บทที่ 312: วิธีการ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“ซูซานนาเป็นลูกสาวนอกสมรสของดยุคแห่งกรูซ” โยลันธีพูดขณะนั่งลงบนเก้าอี้ เขาโบกมือให้ Anfey “แต่ดาไรอัสมีลูกนอกสมรสจำนวนมาก อย่างน้อยหนึ่งโหล”
"จริงหรือ?" Anfey ถามอย่างตกใจ
“โหลที่รอดชีวิต” Yolanthe พูดพร้อมกับถอนหายใจ "เขาเป็นคนหวาดระแวง เขาเชื่อว่าเลือดของเขาเองเท่านั้นที่จะปกป้องเขาได้ เขาส่งลูกนอกสมรสทั้งหมดของเขาไปฝึกเพื่อเป็นองครักษ์ส่วนตัวของเขา ซูซานนาเป็นหนึ่งในคนที่รอดชีวิต คนที่ทำแบบนั้นกลายเป็นคนที่มีอำนาจมากและ จงรักภักดีต่อ Darius อย่างดุเดือด Suzanna เคยบอกเรื่องนี้กับคุณบ้างไหม”
"บางส่วน" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว
Yolanthe พยักหน้า “เด็กน่าสงสาร วัยเด็กของพวกเขาถูกพรากจากไปและพวกเขาถูกบังคับให้เติบโตมาพร้อมกับความเจ็บปวดและน้ำตา แม้ว่าซูซานนาจะเป็นน้องสาวต่างมารดาของแชลลีและพวกเขาสนิทกันมาก แต่แชลลี่ก็มีสถานะที่สูงกว่ามาก แชลลี่คือทายาทของดาไรอัสในขณะที่ซูซานนายังเป็นเธอ สาวใช้ ถ้าข่าวลือเป็นจริง เขาก็มีลูกนอกสมรสมากเกินกว่าที่เราจะจินตนาการได้ ถึงกระนั้น มีเพียงโหลเท่านั้นที่รอดชีวิตจนโตเป็นผู้ใหญ่”
“แล้วคนอื่นๆล่ะ? เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา?”
“คุณหมายถึงพี่น้องของ Suzanna เหรอ” Yolanthe ถามพลางขมวดคิ้ว “ฉันไม่แน่ใจ ดาไรอัสหวาดระแวงและไม่ไว้ใจคนอื่น แต่สุดท้ายเขาก็ยังไว้ใจคนผิด เขาอาจจะใจร้าย แต่คนของเขาไม่สนใจ ตราบใดที่พวกเขามีอาหารและมีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่ พวกเขาจะไม่ท้าทายสิทธิในการปกครองของเขา อย่างไรก็ตาม รัฐมนตรีของเขาเป็นอีกเรื่องหนึ่ง Darius ควรจะเสียชีวิตด้วยวัยชราในอาณาเขตของเขาอย่างสงบ แต่รัฐมนตรี Turagin ของเขาได้แย่งชิงบัลลังก์ของเขา หลังจากที่ Darius หายตัวไป องครักษ์ของเขาก็ทำตาม อืม จนถึงตอนนี้ Suzanna เป็นคนเดียวที่โผล่ขึ้นมา"
“ข้าไม่เคยนึกเลยว่าจะมีสิ่งที่พระองค์ไม่รู้ ฝ่าบาท”
“เฮอริเคนยังเด็กเกินไปสำหรับองค์กร” โยลันธีพูดพร้อมส่ายหัว “มันมีอายุเพียงสามสิบปีและยังค่อนข้างเล็ก คนของฉันส่วนใหญ่อยู่ในอาณาจักรเอลลิเซนและชานซา อาณาเขตกรูซอยู่ห่างจากที่นี่เกินไป มันไม่คุ้มค่ากับเวลาของฉัน”
"เฮอริเคนเป็นระบบข้อมูลเดียวที่นี่หรือ ก่อนหน้านี้เป็นอย่างไร"
“องค์กรเก่าถูกทำลาย” Yolanthe กระซิบ ดวงตาของเขาเศร้าหมอง
"ถูกทำลายโดยใคร?" Anfey ถามด้วยความประหลาดใจ “ไม่ใช่ Evil Mist ใช่ไหม”
"ไม่" Yolanthe กล่าว "โดยฉัน."
