บทที่ 215: การแสดง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"มันไม่ได้ผล!" Anfey โบกมือไล่องค์ประกอบชุดแก๊สอย่างผิดหวังซึ่งรวมตัวกันเมื่อสักครู่ เขาเดินไปที่หน้าต่างและมองออกไป
“อย่ากังวลไป ตอนนี้คุณเป็นแค่ผู้วิเศษระดับจูเนียร์ คุณยังไม่มีใบอนุญาตผู้วิเศษที่ออกโดยสมาคมเวทมนตร์” ซูซานน่ายิ้ม
"ปัญหาคือฉันไม่รู้ว่ามันผิดพลาดตรงไหน" Anfey ลูบหัวของเขาขณะที่เขาพูด พวกเขาอยู่ที่โรงแรมในเวลาที่ห่างจากที่พักกองทหารรักษาการณ์แห่งใหม่ของ Anfey เพียง 30 หลา Anfey ต้องการปล่อย Eyes of Sky เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นภายในบ้านพักทหารรักษาการณ์ แต่เขาก็ยังไม่สำเร็จหลังจากพยายามอยู่สองสามครั้ง Anfey รู้ขั้นตอนการปล่อย Eyes of Sky เป็นอย่างดีและคัดลอกมาจาก Christian เขาสามารถสื่อสารกับธาตุต่าง ๆ ได้ดีด้วยกระแสจิต Anfey เชื่อว่าไม่มีเหตุผลที่จะล้มเหลว เขาจำเป็นต้องกลับไปถามคริสเตียน
"Anfey ฉันควรไปตรวจสอบหรือไม่" ซูซานน่าถาม
"ช่างเถอะ." Anfey ส่ายหัวและเดินไปที่เตียงของเขา เขาหยิบหนังสือสมัยเก่าขึ้นมาและเริ่มอ่าน เขากำลังจะเป็นเจ้าของบ้านรายใหญ่ในไม่ช้า เขาจำเป็นต้องเข้าใจขนาดอำนาจของเขาและสิ่งที่ห้ามโดยกฎหมายและข้อบังคับ หนังสือในมือของ Anfey เป็นกฎหมายของจักรวรรดิ Anfey จะไม่รู้กฎที่ไม่ได้พูดจากกฎหมายของจักรวรรดิ แต่มันก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
ซูซานนาจับข้อศอกโดยวางมือบนแก้ม เฝ้าดูแอนเฟย์อย่างเงียบๆ เธอไม่เคยฝันที่จะเป็นปรมาจารย์นักดาบตั้งแต่เธอยังเด็ก แม่ของเธอขอให้เธอแบกน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นไว้บนบ่าโดยไม่ปรึกษาเธอว่าเธอต้องการหรือไม่ พ่อของเธอควรจะเป็นผู้ใหญ่ที่ Suzanna พึ่งพาได้ แต่เขาแทบไม่ได้อยู่ใกล้เธอเลย เธอจำได้ว่าพบพ่อของเธอเพียงสามครั้งเท่านั้น ครั้งสุดท้ายที่เธอเห็นเขา เขาเต็มไปด้วยเลือด ก่อนที่เธอจะได้พบกับ Anfey เธอใช้ชีวิตอย่างเข้มข้น เธอฝึกฝนทั้งวันทั้งคืน ทำการทดสอบที่น่ากลัวซึ่งทำให้เธอรู้สึกเหมือนอยู่ในนรก เธอถูกไล่ล่าและตกอยู่ในอันตรายอย่างต่อเนื่อง เธออาศัยอยู่ในฝันร้าย ซูซานนาคิดว่าชีวิตของเธอจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป Anfey ทำให้เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน เธอจะไม่มีวันลืมความรู้สึกอบอุ่นนั้น
แบบนี้เรียกว่าความสุขหรือเปล่า? มุมปากของซูซานน่าม้วนขึ้น เธอมีความสุขเสมอเมื่ออยู่ใกล้ Anfey Anfey ไม่ได้มีอำนาจมากและไม่สามารถให้ชีวิตที่สงบสุขแก่เธอหรือดูแลปัญหาของเธอได้ แต่มันไม่ได้หยุดเธอจากความรู้สึกที่เธอรู้สึกเกี่ยวกับ Anfey
Anfey อ่านกฎเกณฑ์ทางกฎหมายและพลิกหน้าอย่างรวดเร็ว เขาเพียงต้องการได้รับแนวคิดหลักเมื่อเขาอ่าน เขาเชื่อว่าความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นของหนังสือมาจากการคิด ไม่ใช่จากหนังสืออย่างแท้จริง
เมื่อเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ Suzanna และ Anfey มีความคิดที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่พวกเขาก็ยังเข้ากันได้ดี พวกเขารู้สึกสงบและอบอุ่นซึ่งกันและกัน ทันใดนั้น สัญญาณเวทมนตร์ในระยะไกลก็ทำลายมัน
