ตอนที่ 437: การเบี่ยงเบน
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“ใครอยู่ข้างนอก” คนในห้องถาม
Anfey ไม่ตอบ เขามองไปรอบ ๆ เท่านั้น ห้องตกแต่งเรียบง่ายมาก นอกจากโต๊ะกับเก้าอี้สองตัวแล้วก็ไม่มีอะไรอื่น ในห้องเย็นและชื้น เห็นได้ชัดว่าเตาไฟไม่ได้จุด มันเป็นฤดูหนาว ดังนั้นการนอนในห้องที่ไม่มีไฟก็ไม่ต่างอะไรกับการนอนข้างนอก
ไฟในห้องถูกเปิดขึ้น ชายชราคนหนึ่งเปิดประตูอย่างระมัดระวังด้วยไฟฉายในมือข้างหนึ่งและมีดในมืออีกข้างหนึ่ง เขาตะโกนว่า "คุณมาทำอะไรที่นี่ ฉันจะแจ้งตำรวจ"
“ชินอน เธอจำฉันไม่ได้เหรอ?” Anfey กล่าวยิ้ม
ชินอนตกใจไปชั่ววินาที ตอนนี้เขาสามารถเห็นแขกที่คาดไม่ถึงทั้งสองด้วยความช่วยเหลือของคบเพลิง ผู้ชายก็หล่อ ส่วนผู้หญิงก็ดูสวยหวาน เขาคิดว่า Anfey และ Suzanna เป็นหัวขโมย พวกเขาดูไม่เหมือนหัวขโมยเลย เมื่อได้ยิน Anfey พูดชื่อของเขา Shinon ก็รู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้น "คุณคือ…"
“ฉันบอกชื่อคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอตอนที่ขอพบแอนโทนี่ ฉันขอให้คุณขอรางวัลจากแอนโทนี่ ฉันฝากเหรียญทองไว้ให้คุณด้วย ทำไมคุณถึงยังยากจนอยู่” อันเฟย์กล่าว
"ผู้เชี่ยวชาญ?" ชินอนอดไม่ได้ที่จะขึ้นเสียงและดูประหลาดใจ เขาจำบางสิ่งได้ทันที "ท่อเหล็ก"
Anfey ตกใจเป็นครั้งที่สองก่อนที่เขาจะพยายามจำรหัสลับ "ท้อง" Anfey ไม่มีความทรงจำที่เลวร้าย แต่ปัญหาคือมันนานมากแล้วตั้งแต่เขาคุยกับ Shinon เขาจำรหัสลับที่เขาบอกชินอนได้ในกรณีที่พวกเขาติดต่อได้ เขาจำไม่ได้ว่ารหัสคืออะไร เขาต้องเดาโดยใช้เหตุผลแบบนิรนัย
“คุณเป็นเจ้านาย!” Shinon รีบวิ่งไปคุกเข่าต่อหน้า Anfey เขาโยนมีดและคบไฟไปด้านข้าง
“ทำอะไรน่ะ ลุกสิ ลุกขึ้น” Anfey ยื่นมือออกมาและดึง Shinon ขึ้น
“ท่านอาจารย์ ข้ารู้ว่าท่านจะกลับมา” ชินอนมีน้ำตาแห่งความสุขในดวงตาของเขา
Anfey ดูงุนงง เขาช่วยชินอนไว้แต่ไม่ได้หวังอะไรจากเขาเป็นการตอบแทน เขาขอให้ Shinon ไปพบ Anthony เพราะเขาไม่มีทางเลือกอื่น เขารู้สึกเหมือนมีความสัมพันธ์กับชินอน แน่นอนว่านั่นเป็นวิธีที่ Anfey คิดเกี่ยวกับพวกเขา แต่ Shinon รู้สึกแตกต่างจาก Anfey อย่างเห็นได้ชัด
เมื่อเห็น Shinon ชื่นชม Anfey จริงๆ Anfey ก็รู้สึกไม่สบายใจ เขายิ้มและเปลี่ยนเรื่อง “ชินอน แอนโทนี่ไม่ได้ให้รางวัลอะไรคุณเหรอ ดูชีวิตคุณตอนนี้สิ” แอนฟีย์กล่าว
“แอนโทนี่เป็นคนใจกว้างมาก เขาให้เหรียญทองสิบเหรียญแก่ฉัน” ชินอนกล่าว
“แล้วทำไมคุณถึง…” Anfey ถาม
