ตอนที่ 407: ไร้ยางอาย
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ในสี่วัน Anfey และทหารรับจ้างของเขาเดินทางกว่า 400 ไมล์ พวกเขาเดินทางเสร็จสิ้นไปแล้วครึ่งหนึ่งตามแผนที่ ในความเป็นจริง การเดินทาง 100 ไมล์ต่อวันไม่ใช่ปัญหาสำหรับทหารรับจ้างของ Anfey อย่างไรก็ตาม Anfey มีข้อกังวลของตัวเอง พวกเขาไม่มีอาหารเพียงพอ ทุกคนถูกขอให้ลดปริมาณอาหารลงเหลือครึ่งหนึ่ง โดยทั่วไปแล้วคนเราต้องการอาหารเพื่อให้พลังงานและรู้สึกหิวแม้ว่าจะพลาดไปเพียงมื้อเดียวก็ตาม การขอให้ทหารรับจ้างที่หิวโหยเร่งความเร็วนั้นมากเกินไป
ผู้วิเศษควรได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างออกไป เนื่องจากร่างกายของพวกเขาไม่แข็งแรงเท่านักดาบ อย่างไรก็ตาม พวกเขาทำตัวแข็งกร้าว ยืนกรานที่จะได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับคนอื่นๆ หลังจากเห็น Anfey และ Suzanna ได้รับส่วนแบ่งเพียงครึ่งเดียว เช่นเดียวกับทหารรับจ้างคนอื่นๆ พวกเขามอบอาหารครึ่งหนึ่งให้หัวหน้าคนงาน Black Eleven เก็บไว้
ปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้คนมักจะรวมตัวกันในช่วงเวลาที่ยากลำบาก ทหารรับจ้างใน League of Mercenaries มีวัฒนธรรมการช่วยเหลือซึ่งกันและกันเมื่อมีคนต้องการความช่วยเหลือ แน่นอนว่า Anfey มีส่วนสนับสนุนวัฒนธรรมนี้ด้วยการสร้างตัวอย่าง บรรดาผู้นำเรียกร้องการดูแลเป็นพิเศษในทุกหนทุกแห่งใน Pan Continent มีคนไม่มากเช่น Anfey ที่จะเป็นตัวอย่างให้กับผู้อื่น อันที่จริงเขาไม่ต้องปฏิบัติตามกฎที่เขาตั้งขึ้น ไม่ว่าเขาจะอยากกินมากแค่ไหน แม้แต่สิบชิ้น ก็ไม่มีการคัดค้านจากทหารรับจ้าง 2,600 คน Anfey ไม่เพียง แต่เป็นเอิร์ล แต่ยังเป็นผู้นำของ League of Mercenaries ในฐานะเอิร์ลและผู้นำของ League of Mercenaries เขามีสิทธิ์ที่จะทำให้ชีวิตของเขาสะดวกสบายมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม Anfey ทำตามที่ทหารรับจ้างทั่วไปทำ และขอให้ Suzanna, Blavi และ Ozzic ปฏิบัติตามกฎด้วย คนอื่นๆ ในลีกที่สามารถเพลิดเพลินกับการดูแลเป็นพิเศษได้ยอมสละสิทธิพิเศษของตนเองโดยสมัครใจ ตามแบบอย่างของ Anfey
ในประวัติศาสตร์ เมื่ออารยธรรมพัฒนาขึ้น ทุกคนพยายามจำกัดอำนาจของแต่ละบุคคลเพื่อป้องกันอำนาจเผด็จการ ข้อมูลไม่ได้ส่งผ่านอย่างเสรีในทวีปแพน วีรกรรมมีบทบาทสำคัญในสังคม บางครั้งธรรมชาติและคุณลักษณะของผู้นำสามารถกำหนดวัฒนธรรมของกองทหารทั้งหมดได้
