ตอนที่ 371: ของขวัญ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey หันกลับมาและเห็น Jacob ยืนอยู่ข้าง Entos เขาประหลาดใจจนอดไม่ได้ที่จะร้องเรียก "อาจารย์เจค็อบ"
Jacob พยักหน้าที่ Anfey แล้วหันไปมอง Entos อย่างขี้เล่น Entos มักจะร่าเริง แต่ตอนนี้เขาดูจริงจัง เขามองดูไม้กายสิทธิ์ในมืออย่างใกล้ชิดและดูเหมือนจะไม่เห็น Anfey เลย
“พี่เอนทอส คุณกำลังทำอะไรอยู่” Anfey ค่อยๆ เคลื่อนไปหา Entos เขากระแอมในลำคอและพูดว่า "อาจารย์เจคอบ ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ ถ้าไม่ใช่คุณ พวกโนมส์พวกนั้นคงใช้เวลาหลายร้อยปีในการสร้างลูกศรเวทมนตร์ระดับสูง"
“ยินดีต้อนรับครับ ผมไม่มีอะไรจะทำแล้ว” เจค็อบพูดด้วยรอยยิ้ม
มันจะดีมากถ้าคุณมีอิสระแบบนี้นานๆ Anfey คิดกับตัวเอง Anfey รู้สึกชื่นชมจาค็อบอย่างช่วยไม่ได้ ตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมา เจค็อบเดินไปมาในเมืองใต้ดิน เขาเบื่อมากที่เขาสร้างอุปกรณ์บางอย่าง บางชิ้นเป็นอุปกรณ์สำหรับตัวเขาเอง แต่บางชิ้นเป็นงานฝีมือเวทมนตร์คุณภาพสูงที่น่าทึ่งเพื่อมอบให้กับผู้อื่น
“ข้างนอกตอนนี้เป็นเวลากลางวันหรือเปล่า” จู่ๆ เอนทอสก็ถามขึ้น
“ใช่ แนวหน้าของ Shield of Light Legion ได้ออกไปแล้ว” Anfey พยักหน้า
"เราควรออกไปด้วย" Entos ส่งไม้กายสิทธิ์ให้ Anfey
Anfey ตกใจมาก เขาคิดว่าเจคอบได้ทำการเปลี่ยนแปลงบางอย่างกับไม้กายสิทธิ์และต้องการทดสอบเวลาตอบสนองของเขา Anfey หยิบไม้กายสิทธิ์ ทันใดนั้นโค้งไฟฟ้าก็ปรากฏขึ้นเมื่อนิ้วของเขาสัมผัสไม้กายสิทธิ์ ส่วนโค้งเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วไปที่ปลายไม้กายสิทธิ์ ในขณะนั้น Anfey รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่ไม้กายสิทธิ์นี้มอบให้เขา
เขาเคยสัมผัสความรู้สึกแบบเดียวกันเมื่อซอลสวมแหวนแห่งมิติให้เขาหรือเมื่อเลือดที่นิ้วของเขาเข้าไปในสายธนู พวกเขาทั้งหมดให้ความรู้สึกที่คล้ายกันกับ Anfey รู้สึกว่าวัตถุเหล่านี้มีความผูกพันเป็นพิเศษกับเขา
“นี่…” Anfey ตกตะลึง
“เจค็อบลบความทรงจำของฉันจากไม้กายสิทธิ์นี้ ตอนนี้ไม้กายสิทธิ์นี้เป็นของคุณแล้ว” เอนทอสพูดอย่างสบายๆ "ฉันหวังว่าคุณจะดูแลมันได้ดี อย่าเพิ่งมองว่ามันเป็นสิ่งของ แต่ไม้กายสิทธิ์นี้เป็นเพื่อนของคุณแล้ว"
Anfey แข็ง ของขวัญชิ้นนี้มีค่ามากจน Anfey ไม่ตอบสนอง เขาเคยพูดเรื่องที่จะทำให้ Entos ลำบาก แต่ไม่เคยตั้งใจจะแย่งไม้กายสิทธิ์ไปจากเขา เขาแค่ล้อเล่นและหวังว่า Entos จะหาทางลัดให้เขาเรียนรู้การขนส่งด่วนได้ เนื่องจากเขาต้องการเรียนรู้มันเสียเหลือเกิน และต้องการที่จะเชี่ยวชาญให้ได้โดยเร็วที่สุด
