บทที่ 328: ความเสี่ยง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“เพราะเรื่องมันยาวหรือเพราะไม่อยากเล่า?” คริสเตียนถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต้องรับผิดชอบในฐานะเจ้าชาย และเขาไม่แน่ใจว่าต้องทำอย่างไร ถ้าเวสเทอร์หรือแกรนดอนมาแทน เขามั่นใจว่าพวกเขาจะทำงานได้ดีกว่านี้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าทัศนคติของเขายากยิ่งกว่าที่จะรับมือ
“คุณได้ยินฉันผิด ฝ่าบาท” ออกัสตัสพูด "คราวนี้ การโจมตีของเนโครแมนเซอร์ทำให้ทุกประเทศตื่นตัว หลายคนเชื่อว่าเหตุผลที่สัตว์แห่งความตายไม่กลัวความตายจะเป็นกุญแจสำคัญในการชนะสงคราม"
“ฉันเข้าใจแล้ว” คริสเตียนพูดพร้อมกับพยักหน้า
“สายลับของเราใน Country of Mercenaries มีข้อมูลใหม่ น่าเสียดายที่พวกเขาถูกโจมตีก่อนที่พวกเขาจะสามารถส่งข้อมูลได้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมอบหมายให้ฉันสืบสวนคดีนี้ แผนการที่ดีที่สุดคือส่งทีมนอกเครื่องแบบสองสามทีมไปยัง Country of Mercenaries และ ตามหาสายลับที่รอดตาย"
คริสเตียนขมวดคิ้ว เขาคิดว่ามันเป็นแผนการที่ดีและไม่แน่ใจว่าทำไมนายพลถึงโต้เถียงกันเกี่ยวกับเรื่องนี้
“เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับสายลับ ฝ่าบาท” นายพลคนหนึ่งพูดเสียงดัง "พวกเขาควรจะดูแลตัวเองได้"
“สายลับเหล่านั้นล้วนมีวิธีสื่อสารของตนเอง” นายพลอีกคนเห็นด้วย "มันง่ายกว่าที่จะส่งสายลับคนอื่นออกไป"
“พวกเขาไม่ผิด” คริสเตียนพูด หันกลับไปหาออกัสตัส
“วิธีเดียวที่เราจะสื่อสารกับ Country of Mercenaries คือพอร์ทัลสื่อสารขนาดเล็กสองพอร์ทัล” ออกัสตัสกล่าว “พอร์ทัลทั้งสองถูกทำลาย ดังนั้นเราจึงไม่สามารถติดต่อคนของเราที่นั่นได้ ฉันแน่ใจว่าองค์กรสายลับที่นั่นจะพยายามค้นหาสายลับที่หายไป แต่เราต้องให้ความช่วยเหลือ”
“ประเทศของทหารรับจ้างนั้นใหญ่เกินไป” นายพลคนหนึ่งพูดพร้อมส่ายหัว "มันก็เหมือนกับการงมเข็มในมหาสมุทร"
“หากแม่ทัพออกุสตุสคิดว่าสายลับเหล่านั้นมีความสำคัญต่อสงคราม เราก็ควรตามหานักดาบทั้งหมดของเราและส่งพวกเขาไปยัง Country of Mercenaries นั่นจะไม่ได้ผลมากกว่าหรือ” นายพลอีกคนถาม เขากำลังสนับสนุนออกัสตัส แต่ในความเป็นจริงเขากำลังเยาะเย้ยเขา
คริสเตียนชำเลืองมองออกัสตัส ดูเหมือนว่าออกัสตัสยังไม่ได้รับการสนับสนุนจากนายพลทุกคน หากเป็น Baery หรือ Miorich แทน Augustus นายพลทุกคนจะสนับสนุนการตัดสินใจในการตามหาสายลับที่หายไป
เป็นความลับที่ทราบกันดีว่าการเลื่อนตำแหน่งของออกุสตุสและคอนสแตนตินเป็นการปูทางให้เจ้าชาย ออกุสตุสอาจเป็นคนดี แต่เขาไม่เคยนำกองทัพมาก่อน นายพลไม่ได้ปฏิบัติต่อเขาเท่ากับพวกเขา
“ฉันจะไม่ถอยห่างจากการต่อสู้กับเนโครแมนเซอร์ แต่ประเทศทหารรับจ้างตอนนี้เต็มไปด้วยเนโครแมนเซอร์” นายพลชราพูดพลางลูบเครา "การไปที่นั่นโดยที่มีกองทัพน้อยกว่านั้นหมายถึงความตาย" เช่นเดียวกับที่นักดาบพึ่งพาดาบของพวกเขา นายพลก็พึ่งพาทหารของพวกเขา
“เราจะไม่ปล่อยให้ทหารของเราตายโดยเปล่าประโยชน์!” นายพลอีกคนเห็นด้วย
