ตอนที่ 339: โชคชะตา
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ทหารรับจ้างมีสไตล์การต่อสู้ของตัวเอง พวกเขาให้ความร่วมมือแต่หลวมๆ พวกเขามีกำลังรบหลัก แต่การจัดทัพไม่ได้กำหนดไว้อย่างเคร่งครัด โดยทั่วไปแล้ว มีการประสานรูปแบบการต่อสู้ของพวกเขาอย่างหยาบๆ เท่านั้น เป็นเพราะโครงสร้างที่หยาบนี้เองที่ทำให้พวกเขาสามารถตอบสนองต่อสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว เมื่อมีคนร้องขอความช่วยเหลือ ทหารรับจ้างที่เหลือจะเข้าร่วมการต่อสู้ทันที มันง่ายสำหรับพวกเขาที่จะเข้าใจว่าใครคือศัตรู
เมื่อ Ozzic พาคนของเขาไปที่คุก เมืองก็ตกอยู่ในความโกลาหล ผู้คนโห่ร้องและกรีดร้องทุกที่ Ozzic กังวลเล็กน้อยและรีบไปที่คุก เขาพบว่าประตูห้องขังล็อกอยู่ และผู้คุมก็หายไป
เนื่องจากพวกเขาได้ล่วงเกินแมนลินอย่างเปิดเผย รั้วกั้นจึงไม่สามารถหยุดพวกเขาได้ Ozzic และคนของเขาผลักรั้วล้มลงในพริบตา หลังจากที่พวกเขารีบเข้าไปในคุก พวกเขาเห็นผู้คุมได้ล่าถอยไปยังห้องขังที่ว่างเปล่าในขบวนการต่อสู้ มีกองหน้าอยู่แถวหน้าสุดของกลุ่ม
แขนเสื้อที่คอและข้อเท้าของ Shinbela ถูกถอดออก เผยให้เห็นผิวที่มีรอยฟกช้ำของเธอ ดาบขนาดมหึมาส่องแสงเย็นติดอยู่ที่พื้นด้านหน้าของ Shinbela ดาบนั่นดูเหมือนจะเป็นอาวุธที่ชินเบล่าใช้ ชินเบล่าไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้าของเธอ เธอค่อยๆขยับมือและเท้าและหมุนข้อเท้า เธอเป็นนักดาบหญิงอาวุโส แต่กล้ามเนื้อของเธอเริ่มแข็งหลังจากถูกมัดเป็นเวลานาน เธอคงต้องใช้เวลาสักระยะเพื่อให้ตัวเองกลับมาเป็นปกติ
เมื่อเห็นเช่นนี้ Ozzic ก็อดรู้สึกกังวลไม่ได้ เขาพาคนเพียง 30 คนไปที่คุก พวกเขาจะสามารถจัดการกับผู้คุมเหล่านั้นและควบคุมคุกได้ อย่างไรก็ตาม การที่ Shinbela อยู่ที่นั่น นอกจากจะควบคุมคุกแล้ว พวกเขายังโชคดีถ้าเดินออกมาจากคุกได้อย่างปลอดภัย Ozzic เป็นเพียงนักดาบระดับกลาง ท่านไม่ได้มา เพราะเขาได้รับมอบหมายงานอื่น ความแตกต่างอย่างมากในความสามารถในการต่อสู้ระหว่าง Ozzic และ Shinbella ไม่สามารถรวมเข้ากับคนจำนวนมากในฝั่งของ Ozzic ได้
จู่ๆ ชินเบลล่าก็เหลือบไปเห็น Ozzic เธอเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดอย่างเย็นชา “คุณพร้อมหรือยัง”
Ozzic ถอยหลังหนึ่งก้าวและดึงดาบของเขาออกมาด้วยมือด้านหลัง เขาชี้ไปที่ชินเบล่าจากระยะไกล ในขณะที่เขายังคงกังวลใจว่าจะต่อสู้กับเธออย่างไร
“งั้นเรามาเริ่มกันเลย” ชินเบล่าพึมพำก่อนที่ออซิชจะทันได้ตอบ พลังการต่อสู้อันเร่าร้อนแผ่ออกมาจากตัวเธอ เธอดึงดาบขนาดมหึมาออกมาจากพื้นด้วยมือด้านหลัง รู้สึกเหมือนทั้งคุกอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก
