บทที่ 40: ความช่วยเหลือที่ไม่คาดคิด
ผู้แปล: Nyoi_Bo_Studio บรรณาธิการ: Tennesh
Anfey รู้สึกประทับใจ แต่เขาไม่ใช่คนประเภทที่แสดงความรู้สึกได้ง่าย ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนหัวข้อ “เราจะไปที่ไหนกันต่อดี เรามาตัดสินใจกันเป็นกลุ่ม”
“เราควรตามหาศาสตราจารย์” คริสเตียนกล่าว
“เราไปที่ไหนก็ได้ยกเว้นอาจารย์” Anfey ส่ายหัวของเขา
"ทำไม?" คริสเตียนรู้สึกสับสนมาก
“พวกเขาจะคิดว่าเราจะตามหาศาสตราจารย์ ดังนั้นพวกเขาจะรอเราอยู่ที่นั่น” ซูบินพูดขึ้นทันที
"เดาได้ดี" Anfey พยักหน้าและมองไปที่ Zubin อย่างรวดเร็ว "นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องไปที่อื่น เมื่อทุกอย่างลงตัวมากขึ้น เราก็สามารถหาทางเลือกที่ดีที่สุดได้"
“แล้วที่ไหนล่ะ”
“สถานที่รกร้าง พวกเจ้าจงเตรียมพร้อมสำหรับความยากลำบาก” Anfey กล่าว
“สถานที่รกร้าง… Anfey คุณกำลังพูดถึงป่าสัตว์วิเศษหรือไม่” ริกะถาม
“ป่าสัตว์วิเศษ?”
"ใช่ ยกเว้นป่าอสูรเวท ฉันไม่สามารถคิดถึงสถานที่อื่นที่ไม่มีผู้คน"
“มีอยู่ใกล้ๆ ไหม”
“ไม่ครับ อันที่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างจาก Sacred City แปดร้อยไมล์” Riska ตอบ
“คลาลมป่านั่นน่ะเหรอ?” คริสเตียนถาม
ซูบินตอบว่า "ใช่ คลาร์มป่าไม่ใหญ่นัก เคยมีออร์คอยู่ที่นั่น แต่พวกมันมักถูกนักล่าจับและนำไปซื้อขายในตลาด ออร์คน้อยลงเรื่อยๆ จนกระทั่งพวกมันหายไปทั้งหมด ของฉัน บ้านอยู่ใกล้ฟอเรสต์คลาร์ม และหมู่บ้านของเราถูกโจมตีโดยออร์คบ่อยมากตอนที่พ่อฉันยังเด็ก แต่ฉันไม่เคยเห็นออร์คตัวใดเลย นอกจากนี้ยังไม่มีสัตว์เวทระดับสูงอีกด้วย มันเป็นสถานที่ที่ค่อนข้างปลอดภัย "
"ถ้าอย่างนั้นก็ Forest Clarm! หาจุดที่จะปักหลักก่อน" Anfey พยักหน้า
“ดี ฉันจะแจ้งให้มิสทราบเพื่อหันกลับและมุ่งหน้าไปทางใต้” ริสกีก้าตอบ
"รอสักครู่!" Anfey เอียงศีรษะไปด้านข้างและตั้งใจฟัง “นั่นเสียงอะไร?”
