บทที่ 183: การตอบสนองขนาดใหญ่
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า Anfey และทีมของเขาก็เดินไปในป่า ตอนนี้เนโครแมนเซอร์รู้ถึงการมีอยู่ของพวกเขาแล้ว ป่ามีขนาดใหญ่และหนาทึบ Anfey ระมัดระวังและตื่นตัวอยู่เสมอ ซึ่งทำให้ยากต่อการค้นหาตำแหน่งที่ Anfey และทีมของเขาอยู่ในป่า
เมื่อเนโครแมนเซอร์รวมตัวกันเป็นกลุ่ม Anfey จะรักษาระยะห่างจากพวกเขา เมื่อเนโครแมนเซอร์ออกเดินทางด้วยตัวเขาเอง เขาน่าจะเคยถูก Anfey จู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น 2-3 ครั้ง เนโครแมนเซอร์เลือกที่จะทิ้ง Anfey ไว้ตามลำพังและปล่อยให้เขาสงสัยในป่า พวกเขาหยุดรบกวนเขา
"วันใหม่! ฉันขอยกย่องโลกนี้" ริสกีพูดเสียงดังขณะมองดูพระอาทิตย์ขึ้นสีแดงฉานในระยะไกล เขาดูเหมือนนักกวีที่มีอารมณ์อ่อนไหวเกี่ยวกับชีวิตและมีความเข้าใจโลกอย่างมาก
“ตกลง ลงมาเลย คุณดูไม่เหมือนกวีเลย” Suzanna ยิ้มขณะที่เธอเดินไปหา Anfey "แอนเฟย์ นี่คุณ"
Anfey รับขนมปังจาก Suzanna และเริ่มกินทีละคำ
“ฉันดูเหมือนกวีไม่ใช่เหรอ?” Riska ไม่ชอบความคิดเห็นของ Suzanna เขาหันกลับมาและถามว่า "ใครดูเหมือนนักกวี? Anfey?"
"แน่นอน." Suzanna รู้สึกว่าคำถามของ Riska นั้นงี่เง่า แน่นอน เธอเชื่อว่า Anfey ดูเหมือนกวี ในสายตาของ Suzanna Anfey เป็นสมบัติที่มีด้านต่างๆ มากมาย เขากล้าแสดงออกเมื่อเขาเป็นผู้สอนศาสนา ความกล้าแสดงออกของเขานั้นแข็งแกร่งและเป็นลูกผู้ชายสำหรับซูซานนา เมื่อเขาอยู่ในความคิด ดวงตาของ Anfey เป็นประกายด้วยภูมิปัญญาที่มีแต่นักปรัชญาเท่านั้น ความหวานและความอ่อนโยนของ Anfey ทำให้เธอละลายเมื่อเขาอยู่กับเธอ Anfey สมบูรณ์แบบในสายตาของ Suzanna จนถึงจุดนี้ Anfey ไม่เคยทำให้เธอผิดหวังหรือทำให้เธอเสียใจ
“ไม่นะ เขาดูไม่เหมือนกวีเลย เขาดูเหมือนคนบ้านนอก” ริสกีบ่นพึมพำ นับเป็นความประทับใจที่ Anfely มอบให้กับทุกคนเมื่อเขาเดินเข้าไปในบ้านของ Saul เป็นครั้งแรก เมื่อก่อน Anfey ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเวทมนตร์ เขายิ้มให้ทุกคนและถามคำถามทุกประเภท เขาชอบชมในสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เขาดูเหมือนคนโง่สำหรับทุกคน
“คุณกำลังพูดถึงใคร ฉันคิดว่าคุณเป็นคนบ้านนอก!” Anfey หัวเราะ เขาไม่ได้สนใจความคิดเห็นของ Riska แต่ Suzanna ไม่สนใจ
“ฉัน ฉันกำลังพูดถึงตัวเอง” Riska แก้ไขข้อผิดพลาดทันทีหลังจากเห็นใบหน้าที่บ้าคลั่งของ Suzanna เขาปล่อยเวทย์มนตร์ลอยและร่อนลงตรงหน้าซูซานน่า เขายื่นมือขวาออกมา "ส่วนแบ่งของฉันอยู่ที่ไหน"
