บทที่ 234: ความกล้าหาญที่จะปล่อยไป
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Miorich นำคนของเขาออกจาก Violet City ในรุ่งสาง ที่ศูนย์กลางของยามคือรถม้าที่บรรทุก Anfey และเพื่อน ๆ ของเขา หลังจากรู้ว่ามิโอริชกำลังจะออกจากเมือง ผู้คนมากมายมารวมตัวกันเพื่อส่งเขาออกไป นี่อาจดูเหมือนเป็นข้อพิสูจน์ว่ามิโอริชเป็นที่รักเพียงใด แต่ความจริงแล้วผู้คนในเมืองไวโอเล็ตต่างหวาดกลัว พวกเขาเพิ่งประสบกับสงครามที่โหดร้าย และหลายคนยังคงหวาดกลัวว่ากองทัพซานซาจะกลับมา การปรากฏตัวของมิโอริชทำให้พวกเขามั่นใจ ในทางกลับกัน มิโอริชมีชื่อเสียงที่ดีมาโดยตลอด ชาวเมืองไม่ต้องการเห็นคนอย่างเขาไป
Anfey ขมวดคิ้วและหันไปหา Urter “คุณควรกลับไปเดี๋ยวนี้” เขากล่าว
“ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง” Urter กล่าวอย่างจริงใจ
Anfey กระพริบตาแล้วยิ้ม เขาประหลาดใจที่ Urter สามารถบอกได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ และยิ้มเพราะเขาทำผิดพลาดตั้งแต่เด็ก
"เอาล่ะ" Anfey กล่าว "ฉันไว้ใจคุณ." เขาพยักหน้าให้ Urter อีกครั้งและหันไปทางรถม้า
เขาเป็นห่วงเออร์เทอร์ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อใจชายคนนั้น เขากังวลว่า Urter จะเป็นอย่างไรเมื่อเขาไม่อยู่ หาก Marquis Djoser สามารถท้าทาย Anfey ต่อสาธารณะ ชายผู้นี้จะทำอย่างไรกับ Urter? หากมาร์ควิสจริงจังกับการต่อสู้ครั้งนี้ Urter จะไม่มีโอกาสชนะ แม้ว่า Anfey จะยังไม่ถือว่าโลกนี้เป็นบ้านของเขา และการตัดสินใจทั้งหมดของเขาก็เพื่อประโยชน์ของตัวเอง แต่ Urter และเขาก็มีความลับร่วมกัน เขากังวลว่า Urter จะใช้ความลับนั้นเพื่อแลกกับชีวิตของเขา
หลังจากเห็นความมุ่งมั่นของ Urter Anfey ก็ตระหนักว่าเขาคิดมากเกินไปเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ การควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ถูกต้องเสมอไป เขาจำเป็นต้องมีความกล้าที่จะปล่อยวางและปล่อยให้สิ่งต่างๆ เกิดขึ้น เขาวงกตใต้คฤหาสน์อาจไม่ใช่ขุมสมบัติ และแม้ว่ามันจะเป็นอย่างนั้น แต่ Urter เป็นผู้ค้นพบมันก่อน หาก Urter ต้องการบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ Anfey ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดเป็นอย่างอื่น จะดีกว่าถ้าเขาสามารถผ่อนคลายมากขึ้นแทนที่จะกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองไวโอเล็ตตลอดเวลา
ถัดจากเขา Niya กระโดดขึ้นไปบนรถม้าโดยมี Miorich คอยช่วยเหลือ เธอมองไปที่ฝูงชนและสูดจมูก เธอไม่ต้องการออกจากเมืองนี้ เพราะเธอเป็นคนอารมณ์ดีมาก
มิโอริชลดม่านรถม้าของนิยาลง การเคลื่อนไหวของเขาเป็นธรรมชาติมากและไม่ได้พิจารณาว่าสิ่งนี้เหมาะสมหรือไม่ เขาดูแลนียามาตั้งแต่เธอยังเด็ก เมื่อใดก็ตามที่ Niya หลับที่บ้านของเขา คนที่อุ้มเธอไปที่เตียงก็คือเขา เมื่อ Niya ตกที่นั่งลำบาก Miorich เป็นผู้รับรองเธอ เช่นเดียวกับ Yolanthe มิโอริชปฏิบัติต่อ Niya เหมือนลูกสาวของเขาเอง มิโอริชมีลูกสาวหนึ่งคน แต่เธอตาบอดและไม่ปลอดภัย และแทบไม่เคยออกจากบ้านเลย Niya เป็นเพื่อนคนเดียวของเธอ และเป็นคนเดียวที่ทำให้เธอยิ้มได้ Miorich รู้สึกขอบคุณ Niya มากเพราะเหตุนี้