นักเวทย์ที่อยู่เบื้องหลัง Ozzic รู้สึกประหม่ามาก เขาจึงยิงดาบลมใส่ Shinbella ชินเบลล่าดูเหมือนจะไม่เห็นมัน เธอเพียงแค่ยกดาบขึ้น หันหลังกลับ และพุ่งไปหากลุ่มผู้คุมคุกพร้อมกับตะโกน เสียงตะโกนของเธอดังและดุร้ายจนเธอฟังว่าเธอบ้าไปแล้ว เธอเพียงแค่ปล่อยให้ใบมีดลมยิงเธอที่ด้านหลัง ใบมีดลมขนาดเล็กไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับพลังการต่อสู้ของชินเบลล่าได้ ใบมีดลมเปลี่ยนเป็นองค์ประกอบที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
กลุ่มผู้คุมดูหวาดกลัว พวกเขาไม่เคยคิดว่าชินเบลล่าอยากจะฆ่าพวกเขา ก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตอบสนองต่อการโจมตีของเธอ ชินเบล่าก็ทำลายขบวนของพวกเขา เลือดกระเซ็น เช่นเดียวกับ Shinbela ซูซานนาเป็นนักดาบหญิงอาวุโส ซูซานนารวดเร็ว ว่องไว และคล่องตัว แต่ชินเบลล่าเน้นพลังมากกว่า เธอใช้กลยุทธ์น้อยลงแต่มีพลังมากขึ้น ทักษะการใช้ดาบของเธอดูแมนกว่าของเออร์เนสเสียอีก ด้วยดาบยักษ์ที่หนักและยาวเป็นพิเศษและพลังการต่อสู้ที่รุนแรง ชินเบลล่าได้เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นเครื่องจักรสังหาร ทุกครั้งที่เธอเหวี่ยงดาบ เธอฆ่าผู้คุมคุกสองสามคน
จอมเวทรุ่นน้องที่อยู่ตรงข้ามกับชินเบลล่ายิงลูกไฟขนาดใหญ่สองลูกติดต่อกันมาที่เธอ หากเป็นซูซานนา เธอคงไม่ปล่อยให้ลูกไฟโดนเธอ แต่ชินเบลล่าเหวี่ยงไปที่ลูกไฟแล้วตะโกนเสียงดังลั่น อาจเป็นเพราะเธอสร้างความเกลียดชังมากไปจนแทบจะเป็นบ้า ลูกไฟระเบิด: หลังจากถูกทำลายโดยพลังการต่อสู้ การระเบิดของพวกมันก็รุนแรงขึ้น พวกมันดูเหมือนเปลวเพลิงที่นักเวทย์สามารถยิงได้ ชินเบลล่าถูกปกคลุมด้วยไฟ ไฟมีรัศมีประมาณแปดหลา มันกลืนกินทั้งชินเบลล่าและจอมเวทรุ่นเยาว์คนนั้น
แก้มของ Ozzic กระตุก เขาต้องการช่วยชินเบลา แต่กลัวเสียงคำรามของเธอ เขาตัดสินใจที่จะรอดูว่าเกิดอะไรขึ้น มันพิสูจน์แล้วว่าฉลาด มิฉะนั้นเขาและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็จะถูกไฟกลืนเช่นกัน
ในที่สุดทะเลไฟก็มอดดับลง ซึ่งแตกต่างจาก Shinbela ทุกคนในคุกอยู่บนพื้น จูเนียร์มาจิสเตอร์กำลังนอนพิงมุมกำแพง ศีรษะของเขาถูกตัดครึ่งในแนวตั้งและทั้งสองส่วนตกลงไปด้านข้าง บาดแผลลึกลงไปถึงกราม ความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อทำให้ศีรษะทั้งสองซีกสั่นเล็กน้อย หัวดูเหมือนมีสีแดง ขาว และเหลืองหยดลงมาที่กราม
เมื่อเห็นภาพนี้ Ozzic อยากจะอ้วก เขาแทบจะพูดไม่ออกว่า "คุณสบายดีไหม"
ชินเบลล่ามองออซซิคอย่างเย็นชาและไม่ตอบโต้ เธอเหวี่ยงดาบของเธออย่างแรงอีกครั้งและหักเป็นรูที่ผนังด้านหลังของห้องขัง เธอกระโดดผ่านรู
“ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้ว” Ozzic ถอนหายใจขณะเช็ดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผาก
ทหารรับจ้างไม่ใช่นักการเมือง แต่พวกเขารู้วิธีสร้างประโยชน์สูงสุด ไม่ว่าพวกเขาจะทำงานให้กับ Anfey ก่อนหน้านี้หรือตอนนี้ก็ยังแสดงความภักดีต่อเขา พวกเขาทั้งหมดก็ปฏิบัติเช่นเดียวกัน นั่นคือพวกเขาส่งผู้ช่วยที่มีความสามารถไปเป็นผู้นำคนกลุ่มใหญ่เพื่อสังหารทหารรับจ้างจากกลุ่มทหารรับจ้าง Jagged Roses ในขณะที่พวกเขานำกองกำลังที่ภักดีบางส่วนไปโจมตีแมนลิน พวกเขารู้ว่าใครก็ตามที่สามารถฆ่าแมนลินได้จะได้รับรางวัลใหญ่ที่สุด
เมื่อ Anfey ไปถึงบ้านของ Manlyn การต่อสู้ก็ถึงจุดสูงสุด นักดาบระดับกลางมากกว่า 20 คนล้อมรอบแมนลิน เอลิซาเบธและนักเวทย์เก่งๆ อีกสองสามคนซ่อนตัวอยู่ในระยะไกล ปล่อยเวทย์มนตร์ Delaying and Gravity และคาถาอื่นๆ ที่มีประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่อง ก่อนหน้านี้มันจะไม่เป็นปัญหาสำหรับแมนลินที่จะต่อสู้กับนักดาบระดับกลางสองสามคน ตอนนี้มีการโจมตีเขามากเกินไป และนอกจากนี้ นักเวทย์ยังพยายามที่จะส่งผลต่อความสามารถในการต่อสู้ของเขา แมนลินอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบมาก เขาได้รับบาดเจ็บทั่วร่างกายที่มีกล้ามเนื้อ ขาข้างหนึ่งของเขาเจ็บและเคลื่อนไหวได้ไม่ดี
ขณะที่ Anfey เฝ้าดูทั้งหมดนี้อย่างเงียบ ๆ เขาก็หยิบคันธนูออกจากวงแหวนมิติ เขาสวมถุงมือกันลมที่มือขวา มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความขัดแย้งระหว่างทหารรับจ้าง Anfey ไม่ต้องการเห็นการบาดเจ็บล้มตายจำนวนมากเนื่องจากเขาต้องการทหารรับจ้างเหล่านี้เพื่อต่อสู้กับวิญญาณแห่งความตาย
แมนลินเป็นนักรบที่มีประสบการณ์สูง เขาสัมผัสได้ว่า Anfey กำลังดึงคันธนูทันทีที่มันเกิดขึ้น เขามองข้ามฝูงชนที่ Anfey เหมือนสิงโตที่ดุร้าย
“เร็วเข้า ฆ่าเขา” อลิซตะโกนอย่างเป็นห่วง
Anfey ตกใจเป็นครั้งที่สอง เขาควรจะปล่อยให้ลูกธนูพุ่งไปที่แมนลิน อย่างไรก็ตาม เขามีความสงสัยเกี่ยวกับอลิซ ความกังวลใจของเธอทำให้เขาคิดทบทวนว่าอลิซอาจนำแผนสมคบคิดต่อต้านแมนลินหรือไม่ ดังนั้นอลิซจึงอยากให้แมนลินตายโดยเร็ว
อลิซตกใจเมื่อเห็น Anfey ก้มลง ใบหน้าของเธอซีดและเธอมองไปทางอื่น
“แอนเฟย์ คุณกล้ารับคำท้าของฉันไหม” ลูกผู้ชายถามด้วยเสียงตะโกนลั่น
"โง่." Anfey มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาไม่เคยทำอะไรตามแรงกระตุ้น เขาควบคุมสถานการณ์ได้อย่างแน่นอน ทำไมเขาถึงต้องการต่อสู้กับแมนลินตัวต่อตัว Anfey ต้องการดูว่าอลิซได้ทำทุกอย่างที่หมายความว่าเขาควรรักษาชีวิตของ Manly หรือไม่ Anfey กำลังจะออกคำสั่ง แต่ตระหนักว่าสถานการณ์กำลังเลวร้าย นักดาบระดับกลางทุกคนก้าวถอยหลังโดยไม่เต็มใจ แมนลินหยุดโจมตีและยืนถือดาบอย่างภาคภูมิ