ด้วยรถม้าสี่ตัวและม้ากว่าสิบตัวที่วิ่งอยู่บนถนน คริสเตียนและคนอื่นๆ ไม่สามารถจำเสียงใดๆ ได้นอกจากเสียงคร็อป ตอนนี้ทุกคนกำลังดูที่ Anfey รอให้เขาพูดอะไรบางอย่าง
Anfey เปิดม่านและออกจากรถม้า การมาถึงของเขาทำให้ Niya ตกใจ "มีอะไรผิดปกติ?" นิยาถาม
Anfey ไม่มีเวลาเหลือที่จะตอบสนองต่อ Niya เขายืนขึ้นและหันกลับมามอง ดูเหมือนมีคบเพลิงเคลื่อนออกไปในระยะไกล เขารู้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง Anfey นั่งลงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดกับ Niya ว่า "ผู้ไล่ตามกำลังตามเรามา ช้าลงหน่อย เราจะต้องจัดการกับพวกเขาก่อนที่เราจะเปลี่ยนทิศทาง"
Anfey ค่อนข้างหงุดหงิด เขาเคยชินกับแผนปฏิบัติการที่มีรายละเอียด และไม่ค่อยพอใจกับสถานการณ์ปัจจุบันที่เขาต้องเล่นด้วยหู ถ้าเขาย้อนเวลากลับไปได้และมีเวลาเตรียมตัวมากขึ้น แม้ว่าอีกแค่วันเดียว ไม่มีทางที่ผู้ไล่ล่าเหล่านี้จะตามหาพวกเขาเจอ
ทันทีที่ Anfey พูดจบ ทันใดนั้นก็มีเสียงแตรดังขึ้นข้างหลังพวกเขา ร่างกายของ Niya สั่นสะท้านทันที
“นิยะ คุณโอเคไหม”
ด้วยความสิ้นหวังในดวงตาของเธอ Niya อุทานว่า "พวกเขาคือ... Flame Crusaders!"
“นักรบเพลิง?”
คำพูดเหล่านี้ไม่มีความหมายสำหรับ Anfey เพราะเขารู้เรื่องโลกนี้น้อยมาก แต่ในไม่ช้าเขาก็เข้าใจว่าทำไม Niya ถึงสิ้นหวังมาก ตั้งแต่ Anfey มองย้อนกลับไปจนถึงตอนนี้ ภายในระยะเวลาอันสั้น พวกครูเสดเหล่านั้นเกือบตามไม่ทัน แม้ว่า Niya จะชะลอรถม้าเพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้นตามคำขอของ Anfey แต่ความจริงที่ว่าอัศวินเหล่านั้นสามารถเข้าใกล้ได้เร็วมากก็แสดงให้เห็นถึงทักษะการขี่ม้าที่โดดเด่นของพวกเขา
ยิ่งไปกว่านั้น Flame Crusaders กำลังรวบรวมพลังการต่อสู้ของพวกเขา Anfey ไม่สามารถประเมินระดับที่แน่นอนของพวกเขาได้ แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาทั้งเจ็ดเป็นอัศวินอาวุโสเป็นอย่างน้อย
อัศวินขี่ม้าผ่านกลุ่มของ Anfey หยุดขี่และตั้งแนวที่ชัดเจนข้างหน้ากลุ่มประมาณ 20 เมตร Niya ยังคงตกใจและลืมที่จะควบคุมรถม้า แต่ม้าสัมผัสได้ถึงอันตรายและชะลอความเร็วลงโดยสมัครใจ หยุดห่างจากอัศวินหกหรือเจ็ดเมตร
“คุณนิยา ฝ่าบาททรงรับสั่งให้นำท่านกลับมา” หัวหน้าอัศวินพูดขึ้น
"ไม่! ฉันไม่ไปกับเธอ หลีกทาง! เดี๋ยวนี้!" ในที่สุด Niya ก็ตื่นขึ้นจากความงุนงง กรีดร้องออกมาดัง ๆ
คริสเตียนและคนอื่น ๆ โผล่หัวออกมาจากรถม้าและจ้องมองไปที่ทหารอย่างกระวนกระวาย
“ยกโทษให้เราด้วย คุณนิยา เราต้องเชื่อฟังคำสั่งของเรา ดังนั้นคุณต้องมากับเรา!” อัศวินตอบ น้ำเสียงของเขาไม่ก้าวร้าวหรือประนีประนอม
“ไม่มีทาง! ถ้างั้นฉันขอตายที่นี่ดีกว่า!” Niya ตะโกน ดึงดาบยาวของเธอออกมา
รถม้าคันหลังก็มาถึงแล้วเช่นกัน Sante, Feller และคนอื่นๆ กระโดดออกมาและกำลังจะพุ่งไปข้างหน้า ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยิน Anfey ตะโกนว่า "กลับไปที่รถม้าของคุณและอยู่ที่นั่น!"