"คุณไม่มีส่วนแบ่ง ไปอ่านบทกวีของคุณ" ซูซานนากล่าว
“อย่าทำแบบนี้กับฉัน ฉันหิว” ริสกีก้ายิ้มให้ซูซานน่า
Suzanna กลอกตาไปที่ Riska เธอหยิบขนมปังออกมาจากถุงแล้วโยนให้เขา หลังจากจับขนมปังได้ Riska กำลังจะนั่งบนกิ่งไม้ใกล้ ๆ จากนั้นก็สังเกตเห็น Suzanna และ Anfey นั่งอยู่ใกล้กัน เขาถอนหายใจและยืนขึ้น "ฉันไม่ไปกับคุณสองคนถ้ามีงานอื่น"
"คุณหมายความว่าอย่างไร?" ซูซานนาไม่รู้ว่าความคิดเห็นนั้นมาจากไหน
เหล็กต้องผ่านความร้อนสูงจึงจะทำได้ ความสามารถถูกสร้างขึ้นโดยการฝึกฝนอย่างหนัก ความไร้ยางอายได้รับการพัฒนาโดยการทำสิ่งที่ไร้ยางอายมากมาย เมื่อ Anfey เริ่มออกเดทกับ Suzanna นั้น Suzanna รู้สึกหัวใจเต้นเร็วและหน้าแดงหาก Anfey นั่งถัดจากเธอ เมื่อเวลาผ่านไปและพวกเขาอยู่ด้วยกันระยะหนึ่ง Suzanna ก็เริ่มชินกับการนั่งข้าง Anfey บางครั้งถ้า Anfey ไม่ไปหาเธอ เธอก็จะไปหา Anfey เหมือนที่เกิดขึ้นในวันนี้
“ดูคุณสิ คุณอยู่ด้วยกันตลอดเวลา” ริสกีก้าถอนหายใจ "คุณไม่คิดว่าคุณควรคำนึงถึงความรู้สึกของผู้อื่น ตัวอย่างเช่น พิจารณาความรู้สึกของผู้ปกครองคนเดียว มีความสามารถ จูเนียร์"
“คุณ…” ซูซานน่าหน้าแดง เธอสะกิด Anfey เพื่อขอให้ Anfey เถียงกับ Riska เนื่องจากเธอไม่เก่งเรื่องนี้
"ความรู้สึกของคุณ? แน่นอน มันไม่ดีของฉัน" Anfey ยิ้ม
“ดีมาก ถ้าคุณเข้าใจ” ริสกีก้าพูดอย่างภาคภูมิใจ “ฉันให้อภัยมาก ฉันให้อภัยคุณได้ ไม่มีปัญหา”
"หลังจากที่เรากลับไปที่ Moramatch ฉันจะจัดการให้คุณอย่างแน่นอน ริกะ คุณต้องการผู้หญิงแบบไหน"
"ชนิดไหน?" Riska เป็นมือใหม่ในการออกเดท เขารู้สึกอายเล็กน้อยเมื่อพูดถึงผู้หญิงที่เขาชอบ "ฉันไม่มีเกณฑ์เจาะจงสำหรับผู้หญิง ตราบใดที่เธอปฏิบัติต่อฉันอย่างดี"
“เจาะจงกว่านี้สิ ริกะ คุณไม่ชอบผู้หญิงตัวเล็กเหรอ” Riska หัวสั้นกว่า Anfey นั่นคือเหตุผลที่ Anfey ถามคำถามนั้น เนื่องจากผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ชอบให้แฟนสาวสูงกว่าตัวเอง
"ใช่" ริกะพูด
"คุณชอบผู้หญิงผมบลอนด์หรือผมสีเข้ม?" Anfey ถาม
“ทั้งสองก็ดี” ริสกีก้ากล่าว
"คุณชอบผู้หญิงขี้อายหรือก้าวร้าว?" Anfey ถาม
“แน่นอนว่าเป็นสาวประเภทสอง” ริกะตอบ
Anfey ให้ความคิดบางอย่าง “โอ้ เธอชอบผู้หญิงแบบนี้ เธอมีผมสีดำ ตาโต เธอตัวเล็กและขี้อาย เธอมักจะแอบมองผู้ชายไม่กล้ามองผู้ชายในสายตา เธอจะยิ้มปิดปากเมื่อรู้สึก มีความสุข เธอขี้อายและกลัวแทบตายหากเธอถูกโจมตีโดยสัตว์วิเศษที่ดุร้ายหรือเผชิญกับภัยคุกคามอื่น ๆ นั่นจะทำให้คุณมีโอกาสเป็นฮีโร่ของเธอ เธอเชื่อฟังมาก เมื่อเธอชอบคุณ เธอจะทำตามสิ่งที่คุณ พูด แม้ว่าคุณจะขอให้เธอคุกเข่ารับใช้คุณเธอก็ไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว "
