ตอนที่ 388: จุดเริ่มต้น
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey วิ่งด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ ในโลกก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยฝันถึงความเร็วเช่นนี้เนื่องจากข้อจำกัดทางร่างกาย อย่างไรก็ตาม ที่นี่ เขาได้รับความช่วยเหลือจากพลังเวทย์มนตร์ที่พัฒนาขึ้นใหม่
เนื่องจากหัวใจแห่งธรรมชาติ เขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาและค้นหาเส้นทางได้อย่างง่ายดายมาก หัวใจแห่งธรรมชาติทำให้เขามีสมาธิดีขึ้นมากและช่วยให้เขามองเห็นองค์ประกอบที่ประกอบกันเป็นทุกสิ่ง เนื่องจากความสามารถนี้ได้รับจาก Heart of Nature เขาจึงพบว่ามันง่ายมากที่จะหลีกเลี่ยงอุปสรรคใดๆ ที่อาจขวางทางเขา
ข้างหน้าเป็นแม่น้ำกว้าง Anfey ไม่หยุดหรือช้าลง เขากลับโบกมือและมุ่งความสนใจไปที่แม่น้ำ น้ำแข็งก้อนเล็กๆ ปรากฏขึ้นกลางแม่น้ำ เขากระโดดและร่อนลงบนน้ำแข็ง เขากระโดดอีกครั้งและลงจอดที่ฝั่งตรงข้าม ก้อนน้ำแข็งกระดกในแม่น้ำสองสามครั้ง จากนั้นค่อยๆ จมลงไปในน้ำ หายไปเมื่อองค์ประกอบต่างๆ กระจายออกไป
ไม่กี่นาทีหลังจาก Anfey ข้ามแม่น้ำ เขาก็พบกับซอมบี้กลุ่มใหญ่อย่างน้อยสองสามร้อยตัว กลุ่มเคลื่อนไหวช้ามาก แต่จำนวนซอมบี้นั้นน่ากลัวมาก อย่างไรก็ตาม Anfey ไม่หวั่นไหวหรือเปลี่ยนเส้นทางของเขา เมื่อเขาเข้าใกล้กลุ่มซอมบี้ เขาก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ เขาโบกมือเรียกหนามดิน แหลมพุ่งออกมาจากแผ่นดิน ซอมบี้เดินไปรอบ ๆ แหลมราวกับว่าพวกเขาไม่เห็นมัน Anfey ร่อนลงบนเหล็กแหลมแล้วผลักออกไป เขาเรียกอีกตัว ลงมาบนนั้น จากนั้นกระโดดออกไป ลงจอดเหนือกลุ่มซอมบี้ เขาไม่รู้ว่าซอมบี้กำลังมุ่งหน้าไปทางไหน และไม่อยากปล่อยให้ซอมบี้อยู่ตามลำพัง แต่เขารู้ว่าเขาไม่มีเวลาดูแลพวกมัน เขาสามารถหาพวกมันได้อีกครั้งหลังจากที่จัดการสิ่งที่ต้องทำเสร็จแล้ว
เขายังคงกดดันต่อไป ฝ่าฝูงซอมบี้ไปก่อนที่คนส่วนใหญ่จะมีปฏิกิริยาตอบสนองกับเขา
หลังจากที่เขาเดินผ่านฝูงซอมบี้ เขาก็เดินต่อไปอีกไม่กี่นาทีก็พบกับทหารกลุ่มหนึ่ง
กลุ่มทหารมีขนาดใหญ่กว่ากลุ่มซอมบี้และอยู่ในเครื่องแบบ พวกเขาเดินขบวนล้อมรอบรถม้าสองสามโหล เห็นได้ชัดว่านี่คือกลุ่มทหารที่ปกป้องเสบียง นายพลรู้สึกถึงคลื่นเวทมนตร์และเห็น Anfey เคลื่อนตัวเข้าหาพวกเขา เขาแน่ใจว่าใครก็ตามที่มาหาพวกเขาไม่ใช่เนโครแมนเซอร์ แต่เขาก็ยังต้องการระวังตัว
เขาโบกมือให้คนของเขาและชักดาบออกมา พลธนูเตรียมคันธนูให้พร้อม และทหารชักอาวุธออกมา ก่อนที่นายพลจะเห่าสั่งอีก Anfey ก็พุ่งผ่านพวกเขาไปแล้ว
นายพลหรี่ตาขณะที่เขาเฝ้าดู Anfey หายไปในระยะไกล เห็นได้ชัดว่าคนที่เพิ่งปัดผ่านพวกเขามีพลังมาก แต่เขาไม่สนใจสิ่งที่พวกเขาปกป้อง
Anfey ไม่หยุดจนกระทั่งเกือบเที่ยง เขาวิ่งเร็วมาก แต่สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลงและการหายใจของเขายังคงราบรื่นมาก โดยปกติแล้วเขาจะระมัดระวังไม่ใช้กำลังทั้งหมดของเขา แต่เขาอยู่คนเดียวและไม่ต้องกังวลกับศัตรูใด ๆ