เมื่อเห็น Entos ถือไม้กายสิทธิ์ Anfey ก็รู้สึกแย่แทนเขา เขาไม่ได้ตั้งใจจะพรากมันไปจากเขา แต่ดูเหมือนว่า Entos จะจำสิ่งที่เขาพูดได้ Entos อาจเข้าใจผิด หรือบางที Entos อาจจะจริงจังมาก แม้ว่าเขาจะดูขี้เล่นก็ตาม
“มองทำไม เบิกตากว้าง” ยาโคบกล่าวว่า “คุณและ Entos ไม่ใช่คนเสแสร้ง หาก Entos ให้คุณ ก็รับไปเถอะ Anfey ไม้กายสิทธิ์นี้ไม่มีประโยชน์สำหรับเขาอีกต่อไปแล้ว”
Anfey เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยเสียงต่ำว่า "ตกลง" เขาไม่ได้กล่าวขอบคุณ ดูเหมือนจะไม่ถูกต้อง เนื่องจากคำพูดไม่สามารถแสดงความขอบคุณได้
"ดี." เจคอบหยิบดาบขึ้นมาจากโต๊ะหินแล้วหัวเราะเบาๆ “นี่คือของขวัญของฉัน มันสามารถปล่อยสายฟ้าเป็นชุดๆ ได้ แต่ต้องใช้เวลาเล็กน้อยในการทำให้เย็นลง ใช้มันเมื่อจำเป็นเท่านั้น ฉันไม่ได้เตรียมของขวัญสำหรับงานแต่งงานของคุณเลย ฉันเลยล้อเล่นคุณ ซอลเป็นคนทำ หัวเราะเยาะฉันสองสามทีเพราะเรื่องนั้น ตอนนี้ ฉันบอกเขาได้แล้วว่าฉันมีของขวัญให้คุณ”
"ชุดสายฟ้า" Anfey ตกตะลึงอีกครั้ง เขารู้ดีว่า Series of Lightning นั้นทรงพลังเพียงใด เมื่อเขาหลบหนี คริสเตียนปล่อยม้วนเวทมนตร์สายฟ้าชุดหนึ่งและสังหารอัศวินทั้งหมดในกองพันเพลิงศักดิ์สิทธิ์
อลิซยืนอยู่ข้างหลัง Anfey ก็ตกใจเช่นกัน เธอต้องเอามือปิดปากเพื่อไม่ให้ตะโกน ในฐานะเจ้าหญิง เธอไม่เพียงรู้ว่า Series of Lightning นั้นทรงพลังเพียงใด แต่ยังรู้ด้วยว่าต้องใช้ส่วนผสมวิเศษมากมายเพียงใดในการสร้างดาบวิเศษเช่นนี้
"รับมัน!" เจค็อบขึ้นเสียงแล้วพยายามทำเสียงดีๆ อีกครั้งเพื่อโน้มน้าวแอนฟีย์ “แอนเฟย์ ไม่รู้สึกกดดันอะไรใช่ไหม ซอล มิโอริตช์ และฉันต่างก็ได้รับความช่วยเหลือจากมหาอำนาจก่อนหน้านี้ คุณคิดว่าการเป็นมหาอำนาจนั้นง่ายหรือไม่ ไม่มีใครสามารถเป็นมหาอำนาจได้ง่ายๆ หากไม่มีคนอื่น ช่วยด้วย ฉันคงไม่สามารถอยู่รอดได้จนถึงตอนนี้ถ้าฉันอยู่คนเดียว”
Anfey หายใจเข้าลึก ๆ นิ้วของเขาดูสั่นเล็กน้อย แต่ก็กลับมามั่นคงอีกครั้งเมื่อสัมผัสด้ามดาบ เขาค่อยๆ หยิบดาบขึ้นมาแขวนไว้ที่เข็มขัดอย่างระมัดระวัง เขายืนตัวตรงราวกับหอก ริมฝีปากเม้มแน่น เขารู้ว่าไม่ว่าเขาจะพูดอะไรตอนนี้คงไม่เพียงพอ เขารู้ด้วยว่ายาโคบช่วยเหลือเขาและห่วงใยเขาอย่างไม่เห็นแก่ตัว เช่นเดียวกับที่ซาอูลทำ
