ตอนที่ 396: สามวินัย
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ซอมบี้มาถึงเพียงไม่กี่นาทีหลังจากที่ทหารรับจ้างทั้งหมดถอยกลับเข้าไปในเมือง เนื่องจากทหารรับจ้างค่อนข้างจะเป็นฝ่ายรุกมากกว่าฝ่ายรับ เมืองใน Country of Mercenaries จึงไม่มีระบบป้องกันที่ดี แม้แต่สองเมืองใหญ่อย่าง Blackwater และ White Mountain City ก็ไม่ได้ใช้จ่ายมากนักในการป้องกันเมือง เมืองซากรีนยิ่งแย่ลงไปอีก อย่างไรก็ตาม กำแพงเมืองขนาดใหญ่ทำหน้าที่เป็นตัวขัดขวาง Anfey รู้ว่าทั้งหมดที่เขาต้องการคือเวลา
Ozzic และ Shinbella มาถึงพร้อมกับคนของพวกเขา พวกเขายืนอยู่บนกำแพงและมองดูซอมบี้อย่างเงียบๆ
"Ozzic ไปทางตะวันออก Shinbella ไปทางตะวันตกกับคนของคุณ Orsie ไปทางเหนือและ Thompson จะอยู่กับฉัน" Anfey กล่าว
Ozzic พยักหน้า เขาโบกมือให้คนของเขาและเริ่มมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกของเมือง Anfey มองไปรอบ ๆ แล้วถามว่า "ใครเป็นคนดูแลสถานที่นี้"
“ข้าคือเจ้านายของข้า” ชายร่างใหญ่ก้าวไปข้างหน้าและกล่าว เขากังวลมากเกี่ยวกับซอมบี้ แต่เมื่อเห็นว่า Anfey และคนของเขาสงบเพียงใด เขาก็รู้สึกสบายใจอย่างประหลาดเช่นกัน แม้ว่าความตายที่ใกล้เข้ามาจะรอเขาอยู่นอกกำแพงก็ตาม
"คุณชื่ออะไร?"
“กูริ” ชายร่างใหญ่พูด
"แบ่งคนของคุณ" Anfey สั่ง “คุณจะเข้าร่วมกับคนของฉัน คุณรู้จักเมืองนี้ดีกว่าเรา เราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”
"ครับท่าน."
“คุณมีผู้ชายกี่คน”
“ประมาณห้าร้อย” กูริพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว เขากังวลว่าเขาอาจมีกำลังพลไม่เพียงพอที่จะผ่านศึกครั้งนี้ไปได้
"นั่นมากเกินพอ" Anfey กล่าว "ไป."
Guri พยักหน้าและวิ่งเหยาะๆ ออกจากกำแพง ตาม Ozzic และคนของเขาไป
"ทำไมซอมบี้พวกนี้ถึงมุ่งมาที่เรา" ซูซานน่าถามด้วยใบหน้าขมวดคิ้ว
"บางทีเราอาจจะกวนประสาทพวกเนโครแมนเซอร์" แอนเฟย์พูดด้วยรอยยิ้ม
“ระคายเคือง?”
Anfey พยักหน้า “คุณไปคุยกับอัศวินแห่งแสงได้ไหม ฉันต้องการให้พวกเขาแบ่งออกเป็นสี่กลุ่มเช่นกันและเข้าร่วมทั้งสี่แนวรบ เราจำเป็นต้องเสริมการป้องกันของเรา”
“ฉันรับรองไม่ได้ว่าพวกเขาจะฟัง”
"พวกเขาจะทำตอนนี้" Anfey กล่าว
"ก็ได้" ซูซานน่าพูด เธอหยุดชั่วคราวและมองไปที่ Anfey แล้วถามว่า "คุณวางแผนที่จะแยกตัวออกไปหรือไม่"
"เราจะทำอย่างนั้นทำไม" Anfey ถาม
“ฉันจริงจัง” ซูซานน่าพูดพร้อมกับขมวดคิ้วลึก "มีซอมบี้มากเกินไป"
"ไม่ต้องกังวล" Anfey กล่าว "ฉันมีแผน"
ซูซานนาหรี่ตา จากนั้นถอนหายใจและส่ายหัว เธอหันหลังกลับและเริ่มลงมาจากกำแพง เธอรู้ว่ายิ่งสถานการณ์ตึงเครียด Anfey ก็จะสงบลง เธอรู้จักคนแบบนั้นน้อยมาก และเธอก็เคารพมัน
“บลาวี” แอนเฟย์เรียก
"ใช่?" บลาวี่พูดพลางเดินไป "คุณกำลังทำมัน?"
Anfey พยักหน้า
“คุณมันคนบ้า” บลาวีกล่าว มันยากมากที่จะทำลายกลุ่มเวทย์มนตร์ที่จัดตั้งขึ้นเพราะนักเวทย์สามารถใช้คาถาลอยเพื่อหนีจากสนามรบได้ อย่างไรก็ตาม บลาวีไม่เคยคิดที่จะใช้การลอยตัวเพื่อหลบหนี แม้ว่า Anfey จะสั่งให้พวกเขาใช้เวทมนตร์ทั้งหมด เขาก็ยังทำตามคำสั่งของเขา บลาวีซื่อสัตย์ต่อเพื่อนๆ ของเขามาก และเขาจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องและช่วยเหลือเพื่อนๆ และคนของเขา
“อย่าทำอะไรเว้นแต่ฉันจะบอก” Anfey กล่าว “มาดูกันว่านักบวชเหล่านั้นจะทำอะไรได้บ้าง”
"ฉันรู้คุณหมายถึงอะไร."