ในไม่ช้า เขาก็เห็นเอลฟ์ยืนอยู่บนมงกุฎของต้นไม้ เขาเข้าใกล้เทือกเขาทรานเวิร์สแล้ว แต่เขาก็ยังไกลเกินกว่าที่ใครจะเดาได้ว่าเขาเป็นใคร “นั่นคือมังกรปฐพี?” เอลฟ์ถามด้วยความสงสัย
“ไม่มีมังกรปฐพีอาศัยอยู่ในบริเวณนั้น” ดรูอิดที่อยู่ใกล้เคียงพูดพลางขมวดคิ้ว มีอีกสองสามคนที่ขึ้นไปสมทบกับเอลฟ์บนต้นไม้ พยายามคิดว่าอะไรกำลังมุ่งหน้าไปหาพวกเขา พวกเขาเป็นฝ่ายค้นหาและกำลังค้นหาเพื่อนและศัตรูที่หายไป พวกเขาไม่พบคนที่กำลังมองหา แต่กลับพบสิ่งมีชีวิตประหลาดแทน
จู่ๆ ต้นไม้ก็เริ่มสั่นไหว และร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นผ่านต้นไม้
“คนนั้นเหรอ?” ดรูอิดคนหนึ่งถามอย่างสับสน
“คุณรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร” ดรูอิดอีกคนถาม คนอื่นๆ ต่างก็ส่ายหัว
ไม่กี่นาทีต่อมา Anfey ก็ร่อนลงบนกิ่งไม้ไม่ไกลจากต้นไม้ของพวกเขา เขาเหลือบมองเอลฟ์และดรูอิดแล้วถามว่า "คุณทำงานให้ใคร"
"ขอโทษ?"
“คุณทำงานให้ใคร” Anfey ถามอีกครั้ง "บรูซูรียาโน เมาโซ หรือแมนสตูลี"
"เราอยู่กับลอร์ดมันสตูลี่" ดรูอิดคนหนึ่งพูด พวกเขารู้สึกประหลาดใจกับอายุที่ยังน้อยของ Anfey และรู้สึกตกใจยิ่งกว่านั้นเมื่อเขาอ้างถึง Bruzuryano ด้วยชื่อของเขา หากเขาสามารถเรียกบูร์ซูร์ยาโน เมาโซ และมานสตูลีโดยใช้ชื่อเท่านั้น ชายผู้นี้อาจมีอำนาจมากเช่นกัน
“หมั่นไส้?” Anfey พูดซ้ำแล้วขมวดคิ้ว เขาถอนหายใจและกระโดดเข้าหาดรูอิด เตะชายคนนั้นที่ท้อง
ดรูอิดที่ไม่ทันตั้งตัวถูกโยนลงมาจากต้นไม้สูง เขาตกลงบนพื้นด้วยเสียงกระหึ่มและไม่ขยับอีก เอลฟ์ที่อยู่ใกล้ๆร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ เธอหมุนตัวไปรอบ ๆ และพยายามเตะเขา แต่ Anfey จับขาของเธอไว้ในมือของเขาแล้วเหวี่ยงเธอออกไป เธอชนเข้ากับต้นไม้ใกล้ ๆ และล้มลงกับพื้น
เอลฟ์อีกคนกระโดดลงจากต้นไม้ ธนูยาวปรากฏขึ้นในมือของเธอ เธอสะกิดลูกธนู แต่ก่อนที่เธอจะได้ปล่อยลูกธนู Anfey ก็กระโดดมาตรงหน้าเธอแล้วเตะเธอเข้าที่ท้อง เอลฟ์ลดคันธนูลงและเพิ่มเป็นสองเท่า จากนั้นเขาก็เตะเธอลงจากต้นไม้ ส่งเธอล้มลงกับพื้นเหมือนเพื่อนของเธอ
ดรูอิดที่เหลือหันหลังและพยายามจะหนี แต่เขาตอบสนองช้าเกินไป Anfey กระโดดเข้าหาเขาต่อยเขาอย่างแรงที่ด้านหลัง ดรูอิดอ้าปากค้างด้วยความเจ็บปวดและร่างของเขาล้มลงกับพื้น
คนเดียวที่ลงบนพื้นได้สำเร็จคือเอลฟ์ เธอไม่ได้พยายามทำอะไรและหันหลังหนีเท่านั้น Anfey เรียกคันธนูยาวออกมาแล้วสะบัดมัน เล็งไปที่เอลฟ์ที่กำลังหลบหนี
ลูกศรเจาะเอลฟ์และเธอก็สะดุดล้มลงกับพื้น เธอดิ้นรนสองสามวินาทีจากนั้นก็หยุดนิ่ง
Anfey ร่อนลงบนพื้นและพบกริช เขาเดินไปที่ต้นไม้ใกล้ๆ แล้วสลักว่า "นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น"
เขารู้ว่า Manstuly ใจจดใจจ่อที่จะฆ่าเขาและเพื่อนๆ เขาปล่อยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นไม่ได้ และเขาต้องการส่งข้อความว่าเขาพร้อมสำหรับอะไรก็ตามที่ Manstuly จะขว้างใส่เขา เขาอาจไม่ทรงพลังเท่า Manstuly แต่เขาทำงานอย่างหนักเพื่อเปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริงนั้น