ตอนที่ 419: มารยาท
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"เนื่องจากสถานการณ์ที่เราอยู่ตอนนี้ มันไม่ใช่เวลาที่จะล่าถอยทันที" Anfey กล่าวพร้อมส่ายหัวเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่า Marino สนใจแต่การเป็นคนร่ำรวย แต่เขาต้องทำสิ่งที่จำเป็นเนื่องจากสถานการณ์เปลี่ยนไป จากมุมมองของ Anfey เขาต้องการความช่วยเหลือจาก Marino อย่างแน่นอนในอนาคต แม้ว่ามาริโนไม่ต้องการมีส่วนร่วม แต่เขาต้องรอจนกว่าสถานการณ์จะดีขึ้นหรือจนกว่าคริสเตียนจะอยู่ในสถานะที่แข็งแกร่งขึ้นมาก
“รู้ไหมทำไมฉันถึงพูดเรื่องนี้ทั้งๆที่เพิ่งเจอกัน ฉันเป็นห่วงจริงๆ” Marino มีรอยยิ้มที่ขมขื่นบนใบหน้าของเขา “ตั้งแต่สงครามต่อต้านความตายเกิดขึ้น ทหารรับจ้างมากกว่า 12,000 คนมาที่สตอร์เมนเบิร์ก รวมถึงครอบครัวของพวกเขา ประชากรของสตอร์เมนเบิร์กเพิ่มขึ้นมากกว่า 50,000 คน มันเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่สำหรับฉัน การที่ทหารรับจ้างมากกว่า 10,000 คนมาหาฉัน บวกกับทหารรับจ้างในกลุ่มทหารรับจ้าง Band of Brother ฉันมีคนเพียงพอสำหรับทหารที่มีขนาดพอเหมาะ ฉันไม่รู้ว่ากลุ่มทหารรับจ้าง Glory ฉวยโอกาสขยายหรือไม่ ถ้าพวกเขามีขนาดเท่ากัน ฉันมีความมั่นใจที่จะเริ่มการต่อสู้ ต่อต้านพวกเขาและทำลายล้างพวกเขา”
Anfey ตกใจมาก “คุณมีทหารรับจ้างมากมายขนาดนั้น?” นี่คือความแตกต่างระหว่างมาริโนกับอลิซ อลิซอ้างว่าเธอยินดีต้อนรับทหารรับจ้างทุกคนสู่ Moramatch อย่างไรก็ตาม มีทหารรับจ้างเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มาถึง ทหารรับจ้างบางคนที่มายัง Moramatch นั้นเป็นเพื่อนกับ Ozzic จำนวนทหารรับจ้างที่ไป Moramatch เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเมื่อเทียบกับทหารรับจ้างจำนวนมากที่ไป Stormenburg แน่นอนว่าการเคลื่อนไหวเหล่านี้ได้รับผลกระทบจากกลยุทธ์ที่เนโครแมนเซอร์ใช้ ประชากรของวิญญาณแห่งความตายรอบ ๆ ครอสแวลลีย์นั้นมีจำนวนมากที่สุด สตอร์เมนเบิร์กปลอดภัยกว่ามาก คนที่สามารถข้าม Cross Valley และไปถึง Moramatch ได้นั้นเป็นทหารเกือบทั้งหมด หากมีครอบครัวอยู่ด้วย พวกเขามักไม่ต้องการเสี่ยงและเลือกเส้นทางที่ปลอดภัยกว่า
มาริโนพยักหน้า “มันยากที่จะอธิบายให้คนอื่นฟังว่าทำไมมีทหารรับจ้างมากกว่าหลายหมื่นคน บางคนอาจคิดว่าฉันต้องการทำอะไรบางอย่างกับทหารรับจ้างจำนวนมากในสตอร์เมนเบิร์ก อันที่จริง ฉันมีความสามารถในการดำเนินการบางอย่างหากต้องการ . ฉันไม่อยากให้คนอื่นเข้าใจผิดๆ แบบนั้นกับฉัน รู้ไหมว่าคนนินทาจะเชื่อได้สักกี่คน”
"คุณต้องการให้ทหารรับจ้างเหล่านั้นกับฉันหรือไม่" Anfey ยิ้ม "คุณคิดว่าฉันไม่กังวลเกี่ยวกับปัญหาเดียวกัน?"
