ตอนที่ 445: ทำตามกฎอย่างเคร่งครัด
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
รายงานที่เขียนด้วยโทนเสียงและรูปแบบต่างๆ ที่มีเนื้อหาคล้ายคลึงกันถูกส่งออกไป ผู้ที่ได้รับรายงานต่างอ่านด้วยตาที่เบิกกว้างและอ้าปากค้าง อย่างไรก็ตาม หลังจากเหตุการณ์ช็อก บางคนหัวเราะในขณะที่พวกเขาปรบมือ บางคนดูกังวลและถอนหายใจ บางคนกรีดร้องด้วยความโกรธ ในขณะที่คนอื่นๆ ตกอยู่ในความเงียบเป็นเวลานาน
ในห้องลับในสำนักงานใหญ่ของกลุ่มทหารรับจ้าง Glory หมาป่าสีขาวตัวใหญ่และแข็งแรงถูกล้มลงและล้อมรอบด้วยทหารรับจ้างหลายคน เขาถูกมัดอย่างแน่นหนาด้วยลวดเหล็กอย่างไร้ความปรานี และถูกใส่กุญแจมือด้วยกำไลป้องกันเวทมนตร์ที่ขาและแขน
"เดวิดคุณต้องการส่งเขาให้ Anfey จริง ๆ หรือไม่" แอนโทนี่ถามด้วยเสียงต่ำ
“ครับพ่อ” เดวิดพูด “ผู้ชายคนนี้มาถูกเวลา ฉันกังวลว่าเราจะไม่มีข้อแก้ตัวที่ดีในการพบอาจารย์ Anfey”
"ดินแดนแห่งทหารรับจ้างกลายเป็นสถานที่ที่ทุกคนต้องการ Anfey ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ชนะในตอนท้าย คุณไม่ต้องการทิ้งทางออกไว้ให้เราหรือ"
เดวิดชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นช้าๆ “พ่อ ทำไมเราต้องทิ้งทางออกไว้เอง”
“เพราะ…” แอนโทนี่ไม่รู้จะพูดยังไงดี เหตุผลที่ต้องหาทางออกนั้นชัดเจน แต่แอนโทนี่มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการพูดเหตุผล
“ท่านพ่อ มาริโนเป็นดยุคแล้ว” เดวิดพูดช้าๆ
แอนโทนี่หัวเราะเบา ๆ "คริสเตียนและเอนทอสพูดถึงมาริโนต่อหน้าเราโดยตั้งใจ พวกเขาต้องการให้ฉันรู้"
“หมายความว่าพวกเขาคิดว่าเราสำคัญ” เดวิดกล่าว “ท่านพ่อ ถึงตอนนี้ยังไม่มีใครรู้ว่าพรรคไหนจะชนะ นั่นคือเหตุผลที่ทุกคนต้องการการสนับสนุนของเรา เมื่อทุกอย่างชัดเจนแล้ว เราก็ไม่ต้องกังวลว่าเราจะอยู่ฝ่ายไหน ถึงตอนนั้นพวกเขาจะยังต้องการการสนับสนุนจากเราอยู่หรือไม่” เท่าตอนนี้ การเป็นพันธมิตรกับพรรคที่ได้รับชัยชนะแล้วมีประโยชน์อย่างไร"
แอนโทนี่เงียบ เขาเข้าใจสิ่งที่ดาวิดพูด คนในวัยแอนโทนี่มักจะเลือกความปลอดภัยมากกว่าความเสี่ยง คนอายุน้อยเต็มใจที่จะเสี่ยงมากกว่าเพราะหากพวกเขาทำการเดิมพันได้ไม่ดีและแพ้ พวกเขาก็สามารถทำซ้ำได้
“พ่อ อย่าลังเลอีกต่อไป” เดวิดพูดอย่างแผ่วเบา "กษัตริย์ Yolanthe มีวิสัยทัศน์ที่ดี การยึดครองประเทศของ Mercenaries เป็นเพียงก้าวแรกของเขาในการพิชิต Pan Continent ทั้งหมด เพื่อทำลายศัตรูของเขาอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น King Yolanthe จะปฏิบัติต่อเราอย่างดีหากเราสามารถไปช่วย Anfey และทำงานให้กับ Maho Empire "
"ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณพูด แต่การมีตัวอย่าง Marino เพียงอย่างเดียวก็ยังไม่พอ Yolanthe ต้องการคนจำนวนมากขึ้นเพื่อก้าวไปข้างหน้าและอ้างว่าพวกเขายินดีที่จะทำงานให้เขา" แอนโทนี่เดินไปที่ห้อง "เราจะสร้างความแตกต่างอย่างมากในสถานการณ์ปัจจุบันใน Country of Mercenaries ถ้าเราสามารถอ้างได้ว่าอยู่ฝ่าย Anfey ยกตัวอย่าง Batusimon เขาสามารถติดตามเราไม่ว่าเราจะไปหรือเป็นพันธมิตรกับผู้อื่น กลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau ไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีสำหรับเรา งั้น…?”
