ตอนที่ 160: การใส่ร้าย
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ลูกธนูที่เร็วจนยากที่จะตรวจจับได้พุ่งเข้าหากุมาราโกชา ลูกธนูที่ความเร็วระดับนี้อาจทำร้าย Mage ที่ไม่สงสัยได้ แต่สำหรับอัศวินแพลทินัมผู้อาวุโสแล้ว มันแทบจะไม่เป็นภัยคุกคามเลย
Kumaraghosha จ้องไปข้างหน้าอย่างครุ่นคิด เขายกมือขวาจับลูกศร อย่างไรก็ตาม เพื่อความตกตะลึงของ Kumaraghosha ลูกธนูก็แตกออกเป็นแสงและไม่หยุด มันลื่นผ่านมือของเขาและมุ่งตรงไปที่คอของเขา Kumaraghosha มีปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็ว และพลังการต่อสู้ของเขาก็มืดบอดลงในทันใด ลูกธนูค้างอยู่ในฝ่ามือของเขา
กุมาราโกชามองดูลูกศรแล้วเบิกตากว้าง ก่อนที่เขาจะทันได้ทำอะไร ลูกธนูก็ลุกเป็นไฟ คลื่นความร้อนแผดเผาบดบังร่างของ Kumaraghosha และโยนทหารยามออกไป
เมื่อแสงกระจายไป ร่างของกุมาราโกชาก็ปรากฏขึ้น การระเบิดไม่เพียงพอที่จะทำร้ายอัศวินแพลทินัมอาวุโส แต่ม้าตัวผู้ของเขาได้รับบาดเจ็บ หลังและคอของมันได้รับบาดเจ็บทั้งคู่ และม้าผู้น่าสงสารก็ล้มลงกับพื้น
พ่อม้าตัวนั้นดิ้นอยู่บนพื้น กระดูกของมันหักพร้อมกับเสียงกระทืบที่น่าสะอิดสะเอียน หากมีใครผ่าม้าออก เห็นได้ชัดว่าอวัยวะและซี่โครงของม้าแหลกละเอียดเพราะการบีบของกุมาราโกชา แม้แต่มังกรก็ไม่สามารถรอดจากความเสียหายระดับนั้นได้ นับประสาอะไรกับม้าศึก
กุมาราโกชาเงยหน้าขึ้นช้าๆ เขาเฝ้าดูว่าลูกธนูมาจากไหน ผู้คุมทำให้ม้าที่หวาดกลัวของเขาสงบลง จากนั้นเขาก็กระโดดลงจากม้าและมอบม้าตัวนั้นให้กับกุมาราโกชา
"ชาร์จต่อไป" กุมาราโกชาขึ้นม้าแล้วออกคำสั่งราวกับว่าไม่มีการระเบิดเกิดขึ้น
Anfey ถอนหายใจ เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะสามารถฆ่า Kumaraghosha ด้วยลูกศรเพียงดอกเดียว แต่เขาก็ยังหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์ ทหารม้าชุดแรกอยู่ห่างออกไปเพียงสองร้อยฟุต และ Anfey สามารถเห็นสีหน้าเคร่งขรึมและเจ็บปวดของผู้ขับขี่ เห็นได้ชัดว่ากองทัพนี้มาเพื่อล้างแค้น เขาเหวี่ยงศีรษะไปข้างหลังและสะบัดออกจากดวงตาแห่งท้องฟ้า เมื่อก่อนเขาจะไม่พยายามกระโดดลงมาจากสิ่งก่อสร้างที่สูงขนาดนั้น อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขามีความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับเวทมนตร์และสามารถควบคุมมันได้ดีขึ้นมาก แม้แต่คนทั่วไปก็สามารถเห็นใบมีดลมที่อยู่ใต้เท้าของ Anfey ใบมีดทุกอันช่วยลดแรงกระแทกจากการตกจากความสูงดังกล่าว ไม่กี่นาทีต่อมา Anfey ก็ลงจอดบนพื้นแข็งและเริ่มวิ่งเข้าหาเมือง
