ตอนที่ 408: ขุนนาง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ดวงตาแห่งท้องฟ้าพบทหารรับจ้างกลุ่มหนึ่งเดินทัพผ่านป่า ไม่มีศัตรูอยู่รอบตัวพวกเขา แต่ทหารรับจ้างทุกคนระมัดระวังมาก
"พวกเขาทั้งหมดดูทรงพลังมาก" Ozzic แสดงความคิดเห็น "ไม่งั้นพวกเขาคงไม่สามารถมาถึงจุดนี้ได้ Storm City อยู่ห่างจากที่นี่ประมาณหกสิบไมล์ พวกเขาอาจมาจากที่นั่น"
“ไม่จำเป็น” ออร์ซี่พูดพร้อมส่ายหัว "ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะฝ่าแนวซอมบี้ด้วยตัวคนเดียว"
"อะไร?" Ozzic ถามพลางขมวดคิ้ว “คุณกำลังบอกว่าเนโครแมนเซอร์ปล่อยพวกเขาออกมา?”
“นั่นเป็นเพียงความคิดของฉัน” ออร์ซี่ยักไหล่
"แต่ทำไม?" Ozzic ถามอย่างเหลือเชื่อ
“ฉันไม่ได้ล้อเล่น” ออร์ซี่กล่าว "ลองคิดดูสิ เราไม่ได้เจอซอมบี้กลุ่มใหญ่มาหลายวันแล้ว ซึ่งหมายความว่าเนโครแมนเซอร์ไม่ได้ทรงพลังอย่างที่เห็น ฉันคิดว่าพวกเขาย้ายกองกำลังส่วนใหญ่ไปจัดการกับกองทัพ Shield of Light"
"ฉันเห็นด้วย" Anfey พูดพร้อมพยักหน้า เขาเคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเช่นกัน เนโครแมนเซอร์ไม่ได้พยายามหยุดเขาจากการจากไป และยังยอมให้อัศวินแห่งความตายล่าถอยอีกด้วย เนโครแมนเซอร์ต้องรู้สึกกดดันจากการต่อสู้กับเฟร์นานโด ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าเนโครแมนเซอร์ไม่ได้ทรงพลังอย่างที่เขาคาดไว้ตั้งแต่แรก พวกเขาไม่สามารถต่อสู้สองด้านในเวลาเดียวกันได้ เฟร์นานโดต้องต้อนพวกเขาไปแล้ว Anfey รู้สึกเคารพต่อชายคนนั้น แม้ว่าเขาจะวางแผนไว้อย่างไร เฟอร์นันโดก็เป็นคนที่มีความสามารถและฉลาด
“เราควรส่งคนไปคุยกับพวกเขาไหม” โอซิชถาม
"นั่นเป็นความคิดที่ดี" Anfey กล่าว "เราจำเป็นต้องรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมของเรา"
"เดี๋ยวก่อน! พวก ดูสิ!" จู่ๆ บลาวี่ก็โทรมา
คนกลุ่มนี้หันความสนใจไปที่ดวงตาแห่งท้องฟ้าอีกดวงหนึ่งและเห็นกองทัพเดินทัพผ่านป่า มีทหารไม่มากนัก แต่มีเกวียนบรรทุกเสบียงมากมาย
“ทำไมมีทหารอยู่ที่นี่” Anfey ถามอย่างตกใจ
Ozzic ขมวดคิ้วเมื่อเขาเห็นธงของกองทัพ "มาจากอาณาจักรชานซา"
“พวกเขามาทำอะไรที่นี่?”
พวกทหารรับจ้างชำเลืองมองกันและกัน ไม่แน่ใจว่าจะตอบคำถามนั้นอย่างไร
“นั่นคือเสบียงของพวกมัน” Black Elven กล่าว “กองทัพหลักต้องผ่านไปแล้ว นี่เป็นเสบียงจำนวนมาก พวกเขาต้องมีกำลังพลอย่างน้อยห้าหมื่นคน”
Anfey ขมวดคิ้ว เขาไม่กังวลว่าจะทำลายความสัมพันธ์ของเขากับศาสนจักร สมาชิกส่วนใหญ่ของกองทัพ Shield of Light มาจาก Maho Empire อยู่ดี เฟอร์นันโดจะไม่ทำอะไรนอกลู่นอกทาง แต่ตอนนี้กองทัพซานซาได้เข้าร่วมการต่อสู้แล้ว สถานการณ์ก็ซับซ้อนขึ้นมาก เขามีชื่อเสียงในการทำลายส่วนหนึ่งของ Griffin Aerial Unit ของ Shansa Empire และเขามั่นใจว่า Shansa Empire จะไม่รังเกียจที่จะฆ่าทหารรับจ้างสองสามพันคนเพื่อตอบโต้
Black Eleven เป็นคนที่ซื่อสัตย์มากและเขาจะไม่พยายามทำให้พวกเขากลัว ถ้าบอกว่ากองทัพต้องมีอย่างน้อยห้าหมื่นกองทัพก็ต้องมีอย่างน้อยห้าหมื่น
ทหารรับจ้างหันไปหา Anfey พวกเขารู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่าง Anfey และ Shansa Empire นั้นไม่ดี และการมีกองทัพ Shansa ใน Country of Mercenaries อาจคุกคามพันธมิตรได้