“ท่านพ่อ ท่านกำลังบอกว่ากษัตริย์โยลันธีจะไม่เห็นว่าเราจะช่วยเหลืออะไรท่านได้บ้าง?” เดวิดถาม
“Yolanthe นั้นซับซ้อนมาก เราไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ในใจ เขาจะสามารถบอกถึงส่วนร่วมของเราในสถานการณ์ปัจจุบันได้อย่างแน่นอน” Anthoney กล่าวอย่างขมขื่น
“คุณกังวลว่า Yolanthe จะไม่ยุติธรรมในการให้รางวัลแก่เรา” David พูด “หรือว่าเราจะถูก Marino ปราบปราม? คุณเป็นราชาที่ไม่สวมมงกุฎใน Country of Mercenaries ฉันพนันได้เลยว่า Yolanthe ต้องคิดว่าคุณสำคัญกว่า Marino ถ้าเขาไม่ยุติธรรม เขาคงไม่ใช่ King Yolanthe ที่ได้รับความรักและความเคารพจากประชาชน แน่นอน เราต้องทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเขาก่อนและให้เขาเห็นความจริงใจของเราในการทำงานเพื่อเขา"
แอนโทนี่เงียบไปครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจ เขาพยักหน้า. “ตกลง คุณจะเป็นผู้บัญชาการของกลุ่มทหารรับจ้าง Glory ไม่ช้าก็เร็ว ถ้าคุณอยากเสี่ยง ฉันสนับสนุนคุณ” มีบางอย่างที่แอนโธนีไม่ได้พูด ตราบใดที่แอนโธนียังมีชีวิตอยู่ เขาจะปกป้องดาวิดให้มากที่สุด แม้ว่าดาวิดจะทำผิดพลาด คนอื่นๆ ก็ไม่ตำหนิดาวิดมากเกินไปเพราะเขา
"พ่อ." เดวิดตกใจมากเมื่อรู้สึกว่าพ่อของเขาพยายามจะส่งต่อธุรกิจของเขาให้กับเขา
"ไป." แอนโทนี่ยิ้ม “ในเมื่อเจ้าตัดสินใจแล้ว ก็ไปทำซะ ปู่ของเจ้าบอกข้าว่าข้าเป็นคนหัวโบราณเมื่อข้ายังเด็ก ตอนนี้ข้าเห็นความก้าวร้าวของเจ้าแล้ว บางทีเจ้าอาจจะเริ่มต้นบทใหม่สำหรับกลุ่มทหารรับจ้าง Glory”
เดวิดดูตื่นเต้นเล็กน้อย เมื่อคน ๆ หนึ่งทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งสำเร็จ เขาอยากแสดงให้ใครเห็นมากที่สุด? ครอบครัวของเขา. คำชมของ Anthony สำคัญที่สุดสำหรับ David เดวิดหยุดก่อนจะพูดเสียงแผ่ว “คุณพ่อ ช่วยควบคุมแม่ผมหน่อยได้ไหม เธอพูดมาก มันอาจทำให้พวกเราลำบากโดยไม่จำเป็น”
แอนโทนี่ส่ายหัว “ปล่อยเธอไปเถอะ ไม่ต้องห่วงเธอหรอก”
“พ่อ คุณ…” เดวิดพยายามพูดอะไรบางอย่าง
“เธอไม่ดีพอที่จะทำอะไรร้ายแรง” แอนโทนี่พูดอย่างใจเย็น "อย่างไรก็ตาม เราต้องทดสอบความสามารถในการให้อภัยของ Anfey ถ้าเขาสามารถให้อภัยเธอได้ แสดงว่าเขาสามารถประสบความสำเร็จครั้งใหญ่ได้ คุณต้องหาวิธีที่จะเป็นเพื่อนกับเขา ถ้าเขาไม่สามารถให้อภัยแม่ของคุณได้ ก็ไม่เป็นไรอยู่ดี ดูเหมือนว่าเราจะขอความช่วยเหลือจาก League of Mercenaries แต่จริงๆ แล้วเราทำงานให้กับ Yolanthe Anfey ก็จะไม่ทำอะไรเราอยู่ดี
“ฉันเข้าใจแล้ว” เดวิดพูด