“แอนโทนี่ดีกับฉันมากเพราะคุณ ต่อมาเขารู้ว่าลูกชายของฉันยังอยู่ในคุกและขอให้คนของเขาช่วยพาลูกชายของฉันออกไป” ชินอนเช็ดน้ำตา "ต่อมาฉันให้ลูกชายเข้าร่วมกลุ่ม Glory Mercenary ฉันรู้ว่าอาจารย์จะกลับมา อาจารย์บอกให้ฉันรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับกลุ่ม Super Mercenary สี่กลุ่ม ดังนั้นฉันจึงให้เงินทั้งหมดกับลูกชายของฉันเพื่อให้เขาเข้าสังคม ฉันหวังว่าเขาจะ สามารถรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมด้วยวิธีนี้" Shinon กล่าว
“คุณ…” Anfey ส่ายหัวเล็กน้อย
“ท่านอาจารย์ ท่านกลับมาเพื่ออะไรหรือ?” ชินอนถาม
"ใช่." Anfey ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “คุณเห็นแอนโทนี่ไหม”
“ค่ะ อาจารย์ แอนโทนี่บอกฉันครั้งสุดท้ายว่าฉันสามารถพบเขาได้โดยตรงหากฉันมีข้อมูลใดๆ” ชินอนล้วงมือเข้าไปในเสื้อและหยิบตราที่สลักเป็นรูปนางฟ้าออกมา “นี่คือสิ่งที่อาจารย์แอนโทนี่มอบให้ฉัน”
"ยอดเยี่ยม." Anfey พยักหน้า “บอกแอนโธนี่ได้ไหมว่าฉันอยากพบเขา เกี่ยวกับสถานที่และเวลา? ฉันจะพบเขาพรุ่งนี้ก่อนรุ่งสางในป่าทางใต้ของเมืองทางใต้สิบไมล์”
“ท่านอาจารย์ ต้องการให้ข้าพบแอนโทนี่ตอนนี้หรือไม่” ชินอนถาม
“ใช่ ตอนนี้คุณมีเวลาไหม” Anfey ถาม
"แน่นอน." ชินอนไม่ต้องการรอ เขาหันหลังเตรียมจะเดินออกไป เขาหยุดไปสองสามก้าว “ท่านอาจารย์ ข้ายังไม่ทราบชื่อของท่าน จำเป็นต้องบอกชื่อของท่านกับแอนโทนี่หรือไม่”
"คุณไม่จำเป็นต้องรู้ชื่อของฉัน" Anfey กล่าว
"โอเค" ชินอนพูด
เมื่อเห็นชินอนหายไปจากประตู ซูซานนาพูดอย่างเงียบๆ ว่า "แอนเฟย์ เขาเป็นคนซื่อสัตย์จริงๆ เราไม่ควรขอให้เขาเสี่ยงแบบนั้น" ซูซานน่ารู้สึกแย่กับชินอน การได้เห็นแอนโทนี่เป็นเรื่องอันตราย คงจะดีมากถ้าเขาสามารถคุยกับแอนโทนี่ได้ แต่ชินอนและลูกชายของเขาจะมีปัญหาถ้าแอนโทนี่มีปัญหากับชินอน
“ฉันรู้ ฉันค่อนข้างลังเลเล็กน้อย” Anfey กล่าวด้วยความกังวล
“ทำไมคุณไม่ขอให้สายลับเหล่านั้นไปพบแอนโทนี่” ซูซานน่าถาม
“คุณยังจำสิ่งที่เกิดขึ้นในเมือง Zagreen ได้ไหม คุณฆ่าอัศวินและนักบวชแห่งแสงทั้งหมด” Anfey กล่าว
“ใช่ แล้วไงต่อ” ซูซานน่าถาม
"นายพล Baery บอกฉันว่าสองคนเป็นคนของเรา" Anfey พูดอย่างเงียบ ๆ “คุณไม่รู้หรอกว่าเราต้องทุ่มเททั้งเงิน ความพยายาม และเวลาไปเท่าไหร่ในการฝึกฝนสายลับที่มีคุณสมบัติเหมาะสม สิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองซากรีนไม่ใช่ความผิดของใคร แต่ฉันก็ยังรู้สึกผิดเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันไม่สามารถสร้างความสูญเสียได้อีก "
ซูซานนาถอนหายใจเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร
"มาดูกันว่า Shinon โชคดีแค่ไหน หลังจากนี้ ฉันจะไม่รบกวนเขา" Anfey พูดช้าๆ "เขามีชีวิตที่ยากลำบาก"
เมื่อนาฬิกาเดินออกไป Anfey สัมผัสได้ถึงสิ่งรอบตัวด้วยกระแสจิตชั่วขณะและหยุดลง กระแสจิตไม่จำกัด เขาไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ดังนั้นเขาจึงต้องรักษาความสามารถในการต่อสู้ของเขาให้ดีที่สุด เขาไม่สามารถเสียกระแสจิตโดยไม่จำเป็น
โดยไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ร่างกายของ Anfey ก็แข็งทื่อ เขากระโดดลงจากเก้าอี้ Suzanna ตกใจเป็นครั้งที่สองและมองไปที่ Anfey ด้วยความประหลาดใจ ในความทรงจำของเธอ Anfey ไม่ค่อยเย็นชา
"เราถูกหักหลังโดย Shinon" Anfey พูดอย่างเย็นชา เขาสัมผัสได้ถึงทหารสองสามร้อยนายที่วิ่งเข้าหาพวกเขาตามถนนสายหลักและนักเวทย์บางคนที่บินอยู่ในระยะไกล มีนักเวทย์ไม่มากนักใน Pan Continent อารยธรรมบนทวีปแพนไม่ได้รับการพัฒนาที่ดีพอที่จะให้ความสนใจกับการปกป้องสิ่งแวดล้อม ดังนั้นจึงมีต้นไม้เพียงไม่กี่ต้นในเมือง White Mountain ซึ่งส่งผลต่อความสามารถในการรับรู้ของ Anfey อย่างมาก เขาไม่สามารถมองเห็นวิวเมืองได้ทั้งหมด แต่ความรู้สึกของเขาได้พิสูจน์ทุกอย่างแล้ว
"จะทำอย่างไร?" สิ่งที่ซูซานนาพูดไม่ได้ช่วยอะไร เนื่องจากพวกเขาถูกหักหลัง พวกเขาจึงต้องต่อสู้กันในตอนนี้ คำถามของ Suzanna ระบุว่าเธอฟัง Anfey อย่างสมบูรณ์ กล่าวอีกนัยหนึ่ง Suzanna ต้องพึ่งพา Anfey ตามสัญชาตญาณ
"ฆ่าพวกเขา" Anfey พูดอย่างโกรธแค้นด้วยน้ำเสียงของเขาด้วยความเกลียดชัง การถูกหักหลังไม่ใช่เรื่องใหญ่ ปัญหาคือเขารู้สึกไม่ดีต่อ Shinon เมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งทำให้เขารู้สึกว่าเขาถูกเล่นงาน
เมื่อเกิดความผิดพลาดครั้งใหญ่ ประตูในสนามก็ถูกเตะออกเป็นชิ้นๆ เสียงดังอย่างกะทันหันทำให้ทหารที่กำลังวิ่งออกกำลังกายอยู่บนถนนนอกสนามตกใจกลัว Anfey และ Suzanna เดินไปที่ถนนด้วยกัน ลมเย็นที่มีความชื้นสูงในอากาศช่วยให้ Anfey ฟื้นคืนความสงบเมื่อลมพัดผ่านใบหน้าของเขา
คนไม่ใช่เครื่องจักร ดังนั้นพวกเขาจึงทำผิดพลาดได้ เมื่อเห็นทหารในชุดเกราะพร้อมอาวุธ Anfey รู้ว่าพวกเขาต้องไม่ใช่ทหารรับจ้าง เขาไม่สามารถรับรู้ทิศทางที่แน่นอนของทหารเหล่านี้ได้ ให้เจาะจงลงไป ทหารกำลังรุกคืบไปตามถนนสายหลัก เห็นได้ชัดว่าทหารเหล่านี้กำลังมองหา Anfey หรือไม่พวกเขาไม่ทราบตำแหน่งที่แน่นอนของเขา
Anfey ใจร้อนเกินไป! เขาหายใจเข้าลึกๆ เขาขอให้ชินอนไปพบแอนโธนี จากนั้นสังเกตเห็นกลุ่มทหารในชุดเกราะวิ่งอยู่ใกล้ๆ ในความเป็นจริงคนส่วนใหญ่อาจคิดว่าพวกเขาถูกหักหลัง แต่ Anfey จะนิยามตัวเองว่าเป็นคนปกติได้อย่างไร Anfey ไม่ได้สังเกตว่าความผิดพลาดของเขาไม่ได้เกิดจากความไม่อดทนเท่านั้น เขาไม่ยอมรับว่าตัวเองพิเศษและแตกต่างจากคนอื่น
