บทที่ 260: หนังสือต้องห้าม
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
รุ่งอรุณกำลังใกล้เข้ามา แต่ยกเว้น Niya ไม่มีใครตั้งใจจะนอนหลับ Anfey, Suzanna และ Christian รวมตัวกันที่โถงทางเดินและพูดคุยกันด้วยเสียงกระซิบเบาๆ สลันเบรียอยู่ที่ชั้นล่างในลานบ้าน หันหน้าไปทางทิศตะวันออกและพึมพำสวดมนต์อย่างเงียบๆ หลายคนอาจไม่เคยเข้าใจว่าการเรียนก็เหมือนการแล่นเรือ ไม่ก้าวหน้าก็ถดถอย คนที่ดำเนินชีวิตตามคำพูดนี้หายากกว่ามาก ผู้ชายที่มีอำนาจมากที่สุดในโลกต่างก็มีความสามารถมาก แต่พรสวรรค์ไม่ใช่เหตุผลเดียวที่พวกเขามีอำนาจ การทำงานหนักเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่คนเหล่านี้มีเหมือนกัน
ทุกอย่างมาในราคา และแม้ว่าผู้ชายคนหนึ่งเกิดมาเพื่อเงินและอำนาจ เขาจะไม่กลายเป็นคนที่มีอำนาจหากปราศจากการทำงานหนัก ด้วยวิธีนี้โลกก็ยุติธรรม
นายพลเจอร์โรฟิกจากอาณาจักรเอลลิเซนเคยมีชื่อเสียงในด้านพละกำลังและเป็นชายอายุน้อยที่สุดที่ได้เป็นนักดาบระดับปรมาจารย์ อย่างไรก็ตาม เขาเลิกโฟกัสที่ทักษะของเขาและเริ่มสนใจแผนการทางการเมืองแทน ดังนั้นเมื่อเขาถูกท้าทายโดย Ernest เขารู้ว่าเขาไม่เหมาะกับเขาและใช้วิธีโกงเพื่อชนะการแข่งขัน หากปราศจากการทำงานหนัก แม้แต่คนที่มีอำนาจก็อาจตกจากพระคุณได้
Anfey เคาะ Suzanna ที่ไหล่
"มันคืออะไร?"
“คุณช่วยหา Fallen Angel Emblem ให้ฉันได้ไหม” Anfey ถามมองไปที่ Slanbrea
“สัญลักษณ์เทวดาตกสวรรค์?” คริสเตียนถามพลางขมวดคิ้ว "คุณจะทำอย่างไรกับสิ่งนั้น?"
"จุ๊" Anfey กล่าว
"หยาบคาย!" คริสเตียนตะคอกกลับ
"คุณจะทำอย่างไรกับมัน" ซูซานน่าถาม
"ฉันแค่อยากดู" Anfey กล่าว
“ก็ได้” ซูซานน่าพูดพร้อมกับถอนหายใจ เธอเข้าไปในห้องเพื่อมองหากระเป๋าของเธอ
“คุณมีสัญลักษณ์นางฟ้าตกสวรรค์จริงๆ เหรอ?” คริสเตียนถาม
Anfey พยักหน้า "คุณรู้หรือไม่"
"ใครไม่" คริสเตียนถามด้วยรอยยิ้ม
ซูซานนากลับมาแต่ไม่มีกระเป๋า เธอยื่นมือออกมาและพูดว่า "มีตราประทับอยู่บนถุง"
“คุณเป็นนักดาบอาวุโส คุณทำลายผนึกไม่ได้เหรอ?”