“คุณแตกต่างจากฉัน ไม่ว่าคุณจะทำอะไร คนอื่นจะคิดว่าคุณทำงานให้กับคริสเตียนและทำบางอย่างเพื่ออนาคตของคุณ” มาริโนกล่าว
Entos เดินเข้าไปในห้องและขมวดคิ้ว "มาริโน ทำไมคุณถึงพูดเรื่องนี้กับแอนเฟย์? เราไม่ควรกังวลกับเรื่องแบบนี้"
“เอาน่า ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะไม่เห็นมันชัดเจนกว่านี้ ในเมื่อคุณมีส่วนรู้เห็น คุณเคยถามความคิดเห็นของคริสเตียนไหม คุณรู้ไหมว่าจริงๆ แล้วคริสเตียนคิดอะไรอยู่” มาริโนถามอย่างใจเย็น
Entos เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆ นั่งลง ปัญหาระหว่างแกรนเดนกับคริสเตียนทำให้เขาปวดหัว คริสเตียนเป็นเหมือนน้องชายคนเล็กของเขา ในขณะที่แกรนเดนแสดงความเคารพอย่างมากและมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา Entos ยังช่วยให้ Granden ทำให้ Niya ชอบเขา หาก Entos เข้าข้าง Granden หรือ Christian ดูเหมือนว่าจะไม่ยุติธรรมกับอีกฝ่าย Entos แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่า Niya วิ่งหนีไปตอนไหน ซาอูลก็ไม่เข้าไปยุ่งด้วย มันแสดงให้เห็นทัศนคติของ Entos และ Saul ที่มีต่อปัญหาของคนรุ่นใหม่ พวกเขารู้สึกหมดหนทางและต้องการออกจากห้องเพื่อปล่อยให้น้อง ๆ จัดการกับมันด้วยตัวเอง พวกเขาพยายามที่จะไม่เข้าไปยุ่ง
ถ้าแกรนเดนกับคริสเตียนไม่ลงรอยกัน ปัญหาทั้งหมดก็จะแก้ไขได้อย่างง่ายดาย ปัญหาคือ Granden และ Christian มีคุณสมบัติที่ดีหลายอย่างเหมือนกัน พวกเขาทั้งฉลาด ใจดี เข้าใจการต่อสู้ของคนทั่วไป อุทิศตนเพื่อประเทศ มีความสัมพันธ์ที่ดีในแวดวง และควบคุมตนเองได้ดี มันทำให้ยากที่ Entos จะเข้าข้างฝ่ายใด
พระราชกุมารมากมายก่ออาชญากรรม รังแกผู้อื่น และข่มขืนสตรี หลานชายของฟิลิปเป็นตัวอย่าง ในฐานะเจ้าชาย แกรนเดนและคริสเตียนมีภูมิคุ้มกันสูงสุดจากการถูกลงโทษ แต่พวกเขาไม่เคยทำอะไรแบบนั้น พวกเขากลับเกลียดสิ่งเหล่านี้ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่างพวกเขาคือ Granden ตรงไปตรงมามากกว่า ในสงคราม Granden ดูแลกองทหาร เขาอาสาเป็นรองนายอำเภอมาโดยตลอดและได้ลงทัณฑ์ราชกุมารที่ก่ออาชญากรรมมาแล้วมากมาย เขาไม่แสดงอคติต่อใครและไม่กลัวที่จะรุกรานใครด้วยเหตุผลที่ถูกต้อง เจ้าชายองค์โต Wester รับผิดชอบการบริหารเมืองในขณะนี้ ข้าราชการและเชื้อพระวงศ์หลายคนใน Sacred City แสดงความลำเอียงต่อ Wester มีคำกล่าวว่าน้ำแข็งหนาสามนิ้วไม่สามารถแข็งตัวได้ในชั่วข้ามคืน หลายคนคงมีเรื่องขัดแย้งกับแกรนมานาน
คริสเตียนมีทัศนคติที่ห่างเหินต่องานราชการ เนื่องจากเขาไม่ได้ตั้งใจจะเข้ารับตำแหน่งใดๆ ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ เขาต้องการประสบการณ์ในการจัดการเมืองและนำทัพ ถ้าคริสเตียนได้รับโอกาส คงไม่มีใครบอกว่าเขาแย่ไปกว่าแกรนเดน ทุกคนรู้เหตุผลที่แท้จริงที่ Yolanthe ขอให้ Christian ดูแลกองทหารในครั้งนี้