Anfey นั่งข้างหลังตาของเขาเบิกกว้าง เขารู้ว่า Yolanthe คว้าบัลลังก์หลังจากสงครามกลางเมืองที่นองเลือด แต่เขาไม่ได้ตระหนักถึงขนาดของความขัดแย้ง ถ้าเขาสามารถทำลายระบบสายลับของประเทศได้ สงครามครั้งนั้นจะเลวร้ายขนาดไหน? ไม่ใช่แค่ราชวงศ์เท่านั้น จักรวรรดิมาโฮเองก็ต้องได้รับผลกระทบเช่นกัน Anfey รู้ว่า Yolanthe จะต้องไม่ลืมสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา เขายังไม่ได้เลือกทายาทของเขา แต่เมื่อเขาเลือกแล้ว เขาอาจจะเลือกเส้นทางสำหรับทายาทที่เขาเลือกเพื่อลดความเสียหายต่อจักรวรรดิ
"น่าเสียดายจริงๆ" Yolanthe กล่าว "คนดีตายไปเยอะ"
“แล้วทำไมตอนนี้คุณถึงสนใจกรูซนักล่ะ ฝ่าบาท”
“เพราะการหายตัวไปของ Darius ทำให้ทุกอย่างหยุดชะงัก” Yolanthe กล่าว เขาตอบคำถามทั้งหมดของ Anfey ราวกับว่าเขาไม่ใช่ราชา แต่เป็นเพื่อนของ Anfey "มีอาณาเขตอยู่สามแห่งทางตอนเหนือของอาณาจักรเอลลิเซน ชาวเหนือนั้นดุร้าย ประมาทเลินเล่อ และดินแดนของพวกเขาก็ยากจน จักรวรรดิเอลลิเซนไม่มีเหตุผลที่จะรุกรานอาณาเขตเหล่านั้น ตราบใดที่อาณาเขตอยู่ห่างจากพวกเขา จักรวรรดิเอลลิเซนก็ไม่สนใจ เกี่ยวกับพวกเขา แน่นอน เอลลิเซนก็ไม่ต้องการให้อาณาเขตแข็งแกร่งเกินไป ดังนั้น พวกเขาจึงพยายามยั่วยุให้อาณาเขตโกรธกันอยู่ตลอดเวลา ทั้งสาม อาณาเขตไม่มีเหตุผลที่จะรวมเป็นหนึ่ง
"การหายตัวไปของ Dairus ได้เปลี่ยนการเมืองของดินแดนทั้งสามและเปิดโอกาสให้พวกเขารวมกันเป็นหนึ่ง Turagin เป็นผู้มาใหม่ อีกสองคนยังไม่คุ้นเคยกับเขา แต่ใครก็ตามที่เขาสนับสนุนจะเป็นผู้ชนะ"
Anfey กล่าวว่า "ถ้าทูราจินฉลาด เขาควรรู้ว่าการวางตัวเป็นกลางจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดของเขา ไม่เช่นนั้น Gruce จะเป็นเป้าหมายรายต่อไป" Anfey กล่าว Yolanthe กำลังบอกข้อมูลสำคัญแก่เขา และเขาไม่ควรปิดบังความคิดของเขาอีกต่อไป เขาจำเป็นต้องหาจุดสมดุลระหว่างความมีประโยชน์และความไร้ประโยชน์ เขาไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้มากนัก แต่เขาก็ไม่ใช่คนงี่เง่าโดยสิ้นเชิงเช่นกัน
"นั่นคือสิ่งที่เขาทำ" Yolanthe กล่าว "นั่นเป็นสาเหตุที่อีกสองอาณาเขตบรรลุข้อตกลงที่จะโจมตีกรูซ"
"ดูเหมือนว่าฉันจะถูกชิงไหวชิงพริบ" Anfey กล่าวพร้อมกับส่ายหัว