Anfey ตกใจเป็นครั้งที่สองและโยนหนังสือลงบนเตียง เขาลุกขึ้นยืนและรีบออกจากห้องไปต่อหน้าซูซานนา มันคือสัญญาณเวทมนตร์จาก Black Eleven
Anfey กังวลว่ามันจะทำให้ฉากดำเนินไปด้วยพลังการต่อสู้ โชคดีที่มีเกวียนมาจอดที่โรงแรม เขาจูงม้าสองตัวออกไป เขาใช้เป็นพาหนะใหม่ของเขา เขาวิ่งไปหาสัญญาณเวทมนตร์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ สนามรบที่ตึงเครียดเข้ามาในสายตาของ Anfey
Black Eleven และ Urter ยืนอยู่ด้านหน้าพร้อมกับหน่วยลาดตระเวนกว่าโหลจากกรมตำรวจในด้านหนึ่ง ขณะที่ Shamash นำกลุ่มทหารส่วนตัวไปอีกด้าน รวมแล้วมีผู้บาดเจ็บเจ็ดหรือแปดคนจากทั้งสองฝ่าย เห็นได้ชัดว่ามีความขัดแย้งเกิดขึ้น แต่ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายมีข้อกังวลบางประการที่ขัดขวางไม่ให้พวกเขาฆ่ากันเอง ความขัดแย้งระหว่างสองฝ่ายด้วยอาวุธมักทำให้เกิดการเสียชีวิต ตอนนี้คนที่ทำร้ายอย่างน้อยก็ยังสาปแช่งให้ยืนขึ้นได้
Anfey ผลักหน่วยลาดตระเวนออกไปด้านข้างเพื่อสร้างเส้นทางและเดินไปที่ Black Eleven เขากระซิบว่า "เกิดอะไรขึ้น"
Urter ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็น Anfey เขายิ้มอย่างขมขื่นที่ Anfey แต่ไม่ได้พูดอะไร Black Eleven ก้าวถอยหลังเล็กน้อยและพูดอย่างแผ่วเบาว่า "เรามาที่นี่เพื่อซื้อแหวนแห่งมิติในร้านขายเวทมนตร์แห่งนี้ Shamash และคนของเขาได้ต่อสู้กับเรา"
"นั่นคือเขา" ชามาชจำแอนเฟย์ได้และตะโกนเสียงดังว่า "ดูผู้ชายคนนั้นสิ เขาฆ่าคนในโรงแรมการ์เดน นายกเทศมนตรีของเราเห็นแต่จับฆาตกรไม่ได้ ตอนนี้เขาอยู่กับฆาตกรด้วยซ้ำ พิสูจน์หน่อยไหมว่าเหรียญทองเหล่านั้นอยู่ที่ไหน จาก?"
Anfey มองไปที่ Shamash “เขากำลังพูดถึงเหรียญทองอะไร?”
“เขาเห็นเหรียญทองของพวกเราตอนที่พวกเราจ่ายเงินสำหรับแหวนแห่งมิติ” Urter พูดพร้อมกับยิ้มอย่างขมขื่น
"Urter คุณไม่สมควรได้รับความไว้วางใจจากเรา" Shamash เปล่งเสียงของเขามากยิ่งขึ้น ทหารส่วนตัวของ Shamash มีพลังมากกว่าหน่วยลาดตระเวน อย่างไรก็ตาม นี่เป็นความขัดแย้งแทนที่จะเป็นสงคราม เขาไม่กล้าที่จะต่อสู้กับสิ่งที่หน่วยลาดตระเวนเป็นตัวแทนของรัฐบาล ตอนนี้เขาเห็นฆาตกรในที่เกิดเหตุและเชื่อว่าโอกาสมาถึงแล้ว เขาพยายามปลุกระดมผู้ชมที่เป็นพลเรือน
Shamash และทหารส่วนตัวของเขาตะโกนและสาปแช่ง แต่ผู้ชมที่เป็นพลเรือนยังคงดูเย็นชาและไม่แยแส ในแง่ของชื่อเสียง Urter มีชื่อเสียงดีกว่า Shamash มาก เนื่องจาก Shamash เอามือล้วงกระเป๋าทุกวัน คงไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่ชามาชพูด
“นายนี่มันน่ารำคาญจริงๆ” Urter ยั่วยุ Shamash โดยเจตนาสำหรับความขัดแย้งครั้งแรก ดังนั้นเขาจึงต้องการให้อภัย Shamash สำหรับสิ่งที่เขาทำ แต่ตอนนี้ชามาชทำตัวเหมือนหมาบ้า เขารำคาญเขามาก
“ส่งนักฆ่าคนนั้นมาให้ฉัน” ชามาชตะโกนเสียงสูง “ส่งตัวฆาตกรมาให้ฉัน”
“ส่งตัวเขาไป!” ทหารส่วนตัวของ Shamash ตะโกนไล่หลังเขา มีไม่กี่คนที่พุ่งเข้ามาหา Anfey ด้วยอาวุธในมือ
"กล้าดียังไง!" Urter ก้าวออกมาข้างหน้า Anfey "วางอาวุธลงซะ! คุณรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? คุณกล้าดียังไงถึงหยาบคายกับเขาขนาดนี้ เขาคือ Violet City..."