ยกตัวอย่างดรูอิด ดรูอิดของเผ่าหมีเป็นตัวแทนของความแข็งแกร่งและอำนาจ ในขณะที่ดรูอิดของเผ่าหมาป่าเป็นตัวแทนของความทรหดอดทน เมื่อมีความขัดแย้งกับคนที่ไม่ใช่ดรูอิด ดรูอิดเผ่าหมีจะเป็นกำลังหลัก ในขณะที่ดรูอิดเผ่าหมาป่าจะโจมตีโต้กลับ และดรูอิดเผ่าฮอว์กจะทำหน้าที่สอดแนมและเสริมกำลัง
ตั้งแต่มีผู้นำรุ่นที่สาม โครงสร้างขององค์กรดรูอิดก็เปลี่ยนไป Bruzuryano เป็นคนซื่อสัตย์และไม่ชอบความขัดแย้ง เขาไม่อยากเห็นผู้คนตายในสนามรบ เขาไม่เชื่อว่าการต่อสู้เป็นวิธีเดียวในการแก้ปัญหา เขาจะเริ่มโต้กลับอย่างดุเดือดเมื่อมีคนข้ามเขาเท่านั้น นั่นคือเหตุผลที่เขาได้รับฉายาว่า "ผู้พิทักษ์" ในขณะเดียวกัน ดรูอิดเผ่าหมีก็ค่อยๆ ละทิ้งตำแหน่งกำลังหลัก
Manstuly หวาดระแวงและหาทางแก้แค้นให้กับความคับข้องใจที่เล็กน้อยที่สุด เขาจะฆ่าคนแม้ว่าพวกเขาจะทะเลาะกันเพียงเล็กน้อยก็ตาม ผู้คนได้รับอิทธิพลเชิงบวกจากคนดีและคนไม่ดีได้รับอิทธิพลในทางลบ ดรูอิดกว่า 100,000 คนในเผ่าหมาป่าเปลี่ยนไปด้วยอิทธิพลของแมนสตูลี่ พวกเขาเคยต่อสู้เพื่อป้องกันตัวเอง ต่อมาพวกเขาต่อสู้เพื่ออาหารเพื่อเลี้ยงตัวเอง จากนั้นจึงต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งความมั่งคั่ง จากนั้นจึงเริ่มปล้นผู้อื่น หรือแม้กระทั่งฆ่าผู้อื่นเพื่อสนองความอยากที่ตื่นเต้น
ไม่มีใครตัดสินว่า Bruzuryano และ Manstuly ถูกหรือผิด กฎของป่าและการกลั่นแกล้งมีอยู่จริง Manstuly โหดร้ายมากจนกลุ่มอื่น ๆ ยอมรับการขยายตัวของเขาในขณะนี้ซึ่งทำให้เผ่า Wolf ได้รับประโยชน์ ภรรยาของ Manstuly เป็นเอลฟ์ฟาโรห์ ดังนั้นเขาจึงได้รับการสนับสนุนจากเทพีแห่งธรรมชาติมากมาย เขามีอิทธิพลมากกว่า Mauso หรือ Bruzuryano
นอกจากนี้ นักเรียนของซาอูลยังได้รวมกลุ่มกันโดยมี Anfey เป็นผู้ก่อตั้ง เขาดูแลทุกคนและวางแผนทุกครั้งที่เกิดเรื่องขึ้น ซูซานนาและเขาอยู่แนวหน้าเสมอเมื่อมีสงครามเพื่อปกป้องผู้วิเศษที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา ทุกคนเห็นและรู้ว่า Anfey ทำอะไรให้พวกเขา พวกเขาเปรียบเทียบตัวเองกับเขาโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวและเรียนรู้จากเขา Anfey เป็นผู้กำหนดวัฒนธรรมของกลุ่มนี้ หาก Anfey อิจฉาศักดิ์ศรีของ Christian และพยายามทำให้เขาผิดหวัง หรือแสดงความไม่ชอบความดื้อรั้นและความหุนหันพลันแล่นของ Niya อาจมีความขัดแย้งมากมายในหมู่พวกเขา แม้กระทั่งเมื่อความอยู่รอดเป็นเดิมพัน
