ตอนที่ 367: ดาลิต
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดอยู่ดี ห้าวันต่อมา Archknight Fernando ได้นำกำลังหลักของกองพัน Shield of Light ไปยัง Moramatch ในที่สุด ในเวลาเดียวกัน ซูซานนาออกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์อย่างเงียบๆ
ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ซูซานนามีประสบการณ์ทั้งขึ้นและลง มันยากที่จะอธิบายเป็นคำพูดถึงสิ่งที่เธอประสบ ตั้งแต่ความตกใจในตอนเริ่มต้นไปจนถึงการปฏิเสธ การจดจำ ความห่วงใย และการพึ่งพาซึ่งกันและกัน ซูซานนาประสบกับความสับสน ประหลาดใจ เจ็บปวด เศร้า และอารมณ์อื่นๆ สลับกันไปมามากมายจนเธอแทบจะเป็นบ้า เธอต้องปกป้องแม่ของเธอให้ได้มากที่สุดและฝืนยิ้มเพื่อพยายามให้กำลังใจแม่ของเธอ ซูซานน่าไม่เคยร้องไห้ ถ้า Anfey อยู่กับเธอ เธออาจจะเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของ Anfey และร้องไห้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อระบายความเจ็บปวดของเธอ น่าเสียดายที่เธอต้องประสบกับวันที่มืดมนที่สุดในชีวิตด้วยตัวคนเดียว
บางที ในฐานะลูกสาว ซูซานนาต้องตอบแทนบุญคุณและรักแม่ของเธอในแบบที่เธอพาซูซานนามาสู่โลกนี้ ซูซานนาจำแม่ของเธอไม่ได้ในตอนแรก แต่หญิงชราคนนั้นจำซูซานนาได้ทันทีและจ้องมองมาที่เธอ เธอเหลือเพียงแค่ลมหายใจ แต่จู่ๆ ก็แสดงพลังเมื่อเห็นซูซานนา
แม่ของ Suzanna นอนเยอะมากในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา แม้แต่รูปลักษณ์ของ Suzanna ก็ไม่เปลี่ยนแปลง ทุกครั้งที่เธอตื่น เธอจะคุยกับ Suzanna บ่อยๆ เธอเล่าเรื่องบางอย่างซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้ง ในขณะที่บางครั้งเธอก็พูดเหมือนจำอะไรบางอย่างได้ เมื่อเธอรู้สึกเหนื่อย เธอจะหลับไปและตื่นขึ้นอีกครั้ง
ในตอนกลางคืน Suzanna คุยโวว่า Anfey ปฏิบัติต่อเธอดีเพียงใด ซึ่งทำให้แม่ของเธอมีความสุขมาก แม่ของเธอหลับไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ ซูซานนาผล็อยหลับไปกับเธอชั่วขณะหนึ่ง เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่าแม่เสียชีวิตแล้ว
ซาอูลจัดงานศพให้เธอ ซูซานนาเป็นเหมือนท่อนซุงตลอดงานศพ เธอถูกวางไว้ที่นี่และที่นั่นโดยคนอื่นๆ เธอไม่พูดหรือร้องไห้ แม้แต่ตอนที่ Yolanthe ปรากฏตัวในงานศพ เธอก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรกับเขาเลย
เมื่อ Suzanna ออกจาก Sacred City เกวียนธรรมดาก็แล่นไปทางเหนืออย่างเงียบๆ ประมาณ 20 ไมล์ แล้วเลี้ยวเข้าซอยเล็กๆ ทางตะวันออก มันขับเร็วเหมือนเข้าไปในป่า จู่ๆคนขับก็เสียหลักไปชนกับต้นไม้ในหุบเขา เลือดไหลออกจากปากของเขาขณะที่เขาล้มลงกับพื้น คนที่มีสายตาดีจะเห็นว่าเขามีเลือดออกภายใน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รอด