กุมาราโกชายกมือขึ้น ทหารม้าก็หยุด ทหารม้านี้ไม่ใช่กองทัพที่แท้จริงของกุมาราโกชา และเขาอยู่ห่างจากกองทหารมาระยะหนึ่งแล้ว อิทธิพลของเขาในกองทัพอ่อนแอกว่ามาก แต่นี่คือทหารม้าชั้นยอด และสามารถปฏิบัติตามคำสั่งของนายพลคนใดก็ได้
กุมาราโกชาหรี่ตาลงและสังเกตโมรามัญ Alibaba Mercenary ประกอบด้วยนักเวทย์มากกว่าหนึ่งโหล และนั่นคือสิ่งที่เขากังวลมากที่สุด เมื่อเทียบกับนักเวทย์แล้ว นักดาบหญิงไม่น่ากลัวเท่า
“Kumaraghosa ฉันรู้แล้วว่าคุณเป็นคนแบบไหน ฉันรอคุณอยู่” การขยายเวทมนตร์ช่วยให้เสียงของ Anfey ไปถึง Kumaraghosha
กุมาราโกชายิ้ม เขาไม่สนใจคำพูดของ Anfey เขาเคยเห็นคนแบบนี้มามากแล้ว คนที่ไม่รู้จักพลังของพวกเขาและพยายามกีดกันคนของเขาด้วยคำพูด ผลของการต่อสู้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ด้วยคำพูดไม่กี่คำ สิ่งเดียวที่จะเปลี่ยนการต่อสู้ได้คือความแข็งแกร่ง
"คุมาราโกชา ดูเหมือนคุณจะลืมไปแล้วว่าใครเป็นผู้อาศัยดั้งเดิมของสถานที่แห่งนี้ ฉันเสียใจที่ต้องแจ้งให้ทราบว่าเมืองนี้ตั้งอยู่บนอุโมงค์ใต้ดินกว่าร้อยแห่ง วันนี้คุณจะออกจากที่นี่มือเปล่า" เวทมนตร์ขยายเสียงของ Anfey และตอนนี้ไม่เพียงแต่ชาวเมือง Moramatch เท่านั้น แต่ทหารม้า Shansa ก็ได้ยินเขาเช่นกัน
กุมาราโกชาขมวดคิ้ว เขารู้ว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะได้สิ่งที่ต้องการในวันนี้ อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้ห้ามปรามเขา เขาตัดสินใจว่าจะกลับมาที่นี่ทุกปี และป้องกันไม่ให้ Moramatch สร้างตัวเองขึ้นมาใหม่ ไม่ว่าเมืองนี้จะทำอะไร เขาก็จะทำลายมันครั้งแล้วครั้งเล่า นักรบของ Shansa ไม่ขาดความอดทนและต้องการแก้แค้น
“Kumaraghosha แผนการฆ่าพวกเราของคุณล้มเหลว ใช่มั้ย ตอนนี้กลัวไหม กังวลไหม ให้ฉันบอกคุณ ฉันไม่ได้ฆ่านายพล Mintel อย่างที่คุณต้องการ ฉันคุยกับเขาและพบว่าคุณเป็นคนแบบไหน ทำไมฉันถึงต้องทำงานให้คุณ หรือกับคุณ หลังจากนั้น ฉันจะบอกคุณว่านายพล Mintel กำลังเดินทางกลับไปยังอาณาจักร Shansa เพื่อรายงานอาชญากรรมของคุณ!" เสียงของ Anfey ดังขึ้น และเขาไม่ลังเลเลยที่จะเปิดเผยความลับของ Kumaraghosha
Harrison ซึ่งยืนอยู่ข้างๆ Kumaraghosha ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป “หุบปากคนโกหกของคุณซะ!” เขาเรียกอย่างโกรธเคือง “ถ้าคุณเป็นผู้ชาย ออกไปจากที่นี่ แล้วเผชิญหน้ากับพวกเรา!”