ไม่กี่นาทีต่อมา ทหารรับจ้างและกองทัพ Shansa ก็เห็นหน้ากัน หลังจากความโกลาหลครู่หนึ่ง ทั้งสองฝ่ายก็ตระหนักว่าพวกเขาไม่พบซอมบี้หรือเนโครแมนเซอร์ กองทัพส่งทหารสองสามนายออกไปทักทายทหารรับจ้าง
หลังจากการสนทนาสั้น ๆ พวกทหารรับจ้างก็วิ่งไปที่กองทัพและล้อมรอบรถเข็นเสบียง ทหารรับจ้างสองสามคนกระโดดขึ้นไปบนเกวียนและพบถุงน้ำ
"บลาวี" แอนเฟย์กล่าว “จับตาดูกองทัพให้ดี”
“ก็ได้” บลาวี่พูดพร้อมพยักหน้า
“อาร์มิน นับจำนวนทหารที่พวกเขามี”
Black Eleven พยักหน้า
Ozzic กระพริบตา "คุณไม่…"
“คุณจะไม่ไปปล้นพวกเขาใช่ไหม” ออร์ซี่ถาม
“เราไม่ใช่โจร” ทอมป์สันพูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็รู้ว่า Orsie ไม่ได้ล้อเล่นและขมวดคิ้ว
ทอมป์สันเป็นสมาชิกใหม่ เขาไม่เคยพบอลิซและไม่รู้อดีตของ Anfey ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงประหลาดใจ
"ฉันไม่รู้" Anfey กล่าว "ฉันต้องคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้" เขารู้ว่ามันจะดีกว่าสำหรับโลกนี้หากเขาทิ้งกองทัพชานซาไว้ตามลำพัง แต่การปล้นพวกเขาจะเป็นประโยชน์ต่อเขาและจักรวรรดิมาโฮ
"เราควรทำ!" โอซิช กล่าว "นี่เป็นโอกาสที่ดี!"
“กองทัพนี้มาที่นี่เพื่อช่วยในการทำสงคราม” Anfey กล่าว "เราไม่ควรใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้น" เขามองขึ้นไปจากดวงตาแห่งท้องฟ้าและพบว่าคนอื่นๆ รอบตัวเขาจ้องมองมาที่เขาอย่างแปลกประหลาด สำหรับสหายของเขา เขาไม่ใช่คนที่จะพูดอะไรแบบนี้ นักบวชเป็นส่วนสำคัญที่สุดของสงคราม แต่เขาเพิ่งสั่งให้ทหารรับจ้างสังหารเมื่อสองสามวันก่อน
“นายท่านต้องการพักผ่อนหรือไม่” Ozzic ถามอย่างเงียบๆ
"ไม่" Anfey พูดพร้อมกับหัวเราะ "ฉันสบายดี"
"ท่านครับ" ชินเบลล่าพูด "ถ้าเราเจอกองทัพ พวกเขาจะจำคุณได้และโจมตีเราไหม"
"อาจจะ" Anfey กล่าว "ฉันไม่รู้." ชินเบลล่าพยักหน้าและไม่พูดอะไรอีก เธอไม่จำเป็นต้อง ถ้ากองทัพซานซาสามารถโจมตีทหารรับจ้างได้ ทำไมทหารรับจ้างถึงโจมตีพวกเขาไม่ได้?
“พวกเขามีจำนวนมากกว่าเรา” ทอมป์สันกล่าว "หากเราจะโจมตี เราต้องวางแผนที่ดีเพื่อลดความเสียหายให้เหลือน้อยที่สุด จักรวรรดิชานซาไม่มีกองทัพที่ดีที่สุด แต่เราไม่สามารถประมาทพวกเขาได้"
“คุณประเมินพวกมันต่ำไปแล้วล่ะ” แบล็คอีเลฟเว่นพูดพร้อมส่ายหัว "พวกเขาทำผลงานได้ไม่ดีนัก เพราะขาดแม่ทัพที่ดี"
"คุณหมายถึง..."
“คุณเห็นธงนั้นไหม นั่นคือธงของซิลเวอร์กริฟฟินส์ ฉันเคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน นั่นคือมาตรฐานของสการ์เล็ต ฉันไม่รู้ว่าทำไมนายพลแบรี่ถึงพูดชมผู้หญิงที่อายุน้อยขนาดนั้น แต่ฉัน รู้ว่านายพลแบรี่ไม่เคยทำผิดพลาด”
“อาร์มิน คุณรู้จักนายพลแบรี่ไหม” ทอมป์สันถามอย่างตกใจ
แบล็คอีเลฟเว่นตัวแข็ง เขาทำผิดพลาดและเปิดเผยตัวตนของเขา Anfey มีอาการไอ "มีสมาธิ" เขาบอกกับ Black Eleven จากนั้นเขาก็หันไปหาทอมป์สันแล้วส่ายหัว
ทอมป์สันขมวดคิ้ว "เราไม่สามารถต่อสู้กับพวกเขาได้" เขากล่าวและพยายามเปลี่ยนหัวข้อ
“เขาพูดถูก” Ozzic กล่าว "เราต้องการแผน"
"นั่นคืออะไร?" ทันใดนั้นนักเวทย์คนหนึ่งก็ถามขึ้น
"มันคืออะไร?" ริกะรีบเข้ามาถาม
"ฉันเพิ่งเห็นเงา แต่มันเร็วเกินไป"
“แน่ใจนะว่าไม่ได้ทำผิด?” บลาวี่ถามพลางขมวดคิ้ว
"ไม่" นักเวทย์กล่าว “นี่มันอีกแล้ว!” เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้และเบิกตากว้าง "พระเจ้า มันคือกริฟฟิน!"