บลาวีพูดยังไม่ทันจบประโยค เมื่อซอมบี้พุ่งไปข้างหน้าและเริ่มโจมตีเมือง ซอมบี้ไม่ฉลาดนัก และเทคนิคการโจมตีของพวกมันก็ง่ายมาก ในบางสถานการณ์ กลยุทธ์ที่ง่ายที่สุดก็มีประสิทธิภาพมากที่สุดเช่นกัน ซอมบี้จำนวนนับไม่ถ้วนซ้อนทับกันสร้างทางลาดที่ทำหน้าที่เป็นทางเดินสำหรับซอมบี้จำนวนมากขึ้น ซอมบี้เดินโซซัดโซเซขึ้นไปตามทางลาด ร้องโหยหวน
ทุกด้านของเมืองถูกโจมตีพร้อมกัน แม้ว่าพวกเขาจะขาดความช่วยเหลือจากผู้วิเศษ แต่ทหารรับจ้างก็ยังคงมีพลังมากและสกัดกั้นการโจมตีจากซอมบี้ได้
อย่างไรก็ตาม จำนวนของซอมบี้มีมากเกินไป แม้ว่าทหารรับจ้างจะแข็งแกร่ง แต่ก็มีจำนวนมากกว่า ซอมบี้จำนวนนับไม่ถ้วนวิ่งขึ้นเนินมากกว่าหนึ่งโหลทั่วเมือง แต่มีนักสู้ประมาณห้าพันคนในเมือง ยกเว้นนักบวชที่ Anfey เก็บไว้ ทุกคนกำลังต่อสู้กัน
เมื่อซอมบี้ขู่ว่าจะบุกเมืองได้ทุกเมื่อ ทหารรับจ้างจึงต่อสู้อย่างหนักหน่วงยิ่งขึ้น ทหารรับจ้างรู้ว่าพวกเขาต้องทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดซอมบี้ เพราะทุกอย่างจะจบลงหากซอมบี้บุกเข้าไปในเมือง
จำนวนทหารรับจ้างที่บาดเจ็บเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่คนอื่น ๆ ถูกดึงออกจากกำแพงและเข้าไปในกองซอมบี้
สถานการณ์เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อนักบวชเข้าร่วมการต่อสู้ แม้ว่าเวทย์แสงจะไม่ได้ผลอีกต่อไป แต่ก็ยังดีที่ชะลอซอมบี้ได้ เวทย์แสงไม่ต้องการเวทย์สำรองจำนวนมาก คาถาหนึ่งอาจทำร้ายหรือทำลายซอมบี้นับสิบตัว นักบวชรู้วิธีใช้พลังอย่างเต็มที่ และในไม่ช้า เนินของซอมบี้ก็เริ่มพังทลาย
ในป่าไม่ไกลจากเมือง มีเนโครแมนเซอร์สองสามคนกำลังสนทนากันเงียบๆ หลังจากนั้นสักครู่ เนโครแมนเซอร์คนหนึ่งก็ยกไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากกระดูกขึ้น ทันทีที่เนโครแมนเซอร์ยกไม้กายสิทธิ์ การโจมตีจากซอมบี้ก็หยุดลง
Anfey รู้ว่าทำไมเนโครแมนเซอร์ต้องล่าถอย เขามีนักบวชมากกว่าที่เนโครแมนเซอร์คาดไว้ และหากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ซอมบี้ทั้งหมดจะต้องพ่ายแพ้
การรู้จักศัตรูเป็นสิ่งสำคัญ แต่ในการทำสงครามกับเนโครแมนเซอร์ มันเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้ เนโครแมนเซอร์สามารถปกปิดตัวตนของพวกเขาได้ ในขณะที่คนอื่นๆ ไม่ได้รับความไว้วางใจจากพวกเขา การสอดแนมเป็นไปไม่ได้
ร่างมืดลอยขึ้นไปในอากาศและลอยไปทางเมือง เนโครแมนเซอร์ไม่สามารถใช้ Eye of the Sky ได้และจำเป็นต้องอยู่ใกล้เพื่อจับตาดูสถานการณ์ใกล้เมือง
“นั่นคือเนโครแมนเซอร์?” ทหารรับจ้างที่อยู่ใกล้เคียงถามเสียงดัง เมื่อได้ยินคำถามของเขา ทหารรับจ้างคนอื่นๆ ที่อยู่รอบตัวเขาก็เริ่มพึมพำกันเอง
Anfey หยิบคันธนูยาวออกมาจากวงแหวนมิติและเล็งไปที่ร่างมืดบนท้องฟ้า เขาปล่อยลูกศรธาตุอย่างรวดเร็ว ลูกศรบินเร็วมาก เนโครแมนเซอร์ไม่มีเวลาพอที่จะตอบสนองและถูกลูกศรพุ่งเข้าที่หน้าอก
เนโครแมนเซอร์หัวเราะคิกคักและร่างของเขาลอยขึ้นไปในอากาศก่อนที่จะสะดุดกับพื้น เขาชนเข้ากับพื้นไม่กี่ก้าวหลังซอมบี้
Anfey ลดคันธนูลง เหล่าทหารรับจ้างต่างจ้องมองมาที่เขาด้วยความกลัวและตกตะลึง