ตอนที่ 352: อนาคต
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey ชำเลืองมองที่ Warner แล้วถอยหลังหนึ่งก้าว เอลิซาเบธขยับเข้ามาและพึมพำว่า "เจ้านาย บางทีนี่อาจเป็นวิธีแต่งตั้งผู้สืบทอดของสมเด็จพระสันตะปาปาวิลเลียม บิชอปเบิร์กแคมป์ต้องเป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง มิฉะนั้นเขาจะไม่มีหนังสือแห่งชีวิต บิชอปซัลมาโดต้องเป็นคู่แข่งของเขา"
“ฉันไม่รู้ว่าบาทหลวงเหล่านั้นสามารถทำเรื่องแบบนั้นได้” Anfey กล่าว
“นั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้น” วอร์เนอร์พูดอย่างเคร่งขรึม "ซัลมาโดหักหลังเราและร่วมมือกับเนโครแมนเซอร์"
“ให้ฉันเดา” เอลิซาเบธพูดอย่างแห้งๆ "เบิร์กแคมป์บอกคุณแล้ว"
“มันเป็นเรื่องจริง” วอร์เนอร์กล่าว
"น่าสนใจ" Anfey กล่าว เขาหยุดชั่วคราวแล้วเปิดประตูกรงและพูดว่า "คุณออกมาเดี๋ยวนี้"
“ขอบคุณ” วอร์เนอร์กล่าว เขาลุกขึ้นนั่งและเริ่มวิ่งออกจากกรง
ซอมบี้ถูกขังอยู่ในกรงมาระยะหนึ่งแล้วโดยไม่ได้รับอาหาร มันคิดว่าวอร์เนอร์เป็นอาหารของมันและรู้สึกโกรธที่อาหารเย็นของมันกำลังจะหมดไป มันหรี่ตาและคลานไปหาวอร์เนอร์อย่างเงียบๆ แทนที่จะพุ่งเข้าหา Warner ซอมบี้ก็ยื่นมือออกไปอย่างไม่แน่นอนและคว้าเสื้อของ Warner ซอมบี้กำลังพัฒนาแม้ในขณะที่มันถูกคุมขัง ตอนนี้มันรู้วิธีควบคุมแรงกระตุ้นแล้ว
วอร์เนอร์หันกลับมาอย่างแข็งทื่อและเห็นซอมบี้ เขาอ้าปากค้างและเริ่มตะเกียกตะกายเพื่อออกจากกรง อย่างไรก็ตาม ซอมบี้ตัวนั้นแข็งแกร่งกว่ามากและมันจับเขาแน่นเกินไป
"ปล่อย" Anfey สั่งอย่างเข้มงวด
ซอมบี้ลังเล จากนั้นจึงคลายการยึดเกาะออก มันถอยไปที่มุมกรงและส่งเสียงครวญคราง
วอร์เนอร์ตะเกียกตะกายออกจากกรงและถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“Ozzic ปล่อยเขา” Anfey กล่าว เขาโบกมือให้คนแคระสองสามคนรีบไปล็อคประตู
Ozzic เดินไปและแก้เชือกของ Warner
"ฉันคิดว่าคุณไม่กลัวซอมบี้" Anfey กล่าว เขาเดินไปคว้าวอร์เนอร์ ดึงเขาขึ้นมายืน
วอร์เนอร์ชำเลืองมองหนังสือในมือของซูซานนาแล้วตะคอก
“เป็นเพราะหนังสือใช่ไหม” Anfey ถาม วอร์เนอร์ถอนหายใจและพยักหน้า
“ซอมบี้ตามคุณมาทำไม”
“ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยเป็นมนุษย์” วอร์เนอร์พูดพลางกลอกข้อมือ "พวกเขาต้องการได้รับความรอด" เขาหยุดชั่วคราวและเสริมว่า “ตามคำบอกเล่าของบิชอปเบิร์กแคมป์”