พวกเขาเอาชนะความโลภ การฆ่าฟัน ความอิจฉาริษยา ความเกลียดชัง ความปรารถนาและบาปอื่นๆ ในธรรมชาติของมนุษย์ เพื่อที่จะรวมกันเป็นหนึ่งเดียวและช่วยเหลือซึ่งกันและกันอย่างเห็นแก่ตัว ซึ่งสัตว์วิเศษไม่สามารถทำได้
“ตอนนี้มีชายหนุ่มที่มีความสามารถและมีความสามารถเพียงไม่กี่คน แม้แต่น้อยคนก็ยังไว้ใจได้” เจค็อบพูดอย่างเงียบๆ “ฉันยังช่วยได้ แต่ฉันอาจไม่มีความสามารถที่จะช่วยคุณได้เมื่อเกิด Death War ที่แท้จริงขึ้น”
“สงครามมรณะจริงหรือ ปัจจุบัน…” แอนเฟย์อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ
“ตอนนี้เป็นเพียงการแสดงตัวอย่าง เนโครแมนเซอร์ยังไม่ได้ดำเนินการใดๆ” เจคอบกล่าว "การมองโลกในแง่ดีจากเฟร์นานโดส่งผลกระทบต่อผู้คนมากมาย พวกเขาคิดว่าการฆ่าวิญญาณแห่งความตายทั้งหมดในประเทศทหารรับจ้างจะช่วยให้พวกเขาเปลี่ยนแนวรับให้กลายเป็นแนวรุก แอนเฟย์ คุณรู้จักแอนนันเซียตาไหม"
"ใช่." Anfey พยักหน้า
"เนโครแมนเซอร์มีอายุยืนยาว Annunciata ยังเด็กในหมู่พวกเขา" เจคอบยิ้มขมขื่นบนใบหน้า “ฉันกำลังบอกคุณว่ามอร์แกนอาจารย์ของ Annunciata ยังมีชีวิตอยู่ ไมนอสอาจารย์ของมอร์แกนก็ยังมีชีวิตอยู่เช่นกัน พลังสูงสุดของพวกเขาไม่น้อยไปกว่าพวกเราเลย คุณจะมองโลกในแง่ดีได้อย่างไรเมื่อรู้เรื่องนี้”
Anfey เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดช้าๆ "ในที่สุดเราจะชนะ!"
“แน่นอน” เจคอบยิ้ม “แต่หลายคนยอมสละชีวิตในการต่อสู้ บางทีฉันอาจเป็นหนึ่งในนั้น”
“อย่าพูดอย่างนั้น อาจารย์เจคอบ!” Entos กล่าวอย่างขมขื่น “ฉันรู้ว่าคุณเก่งเรื่องโหราศาสตร์ คุณไม่รู้หรือว่าคำทำนายจะเป็นจริงได้”
“ในฐานะนักโหราศาสตร์ ฉันไม่สนใจเรื่องโชคลาง” เจคอบพูดพร้อมส่ายหัว "ฉันสนใจว่าเราจะบอกและอธิบายจากปรากฏการณ์ทางโหราศาสตร์ได้มากแค่ไหน"
"ตอนที่เธอให้นมกับฮาแกน เธอคิดว่า...?" Anfey พูดไม่จบประโยคทั้งหมดเพราะเขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้
เจคอบหัวเราะเบาๆ “มันไม่เกี่ยวกัน สงครามแห่งความตายยังไม่เกิดขึ้นในเวลานั้น เมื่อฉันเห็น Hagan ฉันรู้สึกเหมือนเอานมของฉันไปให้เขา แล้วฉันก็ทำ”
Anfey เงียบไป เขาสามารถบอกได้ว่ายาโคบชอบทำทุกอย่างที่อยู่ในใจของเขา
“เอาล่ะ ถึงเวลาที่เราต้องไปแล้ว” เจคอบพูดอย่างแผ่วเบา “ถ้าฉันอยู่นานเกินไป ฉันเกรงว่า Marquis Djoser จะสงสัยในตัวฉัน”
Anfey อ้าปากพยายามพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วก็ปิดปาก เขาลงมาที่เมืองใต้ดินเพื่อตามหายาโคบและขอความช่วยเหลือจากเขา ตอนนี้เขารู้สึกไม่ถูกต้องเลยที่เขารับของขวัญราคาแพงเช่นนี้จากยาโคบ
"มีอะไรอีกไหม" จาค็อบเห็น Anfey กำลังพยายามพูดอะไรบางอย่าง