นิยาเป็นคนอารมณ์รุนแรง และอารมณ์ของเธอจะเปลี่ยนแปลงเร็วมาก เธอกับแชลลีเริ่มโต้เถียงกันเรื่องบางอย่างเพียงไม่กี่นาทีหลังจากที่นิยาหายเข้าไปในรถม้า
Anfey เปิดม่านเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น และเห็น Shally มองมาที่เขา หน้ามุ่ย “เธอรังแกฉัน” แชลลี่กล่าวหา
“เธอออกไปแล้ว” นิยาพูดอย่างรวดเร็ว เธอไม่กลัว Anfey โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมี Miorich อยู่ด้วย เธอแค่กังวลว่ามันจะทำลายภาพลักษณ์ของเธอหากคำพูดที่เธอรังแกเด็กหลุดออกไป
"คุณเป็น!" แชลลี่กล่าวว่า
"สิ่งที่คุณกำลังมองหาที่?" นิยาดุ เธอขมวดคิ้วที่ Anfey และดึงผ้าม่านลง "ก็ได้ ฉันล้อเล่น ตกลงไหม เอาล่ะ มีอะไรที่คุณต้องการ"
“อันเฟย์!” มิโอริชเรียกและโบกมือให้เขา
"มันคืออะไร?"
“ฉันสั่งให้คนของฉันสามพันคนจากเมืองแบล็คคาเนียมาที่นี่” มิโอริชกล่าว "เพื่อให้เมืองปลอดภัย นายพลเป็นลูกศิษย์ของฉัน และฉันได้บอกเขาแล้วให้ทำความคุ้นเคยกับเออร์เตอร์" มิโอริชหยุดครู่หนึ่งก่อนพูดต่อ "อย่ากังวล ตราบใดที่พวกเขาอยู่ที่นี่ มาร์ควิสจะทำอะไรไม่ได้"
"ขอบคุณมาก" Anfey กล่าวด้วยความจริงใจ เขาตระหนักว่าผู้เล่นคนสำคัญในราชสำนักของจักรวรรดิมาโฮล้วนเคยชินกับการวางอุบายทางการเมือง ไม่ใช่แค่ Yolanthe แต่แม้แต่ Miorich ก็ยังทำให้เขาประหลาดใจ ไม่ว่าเขาจะวางแผนอะไร มิโอริชก็ได้ทำสำเร็จแล้ว
คนที่คุ้นเคยมีแนวโน้มที่จะแปลกประหลาดที่สุด แต่นี่เป็นสิ่งเดียวที่ Anfey ทำได้ เขาไม่รู้จักซาอูล และเขาไม่กล้าพอที่จะรู้จักซาอูล เพราะเขากลัวว่าซาอูลจะล่วงรู้ความลับทั้งหมดของเขาแทน เมื่อพิจารณาจากสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับมิโอริชและโยลันธีแล้ว ซาอูลก็ไม่ใช่คนธรรมดาเช่นกัน โชคดีที่เขาไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับเขานานนัก ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะรู้แล้วว่า Anfey ซ่อนอะไรอยู่
"ไม่ต้องขอบคุณฉัน" มิโอริชพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันแค่มองหาเพื่อนของฉัน”
"ฉันไม่สามารถละทิ้งความเป็นทางการทั้งหมดได้" Anfey กล่าวพร้อมยิ้ม “คุณจะกลับเมืองศักดิ์สิทธิ์กับเราไหม”
"ใช่ ทำไมคุณถึงคิดว่ามันไม่สะดวก"
“ไม่ ไม่ ไม่แน่นอน ฉันแค่กังวลว่าอาจมีบางอย่าง… เกิดขึ้นระหว่างทาง” Anfey รู้ว่าต้องมีเหตุผลที่ Miorich พาพวกเขากลับไปที่ Sacred City มิฉะนั้นเขาจะไม่ยืนกรานเช่นนั้น พวกเขาจะไม่มีเวลาไปเอาสมบัติที่ทิ้งไว้ ในทางกลับกัน นี่อาจเป็นแผนการที่ดี ทีมที่เหลือรู้เรื่องสมบัติเป็นอย่างดี ถ้าพวกเขาพยายามเอาคืนมาโดยไม่บอกซาอูล มันอาจทำให้ชื่อเสียงของพวกเขาเสียหายได้
“เออร์เนสต์บอกว่าคุณฉลาด” มิโอริชกล่าว “เขาไม่ผิด แต่บางครั้งคุณก็ไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น”
"ฉันทำผิดอะไร?"