"น่าสนใจจริงๆ" Anfey พูดพลางมองไปที่ Book of Life มันเป็นเครื่องมืออันทรงพลังที่จะมีประโยชน์มากในสงคราม
“มันคือหนังสือแห่งชีวิต” เอลิซาเบธแสดงความคิดเห็น "มันไม่สามารถทรงพลังเท่ากับ Book of Doom"
วอร์เนอร์พยักหน้าเห็นด้วย “ฉันไม่เคยเห็น Book of Doom แต่ฉันได้ยินมาว่ามันสามารถใช้คาถาต้องห้ามที่จะทำลายทุกสิ่งในขอบเขตของมัน” Warner กล่าวพร้อมกับถอนหายใจ "คัมภีร์แห่งชีวิตใช้ได้กับสิ่งมีชีวิตที่สร้างขึ้นด้วยเวทมนตร์แห่งความตายเท่านั้น"
“คุณพอจะทราบไหมว่าหนังสือเล่มนี้อยู่ที่ไหน”
“ไม่” วอร์เนอร์พูดพร้อมส่ายหัว
"ดังนั้น เบิร์กแคมป์จึงเป็นเพียงบิชอปเท่านั้น?" Anfey ถาม
"ใช่ สำหรับตอนนี้"
"ทำไมพระสันตะปาปาจึงเลือกบิชอปเป็นผู้สืบทอด" Anfey ถามด้วยความสงสัย "เขาควรจะเลือกหนึ่งในพระคาร์ดินัล"
“ไม่เห็นยากเลย” อลิซขัดจังหวะเบาๆ Anfey มองที่เธอและพยักหน้า
“พระคาร์ดินัลก็เป็นคนเหมือนกัน” อลิซกล่าว "พวกเขาไม่ได้สูงส่งอีกต่อไปหรือปราศจากการทุจริต มีสองฝ่ายที่ขัดแย้งกันภายในศาสนจักร" อลิซหยุดและถอนหายใจ “ผมชื่นชมการตัดสินใจของโป๊ปจริงๆ เขาตระหนักดีว่าการเลือกจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะทำให้เกิดความขัดแย้งมากยิ่งขึ้น และเขารู้ว่าเขาต้องเลือกคนที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้นั้น เบิร์กแคมป์ต้องมีท่าทีเป็นกลาง ถ้าเขามี เป็นของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เขาจะได้รับการคุ้มครองมากกว่านี้มาก”
วอร์เนอร์พยักหน้า "เธอพูดถูก" เขากล่าว
"ซัลมาโดอยู่ฝ่ายไหน" Anfey ถาม
“เขาเป็นลูกศิษย์ของสลันเบรีย” นานากระซิบ
“สลันเบรีย? คุณหมายถึงสลันเบรียเกี่ยวข้องกับเนโครแมนเซอร์เหรอ”
“ไม่มีทาง” อลิซพูด “สลันเบรียไม่สามารถทำงานร่วมกับเนโครแมนเซอร์ได้ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ประสบความสำเร็จในตำแหน่งนี้ ถ้าซัลมาโดร่วมงานกับเนโครแมนเซอร์จริงๆ ก็เป็นทางเลือกของเขาและไม่ใช่ใครอื่น”
Anfey ขมวดคิ้ว คว้า Book of Life แล้วส่งให้ Warner "สิ่งนี้เป็นของคุณโดยชอบธรรม" เขากล่าว หนังสือแห่งชีวิตน่าจะเป็นส่วนเสริมที่มีประโยชน์สำหรับคลังแสงของเขา แต่ Anfey ไม่ต้องการเสี่ยงที่จะเปิดใช้งาน Seed of Light เขาให้ทหารรับจ้างและเพื่อนของเขาพยายามเปิดใช้งานหนังสือ และไม่มีใครสามารถเปิดมันได้ วอร์เนอร์เป็นคนเดียวที่สามารถใช้มันได้