"Urter กลับมา!" Anfey ขัดจังหวะเขา
Urter ตกใจเป็นครั้งที่สองและมองไปที่ Anfey อย่างสับสน เขาค่อยๆ ก้าวถอยหลังไปข้างหลัง Anfey
“ซูซานนา อยู่ตรงนั้นและอย่าขยับจนกว่าฉันจะบอก” แอนเฟย์กล่าว
“ใช่” ซูซานน่าพูด
Anfey ค่อยๆเดินไปที่ทหารส่วนตัวสองสามคนพร้อมอาวุธ Anfey ทำทุกอย่างเมื่อเขาพยายามหาปัญหาและทำให้มันซับซ้อน แต่บางครั้งเขาก็ชอบที่จะทำให้ปัญหาง่ายขึ้นเช่นกัน ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ตอนนี้เขาได้กลายเป็นเจ้าของ Violet City ถ้าเขาทนกับความโกรธที่ไร้เหตุผลหรือไม่สามารถยอมรับการท้าทายเมื่อคนอื่นท้าทายอำนาจของเขา มันจะทำให้คนที่มีความซับซ้อนสงสัยเขา "คนที่สามารถใช้เวลามากมายในชีวิตหรือวางแผนไกลและละเอียด จะต้องเป็นคนที่ซับซ้อน" สิ่งนี้สมเหตุสมผลเสมอ หาก Anfey สุดโต่งเพื่อแก้ปัญหานี้ ชายชราเหล่านั้นอาจจะแค่หัวเราะเยาะเขาหากพวกเขาได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในภายหลัง พวกเขาอาจวิจารณ์เขาโดยพูดว่า "Anfey ยังเด็กเกินไปและทำอะไรตามแรงกระตุ้นมากเกินไป เขาต้องฝึกฝนมากกว่านี้" พวกเขาจะวางยามลงไปที่ Anfey
มีคำกล่าวที่ว่า อันที่จริงแล้วมีทักษะที่เกี่ยวข้องกับการรายงานต่อผู้บังคับบัญชาด้วย มีนายพลในสมัยราชวงศ์ฉิน เขากำลังจะนำหน่วยทหารของเขาเดินทางไกลไปยังชายแดนเพื่อต่อสู้กับผู้รุกราน เขากังวลว่ากษัตริย์จะสงสัยว่าเขามีอำนาจมากเกินไป เขารู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะกินเวลานาน เจ้าหน้าที่ที่อยู่ห่างไกลจากรัฐบาลกลางมีศักยภาพที่จะควบคุมกองทัพและโค่นล้มกษัตริย์ได้ ก่อนที่เขาจะออกเดินทาง เขาขอเงินจำนวนมาก เครื่องประดับ และที่ดินโดยเจตนา เขาต้องการให้กษัตริย์จากฉินเชื่อว่าเขาสนใจเรื่องเงินมากกว่าสิ่งอื่น กษัตริย์จากฉินตกลงตามคำร้องขอทั้งหมดของเขาและให้การสนับสนุนที่เขาต้องการมานานในช่วงสงคราม นายพลคนนี้เป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ไม่กี่คนที่ไม่ได้ตั้งตัว ถูกกษัตริย์ทรมานแม้หลังจากสงครามสิ้นสุดลง
กลยุทธ์สำคัญในการรายงานต่อกษัตริย์คือการให้กษัตริย์รู้ถึงจุดอ่อนของตนหรือเปิดเผยจุดอ่อนของตนโดยเจตนาเพื่อให้องครักษ์ของกษัตริย์ผิดหวัง กษัตริย์กลัวคนที่สมบูรณ์แบบเกินไป สำหรับกษัตริย์แล้ว การควบคุมและถ่วงดุลอำนาจถือเป็นเรื่องสำคัญ ปัญหาคือบังเหียน อำนาจในการควบคุมและสมดุล ถ้ามีคนที่ไม่สามารถควบคุมได้ล่ะ? เรียบง่าย. เพียงแค่ทำลายเขา หากบุคคลนั้นไม่สามารถถูกทำลายได้ กษัตริย์ก็จะรอโอกาสที่จะปรากฏตัว ไม่มีความไว้วางใจเลย
ทหารส่วนตัวไม่กี่คนไม่คิดว่า Anfey จะก้าวออกไปเอง พวกเขาอดไม่ได้ที่จะมองกลับไปที่ชามาช Shamash มองพวกเขาแล้วตะโกนว่า "จับฆาตกรคนนั้น"