เกิดอะไรขึ้น? Anfey ไม่สามารถเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น เขาไม่ได้สนใจกับธรรมเนียมของประเทศทหารรับจ้าง คนที่มีอำนาจสามารถได้รับเกียรติอย่างสูง แม้กระทั่งฝ่ายตรงข้ามที่มีอำนาจ มันสมเหตุสมผลที่จะมีการต่อสู้เพื่อดูว่าใครมีพลังมากกว่ากัน คงไม่มีใครคิดว่ามันไม่เหมาะสม แน่นอน ความท้าทายสามารถลดลงได้
ซูซานน่าวางมือบนด้ามดาบแล้วก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว Anfey ยื่นมือออกมาและหยุด Suzanna เขาเห็นความคาดหวังในดวงตาของทหารรับจ้างคนอื่นๆ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและตระหนักว่าเขาจะได้อะไรและเสียอะไรไปบ้างในสถานการณ์นี้ ไม่มีใครสามารถต่อสู้เพื่อ Anfey มิฉะนั้น Anfey จะมีชื่อเสียงที่ไม่ดี
“อันเฟย์?” ซูซานน่าดูกังวล
"ฉันสบายดี." Anfey ยิ้มและเดินไปหา Manlyn ในความเป็นจริง เขารู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ยุติธรรม แมนลินเหมือนสัตว์ร้ายที่ติดกับดัก เขาไม่กลัวแม้แต่จะจ่ายด้วยชีวิตของเขา เพราะเขารู้ว่าเขาถึงวาระแล้ว Anfey ไม่มุ่งมั่นในการต่อสู้เท่า Manlyn แต่การต่อสู้ครั้งนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้
หลังจากเดินไปข้างหน้าสองก้าว Anfey ก็หยุดและหันกลับมามองที่อลิซ อลิซไม่ยอมมองหน้าเขา เธอมองดูพวกเขาอย่างห่างเหิน
"คุณลังเลอะไร" แมนลินตะโกนอีกครั้ง เขาดูตื่นเต้นจนหน้าบิดเบี้ยว หลังจากถูกโจมตีโดยกลุ่มทหารรับจ้างและพบว่าอลิซทรยศเขา เขาก็รู้สึกสิ้นหวังแล้ว เขาไม่คิดว่าจะได้รับโอกาสสุดท้ายนี้ มันจะเป็นตอนจบที่ดีที่จะได้ตายพร้อมกับ Anfey
“ขอบคุณพระเจ้า คุณยังมีชีวิตอยู่!” อีกเสียงที่ตื่นเต้นและแหลมคมดังขึ้น บุคคลที่โชกไปด้วยเลือดก้าวเข้าสู่ศูนย์กลางของการต่อสู้ เธอไม่สนใจทุกคน แต่มองไปที่แมนลิน “เอาเถอะ แมนลินอย่างลูกผู้ชาย สู้ๆ นะ”
"ชินเบลล่า..." หลังจากเห็นชินเบลล่า แมนลินก็ดูเหมือนว่าเขากำลังจะเสียการควบคุม ใบหน้าของเขากระตุกและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เสียใจ และเศร้ามาก
“ฉันผิดหวังในตัวคุณมาหลายวันแล้ว แมนลิน ฉันหวังว่าคุณจะทิ้งความประทับใจดีๆ เป็นครั้งสุดท้ายให้กับฉัน” ชินเบลล่ายกดาบขึ้นช้าๆ ยิ้ม
แมนลินถอยหลังหนึ่งก้าว เขาหลบสายตาของความเกลียดชังของชินเบลล่า เขามองไปที่อลิซและทันใดนั้นก็ตะโกนว่า "อลิซ บอกฉันที ทำไม ทำไม"
อลิซมองไปที่แมนลินด้วยความดูถูก จากนั้นจึงมองไปที่ทหารรับจ้างคนอื่นๆ ในสนาม และในที่สุดก็มองไปที่แอนเฟย์ เธอหันหลังกลับและเดินจากไป เธอไม่สนใจที่จะให้คำตอบกับแมนลินด้วยซ้ำ ในความเป็นจริงคำตอบของเธอชัดเจน แมนลินไม่คู่ควรกับเธอหรือสมควรได้รับคำตอบจากเธอ