"เงียบ!" ออกัสตัสตะโกน “อย่าทะเลาะกันต่อหน้าฝ่าบาท” การเป็นนายพลของเมืองแบล็คคาเนียเป็นเรื่องยาก เขาต้องใช้คริสเตียนเพื่อทำให้นายพลคนอื่นสงบลง เขาไม่ชอบการไม่มีอำนาจมากนัก แต่มันเป็นหนทางเดียว Yolanthe บอกให้เขาไขคดี แต่ไม่ได้สั่งให้สายลับกลับมา นั่นหมายความว่าออกัสตัสจะไม่ถูกตำหนิแม้ว่าเขาจะไม่ได้ส่งใครก็ตาม นายพลคนอื่นรู้เรื่องนี้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงต่อต้านความคิดที่จะส่งคนไปยัง Country of Mercenaries
ออกัสอยากจัดทีมสักโหล แต่ละทีมต้องการนักดาบระดับกลางและชนชั้นสูงคนอื่น ๆ เพื่อที่จะเอาชีวิตรอดจาก Country of Mercenaries ที่เต็มไปด้วยเนโครแมนเซอร์ หากออกุสตุสยืนยันที่จะส่งทีมเหล่านั้นจริงๆ เขาจะกำจัดสมาชิกหลักของกองทัพลาดตระเวนทั้งหมด
“ข้าขอดูพระราชโองการของฝ่าบาทได้หรือไม่” ทันใดนั้น Anfey ก็ถาม เขามีความรู้สึกว่า Yolanthe จะไม่มอบภารกิจสำคัญเช่นนี้ให้กับทหารตระเวนชายแดน แม้ว่าจะมีทางเลือกที่ยอดเยี่ยมตั้งอยู่ใกล้กับเมือง Blackania: กลุ่มทหารรับจ้างอาลีบาบา เขามี Ernest, Entos และ Suzanna อยู่ในทีมของเขา แต่ละคนมีค่าเท่ากับทหารทั่วไปห้าคน เดิมที Black Eleven เป็นหนึ่งในผู้นำของสายลับใน Country of Mercenaries และรู้จักสายลับทั้งหมดที่อยู่ในนั้น สิ่งเดียวที่ Anfey ไม่เข้าใจคือเหตุใด Yolanthe จึงส่งคำสั่งไปยัง Augustus ไม่ใช่เขา
“มันถูกเผา” ออกัสตัสกล่าว "มาตรการ."
Anfey และ Christian มองไปที่กันและกัน Anfey รู้ว่า Christian ได้เลือกแล้ว คริสเตียนจะกลายเป็น Duke of Swordbury ในวันหนึ่ง แต่ "วันหนึ่ง" นั้นอาจไม่มาถึงเป็นเวลาหลายปี หาก Christian ไม่มีความสำเร็จใดๆ วันหนึ่ง Yolanthe อาจลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับลูกชายคนสุดท้องของเขา ในอดีต Anfey ไม่สนใจ Christian เพราะเขาคิดว่า Christian ไม่ต้องการความสำเร็จใดๆ ตั้งแต่ยังเป็นเจ้าชาย ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าคริสเตียนต้องการความสำเร็จมากกว่านี้เพราะเขาเป็นเจ้าชาย
“ฉันจะพาคนของฉันไปที่นั่นและตามหาสายลับเหล่านั้น” Anfey กล่าว เขาจำเป็นต้องไปที่ Moramatch อยู่แล้ว อาจฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว
“อะไรนะ ไม่นะ” ออกัสพูดพร้อมกับส่ายหัว
"ทำไมล่ะ ฉันเคยอาศัยอยู่ในประเทศนั้น ฉันรู้จักประเทศนี้ดีกว่าใคร ฉันมีที่ดินที่นั่นเหมือนกัน ฉันได้เปรียบ"
“ไม่ ไม่มีทาง” ออกัสตัสพูดทั้งที่ยังส่ายหัว
นายพลยังคงเงียบ พวกเขาทั้งหมดจ้องมองที่ Anfey พวกเขาดีใจที่มีคนอาสา แม้ว่าความรู้สึกที่มีต่อ Anfey อาจแตกต่างออกไป ออกัสตัสฉีกยิ่งกว่านายพล Anfey เป็นนักเรียนของซาอูล ถ้าเกิดอะไรขึ้นใครจะรับผิดชอบ? นอกจากนี้คำสั่งนี้มอบให้เขาตั้งแต่แรกและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ Anfey
"ไม่ต้องกังวล เราจะสบายดี" Anfey กล่าว "นายพลออกุสตุส ฉันต้องการให้คุณดูแลเมืองไวโอเล็ตในขณะที่ฉันไม่อยู่ อย่างที่คุณทราบ ฉันมีศัตรูมากมายที่นั่น ฉันต้องการใครสักคนที่ฉันไว้ใจได้เพื่อดูแลเมืองให้ปลอดภัย"
"เคานต์แอนเฟย์ คุณต้องคิดเรื่องนี้" ออกัสตัสกล่าว "นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะรีบร้อนได้ มันอันตรายมาก"
"ฉันไม่ต้องการ" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว เขาหันไปหาคริสเตียนและถามว่า "ฝ่าบาท ท่านว่าอย่างไร"
“เสร็จแล้ว” คริสเตียนกล่าว "ไปกันเถอะ."
ทันใดนั้นนายพลทั้งหมดก็เงียบลง จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็ลุกขึ้นและเริ่มพูดพร้อมกัน พวกเขาสามารถปล่อยให้ Anfey เสี่ยงชีวิตของเขาและไปที่ Country of Mercenaries เพราะ Anfey มีระดับที่ต่ำกว่า ในทางกลับกัน คริสเตียนเป็นเจ้าชายและเหนือกว่าทุกคน พวกเขาไม่สามารถปล่อยให้เขาเสี่ยงชีวิตได้ หากเกิดอะไรขึ้นกับคริสเตียน นายพลทั้งหมดจะถูกโยลันธีตำหนิ
"ความเงียบ!" ออกัสตัสตะโกน เขาหันไปหา Anfey หลังจากที่นายพลนั่งลงแล้วพูดว่า "เจ้านายของฉัน คุณรู้ไหมว่าทำไมพระองค์ไม่สั่งให้ฉันเข้าไปข้างใน แต่กลับบอกให้ฉันตัดสินใจเอง เป็นเพราะพระองค์ก็ลังเลเช่นกัน " ออกัสตัสหยุดและโบกมือ “เอาแผนที่มาให้ฉัน”
คนรับใช้รีบไปพร้อมกับแผนที่ขนาดใหญ่และวางลงบนโต๊ะ แผนที่ถูกปกคลุมด้วยธงสีดำขนาดเล็ก รอบ ๆ ธงสีดำแต่ละอันมีธงสีเทาหลายอัน "ดูนี่ ฝ่าบาท นี่คือแผนที่เมื่อเช้านี้ ธงสีดำหมายถึงสถานที่ที่เนโครแมนเซอร์ยึดครองไปแล้ว ธงสีเทาคือการเคลื่อนไหวต่อไปที่เป็นไปได้ของพวกเขา ถึงตอนนี้ธงสีเทาจำนวนมากเหล่านี้น่าจะเป็นธงสีดำ นี่คือ เทือกเขาทรานเวิร์ส เจ้าคิดว่าเจ้าจะฝ่าแนวของเนโครแมนเซอร์ได้หรือไม่"
ส่วนหนึ่งของ Transverse Mountains ใน Maho Empire มีธงสีดำสามธงและธงสีเทามากกว่ายี่สิบธง ธงได้ตัดเส้นทางผ่านภูเขาทั้งหมด ทางเดียวที่จะผ่านได้คือการต่อสู้ ออกุสตุสได้ตัดสินใจแล้ว แต่เขารู้ว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่ทีมเหล่านั้นจะรอดจากภารกิจ อย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่สายลับเหล่านั้นมีนั้นสำคัญเกินกว่าจะเพิกเฉยได้
พวกนายพลไม่ต้องการไป และพวกเขาก็ไม่ต้องการให้คริสเตียนไป ออกัสตัสคิดว่าทั้งคริสเตียนและแอนฟีย์ไม่ควรไป
Anfey ยืนขึ้นและเดินไปรอบ ๆ คริสเตียน เขาหยุดข้างออกัสตัสและกระซิบบางอย่างกับเขา ออกัสตัสขมวดคิ้วแล้วส่ายหัว “คุณใจแข็งเกินไปเจ้านายของฉัน”
"ทีมของฉันคือผู้สมัครที่ดีที่สุด" Anfey กล่าว “แต่ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ นายพลออกุสตุส”