Sante และ Feller แลกเปลี่ยนความคิดเห็นและกลับไปยังที่ที่พวกเขาเคยอยู่
“คุณนิยา คุณคิดผิดแล้ว หยุดท้าทายความอดทนของเราได้แล้ว!” หัวหน้าอัศวินเริ่มตื่นเต้น
"พูห์!" Zubin ถ่มน้ำลายลงบนพื้นและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้
“ดีมาก ความหยาบคายของคุณทำสำเร็จแล้ว” อัศวินเย้ยหยันและชี้ไปที่คนของเขา นักรบครูเสดอีกหกคนเคลื่อนไหวเป็นชายคนเดียวและดึงบางอย่างออกมาจากหลังม้าของพวกเขา เล็งไปที่ด้านหน้า
“หน้าไม้?!” ดวงตาของ Anfey เปิดกว้างในขณะที่ Christian และคนอื่น ๆ หน้าซีด หน้าไม้เป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับนักเวทย์ในระยะสั้นๆ ความเร็วของหน้าไม้นั้นเร็วเกินไปสำหรับนักเวทย์ที่จะเสกคาถาได้ทันที ปัญหาคือ หน้าไม้ถูกสั่งห้ามโดยจักรวรรดิ และไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ใช้ เหตุใดนักรบครูเซดเหล่านี้จึงกล้าใช้หน้าไม้ต่อหน้าสาธารณชน
“คุณ Niya เพื่อนของคุณจะต้องทนทุกข์ทรมานเพราะความดื้อรั้นของคุณ” หัวหน้าพูดอย่างเย็นชา “คุณมีเวลาพิจารณาใหม่จนกว่าจะถึงสาม หนึ่ง!”
Anfey รู้สึกว่า Zubin เอื้อมมือไปข้างหลังและเขียนคำสองคำที่นั่น: "Earth Wall"
"สอง!" หัวหน้าอัศวินทำลายความเงียบและนับใหม่อีกครั้ง
ห่างจากสนามรบประมาณ 60 เมตร ร่างหนึ่งปรากฏขึ้นจากที่ใด ภายใต้แสงจันทร์ที่สว่างไสว ใคร ๆ ก็สามารถบอกได้ว่าคน ๆ นี้ค่อนข้างหนุ่มและหล่อเหลาทีเดียว เขาเป็นผู้วิเศษที่เจ้าชายเวสเตอร์ไว้ใจ บรูฟิต เขาสังเกตอย่างเงียบ ๆ จากระยะไกลและเริ่มยิ้ม
เขาสามารถแนะนำ Wester และนำ Wester ไปขู่ Saul กับ Niya แต่เขาไม่สามารถปล่อยให้ Niya ตายหรือถูกนำกลับไปที่ Sacred City
แผนเดิมถูกทำลายโดย Anfey Brufit ตั้งใจจะช่วย Niya จากวังหลังจากที่เธอถูกจับ เพื่อที่เขาจะได้รับความไว้วางใจจากเธอ จากนั้นเขาจะให้คนของเขาติดตาม Niya กลับไปหาซาอูล และให้เธอเล่าให้ซาอูลฟังถึงสิ่งที่เธอประสบ ด้วยความโกรธ ซอลจะยิ่งภักดีต่อแกรนเด็นมากขึ้นไปอีก เมื่อถึงจุดนั้น สงครามกลางเมืองภายในมาโฮก็ใกล้เข้ามาแล้ว
แม้จะไม่เป็นไปตามคาดแต่ก็ยังสามารถทำงานได้ Brufit ไม่สนใจผู้หญิง งานของเขาจะสำเร็จได้ตราบเท่าที่ Niya กลับไปหาซาอูล
"สาม!" ในที่สุดหัวหน้าก็เปิดการต่อสู้
