ตอนที่ 198: Death Blow
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
งูนิรนามสีสันสดใสเลื้อยลงมาจากต้นไม้ มันส่งเสียงฟ่อและแลบลิ้น หลังจากนั้นไม่นาน มันก็พบเป้าหมายของมัน มันเลื้อยขึ้นขาของ Anfey
Anfey เคาะลูกศรและจ้องมองที่ป่าด้านล่างเขายังคงเป็นรูปปั้น เขาพยายามขยายขนาดศัตรูและกำจัดพวกมันทีละตัว
ครั้งนี้เขาเลือกทหารรับจ้างที่สนใจซุปก่อนหน้านี้ Anfey มองเห็นชายคนนั้นพุ่งเข้ามาหาเขา และรู้ตัวว่าเขาจะมาถึงในอีกประมาณ 20 วินาทีข้างหน้า
งูยังคงเลื้อยขึ้นมาที่ขาของเขา ความหนาวเย็นรู้สึกแปลก ๆ แต่ Anfey ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรเลย ร่างกายของเขายังคงท่าทางเดิม
เขารู้ว่างูเป็นสัตว์เลือดเย็นและชอบอยู่ใกล้สิ่งที่อบอุ่น ความอบอุ่นที่เกิดจากร่างกายของมนุษย์นั้นดึงดูดงูเป็นอย่างมาก และมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจที่งูจะพยายามขดตัวรอบตัวเขา พิจารณาจากสีและรูปร่างของหัวงูมีพิษ การดึงดูดงูพิษก่อนการต่อสู้นั้นโชคไม่ดี แต่ในฐานะนักฆ่า Anfey คุ้นเคยกับอุบัติเหตุ ไม่มีอะไรทำให้เขาเสียสมาธิได้
ร่างที่มีพลังการต่อสู้เคลื่อนผ่านใต้เขา Anfey ปล่อยลูกศรองค์ประกอบที่เล็งไปที่หลังของชายคนนั้น
ลูกศรธาตุกระจายออกไปด้วยเสียงแตกดัง แต่ชายคนนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บ ชุดเกราะเวทย์มนตร์เปล่งประกายและ Anfey สามารถมองเห็นคริสตัลเวทย์มนตร์บนชุดเกราะที่กลายเป็นฝุ่น
คันธนูในมือของ Anfey หายไป Anfey เอื้อมมือไปตบเข่าที่ซึ่งงูกำลังพักผ่อน เขาจับหางของงูดึงออกจากตัวเขาแล้วโยนมันไปด้านข้าง
อุบัติเหตุไม่สามารถทำให้ Anfey เสียสมาธิได้ แต่อาจส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของเขา แม้ว่าเขาจะเร็วมาก แต่เขาก็ยังล่าช้าไปสองสามวินาที คู่ต่อสู้ของเขาคือทหารรับจ้างมากประสบการณ์ และเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้นที่เขาต้องการเพื่อเรียกสติกลับคืนมา
Anfey กระโจนลงมาจากต้นไม้ กริชของเขาส่องประกาย ชี้ไปที่คอของทหารรับจ้าง ชุดเกราะเวทย์มนตร์ที่ชายสวมทำให้ประหลาดใจอีกครั้ง สิ่งที่เขาหวังว่าจะได้รับอันตรายถึงชีวิตก็เป็นเพียงความไม่สะดวกสำหรับชายคนนั้น โดยปกติ Anfey จะพยายามรักษาความแข็งแกร่งของเขา ครั้งนี้เขาไม่ต้องการทำเช่นนั้น
ตามที่ Anfey คาดไว้ ชายคนนั้นก็พร้อมที่จะมีส่วนร่วมกับเขา เขาหันกลับมาและผลักดาบไปที่หน้าอกของ Anfey
ทุกคนมีวิธีการต่อสู้ที่แน่นอน หากมีคนเคยต่อสู้กับ Anfey มาก่อน เขาจะรู้ว่า Anfey จะไม่เปิดเผยแผนการต่อสู้ของเขาเมื่อเป้าหมายอยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่ฟุต ยิ่งเขาซ่อนแผนได้นานเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น
