และชื่อเสียงของพวกเขาใน Orc Empire ก็เช่นกัน
ถึงกระนั้น ความรู้สึกที่ต้องการให้ Abel ทนทุกข์นั้นยิ่งใหญ่กว่าความเจ็บปวดจากการสูญเสียอย่างมาก บาทหลวงดาเนียลต้องการให้อาแบลตาย แต่ก่อนหน้านั้น ท่านต้องการให้อาแบลทรมานจิตใจ การที่ศัตรูส่งเสียงร้องก่อนที่พวกเขาจะตายเป็นหนึ่งในความสุขมากมายของการเป็นนักบวชขั้นสูง
มีปุโรหิตขั้นสูงหกคนต่อต้านอาแบล แม้ว่าโครงกระดูกจะตายไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังคิดว่าสามารถต่อสู้กับเขาและจอห์นสันได้
อาเบลส่ายหัวด้วยความไม่พอใจ “คุณรู้ไหม นั่นเป็นราคาที่สูงมากที่คุณต้องจ่ายเพื่อติดตามฉัน คุณไม่คิดว่าคุณไร้เหตุผลเกินไปเหรอ?”
“ทุกอย่างมีราคา ปรมาจารย์” บาทหลวงดาเนียลเย้ยหยัน “คุณทำลายวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของเรา และคุณจะต้องชดใช้มัน”
อาเบลยังคงส่ายหัว เขาคิดว่าการปลอมตัวของเขาใน Orc Empire เป็นสิ่งที่ดี น่าจะเพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกออร์คเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นคนทรยศ ถึงกระนั้น เมื่อเขาออกไปจากสนามรบออร์ค มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับใครก็ตามที่จะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขา
เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการรุกรานของออร์คที่เป็นไปได้ เขายังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเสริมสร้างการป้องกันปราสาทแฮรี่ เมื่อเขาคิดว่า Orc Empire อ่อนแอเกินไปที่จะลองด้วยซ้ำ พวกเขาก็วางแผนวางกับดักแบบนี้เพื่อพยายามจบชีวิตของเขา
บาทหลวงดาเนียลพูดอย่างภาคภูมิว่า “คุณรู้ไหม ปรมาจารย์อาเบล? ฉันใช้เวลาทั้งเดือนเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับคุณเพื่อให้ได้คุณมาที่นี่”
ไม่มีความกลัวใด ๆ บนใบหน้าของ Abel เขากลับดูสงบเป็นพิเศษ
“อืม” อาเบลพูดด้วยรอยยิ้ม “ต้องบอกว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณเคารพฉันมากขนาดนี้ ในชีวิตของฉันไม่เคยคิดเลยว่านักบวชขั้นสูงหกคนจะมารวมตัวกันเพื่อฆ่าฉัน”
บาทหลวงไซรัสถ่มน้ำลาย “พูดมากจากคนตาย”
อาเบลยกแหวนอสูรพอร์ทัลขึ้น “ออกมาเดี๋ยวนี้ เมฆขาวและเพลิงบิน”
ทันใดนั้น หลุมดำก็ปรากฏขึ้นจากที่ใดบนท้องฟ้า เสียงคำรามของมังกรดังตามมา มันคือฟลายอิ้งเฟลม เมฆขาวตามมา มันไม่กล้าเข้าหน้ามังกร
เมือง Niyan ทั้งหมดเงียบลงหลังจากเสียงคำรามของมังกร Flying Flame ไม่ใช่มังกรปลอมอีกต่อไป มันกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาอย่างแท้จริง มันอาจจะยังเป็นมังกรอายุน้อย แต่อันดับของมันนั้นอยู่ในอันดับต้น ๆ ของเผ่ามังกร
เสียงคำรามของมังกรเป็นหนึ่งในความโกรธ มันสื่อถึงความโกรธเกรี้ยวของมังกร มีความปรารถนาที่จะพิชิตพื้นที่ที่มันเคยอยู่ หมาป่าขี่หมาป่าทุกตัวนอนราบกับพื้น แม้แต่ปุโรหิตขั้นสูงทั้งหกก็เหมือนกัน สัตว์ขี่จำนวนมากเสียชีวิตจากแรงกระแทก
เมื่อพวกเขาตกลงมาจากภูเขา นักบวชขั้นสูงทั้งหกยังคงไม่ส่งเสียง พวกเขาเฝ้าดูด้วยความกลัวเมื่อเห็น Flying Flame กระพือปีกขนาดมหึมาบนท้องฟ้า Flying Flame นั้นแข็งแกร่งพอๆ กับ Wizard Dunn ด้วยความเร็วของมัน มันอาจจะเหนือกว่าในแง่ของความสามารถในการต่อสู้จริงๆ ถูกตัอง. มันอาจจะมีพลังมากกว่าพ่อมดระดับสิบแปด ซึ่งควรจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปศักดิ์สิทธิ์
เพียงแค่มองไปที่ Flying Flame นักบวชดาเนียลก็รู้สึกได้ว่าพลังหนึ่งในห้าของเขาสูญเสียไปเนื่องจากการข่มขู่ นี่ไม่รวมความจริงที่ว่าโครงกระดูกทั้งหมดของเขาตายแล้ว เขามั่นใจมากพอถ้าเป็นแค่อาเบลกับจอห์นสัน แต่เมื่อเขาเห็นว่านั่นคือมังกรจริงๆ ที่เผชิญหน้าเขา เขาก็รู้สึกเหมือนยอมแพ้ ความรู้สึกร่วมกันสำหรับนักบวชขั้นสูงอีกห้าคน พวกเขาแทบไม่เชื่อสิ่งที่พวกเขากำลังดูอยู่
สิ่งหนึ่งที่ชัดเจน: แม้ว่าพวกเขาจะมีความสามารถในการฆ่ามังกร พวกเขาจะไม่กล้า พวกเขาไม่ต้องการแก้แค้นมังกรตัวอื่น
ในที่สุด บาทหลวงดาเนียลก็พูดได้อีกครั้งว่า “มังกร…”
อาเบลยิ้มในขณะที่เขาแนะนำตัว “ใช่ นี่คือ Flying Flame สิ่งมีชีวิตอัญเชิญของฉันเอง คุณเป็นกลุ่มแรกนับตั้งแต่นั้นมาจริง ๆ ”
"อะไร?! อะไร?" บาทหลวงดาเนียลกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง “คุณบ้าหรือเปล่า? คุณมีมังกรเป็นสัตว์อัญเชิญของคุณ?”