ในศาลากลางของเมือง White Mountain City Anfey และ Christian มองหน้ากัน แต่ไม่ได้พูดอะไร ทั้งคู่ดูกังวล ปัญหาเรื่องอาหารเป็นปัญหากวนใจพวกเขามาช้านาน พวกเขาไม่มีวันที่ดีเลย และกังวลเรื่องอาหารตั้งแต่ออกจาก Shield of Light Legion ตอนนี้พวกเขาได้รับผู้ลี้ภัยที่อดอยากหลายแสนคนในเมืองไวท์ เมาน์เทน ซึ่งทำให้พวกเขากดดันมากขึ้นในการหาอาหาร
พวกเขาไม่ถูกเกี่ยวกับอาหาร พวกเขาไม่มีอะไรเลย ประเทศทหารรับจ้างไม่ได้ผลิตอาหารใดๆ อาหารทั้งหมดในประเทศทหารรับจ้างถูกส่งมาจากที่อื่น แน่นอนว่าอาหารมีราคาแพงกว่าสถานที่ดั้งเดิมเล็กน้อย เมื่อมีภัยธรรมชาติราคาจะสูงจนน่าขัน นี่เป็นเหตุผลที่ทหารรับจ้างแทบจะหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้แม้ว่าพวกเขาจะทำงานหนักมากก็ตาม ในขณะนั้น กลุ่ม Glory mercenary ยังมีอาหารเก็บไว้ แต่ไม่มีใครกล้าใช้เนื่องจากพวกเขาเข้าใจความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่าง League of Mercenaries และกลุ่ม Glory mercenary ดังนั้นทหารรับจ้างของ League of Mercenaries และ Glory mercenary group จึงได้รับการเลี้ยงดูก่อน คนที่เหลือยังคงอดอยาก
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ทหารรับจ้างกลุ่มใหญ่ได้ออกจากเมือง White Mountain Anfey รู้สึกว่าเขาสามารถจ้างทหารรับจ้างเหล่านี้ได้และต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขาในอนาคต มันเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียพวกเขาไป แต่เขาไม่มีทางหยุดพวกเขาได้ เขาไม่สามารถบังคับให้พวกเขาอยู่ต่อไปโดยปราศจากอาหารและความร้อน ความปลอดภัยในเมืองแย่ลง การเผชิญหน้าเล็กน้อยมีอยู่ทุกที่ คนที่หิวโหยจะทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด
Feller และ David เดินเข้ามาพูดคุยและหัวเราะ พวกเขาไม่มีโอกาสร่วมงานกับ Anfey แต่ David คุ้นเคยกับผู้คนที่ใกล้ชิดกับ Anfey เพื่อแสดงความเคารพต่อแอนโธนี เดวิดไม่จำเป็นต้องรายงานใคร ไม่ว่าเขาจะต้องการไปที่ไหน เพราะภูมิหลังพิเศษของเขา
“เดวิด คุณมาที่นี่ทำไม” คริสเตียนยืนขึ้นและยิ้มเมื่อเห็นดาวิดมา
“ท่านลอร์ด มาสเตอร์” เดวิดพูด โค้งคำนับเล็กน้อย “ฉันมีสายลับจากเมืองแบล็ควอเตอร์ เขากล้าพบพ่อฉัน ฉันจะพาเขามาที่นี่” เดวิดโบกมือของเขา และทหารรับจ้างของ Glory สองสามคนก็ลากหมาป่าสีขาวเข้ามา
"ใช่เขาเป็นของคุณแล้ว" Anfey พูดพร้อมกับชี้ไปที่เก้าอี้ข้างๆเขา “เดวิด มานั่งก่อนสิ”
"ขอบคุณครับอาจารย์" เดวิดนั่งลงช้าๆ เขามองไปที่ Anfey และ Christian แล้วถาม “ท่านอาจารย์ มีอะไรไม่สบายใจหรือ?”
“อลิซกำลังจะมาเมืองไวท์เมาน์เทนเร็วๆ นี้” คริสเตียนกล่าว
“อลิซ?” เดวิดตกใจมากเมื่อทราบข่าว
“Alice เป็น CEO ของ League of Mercenaries ทุกคนรวมถึง Anfey และฉันต้องฟังเธอ” Christian กล่าวอย่างเงียบๆ เขาต้องการแสดงความสำคัญของอลิซต่อเดวิดเพื่อให้กลุ่มทหารรับจ้าง Glory จำได้ว่าพวกเขาจำเป็นต้องฟังเธอเช่นกัน ถ้า Anfey และเขาต้องฟังเธอ
“มาสเตอร์อลิซมาจากไหน?” เดวิดถาม
“เธอเคยเป็นทาส เราช่วยเธอโดยบังเอิญ เนื่องจากความสามารถพิเศษของเธอ เธอจึงรับหน้าที่บริหารสมาพันธ์ทหารรับจ้าง” แอนเฟย์กล่าว
เดวิดดูสับสน เขาไม่เข้าใจว่าทำไม Anfey ด้วยตำแหน่งปัจจุบัน ความสามารถและชื่อเสียงของเขา ต้องถูกบังคับโดยทาสหญิง
มันทำให้รู้สึกว่า David ไม่เข้าใจ เนื่องจาก Anfey ได้รับอิทธิพลจากอารยธรรมสมัยใหม่ และเคยชินกับแนวคิดที่ว่าแต่ละคนมีตำแหน่งและหน้าที่ของตนเอง หัวหน้าผู้บริหารถูกหยุดอยู่นอกประตูเพราะเขาลืมบัตรผ่าน ควรปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัดจากบนลงล่าง Anfey ไม่ต้องการเป็นข้อยกเว้น ตัวอย่างเช่นหลังจากอลิซห้ามดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ Anfey ก็เป็นตัวอย่างสำหรับทุกคนทันที พฤติกรรมของเขามีอิทธิพลโดยตรงต่อทุกคนใน League of Mercenaries ส่วนใหญ่เป็นเพราะตัวอย่างของ Anfey ที่ League of Mercenaries สามารถปฏิบัติตามกฎได้ในระยะเวลาอันสั้น ถ้าเขาคิดว่าตัวเองเป็นคนพิเศษและไม่ต้องปฏิบัติตามกฎ บลาวี ริสกีกา และคนอื่นๆ อีกสองสามคนก็อาจจะมีข้อยกเว้นสำหรับตัวเขาเองเช่นกัน ผู้บัญชาการเช่น Ozzic อาจติดตาม Riska และ Blavi และสร้างข้อยกเว้นสำหรับพวกเขาเอง หากสถานการณ์นี้แพร่กระจายออกไป กฎที่เรียกว่าเป็นเพียงเรื่องตลก
“Arlango ส่งคนพร้อมจดหมายมาให้เรา เขาติดต่อกับผู้คนจากกลุ่มทหารรับจ้าง Storm” Anfey พูดช้าๆ “ได้เวลาติดต่อกับ Batusimon แล้ว เรายังไม่มีอะไรเกิดขึ้นที่นี่ ซูซานน่ากับฉันจะไปที่สำนักงานใหญ่ของกลุ่มทหารรับจ้าง Storm ในวันพรุ่งนี้เพื่อตรวจสอบ เราน่าจะกลับมาในอีกสามวัน”
"หยุด!" คริสเตียนเห็นผ่าน Anfey ทันที “คุณต้องออกไปหลังจากอลิซมา คุณรอได้อีกสองสามวัน” อลิซทำให้ชัดเจนในการวางแผนสงครามว่าใครบางคนต้องรับผิดชอบในการมีอาหารและเงินทุนไม่เพียงพอ
"เราไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น" Anfey ดูทำอะไรไม่ถูก “คริสเตียน คุณคือเจ้าชาย อลิซจะไม่ตำหนิคุณ”
“ฉันคิดว่าเธอคงคำนึงถึงความรู้สึกของคุณด้วย” คริสเตียนหัวเราะเบา ๆ “คุณกับเธอมีความสัมพันธ์ที่พิเศษมาก ฉันคิดว่า…”
“อย่าพล่าม*t!” Anfey มองไปรอบ ๆ อย่างประหม่า
“ซูซานนาไปตรวจตราในเมือง เธอจะไม่กลับมาจนกว่าจะเที่ยง ดูเธอสิ เธอประหม่ามาก” คริสเตียนพูด
เดวิดเข้าใจสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึงอย่างคลุมเครือ เขาถามว่า “พระอาจารย์ อะไรทำให้ท่านกังวลนัก?”
“อะไรจะเป็นไปได้ อาหารและเงิน” คริสเตียนพูดอย่างขมขื่น
“ฉันไม่สามารถช่วยเรื่องอาหารได้ แต่…” เดวิดยิ้ม "เมื่อวิญญาณแห่งความตายโจมตีเมือง White Mountain เกวียนพ่อค้าจำนวนมากติดอยู่ในเมือง เราพาพวกเขาเข้าไปในเมือง พวกเขาไม่มีอะไรเลยนอกจากเงิน เราเอาชนะเนโครแมนเซอร์ได้แล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่รู้ว่าสถานการณ์นอกเมือง White Mountain เป็นอย่างไร พวกเขาส่งคนเพียงไม่กี่คนกลับไปยังเมืองของตนในขณะที่นักธุรกิจส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในกลุ่ม Glory mercenary หากคุณสนใจ ฉันคิดว่าคุณสามารถพูดคุยกับพวกเขาได้