“คุณยังเด็กเกินไป” Yolanthe กล่าว “ฉันไม่ต้องการให้พวกเขารักษาสมดุลนั้นไว้ สถานการณ์ใน Ellisen Empire ไม่ได้ดีไปกว่านี้แล้ว มันอ่อนแอลงอย่างมากเนื่องจากความเสียหายที่เราทำกับ Dark Moon Legion พวกเขาย้ายกองทัพทั้งหมดไปทางใต้เพื่อป้องกัน พรมแดนกับเรา พวกเขาไม่มีเวลาที่จะขัดขวางสงครามระหว่างสามอาณาเขต แม้ว่าพวกเขาจะทำ ฉันก็สามารถรวบรวมกองทัพของฉัน และดึงความสนใจของพวกเขากลับไปทางใต้
“สำหรับเราแล้ว มันเป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิต เรามักจะถูกขัดขวางระหว่าง Ellisen และ Shansa Empire แต่ถ้าทั้งสามอาณาเขตรวมเป็นพันธมิตรกับเรา จักรวรรดิ Ellisen จะถูกต้อนจนมุม ฉันมั่นใจว่าฉันสามารถทำลายประเทศนั้นได้ " Yolanthe หรี่ตาลง “ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบปีในการสร้างกองทัพอย่าง Dark Moon Legion ฉันใช้เวลาไม่นานในการยึดครองเมืองหลวงของพวกมัน”
“นั่นวิเศษมาก ฝ่าบาท” Anfey พูดอย่างลังเล “แต่นั่นมันเกี่ยวอะไรกับงานแต่งงานของฉัน?”
“เพราะเราพบดาไรอัสแล้ว”
"อะไร?"
“Darius หนีไปและลงเอยด้วย Archduke Kurigazu คนของฉันมารายงานฉันว่าพวกเขาบรรลุข้อตกลงแล้ว Archduke จะช่วย Darius ยึดบัลลังก์ของเขาคืนเป็นการแลกเปลี่ยน…”
“เขาโง่เหรอ ทำไมเขาถึงเชื่ออย่างนั้น”
“คุณจะประหลาดใจว่าเราจะทำอย่างไรเมื่อเราสิ้นหวังเหมือนดาเรียส” โยลันธีพูดพร้อมกับยักไหล่ “ท่านดยุคมีเงื่อนไขของตัวเอง แน่นอน เขาต้องการแต่งงานกับซูซานน่า”
ทันใดนั้น Anfey ก็กระโดดขึ้นจากเก้าอี้ "อะไร?" เขาถาม จ้องไปที่ Yolanthe
"เงื่อนไขเดียวของเขาคือแต่งงานกับซูซานน่า"
Anfey หายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ "ทำไม?" เขาถาม. กำปั้นของเขากำแน่น “ถ้าเขาต้องการกรูซ เขาควรจะขอแชลลี่แต่งงานไม่ใช่เหรอ?”
“แชลลียังเด็กเกินไป” โยลันธีกล่าว "เขาไม่ต้องการทายาท หลังจากที่เขารับ Gruce แล้ว เขาต้องการเพียงอุบัติเหตุที่โชคร้ายเกิดขึ้นกับ Darius และ Shally เขาจะล้างแค้นให้กับการตายของพวกเขาและขึ้นครองบัลลังก์" Yolanthe หยุดชั่วคราวแล้วพูดต่อ "เขาต้องการ Suzanna เพราะเธอสร้างชื่อให้ตัวเอง ไม่มีอำนาจสูงสุดในดินแดนทั้งสาม หากเขาสามารถแต่งงานกับผู้มีอำนาจระดับสูงที่มีศักยภาพ มันจะเป็นประโยชน์อย่างมาก"
Yolanthe แสดงเป็นธรรมชาติ แต่ในความเป็นจริงเขาเฝ้าดู Anfey อย่างระมัดระวัง Anfey กำหมัดแน่นจนเล็บจิกลงบนฝ่ามือ ร่างกายของเขาตึงเครียดมากราวกับว่าเขากำลังพยายามอย่างมากที่จะไม่ปล่อยให้ความโกรธเดือดพล่าน
"Darius เห็นด้วยและลงนามในคำสั่ง Suzanna ต้องกลับไปหา Gruce พร้อมกับ Shally โดยเร็วที่สุด" Yolanthe กล่าว