ในความสัมพันธ์กับเด็กผู้หญิง Granden ออกไปเที่ยวกับ Niya เท่านั้น ไม่เคยมีเรื่องนินทาเขากับสาวอื่น คริสเตียนอุทิศตนให้กับการศึกษาเวทมนตร์ พวกเขามีเอกลักษณ์เฉพาะในหมู่ราชกุมารในทางที่ดี ซาอูลและคนอื่นๆ คิดว่าแกรนเดนและคริสเตียนควรเห็นคุณค่าซึ่งกันและกันมากกว่านี้ พี่น้องสามารถทำลายอิฐทองคำได้หากพวกเขาพยายามด้วยกัน หากหนึ่งในนั้นกลายเป็นผู้สืบทอดของ Yolanthe ในขณะที่อีกคนหนึ่งกลายเป็นเจ้าชาย พวกเขาสามารถทำงานร่วมกันเพื่อปฏิรูปประเทศและมอบชีวิตใหม่ให้กับจักรวรรดิ Maho นั่นจะเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ความเป็นจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น แกรนเดนจัดงานเลี้ยงในวันเกิดของคริสเตียน ในขณะที่คริสเตียนกล่าวคำอำลากับเจ้าชายเวสเตอร์ที่อายุมากที่สุดและไม่สนใจแกรนเดน ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งระหว่างพวกเขา
Marino จับตามอง Anfey "และฉันต้องคิดถึงทหารรับจ้างของฉัน มีคนอยู่สองประเภท ประเภทหนึ่งมีความทะเยอทะยาน ในขณะที่อีกประเภทหนึ่งคือความพอใจ เช่นเดียวกับฉัน ฉันอยากจะแนะนำคนสองสามคนให้คุณรู้จัก พวกเขาเป็นคนประเภทเดิม มันจะ ไม่เป็นประโยชน์แก่เขามากนัก ถ้าเขาตามฉัน เขาทำงานหนักแค่ไหน เขาก็จะได้เป็นข้าราชการของฉัน ปัญหาคือ เขาไม่สามารถแทนที่ฉันได้ ฉันคิดแทนเขาแล้ว แทนที่จะให้เขาอยู่กับฉันและ อดทนกับชีวิตที่น่าเบื่อและโดดเดี่ยว ฉันอยากให้พวกเขาติดตามคุณและทำสิ่งที่น่าอัศจรรย์ ถ้าพวกเขาทำบางสิ่งได้สำเร็จ พวกเขาจะขอบคุณที่ฉันแนะนำสิ่งเหล่านี้ให้คุณอย่างแน่นอน”
สิ่งที่ Marino พูดเป็นแรงบันดาลใจให้ Anfey เขาจำเป็นต้องผลักดันคริสเตียนสู่สาธารณชนมากขึ้น คริสเตียนไม่ควรทำให้คนอื่นรู้สึกว่าเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดของ Anfey มันจะไม่ส่งผลดีใดๆ ต่อคริสเตียน และจะทำให้ตัวเขาเองตกอยู่ในอันตรายด้วย
“แต่ฉันหวังว่าคุณจะปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างดี ความภักดีของพวกเขานั้นไม่ต้องสงสัยเลย ฉันสัญญากับคุณได้” มาริโนยิ้ม "ฉันได้พูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับคุณหลังจากที่ฉันมีความคิดนี้ ฉันคุยโม้เกี่ยวกับสติปัญญาและความสามารถของคุณ ฉันบอกได้เลยว่าพวกเขาชื่นชมคุณ"
“คุณคุยโวเกี่ยวกับฉันในระดับไหน?” Anfey ถาม เขาจำได้ว่าทหารรับจ้างสองสามคนตรวจสอบเขา แต่ก็ดูขี้อายเช่นกัน
“ฉันไม่ได้พูดเกินจริง คุณเป็นนักเรียนของอำนาจสูงสุดและจะเป็นอำนาจสูงสุดเพียงหนึ่งเดียวในอนาคต” มาริโนกล่าว "ฉันพูดถึงคุณเยอะมาก ตัวอย่างเช่น คุณขับไล่พวกอันธพาลและปกป้องผู้คน ดุนายดาบฟิลิป เข้าไปในดินแดนของศัตรูเพื่อต่อสู้และกวาดล้าง Griffin Aerial Unit ทั้งหมด ต่อสู้กับเนโครแมนเซอร์และสังหาร Annunciata และอีกมากมาย เนโครแมนเซอร์คนอื่นๆ ก่อตั้ง League of Mercenaries ใน Moramatch และสังหารวิญญาณแห่งความตายไปหลายแสนตัว"
“แน่ใจเหรอว่าแค่อวดฉันนิดหน่อย” อันเฟย์กล่าว
"นิดหน่อย สำหรับกวี นี่เป็นการกล่าวเกินจริงที่จำเป็นและเป็นศิลปะ อันที่จริง ชีวประวัติของวีรบุรุษเหล่านั้นก็มีการกล่าวเกินจริงอยู่ในตัวเช่นกัน" มาริโนยิ้ม "ฉันอยากเป็นกวีตั้งแต่ยังเด็ก"