เงาสีเทาปรากฏขึ้นที่ที่นั่งคนขับ ดวงอาทิตย์สว่างจ้า แต่ดูเหมือนจะไม่ส่องใบหน้าของบุคคลนั้น เกวียนหยุดโดยอัตโนมัติเนื่องจากไม่มีใครควบคุมม้า
ฟิลิปตกตะลึงอยู่ในเกวียนและดูโกรธ แต่แล้วก็หวาดกลัวเหมือนกบมองงู เมื่อความหวาดกลัวครอบงำเขา ฟิลิปก็พูดเสียงหยาบว่า "นี่คุณ"
“ท่านอาจารย์ฟิลิป ท่านกำลังจะไปไหน” เงาสีเทาพูดอย่างเงียบ ๆ เขาฟังดูมืดมน ในความมืดมน เขาพยายามทำเสียงให้ดูดีแต่ก็ยังทำให้คนอื่นรู้สึกว่าถูกคุกคามและหวาดกลัว
“ฉันจะไปหาเพื่อน” บางทีฟิลิปอาจไม่ชอบวิธีที่เขาถาม ดังนั้นเขาจึงขึ้นเสียง "ฉันต้องได้รับอนุญาตจากคุณเมื่อออกจาก Sacred City หรือไม่"
"เท่าที่ฉันรู้ คุณซูซานน่าไม่ใช่เพื่อนของคุณ" เงาสีเทาไม่สนใจคำถามของฟิลิป กล่าวอีกนัยหนึ่งเขาไม่สนใจที่จะตอบคำถาม “อาจารย์ฟิลิป ฉันคิดว่าคุณต้องกลับไปแล้ว”
ฟิลิปเงียบไป แต่เขาดูหนักแน่นยิ่งขึ้น พวกเขากล่าวว่าลูกวัวไม่กลัวเสือเพื่ออธิบายถึงคนโง่เขลาที่ไม่กลัวความยากลำบาก คนเป็นหนุ่มไม่กลัวตาย เมื่อโตขึ้นก็เริ่มกลัวความตาย อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ใช้ไม่ได้กับฟิลิป เขาไม่กลัวตาย แต่กลัวตายโดยเปล่าประโยชน์ วันนี้เขาคิดว่าเขาพบโอกาสดีที่จะเสี่ยงชีวิตแล้ว
“ผมไม่เคยทิ้งกษัตริย์มานานหลายทศวรรษ ผมคิดว่าคุณรู้ ถ้ากษัตริย์ขอให้ผมหยุดคุณ คุณก็รู้ว่าหมายความว่าอย่างไร กษัตริย์โกรธคุณมากอยู่แล้ว โกรธมาก” เงาสีเทาดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นว่าฟิลิปเงยขึ้นและพร้อมที่จะต่อสู้ เขายังคงพูดอย่างใจเย็นว่า "พระราชาไม่เพียงต้องการการเริ่มต้นที่ดีเท่านั้น แต่ยังต้องการตอนจบที่ดีอีกด้วย นี่คือทัศนคติของพระราชาที่มีต่อเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ได้มีส่วนร่วมมากมายเพื่อประเทศ รวมถึงคุณด้วย มาสเตอร์ฟิลิป ฉันหวังว่าคุณ จะไม่ทำให้ความตั้งใจดีของพระราชาสูญเปล่าและจะไม่ทดสอบความอดทนของเขาด้วย”
“เจตนาดีของ Yolanthe เหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า…” จู่ๆ Philip ก็หัวเราะดังลั่น "ฉันทำงานให้กับ Yolanthe มาหลายปี ฉันรู้ว่า Yolanthe เป็นคนแบบไหน เจ้าชาย Deswright และ Prince Dionysos ต่างก็มีส่วนสนับสนุนอย่างมากสำหรับจักรวรรดิ เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเขาถูกตำหนิว่านำกองทหารในลักษณะรัฐประหาร คุณโกหกคนอื่นได้ แต่ไม่ใช่กับฉัน คุณฆ่าพวกเขาและใช้หุ่นเชิดทำเหมือนยกกองทหารไปที่พระราชวังเพื่อโค่นล้มกษัตริย์ ดังนั้น Yolanthe จึงมีเหตุผลที่จะฆ่าพวกเขาพร้อมกับเจ้าหน้าที่ของรัฐอีกหลายคนที่เขา ไม่ชอบ!"