อาเบลแค่หัวเราะกลับ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ฉันต้องได้รับอนุญาตจากคุณเพื่อทำสิ่งต่าง ๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่”
บาทหลวงดาเนียลยิ่งหัวเราะดังขึ้น “ฮิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า! คุณเป็นคนตาย ปรมาจารย์! หากพวกเราคนใดออกจากเมืองในวันนี้ มังกรจะตามล่าคุณจนกว่าคุณจะจากไป!”
อาเบลเงียบไปหลังจากได้ยินเช่นนั้น เขาลืมไปเสียสนิท มังกรอาจไล่ตามเขาจริงๆ พวกเขาไม่มีเหตุผลมาก หากพวกเขาไม่ฟังคำอธิบายของเขา สิ่งต่างๆ อาจยุ่งเหยิงได้ จริงๆ แล้วเขาต้องฆ่าออร์คทั้งหมดที่นี่ แต่นั่นดูจะยากเกินไป
บาทหลวงดาเนียลร้องว่า “ทุกคน! วิ่งเพื่อมัน! หลบหนีที่นี่ด้วยวิธีที่คุณทำได้! ถ้าพวกเราคนใดคนหนึ่งออกไป อาเบลก็ตาย!”
"ออก!" อาเบลเปิดใช้งานวงแหวนอสูรพอร์ทัลของเขาอย่างรวดเร็ว เขากำลังเรียกผู้พิทักษ์จิตวิญญาณทั้งแปดออกมา อัศวิน นอกจากหัวหน้าอัศวินผู้พิทักษ์วิญญาณและนากาผู้ใช้พิษแล้ว ไม่มีอัศวินผู้พิทักษ์วิญญาณคนใดที่สามารถสร้างความเสียหายได้มากนัก นั่นไม่ใช่แผน แต่ก็ยัง
แผนนั้นเรียบง่าย อาเบลจะให้อัศวินผู้พิทักษ์ฝ่ายวิญญาณขัดขวางนักบวชขั้นสูงที่กำลังพยายามหลบหนี หากพวกเขาต้องใช้ความสามารถแฟลช พวกเขาอาจเร็วกว่านักบวชที่สูญเสียพาหนะไปหลายเท่า
ในไม่ช้า อัศวินผู้พิทักษ์ทางจิตวิญญาณแต่ละคนก็ได้รับคำสั่งให้มุ่งความสนใจไปที่เป้าหมายของตนเอง เช่นเดียวกับ Flying Flame, White Cloud และ Johnson ถึงเวลาสำหรับการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่อีกครั้ง
บาทหลวงดาเนียลคิดว่าเขาพร้อมแล้ว แต่ดูเหมือนเขาจะลืมอะไรบางอย่างไป มังกรน่ากลัวเพราะต้านทานเวทมนตร์ได้ เขาสามารถร่ายคำสาปทั้งหมดที่เขาต้องการได้ แต่คำสาปส่วนใหญ่จะถูกทำให้เป็นกลางโดยไม่คำนึงถึง ด้วยวิธีนี้ กลุ่มเมฆคำสาป “แก่ชรา” ที่ทรงพลังจะไม่ทิ้งคำสาปใดๆ ไว้บนร่างของ Flying Flame
สิ่งที่คำสาปทำคือมันทำให้ Flying Flame โกรธยิ่งขึ้น หลังจากกลายเป็นมังกร มันเริ่มได้รับความรู้ใหม่ที่เรียนรู้จากพันธุกรรมของมัน มันเรียนรู้ว่าศักดิ์ศรีของมังกรไม่ควรถูกทำให้แปดเปื้อน และสิ่งที่บาทหลวงดาเนียลพยายามทำ มันกำลังทำให้มันโกรธมาก