“คุณขัดขวางแผนการของเนโครแมนเซอร์ ซึ่งก็ดี แต่คุณไม่จำเป็นต้องให้ทุกคนรู้ชื่อของคุณ”
"พวกเขาทำ?"
“แน่นอน มันไม่ใช่ความผิดของคุณทั้งหมด Slanbrea ขึ้นชื่อเรื่องลิ้นหลวม” มิโอริชพูดพร้อมถอนหายใจ "ไม่มีอะไรเป็นความลับกับเขา"
“เนโครแมนเซอร์จะทำอะไรหรือเปล่า”
“พวกเขาอยู่กับหมอกปีศาจ” มิโอริชพูดอย่างจริงจัง “คุณไม่รู้หรอกว่าคนพวกนั้นน่ากลัวแค่ไหน Anfey พระราชาปกครองมาหลายสิบปี แต่ก็ยังแทบไม่ออกจาก Sacred City คุณรู้ไหมว่าทำไม”
“เขากังวลเกี่ยวกับการพยายามลอบสังหารหรือไม่”
"พวกเขาสามารถบรรลุอะไรก็ได้ตราบเท่าที่พวกเขาต้องการ" มิโอริชกล่าวพร้อมกับส่ายหัว “ฝ่าบาทไม่กลัว แต่ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงทุกอย่าง”
“หมายความว่าเราต้องอยู่ต่ำงั้นเหรอ?”
“ไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่นิ่งๆ ในเมื่อศัตรูของคุณคือ Evil Mist ลูกผู้ชาย” มิโอริชพูดพร้อมถอนหายใจ “คุณตกเป็นเป้าหมายอยู่แล้ว แต่ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรเพื่อไปหาคุณ”
“ฉันเหรอ?
"คุณเป็นคนขัดขวางการพยายามลอบสังหารซาอูลของพวกเขา คุณเป็นคนที่ฆ่าคนของพวกเขาในเมืองศักดิ์สิทธิ์ และคุณเป็นคนขัดขวางแผนการของพวกเขาใน Country of Mercenaries Annunciata เป็นหนึ่งในห้าผู้อาวุโสของ Evil Mist และคุณเป็นคนพา Slanbrea ไปหาเธอ ทำไมพวกเขาถึงไม่กำหนดเป้าหมายคุณล่ะ"
"เนโครแมนเซอร์พวกนั้นมันชั่วร้ายชัดๆ! ฉันปล่อยให้พวกเขาเปลี่ยนคนเป็นซอมบี้ไม่ได้!" Anfey ไม่เสียใจที่ทำลายแผนของเนโครแมนเซอร์แบบที่เขาเสียใจที่ฆ่าหลานชายของฟิลิป เนโครแมนเซอร์นั้นชั่วร้ายและควรถูกทำลาย การกระทำของพวกเขาคุกคามความปลอดภัยของ Moramatch และผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นั่น ดีกว่าที่จะรอจนกว่าภัยคุกคามจะกลายเป็นจริงเกินไป
“คำพูดของคุณไม่มีความหมายสำหรับฉัน และยิ่งกว่านั้นสำหรับพวกเขา” มิโอริชกล่าว "ทางออกเดียวคืออาวุธของคุณ"
Anfey ยักไหล่ เขาเห็นด้วยกับมิโอริชในเรื่องนี้ เขาเองก็มักใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา
“ถ้าจิ้งจอกแก่ตัวนั้นเต็มใจมอบหัวใจแห่งธรรมชาติให้กับคุณ ถ้าอย่างนั้น…” เสียงของมิโอริชขาดช่วงไป
“มันเกี่ยวอะไรกับปีศาจร้าย?”
"Heart of Nature สามารถยกเลิกผลข้างเคียงส่วนใหญ่ของ Death Magic และจะมีประโยชน์มาก นอกจากนี้ Bruzuryano ยังเป็น Arch Druid และเขาสามารถสัมผัส Heart of Nature ได้ตลอดเวลา ซึ่งหมายความว่าเขาสามารถหาคุณได้อย่างง่ายดายตราบเท่าที่คุณอยู่ ใส่หัวใจ” มิโอริชกล่าว เขาหยุดและมองไปรอบๆ “บางทีเขาอาจจะกำลังสังเกตเราอยู่ตอนนี้”