บุคลิกของผู้คนยังคงเปลี่ยนไป Anfey ไม่ใช่ Anfey คนเก่าอีกต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาสังหาร Master Swordsman Deswright ความมั่นใจของ Anfey มาถึงระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน ถ้าเขากล้าที่จะเห็น Anthony แสดงว่าเขาไม่กลัว Anthony และ Michael ที่ร่วมมือกันต่อสู้กับเขา แน่นอนว่า Anfey ยังคงระมัดระวัง ดังนั้นเขาจึงยืมชิ้นส่วนของ War God Will Power จาก Hui Wei ภายใน Antimagic Terra เขามั่นใจว่าสามารถฆ่า Archmage Michael ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
Anfey ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาจินตนาการนั้นมีเงื่อนไขเดียว: เขาจำเป็นต้องโจมตีก่อน การโจมตีอย่างกะทันหันของ Michael ทำให้ Anfey มีโอกาสสูงที่จะฆ่าเขาด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว กล่าวอีกนัยหนึ่ง แผนของเขาถูกสร้างขึ้นจากมุมมองของนักฆ่า อย่างไรก็ตาม การสังหารผู้มีอำนาจสูงสุดไม่ใช่แค่การลอบสังหารเท่านั้น แผนการนี้ทำโดยมือสังหาร ในขณะที่การต่อสู้นั้นทำโดยพาลาดิน ความคลาดเคลื่อนในการวางแผนมักจะทำให้เกิดผลลัพธ์ที่แตกต่างจากที่วางแผนไว้มาก Anfey ยากที่จะสังเกตเห็นการคำนวณผิดในแผนและการกระทำจริงของเขา
"รีบออกไป ฉันจะปกป้องคุณ" Anfey พูดอย่างรวดเร็ว
ซูซานน่าพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เธอหันหลังกลับและวิ่งอย่างรวดเร็วไปยังสุดถนน เธอค่อยๆ ปล่อยพลังการต่อสู้ของเธอ ซึ่งปกคลุมทั้งตัวเธอด้วยเมฆแสงสีทอง
นักเวทย์ที่ใกล้ชิดกับ Anfey ได้ปล่อยเวทย์สายฟ้า ในบรรดาเวทมนตร์ชุดทั้งหมด เวทมนตร์ชุดไฟนั้นทรงพลังที่สุด เวทมนตร์อวกาศนั้นลึกลับที่สุด ในขณะที่เวทมนตร์ชุดอิเล็กทรอนิกส์นั้นยากเพราะมีความเร็วสูงอย่างไม่น่าเชื่อ
ด้วยกระแสจิตที่แข็งแกร่งของเขาบวกกับพลังภายในที่วิ่งผ่านร่างกายอย่างรวดเร็ว ความสามารถในการต่อต้านเวทมนตร์ของเขาน่าจะดีกว่าคนอื่นๆ แต่ Anfey ไม่โชคดีนักในวันนี้ สายฟ้าไม่สามารถทำร้ายเขาได้ แต่ทำให้เขาตกใจ เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลยเป็นเวลาสองหรือสามวินาที
สายฟ้าที่กะพริบกลายเป็นสัญญาณการต่อสู้ กลุ่มทหารในชุดเกราะพร้อมอาวุธวิ่งเข้าไปในระยะตรวจจับของ Anfey แอนโทนี่ไม่กล้าที่จะหยุด เขายกโล่ไฟขนาดมหึมาขึ้นเหนือศีรษะและปรับกำลังภายในให้สูงสุด เขาเดินตามซูซานนาไป