"คุณจริงจัง?" วอร์เนอร์ถามด้วยความประหลาดใจ
“รับไว้ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” Anfey กล่าว
วอร์เนอร์จ้องที่แอนฟีย์สองสามวินาที จากนั้นก็เอื้อมมือไปหยิบหนังสือ เขาโอบแขนรอบหนังสือและถือไว้ใกล้ตัวราวกับว่าเขากลัวว่าจะมีใครหยิบมันไปอีก
“Ozzic หาที่พักให้เขา” Anfey สั่ง "เราต้องการความช่วยเหลือจากเขาในการปกป้องเมืองนี้"
วอร์เนอร์ยิ้มและพยักหน้า "ฉันเต็มใจช่วย" Ozzic เดินไปสะกิดไหล่พาเขาออกจากห้อง หลังจากที่ Ozzic และ Warner หายตัวไป อลิซก็เลิกจ้างทหารรับจ้าง คนแคระ และพวกโนมส์ เธอเดินไปที่ Anfey ด้วยรอยยิ้มลึกลับ “คุณมีความทะเยอทะยาน” เธอกล่าว
"คุณหมายความว่าอย่างไร?"
“คุณไม่เพียงแค่ขอความช่วยเหลือจากเขา” อลิซกล่าว "คุณต้องการรับสมัครเขา"
"เขาเป็นคนเดียวที่สามารถเปิดใช้งาน Book of Life" Anfey กล่าว "เขาจะเป็นส่วนเสริมที่เป็นประโยชน์กับทีมของเรา"
"แน่นอน" อลิซกล่าว "แต่คุณต้องจำไว้ว่าวันนั้นอาจมาถึงเมื่อวอร์เนอร์กลายเป็นพระสันตะปาปาองค์ต่อไป"
Anfey เม้มปากของเขา สมเด็จพระสันตะปาปาวิลเลียมประทานหนังสือแห่งชีวิตแก่เบิร์กแคมป์ ไม่เพียงเพราะเขากำลังแต่งตั้งผู้สืบทอดตำแหน่ง แต่เกือบจะแน่นอนเพราะเขาต้องการให้เบิร์กแคมป์ได้รับการสนับสนุนและชื่อเสียงด้วยหนังสือเล่มนี้ หากเบิร์กแคมป์สามารถใช้หนังสือเล่มนี้เพื่อชื่อเสียงได้ วอร์เนอร์ก็เช่นกัน มันเป็นความคิดที่เพิ่งเกิดขึ้นกับ Anfey รู้สึกแปลกที่ความคิดของเขาอ่านง่าย
"นั่นยังห่างไกล" Anfey กล่าว “เมืองเล็กๆ เช่นนี้จะไม่เป็นที่พอใจของเนโครแมนเซอร์อีกต่อไป ในไม่ช้าพวกเขาจะมุ่งเป้าไปที่เมืองใหญ่อย่างเมืองแบล็ควอเตอร์ เราต้องการคนอย่างวอร์เนอร์เพื่อชะลอแผนของพวกเขา”
“ฉันไม่เถียงคุณ” อลิซพูด “ฉันแค่เตือนคุณว่าคุณไม่สามารถเก็บอะไรจากฉันได้”
Anfey หยุดและมองไปที่อลิซ เขาประเมินเธอต่ำเกินไป นิสัยที่เขาต้องแก้ไข เขาถอนหายใจและพูดว่า "อลิซ เธอฉลาดเกินไปสำหรับตัวเธอเอง"
อลิซยิ้มแต่ไม่พูดอะไร
"ฉันไม่ได้ซ่อนอะไรจากคุณ" Anfey ยอมรับ "ฉันไม่มีแผน ฉันไม่เคยเห็น Warner ล่วงหน้า สิ่งเดียวที่เราทำได้ตอนนี้คือรอดู"