ตอนที่ 235: กี่ล้านคนเสียชีวิตที่ซีซาร์จะยิ่งใหญ่?
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ในขณะที่กองทหารกำลังเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทางอย่างช้าๆ Anfey ก็กลับไปที่เกวียนของเขาเอง เขายืนพิงเกวียนอย่างเงียบ ๆ นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น Christian กำลังคุยกับ Riska และสังเกตเห็นว่า Anfey หมดสติไป เขาถามด้วยความกังวล "แอนเฟย์ เกิดอะไรขึ้น"
“ไม่มีอะไร ฉันกำลังคิดว่าเกิดอะไรขึ้น” Anfey ถอนหายใจลึก ๆ "มิโอริชเพิ่งบอกฉันว่าพวกเนโครแมนเซอร์มุ่งเป้ามาที่เราเพื่อแก้แค้น ฉันไม่ระวังพอ ถ้าฉันทำทุกอย่างได้อีกครั้ง ฉันคิดว่าฉันน่าจะทำได้ดีกว่านี้"
“ฮิฮิ… มันก็เป็นประวัติศาสตร์ไปแล้ว ทำไมคุณยังคิดถึงมันอยู่อีกล่ะ อย่ากังวลไปเลย” ริกะพูด
“ไม่ นั่นไม่ถูกต้อง คุณจะทำผิดพลาดแบบเดิมอีกหากคุณไม่เรียนรู้จากมัน” Anfey กล่าว
"Anfey คุณระมัดระวังเกินไป คุณจะเหนื่อยเร็วมาก" Riska กล่าว
Anfey ยิ้มโดยไม่พูดอะไรกลับ ชีวิตไม่เคยง่ายสำหรับ Anfey
“แอนเฟย์ เราจะไปพบศาสตราจารย์ของเราในวันพรุ่งนี้ คุณควรคิดให้ดีก่อนว่าจะพูดอะไรกับศาสตราจารย์ของเรา” คริสเตียนกล่าวยิ้มๆ
"อะไรนะ พรุ่งนี้?" Anfey ตกใจ เขายังไม่พร้อมที่จะพบซาอูล เขากังวลมากเมื่อคริสเตียนบอกเขาว่าเขาจะได้พบเซาโลในวันรุ่งขึ้น Anfey รู้ว่า Christian ไม่เคยล้อเล่นเรื่องสำคัญ ไม่เช่นนั้นเขาคงคิดว่า Christian กำลังล้อเล่นกับเขาในตอนนี้
“เกิดอะไรขึ้น มิโอริชไม่ได้บอกคุณเหรอ?” คริสเตียนเองก็ประหลาดใจเช่นกัน
“ไม่! อาจารย์ของเรามาแล้วเหรอ?” Anfey ถาม
“ไม่ เขาไม่ได้มา” คริสเตียนส่ายหัว “มิโอริชบอกเธอไม่ใช่เหรอว่า Evil Mist วางแผนที่จะซุ่มโจมตีพวกเราระหว่างทาง?”
“ใช่ เขาบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนั้น” Anfey กล่าว
คริสเตียนคิดเกี่ยวกับมันและยิ้ม "ฮ่าฮ่าฮ่า มิโอริชต้องอยากเห็นคุณหลอกตัวเองแน่ๆ อาจเป็นเพราะคุณดูเหมือนไม่มีอะไรมากวนใจคุณเลยและดูไม่ค่อยกังวลเกี่ยวกับอะไรเป็นส่วนใหญ่"
“เข้าประเด็นเลย คริสเตียน บอกฉันทีว่าเกิดอะไรขึ้น” Anfey กระตุ้น