ดาบนั้นยาวกว่ากริชมาก และโดยปกติแล้วมันสามารถแทงทะลุเป้าหมายได้ อย่างไรก็ตาม Anfey หยุดอยู่กลางอากาศ และใบมีดลมใต้เท้าของเขาก็หายไป ดาบอยู่ใกล้เขา แต่เขาสามารถหลีกเลี่ยงได้
กริชของ Anfey กระทบกับดาบ และเขาก็เตะทหารรับจ้างเข้าที่หน้าอก ชายคนนั้นคำรามและดึงดาบของเขากลับมาเป็นครั้งที่สอง ส่งรัศมีดาบของเขาตาม Anfey
Anfey กระโดดออกไปให้พ้นทางและหลีกเลี่ยงการโจมตี ทหารรับจ้างไม่เก่งเท่า Anfey ในการคำนวณและอยู่ใกล้เป้าหมายของเขา Anfey เตะเขาและกระโดดขึ้นไป แต่ทหารรับจ้างถูกเตะและร่างกายของเขาเอียง
Anfey ลงจอดและกระโดดขึ้น เขาจ้องไปที่ทหารรับจ้าง
"เป็นคุณนั้นเอง!" ทหารรับจ้างกล่าว เขาจำแอนเฟย์ได้
"ไม่มันไม่ใช่" Anfey กล่าว เขากระโจนไปข้างหน้าและพุ่งไปหาทหารรับจ้าง
ทหารรับจ้างขมวดคิ้ว แต่ Anfey กำลังเคลื่อนไหวแล้ว “เดี๋ยวก่อน” เขาตะโกนอย่างโกรธจัด
ร่างกายของ Anfey เกือบจะขนานกับพื้นราวกับว่าเขาเป็นลูกธนู เขายื่นแขนขวาออกมาข้างหน้าและชี้กริชตรงไปที่ทหารรับจ้าง สิ่งที่ Anfey กำลังทำอยู่นั้นเรียกว่า "ระเบิดมรณะ" มันเป็นท่าที่ใช้โดยคนที่ตั้งใจจะเห็นคู่ต่อสู้ตาย ด้วยแขนขวาที่ยื่นออกมาข้างหน้าเขา เขาแลกเปลี่ยนความคล่องตัวเพื่อที่จะสามารถฆ่าทหารรับจ้างได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ในการต่อสู้ระยะประชิด การสูญเสียความคล่องตัวมักหมายถึงความตาย
บางทีอาจเป็นเพราะ Anfey หรืออาจเป็นเพราะทหารรับจ้างเป็นคนที่กล้าหาญและไร้ความปรานี เขาจึงใช้ "ระเบิดมรณะ" เช่นกัน ร่างกายของเขาขนานกับพื้น และสิ่งเดียวที่แตกต่างระหว่างเขากับ Anfey ก็คือพลังการต่อสู้ของดาบของเขา
ขณะที่พวกเขากำลังจะปะทะกัน ทหารรับจ้างก็ยิ้มเยาะ ผู้ชายที่ไม่มีพลังต่อสู้ก็ไม่เหมาะกับผู้ชายที่มีมัน
ดาบและกริชปะทะกัน กริชของ Anfey หลุดออกจากมือของเขา และร่างกายของเขาก็พุ่งไปข้างหน้าตามแรงผลักดัน Anfey ม้วนตัวขึ้นและเปลี่ยนจากการพุ่งไปข้างหน้าเป็นบินไปข้างหน้า ในขณะที่ทั้งสองพุ่งผ่านกัน Anfey ก็เตะชายคนนั้นเข้าที่ขาหนีบของเขา
ทหารรับจ้างคำรามด้วยความเจ็บปวดและสะดุดล้มลงกับพื้น Anfey กระโจนขึ้นและทั้งสองก็จ้องหน้ากัน ท่าทางของ Anfey เป็นธรรมชาติ แต่ทหารรับจ้างดูราวกับว่าเขาเจ็บปวดมาก แม้ว่าพลังการต่อสู้ของเขาจะทำให้ Anfey ไม่สามารถใช้งานเขาได้อย่างสมบูรณ์ แต่ทหารรับจ้างก็ยังคงเจ็บปวดอย่างมาก
Anfey ยกมือขึ้นและหอกที่ทำจากใบมีดลมก็รวมตัวกันอยู่ในมือของเขา
“คุณเป็นสองวินัย?” ทหารรับจ้างถาม เขาเริ่มมองเห็น Anfey ในมุมที่ต่างออกไป อย่างไรก็ตาม เขาไม่เข้าใจว่าทำไม Anfey ถึงเลือกหอก อัศวินกับม้าไม่เหมาะกับนักดาบ