"เรื่องคือ . . ." อลิซเข้าใจว่า Anfey มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการขอความช่วยเหลือจาก Jacob เธอฉลาดและถามในนามของ Anfey "อาจารย์ Anfey หวังว่าคุณจะสามารถเปลี่ยนคริสตัลเหล่านี้ให้เป็นด้ามดาบและฝักดาบได้ มันจะดีที่สุดถ้าคุณผนึกมันเข้าด้วยกัน"
Anfey หน้าแดง Anfey มีประสบการณ์และวิสัยทัศน์ที่ดีในหมู่คนหนุ่มสาว แต่เขาก็ยังไม่กล้ามองตา Jacob Anfey รู้สึกว่าเขาโลภมาก แต่เขาไม่มีใครถาม ก้านและฝักดาบนี้สำคัญมากสำหรับ Anfey ดังนั้นเขาจึงต้องถาม Jacob
ยาโคบหยิบคริสตัลจากคำพังเพย เขาคิดอยู่พักหนึ่ง “คุณต้องการแค่ด้ามดาบกับฝักเท่านั้นหรือ? คุณต้องการขนาดเท่าไหร่?”
"ขนาดใดก็ได้" Anfey พึมพำ
"ขนาดใดก็ได้ โอเค" เจคอบอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
นี่เป็นครั้งแรกที่ Anfey เฝ้าดู Jacob ประดิษฐ์เวทมนตร์ด้วยตนเอง ไม่น่าแปลกใจที่ยาโคบเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ มันสนุกมากที่ได้ดูเขาสร้างงานฝีมือเวทมนตร์ เขาเทสารเคมีสีเขียวอ่อนออกมาครึ่งขวดและเปลี่ยนโหลคริสตัลให้กลายเป็นของเหลวอย่างรวดเร็ว ของเหลวไหลตามนิ้วมือของยาโคบ เหมือนดวงดาวที่ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าอันมืดมิด
เจคอบหยิบแท่งคริสตัลออกมาและเคลื่อนมันอย่างตั้งใจเพื่อร่างรูปร่างของด้ามดาบและฝักดาบ เขาหยิบสารเคมีเวทมนตร์อีกตัวออกมาแล้วชี้และเคลื่อนไปตามของเหลวประมาณ 20 ครั้งก่อนที่เขาจะทำงานเสร็จ
"คุณชอบมันไหม?" Jacob ไม่จำเป็นต้องทดสอบการเชื่อมต่อระหว่างเพลาและฝักก่อนที่จะส่งต่อให้ Anfey ความมั่นใจและความสามารถเชื่อมต่อกัน ในฐานะนักเล่นแร่แปรธาตุ เขาจะไม่มีวันทำผิดพลาดโง่ๆ
"ใช่ฉันทำ." Anfey พยักหน้า เขาไม่ได้ทดสอบเช่นกัน เขาใส่มันไว้ในแหวนมิติของเขา
"Anfey คุณต้องการอะไร" Entos ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
Anfey กล่าวว่า "ฉันใช้เวลานานเกินไปในการสร้างอาวุธวิเศษ ซึ่งไม่สะดวกจริงๆ ฉันกำลังคิดที่จะเก็บองค์ประกอบต่างๆ ไว้ในฝัก ด้วยวิธีนี้ฉันจึงสามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้ทุกเมื่อ" Anfey กล่าว
"ไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด แต่คุณสามารถใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการฝึกกระแสจิตของคุณ" Entos กล่าว
“กระแสจิต?” Anfey ถาม
"ใช่." Entos เดินไปหา Anfey และกระซิบบางอย่างกับเขา Anfey ดูเหมือนว่าเขาจะตระหนักได้ในทันที