"Miorich กระจายข่าวว่าเราจะกลับไปที่ Sacred City โดยตั้งใจ เราเดินทางไปทางตะวันตกตามเส้นทางการค้า สิ่งนี้จะทำให้ Evil Mist เชื่อว่าพวกเขามีเวลามากพอที่จะพร้อมที่จะโจมตีเรา หากเราจะกลับไปที่ Sacred City ในเส้นทางการค้าอย่างน้อยต้องใช้เวลาถึง 20 วัน พวกเขาไม่รีบโจมตีเราตอนนี้เพราะเราเดินทางมายังสถานที่นี้” คริสเตียนชี้ไปที่พรม “ที่นี่เราอยู่ห่างจากเมือง Blackania เพียงสิบไมล์ เราจะเปลี่ยนทิศทางเพื่อไปยังเมือง Blackania ก่อนที่สงครามจะเริ่มต้น แผงเวทย์มนตร์ถูกทำลายโดยสายลับจาก Shansa Empire ตอนนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว เรายังแอบส่ง คริสตัลเวทมนตร์จำนวนมากจาก Sacred City ซึ่งน่าจะเพียงพอที่จะส่งเรากลับไปที่ Sacred City ด้วยเวทมนตร์"
Anfey ยิ้มอย่างขมขื่น หากคริสเตียนสามารถอธิบายแผนโดยละเอียดได้ มิโอริชต้องบอกเขาทุกอย่าง แต่ปล่อยให้แอนฟีย์ออกไป "Miorich ต้องมีเจตนาร้ายต่อฉัน" Anfey คิดกับตัวเอง
“พวกเราทั้งหมดจะถูกส่งกลับไปยัง Sacred City หรือไม่?” Anfey ถาม
คริสเตียนส่ายหัว "เป็นไปไม่ได้ที่จะส่งพวกเราทุกคนกลับ มันต้องใช้คริสตัลเวทมนตร์มากเกินไป มีเพียง 5 คนเท่านั้นที่จะถูกส่งกลับ คุณ ฉัน นียา ซูซานน่า และแชลลี่ มันจะใช้คริสตัลเวทมนตร์ประมาณครึ่งหนึ่งที่พวกเขาส่งไป หรือ อาจจะมากกว่านั้น มันไกลเกินไปจาก Blackania ไปยัง Sacred City หากเราทุกคนถูกส่งกลับด้วยชุดเวทมนตร์ เวทมนตร์ทั้งหมดในอาณาจักรของเราคงไม่เพียงพอ”
Anfey อ้าปากพยายามพูดว่า "ฉันกลับไปเองได้ไหม" คำถามนี้จะทำให้คนอื่นสงสัยในเจตนาของเขา คำถามนี้ติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเขา แต่เขาถามคำถามอื่นแทน: "Riska และคนอื่นๆ จะอยู่ในเมือง Blackania หรือไม่ นั่นไม่ปลอดภัยสำหรับพวกเขา" Christian มองไปที่ Anfey เหมือนมีบางอย่างผิดปกติกับเขา เขาคิดว่า Anfey เป็นคนฉลาดและระมัดระวัง ดีกว่าที่เป็นอยู่มาก ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยของเขา
ในขณะนั้น Anfey ดูไร้เดียงสาเกี่ยวกับเรื่องนี้ "อันตรายอะไร แอนเฟย์ เนโครแมนเซอร์พวกนั้นเกลียดคุณ คุณตกอยู่ในอันตรายที่สุด แล้วก็ Niya ถ้าพวกเขาจับ Niya ได้ พวกเขาสามารถแบล็กเมล์ศาสตราจารย์ของเราได้ Riska และคนอื่นๆ จะกลับไปพร้อมกับ Miorich ถ้าไม่มีคุณกับ Niya คุณจะทำไหม คิดว่าคนจาก Evil Mist จะโจมตีบอดี้การ์ดของ Miorich ด้วยค่าใช้จ่ายที่สูงงั้นเหรอ?”