เงาสีเทานั้นไม่ตอบสนองต่อเขา แต่เพียงแค่มองไปที่ฟิลิป
“ถ้า Yolanthe สามารถฆ่าพี่น้องของเขาได้ เขาจะไม่แสดงความเมตตาต่อใครเลย ตอนนี้เขาส่งคุณมาต่อสู้กับฉันเพียงเพราะฉันแก่แล้วและไม่มีประโยชน์สำหรับเขาอีกต่อไป ฉันกำลังบอกคุณว่าวันหนึ่งคุณจะเป็นเหมือนฉัน "ฟิลิปตะโกนอย่างดุเดือด
เงาสีเทามองดูฟิลิปอย่างเห็นอกเห็นใจ "คุณรู้ไหมว่าทำไมกษัตริย์ถึงไม่เคยมอบอำนาจที่แท้จริงให้กับคุณเลย เพราะคุณเป็นคนเรียบง่ายเกินไป คุณเก่งในฐานะนักดาบ แต่ถ้าคุณถูกขอให้รับผิดชอบเรื่องใดๆ คุณจะทำให้ ปัญหา หากกษัตริย์ต้องลงโทษคุณสำหรับความผิดของคุณ คุณจะไม่เข้าใจมันและแม้แต่จะเกลียดเขาในเรื่องนั้น”
"พล่า*ท!" ฟิลิปตะโกน
“หลังจากที่กษัตริย์ทำการปฏิรูป ราชวงศ์หลายพระองค์ก็ต่อต้านมัน รวมทั้งเจ้าชายเดสไรท์และเจ้าชายไดโอนิซอส พวกเขาเป็นผู้นำของชนชั้นสูงและควบคุมครึ่งหนึ่งของกองทัพทั้งหมด สิ่งนี้หมายความว่าอย่างไรสำหรับกษัตริย์ เขาจะต้องหยุดการปฏิรูปของเขา เว้นแต่พวกเขาจะเสียชีวิต" เงาสีเทาส่ายศีรษะ “ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันบอกคุณไม่มีความหมายสำหรับคุณ เพราะคุณเป็นหนึ่งในผู้ที่ต่อต้านการปฏิรูป ฉันสนับสนุนทุกการตัดสินใจของกษัตริย์ ถ้าเจ้าชายเดสไรท์และเจ้าชายไดโอนิซอสไม่ตาย จักรวรรดิมาโฮจะเข้มแข็งได้อย่างไร ?”
“คุณคือผู้ชนะ ผู้คนจะเชื่อสิ่งที่คุณพูด” ฟิลิปพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
“ฉันรู้ว่าคุณยังกังวลใจที่กษัตริย์ไม่อนุญาตให้คุณแก้แค้น Anfey” เงาสีเทาตะคอก “คุณและฉันต่างก็รู้ว่า Zeda เป็นคนแบบไหน หากคุณทำการสืบสวน คุณจะรู้ว่า Zeda อยู่เบื้องหลังการฆาตกรรมมากกว่าหนึ่งโหล”
“มีดาลิตมากมายในโลก ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับบางคนที่จะตาย” ฟิลิปกล่าว
"ดูเหมือนว่าสิ่งที่ฉันบอกคุณไม่ได้ผ่านสมองของคุณ คุณคิดว่า Anfey ฆ่า Zeda อันที่จริงคุณเป็นคนฆ่าเขา ถ้าคุณไม่ทำให้เขาเสียไป Zeda จะเติบโตเป็นอย่างที่เขากลายเป็นได้อย่างไร" เงาสีเทาพูดอย่างหมดหนทาง “นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่กษัตริย์ไม่ต้องการให้ตำแหน่งสูงๆ แก่คุณ พูดยังไงดี บางทีคุณอาจมีค่าต่างไปจากกษัตริย์ เขาคิดว่าขุนนางควรมีความสุขกับชีวิตของพวกเขา แต่เขาหวังว่าพวกเขาจะรู้ว่าใครเป็นคนให้อาหารและที่พักแก่พวกเขา และความบันเทิงไปพร้อมๆ กัน พวกเขาต้องเรียนรู้ที่จะชื่นชม เคารพผู้อื่น หากทำไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้องเรียนรู้ที่จะปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความเคารพ”