นี่คือทั้งหมดที่จำเป็นในการฉีกหน้าอันสงบของ Anfey ออกไป เขารู้สึกแน่นหน้าอกและหูอื้อ เขารักพ่อแม่ของเขามากและไม่รู้ว่าจะรับมือกับความเจ็บปวดหลังจากที่พวกเขาเสียชีวิตอย่างกระทันหันได้อย่างไร เขาไม่อยากมีความรักเพราะกลัวจะสูญเสียคนที่รักไปอีกครั้ง หลังจากทุกอย่างผ่านพ้นไป เขาก็ตระหนักว่าเขาตกหลุมรักซูซานนา เขาไม่อยากเสียคนที่เขารักไปอีกแล้ว เขารู้จักซูซานนา และเธอจะไม่ละทิ้งหน้าที่ของเธอ เมื่อรวมกับการฝึกฝนที่เธอได้รับเมื่อยังเด็ก Anfey รู้ว่าในไม่ช้าเขาจะต้องพบกับความเจ็บปวดจากการสูญเสียใครบางคนอีกครั้ง
“นี่คือเหตุผลที่ฉันต้องการให้คุณสองคนแต่งงานกันทันที” Yolanthe กล่าว เขารู้ว่าเขามีพลังมากกว่าดาไรอัสหรือท่านดยุค เขาสามารถแก้ปัญหาของ Anfey ได้อย่างง่ายดาย
"ไม่มีประโยชน์" Anfey พูดใบหน้าของเขาซีด “ซูซานน่าจะกลับไป ฉันรู้จักเธอ”
“รู้ได้ไง ไม่ไว้ใจความรักที่มีให้กันเหรอ”
Anfey ขมวดคิ้ว “คำสั่งของดาเรียสไปถึงเธอหรือยัง”
“ผู้ส่งสารเพิ่งข้ามเขตแดนของเรา”
“คุณรู้ไหมว่าเขาอยู่ที่ไหน”
"แน่นอน."
“ฝ่าบาท ข้าขอใช้ประตูมิติ!”
“อะไรนะ เจ้าต้องการจะฆ่าชายผู้น่าสงสารคนนั้นหรือ?” Yolanthe ถามยิ้ม "คุณสามารถฆ่าผู้ส่งสารหนึ่งหรือสองคน แต่คุณสามารถฆ่าผู้ส่งสารหนึ่งโหลได้หรือไม่ ร้อยคน ซูซานนาเป็นเพียงสิ่งเดียวระหว่างดาไรอัสกับบัลลังก์ของเขา คำสั่งของเขาจะไม่หยุดมา ทำไมคุณคิดว่าฉันบอกคุณหลังงานแต่งงาน เธอ เป็นภรรยาของคุณ คุณต้องเชื่อใจเธอ ถ้า Suzanna รู้ คุณจะบอกเธอว่าอย่างไร"
Anfey แข็ง เขาจ้องไปที่ Yolanthe แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้
“นั่งลง นั่งลง” โยลันธีสั่ง “ความรุนแรงไม่ใช่ทางออก คุณตื่นเต้นเกินไป อย่ากังวล ซูซานนาเป็นมนุษย์ใช่ไหม”
"อะไร?" Anfey ถาม
“Darius ไม่ใช่พ่อแม่เพียงคนเดียวของเธอ แม่ของเธอเป็นสาวใช้และภักดีต่อ Darius มาก เมื่อ Suzanna ออกไปฝึกสอน เธอถึงกับบอกให้เธอปกป้อง Darius ด้วยชีวิตของเธอ แต่ Darius นั้นเป็นคนที่หวาดระแวงมาก เมื่อ 11 ปีก่อน พระราชวังของเขาประสบกับเหตุจลาจลเล็กๆ น้อยๆ เขากลัวว่าสถานการณ์จะส่งผลกระทบต่อแม่ของลูกๆ ของเขา เขาจึงเนรเทศพวกเขาและสั่งให้จมน้ำตาย แม่ของ Suzanna ได้รับการช่วยเหลือจากนักล่าในท้องถิ่น แน่นอนว่าเธออกหัก และเริ่ม ครอบครัวใหม่กับนักล่าคนนั้น หลังจากการหายตัวไปของ Darius เธอตัดสินใจเก็บตัวและหลีกเลี่ยงปัญหา หลังจากสถานการณ์สงบลง เธอต้องการออกตามหา Suzanna โชคร้ายสำหรับเธอ Turagin ก็กำลังตามล่า Suzanna เช่นกัน เธอถูกจับในตอนนั้น”