Anfey ไม่ได้พูดอะไรเลย เขาหยุดทหารรับจ้าง และอีกสองคนมาถึงที่ที่เขาอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว พวกเขาหมอบลงเพื่อศึกษาศพของเพื่อน คนหนึ่งอุ้มร่างของเอลฟ์ไว้ในอ้อมแขนและร้องไห้สะอึกสะอื้น ในขณะที่อีกคนพยายามปลอบใจเขา หมวกคลุมศีรษะของชายที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นหลุดออก เผยให้เห็นหูแหลมสองข้าง
Anfey ตะโกนและยื่นหอกไปที่เท้าของทหารรับจ้าง เขารู้ว่าผู้คนในโลกนี้มีข้อผิดพลาดร่วมกัน และนั่นคือร่างกายส่วนล่างของพวกเขามักจะไม่มีที่พึ่ง
การโจมตีของ Anfey รวดเร็วมาก ใบมีดสีเงินขยับเหมือนทะเลโกรธ ใบมีดบางส่วนกระจายออกไปเหมือนดวงดาว ทหารรับจ้างทำได้เพียงป้องกันตัวเองและไม่สามารถโจมตีได้ แม้แต่ Ernest ก็ไม่เหมาะกับ Anfey เมื่อเขาใช้หอก นับประสาอะไรกับทหารรับจ้าง สิ่งที่เขาทำได้คือปิดกั้นหอก
Anfey กระโจนไปข้างหน้าและแทงหอกไปที่เท้าของชายคนนั้น ทหารรับจ้างก้าวถอยหลังและพยายามป้องกันด้วยดาบของเขา จู่ๆ Anfey ก็เปลี่ยนทิศทางการโจมตีและฟันหอกไปที่ใบหน้าของชายคนนั้น เขาเล็งไปที่ส่วนล่างของชายคนนั้น และทำให้ทหารรับจ้างโกรธ อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวนี้ไม่คาดคิด และทหารรับจ้างไม่เร็วพอที่จะสกัดกั้นการโจมตี สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือพยายามหลีกทางให้พ้นทางของหอก หอกจับเขาที่ไหล่ซ้ายของเขา อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ทิ้งบาดแผลลึกไว้ เพราะพลังการต่อสู้ของทหารรับจ้าง
ทหารรับจ้างคำรามและถอยหลังไปหนึ่งก้าว พลังการต่อสู้ของเขาเริ่มมืดบอดมากขึ้น จากนั้นดาบของเขาก็พุ่งไปข้างหน้าและโดนหอก แรงระเบิดทำให้ใบพัดของลมที่ก่อตัวเป็นดาบกระจายและส่ง Anfey บินไปข้างหลัง
ไม่มีใครต้องการละทิ้งโอกาสในการโจมตี โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผชิญหน้ากับคนอย่าง Anfey ทหารรับจ้างกระโจนไปข้างหน้าและพุ่งเข้าหา Anfey
ก่อนหน้านี้ทหารรับจ้างช้าเกินไป ครั้งนี้เขาดำเนินการเร็วเกินไป
Anfey นั่งอยู่บนหญ้าและเขาก็ดึงธนูออกมา เขาเล็งไปที่ทหารรับจ้างและปล่อยลูกศรของเขา
การปิดกั้นลูกศรจากระยะหนึ่งร้อยฟุตไม่ใช่เรื่องยาก แต่ Anfey กับทหารรับจ้างอยู่ห่างจากกันเพียงไม่กี่ฟุต ทหารรับจ้างวิ่งเร็วเกินไปสำหรับเขาที่จะตอบสนองและหลีกเลี่ยงลูกศร
ทหารรับจ้างเหวี่ยงดาบของเขา เขาไม่รู้ว่า Anfey กำลังเล็งไปที่ใดและพยายามป้องกันตัวเองตามสัญชาตญาณ อย่างไรก็ตาม เขาพลาดลูกศร เขารู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรง และการมองเห็นของเขาก็เต็มไปด้วยแสงจ้า
Anfey กลิ้งออกไปในขณะที่ทหารรับจ้างล้มลงกับพื้นเสื้อผ้าของเขาไหม้ Anfey สามารถวาดธนูได้ในเวลาอันสั้น แต่เขาไม่สามารถสร้างลูกศรองค์ประกอบได้ ครั้งนี้ เขาใช้ลูกธนูระเบิดที่ทำจากกระดูกของมันติคอร์