“ชื่นชม? คุณไม่คิดว่ามันไร้สาระที่จะขอให้เราชื่นชมดาลิทเหล่านั้นเหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า…” ฟิลิปหัวเราะออกมาอีกครั้ง
“ดาลิต? ใช่แล้ว คุณชอบเรียกพวกเขาว่าดาลิตเพื่อแสดงถึงความสูงส่งของคุณเมื่อคุณยังเด็ก คุณคงคิดว่าฉันเป็นดาลิตเช่นกัน” เงาสีเทาแหงนมองท้องฟ้าเพื่อตรวจสอบเวลา อุณหภูมิลดลงอย่างกะทันหัน “นี่มันดึกแล้ว ฉันคุยกับคุณมากเกินไป ฉันคิดว่าฉันได้ทำสิ่งที่ควรทำแล้ว ฟิลิป คุณจะกลับไหม”
รอยยิ้มบนใบหน้าของฟิลิปใหญ่ขึ้นและสว่างขึ้น และเขาดูหยิ่งยโสมาก "คุณคิดว่าคุณหยุดฉันเพื่อช่วยผู้หญิงเลวนั่นหรือไม่? คุณคิดว่า Wester และ Granden จะไม่ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่? คุณคิดว่า Wolf King Manstuly จะอยู่ใน Sacred City ต่อไปหรือไม่"
“พระราชาคิดว่าคุณเป็นคนเรียบง่าย ฉันก็เช่นกัน ดูเหมือนว่าฉันคิดผิด คุณโง่กว่าที่ฉันคิด” เงาสีเทาพูดอย่างใจเย็น “ถ้าเจ้ารู้เรื่องนี้ เจ้าอย่าคิดว่าพระราชารู้ด้วย นอกจากนี้ เจ้าไม่ควรบอกเรื่องนี้แก่ข้า ด้วยคำเตือนของเจ้า พระราชาสามารถแก้ไขความผิดพลาดได้อย่างรวดเร็ว”
ใบหน้าของฟิลิปเย็นชา ใบหน้าที่ดูบ้าคลั่งของเขาก็เหี่ยวเฉาทันที เขารู้จักความสามารถในการต่อสู้ของเงาสีเทาดี เขากำลังคิดที่จะต่อสู้กับเขาแบบฆ่าตัวตายเพื่อนำการสูญเสียบางอย่างมาสู่ Yolanth และจากนั้น Yolanthe ก็จะไม่สามารถปกป้อง Suzanna ได้ ซาอูลและสเตเกอร์จะไปที่ชายแดนทางเหนือในเร็วๆ นี้ ขณะที่มิโอริชต้องไปพูดที่สหภาพการค้าทูเมน Philip ต้องการฉวยโอกาสและฆ่าภรรยาของ Anfey เนื่องจาก Anfey ฆ่าหลานชายของเขา
“ฟิลิป ฉันไม่อยากเสียเวลาคุยกับคุณอีกแล้ว คุณจะกลับไปหรือชักดาบออกมา” เงาสีเทาพูดช้าๆ
“ฉัน…” ฟิลลิปกัดฟันและฝืนตอบอย่างน่าอายออกมา “ตกลง ฉันจะกลับไปหาราชา”
“ได้โปรด” เงาสีเทาพูดอย่างสบายๆ
Philip ออกจากเกวียนและวิ่งไปยัง Sacred City อย่างรวดเร็วราวกับดาวตก อาจเป็นเพราะเขาทนความอับอายไม่ได้ เขาจึงไม่หันกลับมามองเลย
“ดาลิต ช่างเป็นขุนนางจริงๆ ฟิลิป!” เงาสีเทาพึมพำ เกวียนที่เขายืนอยู่ก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในขณะที่เขาถูกปกคลุมด้วยพลังการต่อสู้แสงสีขาว ม้าสี่ตัวของเกวียนกระเด็นออกไปไกล ร้องเสียงดัง ขณะที่เงาสีเทาหายไป การหายตัวไปของเขานั้นกะทันหันพอ ๆ กับการปรากฏตัวของเขา ถ้า Yolanthe อยู่ที่นั่น เขาคงรู้ว่า Philip เพื่อนเก่าของเขาโกรธแค่ไหนในตอนนี้ ผลที่ตามมาของการทำให้ฟิลิปคลั่งไคล้จะเลวร้ายจริงๆ