"ใช่." Riska รู้สึกแปลก ๆ เกี่ยวกับคำพูดของ Anfey แต่ไม่ได้จริงจัง
"เชื่อฉันสิ ฉันหาคุณเจอแล้วในกองทัพของเรา" แอนเฟย์พูดยิ้มๆ
“คุณกำลังพูดถึงใคร ฉันรู้จักเธอหรือเปล่า” ริสกีน่ารู้สึกแปลกยิ่งกว่าเดิมเพราะในกองทัพมีผู้หญิงเพียงไม่กี่คน เขาไม่สามารถนึกถึงผู้หญิงคนใดที่เหมาะกับคำอธิบายของ Anfey
“คุณไม่ไว้ใจฉันเหรอ ไม่ต้องห่วง ฉันจะเลือกผู้หญิงจากพวกโนมส์เมื่อเรากลับมา” Anfey กล่าว
"โนมส์?" ริสกีเกือบตกจากต้นไม้
“ดูตื่นเต้นจัง ดีใจขนาดนั้นเลยเหรอ” Anfey ถาม
“ตกลง ตกลง Anfey ฉันขอร้องให้คุณหุบปาก” Riska โบกมืออย่างช่วยไม่ได้ เขาเพิ่งรู้ว่า Anfey กำลังเล่นกับเขา ไม่น่าแปลกใจที่ Anfey เน้นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ พวกโนมส์มีขนาดเล็กที่สุดในแง่ของประเภทร่างกาย
“คุณไม่ชอบพวกโนมส์ใช่ไหม คนแคระก็เข้าเกณฑ์ของคุณเช่นกัน” Anfey กล่าว
"F*^k ไอ้พวกคนแคระ!" ริสกีก้าลุกขึ้นยืน "ขอฉันเดินไปที่นั่นหน่อย ถ้าเธอชอบคนแคระ ก็เก็บมันไว้ได้ตราบเท่าที่ซูซานน่าไม่ว่าอะไร"
"รอสักครู่" Anfey กล่าว
"ฉันรอไม่ได้." Riska ปล่อยเวทย์มนต์ลอยในขณะที่เขาส่ายหัว เมื่อเขาหันกลับไปมองที่ Anfely เขาก็ตกใจ รอยยิ้มของ Anfey หายไปและเขาก็ดูจริงจัง
“อันเฟย เกิดอะไรขึ้น” Suzanna สังเกตเห็น Anfey เช่นกัน
“ไม่มาก วันนี้เนโครแมนเซอร์ควรดำเนินการครั้งใหญ่” Anfey พูดช้าๆ ไม่นานมานี้ เขาสัมผัสได้ถึงวิญญาณชั่วร้ายจาก Evil Abyss ที่กรีดร้องและดิ้นรน เห็นได้ชัดว่าวิญญาณชั่วร้ายที่เขาส่งออกไปนั้นถูกพบโดยเนโครแมนเซอร์ เนโครแมนเซอร์คนนั้นต้องมีความสามารถในการโจมตีวิญญาณชั่วร้ายและอย่างน้อยก็มีความสามารถในการฆ่าวิญญาณชั่วร้ายระดับต่ำจาก Evil Abyss
"คุณรู้ได้อย่างไร?" ริกะถามด้วยความประหลาดใจ
"มาเตรียมตัวกันเลย" Anfey ไม่ตอบสนองต่อ Riska
มันเป็นวันที่อากาศแจ่มใส แต่ทันใดนั้นมันก็มืดลง เมฆดำมีรูปร่างแปลกประหลาดทุกประเภท พวกมันดูเหมือนเศษตะกั่วที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า พวกเขาใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และเชื่อมต่อกันในตอนท้าย เมฆปกคลุมทั่วท้องฟ้า เมื่อมองจากพื้นดิน ท้องฟ้าดูเหมือนกลายเป็นตะพาบน้ำขนาดมหึมาลอยอยู่บนท้องฟ้า
ความมืดแบบนี้ไม่มืดมิดเท่าตอนดึก แต่ทำให้ผู้คนรู้สึกกังวล แม้แต่ลมก็พัดช้าลงในป่า ดูเหมือนว่าลมจะรับแรงกดดันอย่างมาก
Riska เห็นฝูงซอมบี้เดินออกมาจาก Kekkai และก้าวเข้าไปในป่า Kekkai ที่อยู่ด้านหลังซอมบี้เคยทำให้ Riska ปวดหัว และตอนนี้ได้หายไปด้วยความเร็วที่สามารถสังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า
ริสกีรีบสลับนางฟ้า Eyes of Sky ไปยังพื้นที่ที่เขาอยากดูมากที่สุดแต่มองไม่เห็น หมอกหนาทึบได้เคลื่อนตัวออกไปและแสดงให้เห็นเบื้องหลังที่แท้จริง Riska รู้สึกสับสนเพราะเขาไม่เห็นอะไรเลยนอกจากกระดูกทุกที่
“พวกเขาทำเสร็จแล้ว” ริสกีบ่นพึมพำ “ไม่ว่าเนโครแมนเซอร์ต้องการทำอะไร พวกเขาทำเสร็จแล้ว”
"ไม่เชิง" Anfey ส่ายหัวของเขา "เนโครแมนเซอร์ส่งซอมบี้ออกไปหมดแล้ว พวกเขาต้องอยากทำอะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่ บางทีนี่อาจเป็นสิ่งที่พวกเขาอยากทำมาตลอด"
“Anfey คุณสังเกตไหมว่าเรายังสัมผัสลมหายใจแห่งความตายไม่ได้แม้ว่าซอมบี้เหล่านั้นจะทิ้ง Kekkai ไปแล้วก็ตาม” ซูซานน่าพูดด้วยน้ำเสียงกังวล
Anfey และ Riska มองหน้ากัน พวกเขาเห็นความตกใจในดวงตาของกันและกัน เนโครแมนเซอร์นั้นทรงพลังและศักยภาพของพวกเขาไม่มีขีดจำกัด แต่พวกมันก็มีข้อบกพร่องร้ายแรง เมื่อพวกเขาใช้มนต์แห่งความตาย พวกเขาจะห้อยจานไว้ที่คอและพูดว่า "มาฆ่าฉัน" ยิ่งเนโครแมนเซอร์สิ่งมีชีวิตแห่งความตายร้องออกมามากเท่าไหร่ พวกมันก็จะยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น แน่นอนว่าพวกเขาเปิดเผยตัวเองในเวลาอันสั้น
ถ้าเนโครแมนเซอร์อาวุโสคนนั้นสามารถซ่อนการกระชากของเวทมนตร์ได้เมื่อเขาเรียกสิ่งมีชีวิตแห่งความตายออกมา นั่นหมายถึงว่าเวทมนตร์แห่งความตายได้บรรลุถึงขั้นสูงสุดในเวทมนตร์ของพวกมันแล้ว ผู้คนมักจะไม่รู้สึกหวาดกลัวหากศัตรูของพวกเขาไม่สามารถเอาชนะได้ง่ายๆ เนื่องจากมีบุคคลหนึ่งในกลุ่มที่สามารถเอาชนะพวกเขาได้อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม มันน่ากลัวที่จะมีศัตรูที่มองไม่เห็น
“เนโครแมนเซอร์พวกนั้นต้องการทำอะไรกันแน่?” ริสกะทำเสียงเหมือนกำลังถามตัวเอง เขาดูสับสน
"ฉันไม่รู้ว่าอะไรทำให้พวกเขาดำเนินการขนาดใหญ่เช่นนี้" Anfey ส่ายหัวของเขา “ฉันไม่มีทางอื่นนอกจากแอบตามพวกเขาไป”
"Riska ฉันรู้สึก ... " Anfey ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง "ซอมบี้พวกนั้นดูแตกต่างออกไป"
“ฉันก็สังเกตเห็นเหมือนกัน” ริสกีน่าพยักหน้า "เมื่อสิ่งมีชีวิตแห่งความตายเหล่านั้นถึงจำนวนที่กำหนด เนโครแมนเซอร์จะเพิ่มคาถาสัญญาให้กับสิ่งมีชีวิตแห่งความตายเพื่อควบคุมพวกมันได้ดีขึ้น ไม่มีอะไรเลย มันถูกใช้เพื่อพิสูจน์ความสามารถของเนโครแมนเซอร์อาวุโสเท่านั้น"