ทหารส่วนตัวเหล่านั้นเข้าใจว่า Shamash หมายถึงอะไร พวกเขารีบไปหา Anfey ดาบของพวกเขาที่ปกคลุมไปด้วยพลังการต่อสู้กำลังชี้ไปที่ส่วนต่าง ๆ ของ Anfey ซึ่งพวกเขาสามารถสร้างความเสียหายร้ายแรงได้หากพวกเขาจับเขาได้ นี่ไม่ใช่การจับ Anfey พวกเขาต้องการฆ่าเขา ดูเหมือนว่า Shamash ต้องการจะสอนบทเรียนให้กับ Anfey อย่างไรก็ตาม การพุ่งเป้าไปที่ Anfey ถือเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่
ใบหน้าของ Urter ซีดลงทันที แต่ใบหน้าของ Suzanna และ Black Eleven ไม่เปลี่ยนแปลงเลย พวกเขารู้เกี่ยวกับความสามารถในการต่อสู้ของ Anfey อาปาได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับ Anfey จาก Black Eleven มีนักดาบรุ่นเยาว์อยู่ท่ามกลางทหารส่วนตัวไม่กี่คน แต่พวกเขาเชื่อว่า Anfey จะสบายดี
Anfey ไม่หลบจนกว่าแสงดาบจะอยู่ใกล้เขา การเคลื่อนไหวของเขาดูช้ากว่าปกติด้วยเหตุผลบางประการ รัศมีดาบพุ่งเหนือแขนของเขาและดาบอีกเล่มหนึ่งพุ่งผ่านไหล่ของเขา ซูซานนากรีดร้องด้วยความประหลาดใจ
ทันใดนั้น Anfey ก็เร่งความเร็วและวิ่งกลับไปที่ด้านข้างของ Black Eleven เขามองไปที่ใบหน้าที่ตกใจของ Suzanna และ Black Eleven แล้วยิ้ม เขาชี้ไปที่รอยเลือดบนไหล่ของเขาแล้วถามว่า "เออ นี้เพียงพอสำหรับหลักฐานหรือไม่"
ทันใดนั้น Urter ก็ตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้นและเปล่งเสียงของเขา "Shamash คุณกล้าดียังไงที่จะฆ่าอาจารย์ Anfey? คุณต้องการต่อสู้กับรัฐบาลของเราหรือไม่ พวกคุณ จับคนที่พยายามจะฆ่า Master Anfey"
เออร์เทอร์พูดเสียงดัง มันก็เพียงพอแล้ว หน่วยลาดตระเวนเหล่านั้นไม่มีความสามารถในการจับทหารส่วนตัวเหล่านั้นอย่างแน่นอน พวกเขาจะโชคดีหากไม่โดนพวกมันฆ่า Anfey โบกมือของเขาและลูกบอลไฟเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นรอบตัวเขา ลูกบอลไฟขนาดเล็กกลายเป็นโล่เพลิงขนาดมหึมาและดาบเพลิงขนาดมหึมา Anfey วิ่งไปหาทหารส่วนตัวสองสามคนนั้น
Suzanna ชักดาบออกมาด้วยความโกรธ แต่ Urter หยุดเธอไว้ “นายหญิงอย่าเพิ่งออกไปเดี๋ยวนี้”
"อะไร?" ซูซานน่าตกใจมาก
“ท่านอาจารย์ค่อนข้างทรงพลังใช่หรือไม่?” เออร์เทอร์ถามทันที
“แน่นอน เขาไม่มีปัญหาในการดูแลขยะเหล่านี้” Black Eleven ตอบแทน Suzanna
“ถ้าท่านอาจารย์จัดการเองได้ เราพักที่นี่ดีกว่า มันจะดีสำหรับท่านอาจารย์” Urter ยิ้มให้พวกเขา
“Urter ถูกต้อง” Apa ตอบ ก่อนที่เขาจะมาที่นี่ King Yolanthe ได้บอกเขาหลายสิ่งหลายอย่าง มีเหตุผลอีกประการหนึ่งที่ทำให้ Anfey ครอบครองดินแดนแห่งเชื้อเพลิงในเมือง Violet City นอกเหนือจากการเตรียมการสำหรับแผนการของพวกเขาใน Country of Mercenaries กษัตริย์ Yolanthe ต้องการให้ Anfey เป็นตัวอย่างของวีรบุรุษเพื่อให้ผู้คนมีความหวังว่าจักรวรรดิจะปกป้องพวกเขาได้ ตอนนี้มันเป็นการแสดงสำหรับฮีโร่