Riska พยักหน้าเห็นด้วย: "เขาพูดถูก Anfey เราจะตกอยู่ในอันตรายถ้าคุณอยู่กับเรา" "คริสเตียนเตือนฉันถึงสิ่งที่เราควรระวัง ไม่ต้องกังวล เราจะไม่เป็นไร"
“แต่…ถ้าปีศาจร้ายยังคงโจมตีคุณล่ะ?” อันเฟย์กล่าว
"พวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะโจมตีเรา" Christian รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับ Anfey
"Anfey ราชาของเรารักคุณมาก" ริสกีน่ามองอย่างอิจฉา "เหตุผลที่ซูซานน่าและแชลลี่ถูกส่งไปโดยอาคมอาคมก็เพราะคุณ"
"อืม ... " Anfey ถอนหายใจและเอนหลังพิงเกวียน
“Anfey คุณดูไม่อยากกลับไปที่ Sacred City เลย” Christian พูดเสียงแผ่ว
"มันไม่ใช่อย่างนั้น แต่... มันเร็วเกินไป" Anfey กล่าว
“ถ้ายังเร็วไปสำหรับคุณ ก็คงเร็วไปสำหรับ Evil Mist ฉันคิดว่าพวกเขาจะผิดหวังมากเมื่อรู้ว่าคุณอยู่ใน Sacred City แล้ว”
Anfey ไม่ทราบว่าจะตอบสนองอย่างไร ในขณะนั้น เขาไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้จากความผิดพลาดของเขา เขานึกถึงเวลาที่เขาอยู่กับซาอูลและเรื่องที่เล่าให้ซาอูลฟัง มันง่ายที่จะโกหก แต่ยากกว่ามากที่จะให้คำโกหกมีเหตุผลในอนาคต โดยปกติแล้ว ผู้คนไม่สามารถบอกได้ในทันทีว่ามีใครโกหก ผู้คนมักจะตระหนักว่าพวกเขาโกหกเมื่อการโกหกของพวกเขาไม่สมเหตุสมผลในภายหลัง
ซาอูลห่วงใยและรักแอนเฟย์ Anfey เคารพซาอูลจากก้นบึ้งของหัวใจ ทั้งหมดนี้เป็นข้อเท็จจริง แต่สายสัมพันธ์ของพวกเขายังไม่แน่นแฟ้นจนถึงเวลาที่ Anfey ต้องหลบหนีไปพร้อมกับครอบครัวและนักเรียนของ Saul นับเป็นโชคดีของทั้งคู่ที่สามารถสร้างสายสัมพันธ์ระหว่างครูกับศิษย์ได้ ความสัมพันธ์ที่ถูกกำหนดไว้แล้วอาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ผู้คนอาจผูกพันกันในวันหนึ่ง แต่ไม่ชอบกันในวันรุ่งขึ้น Anfey ไม่ต้องการให้ซาอูลไม่ชอบเขา
กองทหารเดินทางไม่เร็วหรือช้าเกินไป แต่อยู่ในจังหวะที่เหมาะสม พวกเขาหยุดพักประมาณเที่ยงวัน พวกเขาดูไม่เร่งรีบ พวกเขาน่าจะเดินทางได้อีกสองสามไมล์ก่อนที่จะหยุดพัก หน่วยคุ้มกันของ Miorich เร่งความเร็วและหันไปทางถนนสู่เมือง Blackania สิบไมล์ก็ไม่ไกล ในไม่ช้า Blackania City หรือชื่อเล่นว่า Never Fallen City ก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน
Anfey เปิดม่านเพื่อมองออกไป ในฐานะป้อมปราการทางทหาร อาคารต่างๆ ในเมืองแบล็คกาเนียดูเรียบง่ายแต่ยิ่งใหญ่ กำแพงเมืองสูงเหมือนหน้าผาสูงตระหง่าน ที่มุมกำแพงแต่ละด้านมีเชิงเทิน มีรูมากมายบนกำแพงป้อมที่ทหารใช้ต่อสู้ มีหอคอยผู้วิเศษห้าแห่งในเมือง พวกมันดูเหมือนดาบขนาดมหึมาที่พุ่งขึ้นไปบนฟ้า สงครามสิ้นสุดลงเพียงไม่นาน แต่ Blackania ได้ทำความสะอาดเมืองและบริเวณโดยรอบอย่างดี อย่างไรก็ตาม เมื่อมีลมโชย กลิ่นเลือดเล็กน้อยยังคงลอยอยู่ในอากาศ Anfey ได้ยินการพูดคุยในหมู่บอดี้การ์ดของ Miorich ว่าจำนวนผู้เสียชีวิตมีมากกว่าครึ่งหนึ่งของจำนวนทหารทั้งหมดที่อยู่ในเมือง Blackania Shansa Empire มีอัตราการบาดเจ็บล้มตายที่สูงขึ้น