“คุณเพิ่งบอกว่าคุณมีทหารรับจ้างมากกว่า 12,000 คน มีนักเวทย์กี่คน?” Anfey ถาม
“ใช่ แต่ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับจำนวนผู้วิเศษ คุณต้องค้นหาด้วยตัวเอง” จู่ๆ มาริโนก็ยิ้มกว้าง "อย่าตื่นเต้นกับตัวเลขมากเกินไป คุณรู้ว่าฉันได้แบ่งภาระของฉันให้คุณแล้ว ก่อนอื่นคุณควรคิดว่าคุณจะเลี้ยงพวกเขาอย่างไรก่อนที่เส้นทางธุรกิจจะเปิดขึ้นอีกครั้ง"
“ฉันมีอาหารมากมาย แต่ฉันต้องส่งคนไปหามาให้ฉัน” Anfey กล่าว
"คุณมีอาหารไหม อยู่ที่ไหน" มาริโนตกใจมาก สตอร์เมนเบิร์กเป็นเมืองของเขาและมีเสบียงทุกอย่าง แต่เสบียงในเมืองเกือบหมดเพราะมีคนเพิ่มอีก 50,000 คน เขาวางแผนที่จะให้ Entos พาทหารรับจ้างกว่า 10,000 คนไปพบกับ Anfey ด้วยวิธีนี้เขาช่วย Anfey และมีส่วนร่วมอย่างมากต่อความสำเร็จในอนาคตของ Christian ในเวลาเดียวกัน นอกจากนี้เขายังสามารถส่งต่อภาระให้ Anfey ได้ด้วยเหตุผลที่ดี มันเหมือนกับการฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว เขาต้องการใช้ Anfey แน่นอนเมื่อเขาได้ยินว่ามีอาหาร
“สการ์เล็ตนำกองทหารของเธอเข้าสู่ดินแดนแห่งทหารรับจ้างเพื่อเริ่มการต่อสู้ เธอต้องเลี้ยงคนมากกว่าสองสามแสนคน ไม่น่ามีปัญหาที่จะเลี้ยงคนอีก 50,000 คน” Anfey กล่าว
มาริโนตกใจมาก “คุณไม่คิดจะปล้นเสบียงของ Scarlet ใช่ไหม”
“ไม่ ฉันไม่ได้แค่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณก็รู้ว่าฉันเคยปล้นเธอไปแล้วครั้งหนึ่ง คงจะดีที่จะปล้นเธออีกสักสองสามครั้ง” Anfey กล่าว
"คราวที่แล้วสการ์เล็ตสูญเสียไปมาก เธอต้องเตรียมตัวมาดีกว่านี้มาก ถ้าเธอต้องการจะปล้นเธออีก มันจะยากมาก!" มาริโนกล่าว
“ฉันจะไม่ปล้นเธอในดินแดนทหารรับจ้าง นี่คือพรมแดนระหว่างประเทศทหารรับจ้างและอาณาจักรชานซา” Anfey ถูนิ้วของเขาผ่านรอยบาดลึกบนโต๊ะ “ฉันมีเชลยจากอาณาจักรชานซา เขาบอกว่าสการ์เล็ตถูกหยุดโดยหน่วยลาดตระเวนชายแดนเมื่อเธอพร้อมที่จะออกรบ เธอเข้ายึดการลาดตระเวนด้วยกำลังเพื่อแสดงความมุ่งมั่น ขุนนางในจักรวรรดิชานซาต่อต้านสการ์เล็ตที่ออกไป ต่อสู้ในตอนแรก แต่พวกเขาเปลี่ยนใจเมื่อรู้ว่าไม่สามารถหยุดเธอได้”
“เกี่ยวอะไรกับอาหาร” มาริโนถาม
"ในสงคราม หน่วยลาดตระเวนชายแดนเหล่านั้นกล้าหาญมากและต่อสู้กับเธออย่างหนัก ดังนั้นเธอจึงสั่งให้คนของเธอทำลายหอคอยนักเวทย์ทั้งสองแห่งที่ชายแดน หลังจากการต่อสู้ เธอบังคับให้นักเวทย์ทุกคนที่ชายแดนไปกับเธอ โดยไม่มีการป้องกัน ผู้วิเศษและหอคอยผู้วิเศษ ซูซานน่ากับฉันสามารถเข้าและออกได้อย่างอิสระ เราสามารถเข้าไปเปิดประตูได้ทุกเมื่อ" Anfey ชี้ไปที่โต๊ะ “เธอเก็บเสบียงส่วนใหญ่ไว้ที่นี่ อีกด้านหนึ่งของชายแดน”
จู่ๆ มาริโนก็นึกบางอย่างขึ้นได้ "คุณวางแผนที่จะโจมตีที่นั่นก่อนที่จะมาที่นี่หรือไม่"
Anfey กล่าวว่า "ฉันวางแผนที่จะพักผ่อนใน Stormenburg เนื่องจาก Scarlet อยู่ที่นี่ ฉันทำอะไรกับเธอไม่ได้ นั่นจะเป็นการหยาบคายเกินไป" Anfey กล่าว