"เธอสบายดีไหม"
“ทูราจินประกาศว่าเขาได้จับแม่ของเธอและพยายามให้ซูซานนามอบตัว แน่นอนว่าเมื่อถึงตอนนั้นซูซานนาก็อยู่ในอาณาจักรมาโฮแล้วและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตัวกรูซ” โยลันธีกล่าว "คนของฉันส่งข่าว ฉันสั่งภารกิจช่วยเหลือและโชคดีที่มันสำเร็จ ทูราจินกลัวว่าแม่ของซูซานนาจะตายก่อนที่เธอจะปรากฏตัว ดังนั้นเขาจึงไม่อยากทรมานเธอ ฉันไม่รู้ว่าคนของฉัน สามารถพาเธอกลับไปที่ Maho Empire ได้ ฉันจึงบอกให้พวกเขาช่วยเธอทิ้งจดหมายไว้"
“จดหมายอะไรครับ?”
“เธอรู้ว่าดาไรอัสต้องการแต่งงานกับซูซานนาและโกรธมาก เธอเปิดเผยทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับเขา รวมทั้งข้อเท็จจริงที่ว่าเขาตัดสินประหารชีวิตเธอ ถ้าซูซานนาไม่ใช่ปรมาจารย์ดาบอาวุโส ดาไรอัสจะไม่ลังเลเลยที่ข้อเท็จจริงที่ว่า เธอเป็นลูกสาวของเขา” Yolanthe ถอนหายใจและส่ายหัว "แม้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้น เฮอร์ริเคนจะรักษาจดหมายนี้ไว้ ฉันเชื่อว่าซูซานนาจะตัดสินใจได้ถูกต้องตราบเท่าที่เธออ่านจดหมายนั้น"
Anfey ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขานั่งลงบนเก้าอี้ของเขา
“ฉันยังสั่งให้สังหารดาเรียสด้วย ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ เขาจะเป็นคนที่ไม่รู้จักตลอดไป ฉันไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้น” โยลันธีกล่าว “ตอนนี้คุณพอใจหรือยัง”
Anfey ยืนขึ้นและคุกเข่าลงต่อหน้า Yolanthe “ใช่ ฝ่าบาท” เขาพูด น้ำเสียงของเขาสั่นเครือ "ขอบคุณมาก." เขาคุกเข่าด้วยความตั้งใจของเขาเอง เขาสงบลงและจิตใจของเขากลับมาทำงานอีกครั้ง Turagin มีแม่ของ Suzanna แต่ Suzanna เป็นปรมาจารย์ดาบอาวุโส เขาต้องเตรียมพร้อมอย่างมากที่จะปกป้องนักโทษของเขาจากการล่วงล้ำของปรมาจารย์ดาบอาวุโส นั่นหมายความว่าเฮอร์ริเคนต้องเสียสละอย่างมากเพื่อช่วยเหลือแม่ของเธอ Yolanthe สั่งให้พวกเขาฆ่า Darius ซึ่งเป็นงานยากอีกงานหนึ่ง งานทั้งสองนี้จะนำไปสู่การบาดเจ็บล้มตาย หากปราศจากความช่วยเหลือจาก Yolanthe ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาและ Suzanna
ซาอูลถอนหายใจขณะมองดู เขากลายเป็นเพื่อนของ Yolanthe ในสถานการณ์เดียวกันเมื่อหลายปีก่อน ไม่ว่ายังไง Yolanthe ก็เป็นเพื่อนแท้เสมอ
“อย่ากังวลไปเลย” Yolanthe พูดขณะช่วย Anfey ลุกขึ้น “เอาล่ะ กลับไปงานแต่งงานของคุณกันเถอะ”