นายพลของพวกเขามีความสามารถและความสามารถในการเป็นผู้นำที่คล้ายคลึงกัน แต่ฝ่ายที่รุกรานมักจะอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบเสมอ จักรวรรดิชานซาล่าถอยในเวลาสั้นๆ และไม่มีโอกาสฝังศพทหารของพวกเขา พวกเขาทิ้งหน้าที่นี้ไว้กับศัตรู สายลับจากจักรวรรดิมาโฮใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้และกระจายข่าวลือในจักรวรรดิชานซา โดยกล่าวโทษพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8 ในความไร้มนุษยธรรม
มีศพจำนวนมากถูกฝังอยู่ใต้ที่ราบรอบๆ เมืองแบล็คคาเนีย ดังคำกล่าวที่ว่า "ตายกี่ล้านกว่าซีซาร์จะยิ่งใหญ่!" แน่นอนคำพูดนี้อ้างถึงผลประโยชน์ที่ผู้นำ ไม่ควรมีราคาแพงสำหรับคนที่มีชื่อเสียง แต่สำหรับคนทั่วไปแล้ว การให้เหตุผลแบบนี้ฟังดูงมงาย และเป็นเพียงคำวิจารณ์ของนักเขียนเท่านั้น สงครามส่วนใหญ่ไม่ได้ต่อสู้เพื่อให้ใครมีชื่อเสียง พวกเขาต่อสู้เพื่อความอยู่รอดหรืออิสรภาพ สำหรับคนที่ต่อสู้เพื่ออิสรภาพ การตายเพื่อความเชื่อของพวกเขาย่อมคุ้มค่า
ประตูเมืองเปิดออกช้าๆ หน่วยคุ้มกันของมิโอริชเดินผ่านไปโดยไม่ลังเล พวกเขาเคลื่อนตัวไปยังใจกลางเมือง ในเวลาไม่นาน หน่วยคุ้มกันก็มาหยุดที่บ้านพักทหารรักษาการณ์ เมือง Blackania ไม่มีเจ้าเมือง กองทหารรักษาการณ์มีนายทหารและผู้บริหารดูแลทุกอย่างในเมือง ที่นี่เคยเป็นบ้านของผู้บัญชาการกลุ่ม Roaring Death Mercenary Group, Baery ตอนนี้กลายเป็นบ้านชั่วคราวของ Miorich
มิโอริชเคาะกำแพงเกวียนสองครั้งแล้วพูดว่า "คุณอยู่นี่แล้ว ลงไปได้แล้ว"
Anfey ยกม่านขึ้นและกระโดดลงจากเกวียนก่อน เขามองไปรอบ ๆ และเห็นมิโอริช มิโอริชยังคงดูกระตือรือร้นและมีอัธยาศัยดีด้วยรอยยิ้มของเขา อย่างไรก็ตาม เขาดูเจ้าเล่ห์เล็กน้อยในสายตาของ Anfey “ลุงมิโอริช ทำไมคุณไม่บอกฉันว่าเราจะกลับพร้อมอาคมวิเศษ” Anfey บ่นครึ่งหนึ่งและถามอีกครึ่งหนึ่ง
“เมื่อเช้านี้ฉันบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอว่า Evil Mist กำลังจะแก้แค้นคุณ” มิโอริชกล่าว
“แต่คุณไม่ได้บอกฉันว่าเราจะกลับไปที่ Maho Empire ด้วยเวทมนตร์” Anfey กล่าว
"เวลากระชั้นชิดมาก ฉันมีเวลาแค่บอกคุณถึงจุดเริ่มต้นของมัน" มิโอริชกล่าว
Anfey ไม่ทราบว่าจะตอบสนองอย่างไร บางคนอาจสลัดความรับผิดชอบหรือแม้แต่ยัดเยียดความรับผิดชอบให้คนอื่นได้ง่ายๆ Anfey ไม่พอใจมากเกินไปที่ Miorich มีมุมมองเชิงลบในตัวเขา
"เราอยู่ที่ไหน?" นิยากระโดดลงจากหลังเกวียน เธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เห็นได้ชัดว่า Anfey ไม่ได้รับแจ้งว่าเกิดอะไรขึ้น
"นี่คือเมืองแบล็คคาเนีย นียา เข้าไปข้างในกันเถอะ" มิโอริชยิ้ม
ซูซานน่ากระโดดลงจากเกวียนตามหลังนิยา เธอเดินไปข้างๆ Anfey เหมือนที่เธอเคยทำ ผู้หญิงมักจะชอบพึ่งพาผู้ชายโดยไม่รู้ตัวเพื่อปกป้องพวกเขา ซูซานนาไม่ได้ยืนเคียงข้างเขาเพราะเธอพึ่งพาเขาในการปกป้อง อย่างที่ผู้หญิงบางคนทำได้ เธอไม่ต้องการให้ใครมาปกป้องเธอ เธอชอบยืนข้าง Anfey
“อย่ายืนเฉยๆ ตามฉันมา” มิโอริชเดินไปที่บ้านพักทหารรักษาการณ์ก่อน