ในเมือง Blackwater ทุกคนในกองทัพของ Anfey ขอให้ Christian บอก Anfey ว่าอย่าปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนเด็ก เนื่องจาก Anfey และ Suzanna ทำทุกอย่างแต่ไม่เคยขอความช่วยเหลือจากพวกเขา พวกเขาได้พัฒนาความรับผิดชอบและไม่ได้ซ่อนตัวจากการต่อสู้ พวกเขาอาสาเข้าร่วมการต่อสู้แทน ซึ่งหมายความว่ากลุ่มนี้ได้เติบโตเต็มที่แล้ว และสายสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น
อย่างไรก็ตาม Anfey ไม่ทราบว่าเขามีอิทธิพลต่อกองทหารของเขามากเพียงใด มิฉะนั้น เขาคงจะทำตัวใจดีและมีความรู้มากกว่านี้ เขากำลังเผชิญหน้ากับ Suzanna ด้วยดาบของเขา “อย่าใช้พลังต่อสู้ คุณจะไม่รู้ว่าทักษะดาบของคุณมีจุดอ่อนตรงไหนถ้าคุณใช้พลังต่อสู้”
“ฉันเข้าใจแล้ว” ซูซานน่าพูด
"ดาบของใครก็ตามที่โดนพื้นจะแพ้" Anfey คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "มาเดิมพันกันเถอะ"
“เดิมพันด้วยอะไร” ซูซานน่าถาม
“ตีฝ่ามือไม่สนุก แล้วดีดหน้าผากล่ะ ก็ไม่สนุกเหมือนกัน ไม่เป็นไร ใครแพ้ก็โดนตี คิดว่าไง” Anfey ยิ้ม ไม่มีอะไรมากที่จะเดิมพันระหว่างคู่ พวกเขาสามารถเดิมพันได้เท่านั้น
"แน่นอน." ซูซานน่าดูตื่นเต้น
“ฉันไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดของฉันไปกับมันเช่นกัน ระวัง!” Anfey ก้าวไปข้างหน้าและแทงดาบของเขาที่หน้าอกของ Suzanna
Suzanna บล็อกเขาในตำแหน่งมาตรฐานมาก ดาบทั้งสองปะทะกันด้วยเสียงกระทบกันที่ชัดเจน ดาบของ Anfey หมุนแล้วกดดาบของ Suzanna ทันใดนั้นเขาก็ตะโกนว่า "ปล่อยมันไป!"
ด้วยการหมุนและกด ดาบของ Anfey ได้กดปลายดาบของ Suzanna เขาคิดว่าซูซานน่าจะไม่สามารถถือดาบได้อีกต่อไป Anfey ตกใจมากที่ Suzanna ยังสามารถถือดาบของเธอได้อย่างมั่นคงในอากาศ ในขณะที่เขาเกือบจะจับดาบไม่ได้
"คุณ!" Anfey รู้สึกหงุดหงิด “ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่านายใช้พลังต่อสู้ไม่ได้!” Anfey ดูเหมือนจะลืมไปว่าเขาเป็นผู้นำเมื่อเขาอยู่กับ Suzanna ในขณะนั้นเขาเป็นเพียงสามีเล่นกับภรรยาของเขา เขาจะโกรธมากถ้าเล่นโดยภรรยาของเขา
ซูซานน่าหัวเราะคิกคักอย่างเคอะเขิน เธอรู้ว่าเธอไม่ถูกต้อง "ฉันคุ้นเคยกับการใช้พลังการต่อสู้"
"อย่าใช้พลังต่อสู้" เมื่อเห็นซูซานนารู้สึกแย่ Anfey ก็ปล่อยมันไป แต่เขาก็กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ฉันเข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว” ซูซานนาพูด
พวกเขากลับไปต่อสู้ ดาบปะทะกันในอากาศ หาก Ernest เสียเปรียบเมื่อเขาต่อสู้กับ Anfey โดยไม่มีกำลังรบ Suzanna ก็คงเป็นเช่นนั้น ในไม่ช้า Anfey ก็กรีดร้องอีกครั้ง ครั้งนี้เขาไม่ได้ขอให้ซูซานนาปล่อยดาบของเธอ เขาเรียกชื่อเธอแทน "ซูซานน่า!"