“แน่นอน ฉันทำได้” ซูซานนาพูดและจ้องไปที่แอนเฟย์ "ใช้สมองของคุณเพื่อประโยชน์ที่ดี"
Anfey ขมวดคิ้วแล้วพยักหน้า ซูซานนาสามารถทำลายผนึกได้ แต่เธอไม่สามารถแก้ไขได้ การทำลายผนึกจะดึงดูดความสนใจของสลันเบรียด้วย
Anfey ถอนหายใจ "ครั้งหน้า ฉันคิดว่า คริสเตียน บอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับตราสัญลักษณ์"
“คุณรู้ไหมว่าเนโครแมนเซอร์มาจากไหน” คริสเตียนกระแอมในลำคอและถาม
“ไม่ได้มาจากคฤหาสน์หลังนี้แน่นอน” Anfey กล่าว
ซูซานนาสะกิดเขาและพูดว่า "จุ๊ๆ"
"ตามตำนาน มีทูตสวรรค์องค์หนึ่งตกหลุมรักเจ้าหญิงที่เป็นมนุษย์ในช่วงสงครามโบราณของเทพเจ้า"
"Cliche" Anfey ขัดจังหวะ “ไม่มีอะไรพิเศษ ฉันก็ตกหลุมรักเจ้าหญิงเหมือนกัน…” เขาชำเลืองมองซูซานนา
“โอ้ หุบปากซะ” ซูซานน่าพูดหน้าแดง
“คุณอยากฟังเรื่องนี้หรือเปล่า” คริสเตียนถาม “ฉันเหนื่อย ถ้าคุณไม่ฟัง ฉันแค่ไปนอน”
"ขออภัยขออภัย" Anfey กล่าว "ฉันจะฟัง" เขารู้สึกว่า Slanbrea กำลังฟังการสนทนาของพวกเขา และต้องการแสร้งทำเป็นว่าเขาแค่ถามคำถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ตำนานทั้งหมดเป็นถ้อยคำที่ซ้ำซากจำเจ" คริสเตียนกล่าว “แต่เรื่องนี้น่าจะมีความจริงอยู่บ้าง อาณาจักรของเจ้าหญิงมนุษย์เริ่มมีการสู้รบ เมื่อทูตสวรรค์มาถึงสนามรบ เธอก็ตายไปแล้ว ร่างของเธอปะปนกับศพอื่นๆ และหายไป ทูตสวรรค์นั้นอยู่ อกหักและไม่ยอมเชื่อว่าเธอตายแล้ว ในที่สุด เขาก็ละทิ้งลัทธิของตนและเชื่อว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างเป็นผู้เริ่มสงครามและความทุกข์ทรมานทั้งหมดของเขาเกิดจากพระเจ้า
"เพื่อที่จะได้พบคนรักอีกครั้ง เขาใช้การฟื้นคืนชีพครั้งใหญ่ในสนามรบ อาจเป็นเพราะเขาเต็มไปด้วยความขมขื่น หรืออาจเป็นเพราะพลังแห่งแสงทรยศเขาหลังจากที่เขาทรยศ หรืออาจเป็นเพียง เนื่องจากมีศพจำนวนมากเกินไป คนตายทั้งหมดจึงฟื้นขึ้นมา อย่างไรก็ตาม ร่างกายที่ฟื้นขึ้นมาเหล่านี้เป็นภาชนะเปล่าที่ปราศจากวิญญาณ"
"จริงเหรอ? ซอมบี้ถูกสร้างขึ้นด้วยเวทมนตร์แห่งแสง?" Anfey ถามอย่างตกใจ
“เลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว” คริสเตียนทำหน้าบึ้ง “ทูตสวรรค์หาคนรักไม่พบ แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ เขาใช้เวลาหลายวันกับการสร้างสรรค์ของเขาเพื่อพยายามตามหาคนรักของเขา หลังจากนั้นไม่นาน สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นที่เขาฟื้นขึ้นมาก็ฉลาดเช่นกัน เขาพบคนรักของเขาใน จบ แต่เธอก็เป็นแม่มดไปแล้ว
“หลังจากเรียนรู้สิ่งที่ทูตสวรรค์ทำ พระเจ้าแห่งแสงก็พิโรธ เขาประณามการกระทำของเขาและทำให้สิ่งมีชีวิตที่ฟื้นขึ้นมาทั้งหมดกลายเป็นผงธุลี อย่างไรก็ตาม ทูตสวรรค์และคนรักของเขาไม่ได้หายไป พวกเขากลายเป็นเพชรพลอย ด้านหนึ่งเป็นภาพ ของเทวดาตกสวรรค์เพศชาย อีกด้านเป็นหญิง ชายธรรมดาคนหนึ่งพบหินก้อนนี้หลายศตวรรษต่อมา เขาเปลี่ยนอัญมณีเป็นสัญลักษณ์ และบังเอิญไปแตะเข้ากับความทรงจำของทูตสวรรค์ขณะทำเช่นนั้น นั่นคือการกำเนิดของการตาย มายากล."
"นี่คือประวัติของตราที่เราพบ?"
“ก็ไม่เชิง” คริสเตียนพูดพร้อมส่ายหัว “เนโครแมนเซอร์ทุกคนสวมสัญลักษณ์แบบนั้นเพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้ก่อตั้ง คนที่มีอำนาจมากกว่าจะเก็บสัญลักษณ์ที่มีทูตสวรรค์ผู้ชายไว้ ส่วนคนอื่นๆ มักจะใช้สัญลักษณ์ผู้หญิง”
“เธอกำลังบอกว่านานะเป็นเนโครแมนเซอร์ที่ดีงั้นเหรอ?”
คริสเตียนพยักหน้า “ฉันรู้ ฉันก็สับสนเหมือนกัน นานะดูไม่ใช่คนที่ทรงพลัง เขาไม่สามารถใช้เวทมนตร์หรือพลังต่อสู้ได้ ดังนั้นฉันไม่รู้ว่าเขากลายเป็นเนโครแมนเซอร์ได้อย่างไร บางทีเวทมนตร์แห่งความตายอาจแตกต่างออกไปโดยพื้นฐาน?”
“ฉันคิดว่านั่นเป็นคำตอบที่มีแต่เนโครแมนเซอร์เท่านั้นที่จะตอบได้” แอนเฟย์พูดพร้อมยักไหล่
“คุณพูดถูก” คริสเตียนพูดพร้อมกับถอนหายใจ
“ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน” ซูซานนากล่าว
“ฉันจำได้ว่าเคยอ่านมันตอนที่ฉันยังเด็ก” คริสเตียนกล่าว "จากหนังสือต้องห้าม พระเจ้ารู้ว่าฉันใช้เวลานานเท่าไหร่ในการหาหนังสือเหล่านั้น"
"ฉันหวังว่าฉันจะรู้จักคุณก่อนหน้านี้" Anfey กล่าวด้วยรอยยิ้ม
"คุณหมายความว่าอย่างไร?"
"ฉันชอบหนังสือต้องห้ามเหมือนกันตอนที่ฉันยังเด็ก"
"จริงหรือ?" คริสเตียนถาม "บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้"
“Heart of Maidens ได้ยินไหม” Anfey ถาม แน่นอน เขากำลังพูดถึงหนังสือจากโลกเก่าของเขาที่ไม่มีอยู่ที่นี่
“หัวใจสาว?” คริสเตียนพูดซ้ำพลางขมวดคิ้ว "มันเกี่ยวกับอะไร?"
"มันเกี่ยวกับการสร้างชีวิต" Anfey กล่าว
"ตำนานการสร้าง?" คริสเตียนถาม ดวงตาของเขาเป็นประกาย
"ใกล้พอแล้ว" Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม เขาไม่มีความเต็มใจที่จะบอกพวกเขาว่ามันเกี่ยวกับสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าสิ่งที่เขาพูด
“บอกเรามากกว่านี้” ซูซานนาเร่งเร้า
"นานมาแล้ว ฉันเห็นซูซานนา" แอนเฟย์พูดด้วยรอยยิ้ม
คริสเตียนถอนหายใจและกลอกตา ซูซานนาทำหน้าบึ้งแต่ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นยิ้ม
Anfey ยิ้มและเห็นว่า Slanbrea กำลังเดินขึ้นไปชั้นบน
“คุณอ่านมันจริงเหรอ”
"แน่นอนฉันทำ" Anfey กล่าวพร้อมถอนหายใจ "คุณเห็นดวงดาวบนนั้นไหม คุณคิดว่านั่นคืออะไร"
“ดาว?” คริสเตียนพูดซ้ำพลางขมวดคิ้ว "มีทฤษฎีเป็นร้อยๆ ทฤษฎี แต่ยังไม่มีใครเสนอทฤษฎีที่ทำให้ทุกคนเชื่อได้"
“ฉันคิดว่าพวกเขาเป็นวิญญาณของบรรพบุรุษของเรา” ซูซานนากล่าว "ฮีโร่ของบรันสวิกกลายเป็นดาราไม่ใช่เหรอ"
“โชคไม่ดีที่คุณคิดผิด” สลันเบรียเดินเข้ามาและพูดอย่างอ่อนโยน “ดวงดาวคือน้ำตาของเทพเจ้าแห่งแสงสว่าง แน่นอน เรื่องที่คริสเตียนเพิ่งบอกคุณก็ไม่ถูกต้องทั้งหมดเช่นกัน”