“รอสักครู่ Harrison” Kumaraghosha พูดพร้อมยิ้ม "ฉันคิดว่าเขาเป็นคนเจ้าเล่ห์ แต่ฉันไม่คาดหวังว่าเขาจะโง่ขนาดนี้"
“ถ้าอย่างนั้นคุณฆ่าฉันได้ไหม ฉันไม่ได้โง่! ใครว่าฉันโกหก บอกฉันทีเถอะ หมูป่าที่คุณซื้อมาคราวที่แล้วแย่กลายเป็นว่าเราใช้ยาที่เน่าเปื่อย ถ้าไม่ใช่เพราะคุมาราโฆษะให้ความร่วมมือ เราคง ไม่พบโอกาสที่จะทำ หากไม่มี Kumaraghosha กองทหารรักษาการณ์ทางอากาศก็คงไม่หนีไปไหนเมื่อเราโจมตี"
“และคำโกหกของเขาก็ดำเนินต่อไป” กุมาราโกชากล่าว เขายกปืนขึ้นช้าๆ เขาไม่ต้องการเสียเวลาอีกต่อไป
"ฉันขอโทษสำหรับความผิดพลาดของฉัน Kumaraghosha ไม่ใช่แค่ร่วมมือกับเรา เขาเป็นผู้บัญชาการของเรา! นั่นเป็นเหตุผลที่เราสามารถเอาชนะฝูงบินทางอากาศได้! น่าเสียดายที่ฉันรู้กลอุบายของคุณ Kumaraghosha และปล่อยให้นายพล Mintel ไป ถ้าทุกอย่าง ตามแผน เขาควรจะกลับไปที่อาณาจักรชานซาและบอกทุกคนเกี่ยวกับอาชญากรรมของคุณ คุณและคนของคุณต้องถึงวาระแล้ว!"
ปืนในมือของกุมาราโกชาสั่น ตอนแรกเขาไม่สนใจว่า Anfey กำลังพูดอะไร ตอนนี้เขาเข้าใจสิ่งที่เขาพยายามทำ กุมาราโกชาไม่ใช่นักการเมือง ไม่อย่างนั้นเขาจะพยายามล้างแค้นโดยไม่ได้รับคำสั่ง แต่เขารู้ว่ากลอุบายเช่นนี้สามารถฆ่าคนได้โดยที่ฆาตกรไม่แม้แต่จะขยับนิ้ว เขาคิดว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด เนื่องจากเขานำทหารม้าออกไปตามคำสั่งของ Mintel อย่างไรก็ตาม Mintel จะรายงานอย่างตรงไปตรงมาหลังจากกลับไปยังจักรวรรดิหรือไม่? มินเทลสูญเสียทุกอย่าง และถ้าเขาต้องการ คูมาราโกชาจะเป็นแพะรับบาปที่สมบูรณ์แบบ แล้วเขาควรทำอย่างไร?
"Kumaraghosha ฉันรู้ว่าคุณยังคงขมขื่นกับความจริงที่ว่าพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่แปดฆ่านายพล Nabonido และต้องการล้างแค้นนายพล ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณ แต่การกระทำของคุณน่ารังเกียจ! คุณต้องการให้คนของคุณถูกเรียกว่าคนทรยศ คุณต้องการ ครอบครัวของพวกเขาตกเป็นเป้าของการหมิ่นประมาทในที่สาธารณะงั้นเหรอ มาเลย มาพร้อมกับกองทัพทรยศของคุณ!มาดูกันว่าใครจะได้หัวเราะเป็นคนสุดท้าย!"