ในเวลาเดียวกัน ซูบินก็ขว้างม้วนเวทมนตร์ออกมา กำแพงดินได้ก่อตัวขึ้นและตัดการเผชิญหน้าระหว่างทั้งสองฝ่าย Anfey กระโดดลงบนพื้นอย่างรวดเร็วและเริ่มพุ่งไปข้างหน้าในขณะที่รักษาตัวให้ต่ำ ทันทีที่พวกครูเซดปล่อยธนู Anfey จะกระโดดข้ามกำแพงและเริ่มการต่อสู้
แม้ว่าคู่แข่งของเขาจะแข็งแกร่งมาก แต่ Anfey ก็ยังมีความหวัง เขามีนักเวทย์ผู้เกรียงไกรสามคนอยู่ข้างกาย คนหนึ่งคือคริสเตียน ผู้ซึ่งเป็นพันธมิตรกับ Anfey อย่างสมบูรณ์แบบ ตราบใดที่พวกเขาใช้เวทมนตร์แทรกแซงอย่างเหมาะสม พวกเขาก็ยังมีโอกาสที่จะชนะ
อย่างไรก็ตาม Anfey ก็ตกใจเมื่อเขาไปถึงกำแพง เช่นเดียวกับคนอื่นๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นได้ไกลจากกำแพงดิน แต่พวกเขาก็สัมผัสได้ถึงกระแสเวทย์มนตร์อันน่าทึ่งและพลังการต่อสู้ที่ตื่นตระหนก
ไม่กี่อึดใจต่อมา กำแพงปฐพีพังทลายลงในองค์ประกอบที่สั่นไหวและฉากอันน่าสะพรึงกลัวก็ปรากฏขึ้น พวกครูเสดทั้งเจ็ดตายหมดสิ้นเช่นเดียวกับคนขี่ แต่วิธีฆ่าพวกมันต่างกัน บางคนสูญเสียศีรษะด้วยใบมีดรูปร่าง บางคนถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน และบางคนกลายเป็นเนื้อเน่า!
Brufit ลอยขึ้นและใช้เวทมนตร์ทั้งหมดที่มีเพื่อบินกลับไปยัง Sacred City มันเหลือเชื่อมาก! หลังจากที่เขาร่ายเวทมนตร์สยองขวัญ Dead Bone's Touch ใส่อัศวินเหล่านี้ นักดาบระดับปรมาจารย์ก็ปรากฏตัวขึ้นกลางสนามรบและเริ่มโจมตีเป้าหมายเดียวกัน ทันใดนั้นลาวาก็โผล่ออกมาและยุติการนองเลือด
Brufit คิดออกสองสิ่ง อย่างแรก นักดาบคนนั้นเตี้ยและผอม และน่าจะเป็นผู้หญิง ผู้ที่ร่ายเวทมนตร์ลาวาจะต้องเป็นนักเวทย์ไฟอาวุโส
ประการที่สอง ผู้หญิงกับนักเวทย์ไฟนั้นไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะผู้หญิงคนนั้นประหลาดใจและเกือบได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีสองครั้งของ Dead Bone’s Touch และลาวา
แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ข้างเขาเช่นกัน แต่… พวกเขาเป็นใครกันแน่? Brufit ไม่สามารถหาคำอธิบายที่ดีได้ เขาใช้เวทย์แห่งความตาย สิ่งนี้จะเตือนพวกเขาหรือไม่? เขาเปิดเผยตัวเองโดยบังเอิญหรือไม่? คำถามแล้วคำถามเล่าผุดขึ้นในใจของเขา