"อีกที." ซูซานน่าแลบลิ้นออกมา ดาบคือชีวิตของนักดาบหญิง ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ Suzanna รู้สึกว่ากำลังจะทำดาบหาย เธอจึงไม่สามารถแสดงพลังต่อสู้ได้ เธอรู้สึกแย่ที่ละเมิดกฎถึงสองครั้ง
“คุณรักษาสัญญาไม่ได้เหรอ” Anfey ถามอย่างหมดหนทาง
"ลองอีกครั้งกันเถอะ" ซูซานนาแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน
"คุณกำลังแพ้การต่อสู้หากคุณใช้พลังต่อสู้อีกครั้ง" Anfey ใส่ดาบวิเศษกลับเข้าไปในฝัก “ฉันไม่ได้ใช้ดาบของฉัน”
"ไม่ได้ใช้ดาบของคุณ? อย่าโทษฉันถ้าคุณแพ้การต่อสู้" Suzanna กล่าว
“แพ้? ฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่าทักษะที่แท้จริงของฉันคืออะไร” Anfey หัวเราะเบา ๆ
หากมีคนอื่นพูด ซูซานนาจะไม่ใส่ใจกับมันมากนัก อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องที่แตกต่างเมื่อ Anfey พูด เธอยังไม่เข้าใจ Anfey อย่างสมบูรณ์ เธอรู้ว่า Anfey มีความลับมากมาย รอยยิ้มขี้เล่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “โอเค ฉันจะพยายามให้ดีที่สุด”
"มาเร็ว!" Anfey ไม่ใส่ใจกับคำว่า "พยายามให้ดีที่สุด" เขาไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไรจนกระทั่งเขาเห็นแสงสีทองสว่างไสวบน Suzanna "คุณ…"
ก่อนที่ Anfey จะพูดจบประโยคของเขา แสงดาบของ Suzanna ก็พุ่งเข้าใส่หัวของ Anfey Anfey ต้องถอยหลังเพื่อหลบมัน เขาตะโกน “คุณใช้พลังต่อสู้อีกแล้ว คุณแพ้!”
Suzanna ดูเหมือนจะไม่ได้ยินสิ่งที่ Anfey พูด เธอเหวี่ยงดาบไปด้านข้าง Anfey พลิกไปข้างหลังและเขาอยู่ห่างจาก Suzanna ประมาณแปดหลา “คุณควรได้รับการลงโทษตามที่คุณสัญญา”
"มารับฉัน!" ซูซานน่าหัวเราะคิกคัก เธอไล่ตาม Anfey มันสบายดีเมื่ออยู่คนเดียว ตอนนี้ Ozzic, Blavi และอีกสองสามคนหยุดดู ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมาหา Anfey เธอจะไม่ถูกตบในที่สาธารณะ เธอจะไม่รักษาสัญญาในวันนี้
Anfey พูดไม่ออก เขาคิดในใจว่า เจ้ากล้าดียังไงมาเล่นกับข้าอย่างไร้ยางอายเช่นนี้? ทันใดนั้นเขาก็หลับตาลง เขาไม่ได้ถอยหลังเพื่อหลบ เขากลับก้าวไปข้างหน้าเพื่อตอบโต้แสงดาบของ Suzanna
Suzanna ตกใจกับการเคลื่อนไหวของ Anfey ไม่ว่า Anfey จะเก่งแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถต้านทานรัศมีดาบด้วยร่างกายของเขาได้ เธอหันดาบของเธอออกไปและถอดพลังการต่อสู้ออกในเวลาเดียวกัน รัศมีดาบที่เหลือพุ่งไปที่พื้นทางด้านขวาของ Suzanna และส่งเสียงดังพอสมควร
Anfey ยื่นมือออกมาจับที่ข้อมือของ Suzanna การพันมือขนาดใหญ่ด้วยท่าไทเก็กเป็นศิลปะการจับดาบที่มีความชำนาญมาก นอกจากนี้ ซูซานนายังกังวลว่า Anfey จะได้รับบาดเจ็บ และเธอพยายามดึงพลังการต่อสู้กลับคืนมาเมื่อเธอรู้สึกว่าร่างกายครึ่งหนึ่งชาไป แขนขวาของเธอบิดไปด้านหลัง
“นี่คือการไม่รักษาสัญญาของคุณ” Anfey รู้สึกภูมิใจในตัวเองและยิ้ม เขาตบซูซานนาสามครั้งเพราะเธอไม่รักษาคำพูดถึงสามครั้ง เขาคิดบัญชีทุกอย่างที่เกิดขึ้น
Ozzic กระแอมในลำคอ พวกเขารู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อยขณะเดินไปหา Anfey พวกเขามีธุระต้องคุยกัน "ผู้เชี่ยวชาญ"
เมื่อ Anfey หันกลับมาเขาก็มีใบหน้าที่ตรง เขาไม่ได้ดูจริงจังเกินไป แต่เหมือนธุรกิจ "มีอะไรผิดปกติ?"
“อาจารย์ กลุ่มนักเวทย์พบกลุ่มทหารรับจ้าง มีประมาณ 400 คน คิดว่าเราควรติดต่อพวกเขาดีไหม” Ozzic พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง