ตอนที่ 330: ซอมบี้แปลกประหลาด
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ในสถานที่ซึ่งถูกเนโครแมนเซอร์ครอบครอง กลางคืนจะเงียบกว่า Anfey เลือกต้นไม้ขนาดใหญ่เป็นที่พักผ่อนของทีมในคืนนี้ ต้นไม้นั้นไม่สะดวกสบาย แต่มันก็ดีกว่าที่จะอยู่ห่างจากพื้นดินและมองไม่เห็น ไม่มีใครบ่น เพราะรู้ว่าที่นี่เป็นที่ที่ดีที่สุดสำหรับการตั้งแคมป์
ทันใดนั้นแสงสีแดงหม่นก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางหมู่ไม้ ในตอนแรกมันปรากฏเป็นจุดแสง จากนั้นจุดเริ่มเพิ่มขึ้นจนไม่สามารถเพิกเฉยต่อแสงประหลาดได้ Anfey ลืมตาขึ้น Heart of Nature รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติในป่า
Anfey สามารถบอกได้ว่าแสงสีแดงมาจากดวงตาของซอมบี้ ซอมบี้เดินผ่านต้นไม้ด้วยความเร็วสูงจนน่าตกใจ พวกเขามองไปรอบ ๆ ราวกับว่าพวกเขากำลังค้นหาอะไรบางอย่าง
"เออร์เนส" Anfey พูดอย่างเงียบ ๆ “ตื่นแล้วเหรอ”
เออร์เนสพยักหน้า เขาเป็นนักดาบระดับปรมาจารย์และสามารถรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมได้ดีกว่าใครๆ "นู้นคืออะไร?"
"ซอมบี้"
ข้างหลังพวกเขา คนอื่นๆ ก็เริ่มกวนเช่นกัน หลังจากวิ่งหนีมาหลายเดือน ทุกคนก็เริ่มมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมรอบตัว
"พวกนั้นเป็นซอมบี้เหรอ เป็นไปได้ไง" บลาวี่ถามอย่างรวดเร็ว
"รอ!" Anfey กล่าวว่าตกใจ ทันใดนั้นซอมบี้ตัวหนึ่งก็ยกมือขึ้นหยุดตัวอื่นๆ หัวหน้าซอมบี้ออกคำสั่ง สิ่งนี้ควรเป็นไปได้ในหมู่ผู้มีปัญญาเท่านั้น ซอมบี้เหล่านี้สามารถส่งและเชื่อฟังคำสั่งโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเนโครแมนเซอร์ ซึ่งคิดว่าเป็นไปไม่ได้
"มันคืออะไร?" บลาวี่ถาม
“พวกมันทำตัวแปลกๆ” Anfey กล่าว เขาหายใจเข้าลึก ๆ และขยายขอบเขตของ Heart of Nature เขาเห็นซอมบี้มากขึ้น แต่นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่เขาเห็น มีมนุษย์สองคน ชายและหญิงนอนหมอบอยู่ในพุ่มไม้ ซอมบี้เดินผ่านพวกเขาไปแต่ไม่พบ
Anfey มุ่งเน้นไปที่ทั้งสอง ชายคนนั้นขยับมือในรูปแบบแปลก ๆ ช้า ๆ และมีเส้นสีดำปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา เส้นนั้นประกอบด้วยมดแปลก ๆ นับล้านตัว ฝูงมดพุ่งเข้าหาซอมบี้ตัวหนึ่งและกินมันภายในไม่กี่วินาที
ซอมบี้ตัวอื่นเดินผ่านซอมบี้ตัวที่ตกลงมาโดยไม่หยุด
หญิงสาวพยักหน้าให้ชายผู้นั้นยิ้มกว้าง ซอมบี้ตัวอื่นเดินผ่านศพของซอมบี้ที่ถูกโจมตีโดยไม่ได้สังเกต พวกเขายังคงมองไปรอบๆ ราวกับว่าพวกเขากำลังค้นหาอะไรบางอย่าง มนุษย์ทั้งสองต้องรู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่กล้าหาญขนาดนี้
"คุณเห็นอะไร" ซูซานน่าถามอย่างกังวลใจ
"ไม่มีอะไร" Anfey กล่าว “คริสเตียน บลาวี อยู่ที่นี่เถอะ แบล็คอีเลฟเว่น เธอควรอยู่กับพวกมันด้วย ซอมบี้พวกนี้ทำตัวแปลกเกินไป”
ตอนนี้ไฟแดงเคลื่อนที่เร็วขึ้น Anfey ยกมือขึ้นและเรียกธาตุลมกลายเป็นดาบขนาดใหญ่ เขากระโดดลงจากต้นไม้และตกลงบนพื้น
ซอมบี้นั้นรวดเร็ว แต่ Anfey ไม่คิดว่าพวกมันจะเป็นคู่ต่อสู้ที่ยาก หากซอมบี้สามารถเอาชนะนักดาบอาวุโสและนักดาบระดับปรมาจารย์ได้จริงๆ เนโครแมนเซอร์จะไม่ลังเลเลยที่จะโจมตีเมืองใหญ่ เป้าหมายของเนโครแมนเซอร์คือการสร้างสถานที่ที่พวกเขาสามารถฝึกฝนเวทมนตร์ได้อย่างอิสระ ขั้นตอนแรกคือการทำลายอารยธรรมที่มีอยู่ เมืองใหญ่ถูกมองว่าเป็นจุดสูงสุดของอารยธรรม ตราบใดที่เมืองเหล่านั้นยังคงอยู่ ผู้คนก็มีความหวัง พวกเนโครแมนเซอร์หลีกเลี่ยงการต่อสู้กับกองทัพใหญ่เพราะพวกเขารู้ว่าไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม
ซอมบี้นั้นเร็ว แต่ซูซานน่าเร็วกว่า เธอเรียกพลังการต่อสู้ของเธอและพุ่งเข้าใส่ซอมบี้ เมื่อใดก็ตามที่เธอชักดาบออกมา เธอจะไม่สงวนพละกำลังของเธอไว้
Anfey จับดาบของเขาและกระโดดเข้าหาซอมบี้เช่นกัน เขาฟันดาบของเขาผ่านฝูงซอมบี้ ทำให้ตายไปหลายสิบคนในการกวาดแต่ละครั้ง
Anfey มีวิธีโจมตีเพียงวิธีเดียวซึ่งแตกต่างจาก Suzanna ทุกครั้งที่เขาโจมตี เขาจะหลีกเลี่ยงที่เช่นแขนและลำตัว เขาเล็งไปที่คอของซอมบี้แทน ซึ่งเป็นส่วนที่อ่อนแอที่สุดในร่างกายของพวกมัน
บางครั้งเขาจะเปลี่ยนทิศทางการโจมตีกลางวงสวิง ดูเหมือนว่าเขากำลังเล็งไปที่หัวของสัตว์ร้าย แต่ดาบของเขาไปโดนคอของมัน บางครั้งเขาจะเล็งไปที่ท้องของซอมบี้แต่กลับกระโดดข้ามซอมบี้และถอดหัวของมันออก เขามีทักษะเพียงพอที่จะรวมทักษะดาบของเขาเข้ากับการใช้ดาบได้อย่างง่ายดาย
มีซอมบี้ประมาณสามร้อยตัวอยู่ในป่า และไม่มีเนโครแมนเซอร์ในรัศมีหนึ่งไมล์ ครึ่งทางของการต่อสู้ ซอมบี้ทั้งหมดหันไปหาซูซานน่า ซอมบี้หลายสิบตัวกระโจนเข้าใส่เธอทันที แสงแห่งพลังการต่อสู้ของ Suzanna สว่างมาก แต่ซอมบี้ปิดกั้นด้วยร่างกายของพวกมัน ซอมบี้ตัวสุดท้ายที่กระโจนเข้าหาเธออ้าปากและเอื้อมมือไปหา Suzanna ด้วยกรงเล็บอันแหลมคมของมัน กรามของซอมบี้หลุดและปากของมันเปิดกว้างพอที่จะกลืนหัวของ Suzanna ได้ทั้งหมด ควันดำออกมาจากปากของซอมบี้
เห็นได้ชัดว่าซอมบี้กำลังใช้เวทมนตร์ ซึ่งเป็นไปไม่ได้เช่นกัน ยังไม่ชัดเจนว่าพลังการต่อสู้ของ Suzanna จะช่วยเธอจากเวทมนตร์ซอมบี้ประหลาดนี้ได้หรือไม่ Anfey จับดาบของเขาแน่นขึ้นและเขาก็พุ่งเข้าหาซอมบี้ เมื่อกรงเล็บของซอมบี้เกือบจะสัมผัส Suzanna Anfey ก็กระโดดขึ้นและนำดาบลงบนหัวของซอมบี้ หัวลอยออกไปและของเหลวสีดำกระเซ็นลงบนพื้น ซอมบี้ที่สัมผัสกับของเหลวร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด และร่างกายของพวกมันก็ถูกของเหลวสีดำเผาไหม้ แผลไหม้บนตัวซอมบี้บางตัวนั้นแย่มากจนมองเห็นกระดูกสีขาวได้อย่างชัดเจนผ่านบาดแผล
Anfey คอยจับตาดูซอมบี้ตัวนั้น เขาสามารถบอกได้ว่าเป็นหัวหน้าของกลุ่มหลังจากที่ออกคำสั่ง แม้ว่ามันจะเร็วกว่าซอมบี้ตัวอื่นๆ มาก แต่ดูเหมือนว่ามันจะขี้ขลาดและหลีกเลี่ยงการเข้าร่วมการต่อสู้มากกว่า Anfey ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ซอมบี้ตัวนี้พิเศษ และไม่ต้องการที่จะฆ่ามันจนกว่าเขาจะค้นพบว่าทำไมมันถึงแตกต่าง เขาถูกบังคับให้ฆ่ามันเพราะเขาไม่ต้องการให้ซูซานนาได้รับอันตรายใดๆ
Suzanna ตะโกนและกระโดดขึ้นไปในอากาศ พลังการต่อสู้ของเธอขยายออกและโจมตีซอมบี้รอบตัวเธอ
ก้อนเนื้อที่เน่าเปื่อยขนาดใหญ่และของเหลวสีดำกระเซ็นออกมา Anfey กระโดดถอยหลังและเรียกโล่ไฟอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับร่างของซอมบี้ จากนั้นเขารีบไปซ่อนหลังต้นไม้ใหญ่เพื่อหลีกเลี่ยงส่วนที่เน่าเสียเปื้อนเลือดไปมากกว่านี้
ซอมบี้ที่เหลือช้าลงมากหลังจากหัวหน้าของพวกมันตาย แสงดาบอันเจิดจ้าเปลี่ยนซอมบี้ทั้งหมดเป็นชิ้นๆ
“มีเนโครแมนเซอร์อยู่ที่นี่หรือเปล่า” เออร์เนสถาม เขาซ่อนตัวเพราะเขาต้องดูแลเนโครแมนเซอร์ที่ซ่อนอยู่ แม้ว่าตอนนี้เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ
"ไม่" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว
“เป็นไปไม่ได้” เออร์เนสต์พึมพำใต้ลมหายใจ เขาสแกนซอมบี้ที่เหลือและขมวดคิ้ว