“เตรียมตัวให้พร้อม” กุมาราโฆษะเห่า เขาจำเป็นต้องล้างความไม่สบายใจด้วยเลือด
สำหรับกองทัพชั้นยอด ทหารล้วนมีระเบียบวินัยดี ทันทีที่พวกเขาได้ยินคำสั่งของผู้บังคับบัญชา พวกทหารควรจะตอบสนองด้วยการกระทำ กุมาราโกชารู้สึกถึงสิ่งผิดปกติในตัวทหาร จึงหันกลับมามองพวกเขา มีนักขี่บางคนเท่านั้นที่ยกปืนขึ้น คนอื่น ๆ จ้องมองตรงไปข้างหน้าราวกับว่ากำลังครุ่นคิด บางคนถึงกับพูดพล่ามกันเอง เห็นได้ชัดว่าไม่ประหม่ากับสิ่งที่ได้ยิน
ผู้ชอบธรรมไม่ควรกลัวข่าวลือ แต่คนอื่นอาจยังเชื่ออยู่ เป็นเรื่องง่ายที่จะเทหมึกลงบนใครสักคน แต่การลบหมึกออกนั้นเป็นเรื่องยาก
"Kumaraghosa ตอนนี้คุณกลัวไหมที่ทุกคนรู้ถึงการทรยศของคุณ? ตอนนี้คุณต้องฆ่าฉันและคนของคุณ! มาโจมตีฉัน ฉันจะฆ่าคนของคุณทั้งหมดเป็นการพรากจากกัน แต่เธอต้องระวัง! ถ้า ชายคนหนึ่งมีชีวิตอยู่เพื่อเล่าเรื่อง นายพลมินเทลมีพยาน!" เสียงของ Anfey ดังขึ้น คลื่นแห่งเวทมนตร์อันทรงพลังแผ่กระจายไปทั่ว Moramatch ใครจะรู้ว่ามีพาวเวอร์เมจอยู่ในเมืองนี้กี่คน
"ปฏิบัติตามฉัน!" กุมาราโกชาเห่าอย่างโกรธเกรี้ยว เขายกปืนขึ้นและเริ่มพุ่งเข้าใส่ เขาเป็นคนหยิ่งยโสและไม่สนใจคำพูดของผู้นำทหารรับจ้างตัวเล็ก ๆ เขาไม่ได้พยายามอธิบายตัวเองกับคนของเขาด้วยซ้ำ สิ่งเดียวที่ผู้แข็งแกร่งต้องการในการต่อสู้คืออาวุธของพวกเขา และสิ่งเดียวที่พวกเขาไว้วางใจก็คือความแข็งแกร่งของพวกเขาเอง
Harrison ตะโกนและเดินตาม Kumaraghosha ปรนนิบัติกุมาราโกชามาตั้งแต่ยังหนุ่ม เขารู้ดีว่า Kumaraghosha ซื่อสัตย์และยืนหยัดเพียงใด และไม่ตกหลุมรักคำโกหกของ Anfey อย่างไรก็ตามทหารม้าแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ทหารม้าเพียงครึ่งเดียวพุ่งเข้าใส่กุมาราโกชา อีกครึ่งหนึ่งยังคงอยู่ที่เดิม คำโกหกของ Anfey ทำให้ผู้ชายเหล่านั้นเกิดความสงสัย
เมื่อผู้ขับขี่เข้าใกล้ Moramatch ทหารม้าก็แบ่งออกเป็นสามกลุ่ม กุมาราโกชาเป็นผู้นำกลุ่มตรงกลาง และอีกสองกลุ่มขี่ออกไปด้านข้างเพื่อล้อมเมือง แม้ว่ากุมาราโกชาจะโกรธ แต่เขาก็ยังคิดได้อย่างชัดเจน เขาไม่โง่พอที่จะให้ผู้ขับขี่ทั้งหมดอยู่ในกลุ่มเดียว นั่นจะทำให้พวกมันตกเป็นเป้าหมายของผู้วิเศษได้ง่าย