ตอนที่ 472: ความทะเยอทะยาน
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างมากที่จะไม่หายใจ แต่เธอก็ยังสูดยาบางอย่างเข้าไป หน้าอกของเธอค่อย ๆ หนักขึ้นเรื่อย ๆ และความหนักเบาก็กระจายไปทั่วร่างกายของเธออย่างช้า ๆ เธอคำราม พยายามต่อสู้กับความรู้สึกที่ได้รับยานี้ ร่างกายของเธอโค้งงอราวกับต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก
เฮเซียร์เป็นนักเวทย์และเป็นที่ปรึกษาของแอนโทนี่ เขามีความสัมพันธ์มากมาย แต่เขาไม่เคยพบผู้หญิงคนไหนที่สวยงามเท่าอลิซ เขาเอื้อมมือไปจับไหล่ของอลิซ
ร่างกายของอลิซเริ่มสั่น เธอสั่นเพียงเพราะเธอเจ็บปวดมาก แม้แต่สถานการณ์เช่นนี้ก็ไม่ได้ทำให้จิตใจของเธอขุ่นมัว เธอรู้ว่ายาของเฮเซียร์คืออะไร และเธอรู้ว่าเธอต้องมีสติอยู่เสมอเพื่อป้องกันไม่ให้ยาออกฤทธิ์ เธอกัดลิ้นแรง ๆ โดยหวังว่าความเจ็บปวดจะทำให้เธอตื่น เมื่อความเจ็บปวดยังไม่พอ เธอกัดตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า เลือดไหลซึมออกมาทางริมฝีปากของเธอ
อลิซรู้ว่าเธออยู่คนเดียว ทางเดียวที่เธอจะผ่านมันไปได้คือต้องเข้มแข็ง ลิ้นของเธอแสบร้อนด้วยความเจ็บปวด แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น เธอต้องตั้งสติ เธอไม่ต้องการยอมแพ้ในตอนนี้
เฮเซียร์หัวเราะ เขารู้ว่าอลิซเป็นเพียงนักเวทย์ฝึกหัดและไม่ต้องกังวล เขาเดินไปหาอลิซและแก้มัดเธอ
อลิซยิ่งสั่นหนักขึ้นโดยไม่มีเชือกมาจำกัดการเคลื่อนไหวของเธอ เธอโอบแขนรอบตัวเองและสั่นอย่างรุนแรง
เฮเซียร์รู้ว่าเวลาของเขามีจำกัด เขาจับขาของอลิซ ลากเธอเข้ามาใกล้ อลิซกัดฟันและขดตัวแน่นขึ้น เฮเซียร์เห็นกริชที่ซ่อนอยู่ใต้ชุดของอลิซ แต่เขาเชื่อว่ายานี้มีพลังมากพอที่จะทำให้อลิซลืมเรื่องการใช้กริชนั้นได้
ก่อนที่เฮเซียร์จะได้ทำอะไร จู่ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงและชาไปทั้งตัว
Anfey ให้กริชแก่ Hui Wei เพื่อมอบให้กับอลิซ แม้ว่ามันจะหาทางไปหา Entos ได้ก่อน แต่ท้ายที่สุดมันก็ตกอยู่ในมือของ Alice ในขณะนั้นกริชที่ช่วยอลิซไว้
ฤทธิ์ทำให้มึนงงของมีดสั้นไม่ได้ทรงพลังเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้เฮเซียร์มึนงงได้ อลิซร้องออกมาและผลักเฮเซียร์ออกจากตัวเธอ เธอจับกริชในมือแล้วฟันไปที่เขา
อลิซไม่เคยฝึกมีดสั้นมาก่อน และเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะควบคุมอาวุธ แต่เธอไม่สนใจ ตราบใดที่มันไม่ให้เฮเซียร์ออกไป มันก็ดีพอ
เธอเอากริชฟาดลงบนใบหน้าของเฮเซียร์ กระแทกเข้าที่เบ้าตาของเขา เฮเซียร์อ้าปาก แต่ไม่สามารถส่งเสียงได้ แม้ว่าเขาจะทำได้ก็ไม่มีใครได้ยินเขา ยามสองคนที่เขาอยู่ข้างนอก และเขาสร้างบาเรียเวทมนตร์เพื่อไม่ให้ใครได้ยินอะไร ยามไม่สามารถมองเห็นหรือได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน
อลิซไม่สนใจว่ากริชวิเศษจะล้ำค่าเพียงใด เธอฉีกกริชออกและฟันไปที่ใบหน้าของเฮเซียร์ เลือดกระเซ็นตามใบหน้าและร่างกายของเธอ แต่เธอไม่สนใจ
เมื่อเฮเซียร์ตาย บาเรียเวทมนตร์ที่เขาสร้างก็หายไปเช่นกัน อลิซหายใจเข้าลึก ๆ และสะดุดกับพื้น "ช่วย!" เธอกรีดร้อง
ชินเบล่ารับผิดชอบความปลอดภัยของอลิซในคืนนั้น เธอยุ่งมากในระหว่างวันและงีบหลับหลังจากกะ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอมาสาย เธอรู้ว่าอลิซกำลังคุยกับนักเวทย์จากกลุ่มทหารรับจ้างกลอรี่หลังจากที่เธอมาถึง และนั่นไม่ได้ทำให้เธอกังวล จนกระทั่งเธอได้ยินเสียงกรีดร้อง
หากเป็นคริสเตียนหรือซูบินหรือผู้วิเศษคนอื่นๆ พวกเขาอาจลังเลและพยายามทำให้แน่ใจว่าไม่ได้ทำผิดพลาด อย่างไรก็ตาม Shinbela เป็นนักดาบ ปฏิกิริยาตอบสนองของเธอรวดเร็วมาก และการตอบสนองต่อเสียงกรีดร้องก็เป็นธรรมชาติที่สองของเธอ ทันทีที่ได้ยินเสียงกรีดร้องของอลิซ เธอก็เตะประตูลง
ข้างในนั้น อลิซนอนขดตัวอยู่กับพื้น ครึ่งตัวเปลือยเปล่า ชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าเปื้อนเลือดนอนอยู่บนพื้นข้างๆ เธอ นักดาบสองคนยืนล้อมเธอพร้อมชักดาบออกมา
ชินเบล่าพุ่งเข้าหาอลิซและคว้าตัวเธอไว้ก่อนที่ดาบของนักดาบจะเอื้อมถึงอีกฝ่าย เธอพุ่งไปที่ประตูพร้อมกับอลิซ ดาบของนักดาบทิ้งรอยยาวสองรอยไว้บนหลังของเธอ
เธอตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วว่าทั้งสองเป็นนักดาบระดับกลาง เธอโบกดาบของเธอด้วยความโกรธ และแสงดาบที่เจิดจ้าก็ห่อหุ้มนักดาบทั้งสองไว้
แผนของสการ์เล็ตเป็นแผนที่ดี เพราะลีกยังเด็กและไม่มั่นคง ตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะฆ่าอลิซ อย่างไรก็ตาม Scarlet มีความทะเยอทะยานมากเกินไป เธอต้องการฆ่าอลิซและทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่าง Anfey และ Anthony เธอต้องการให้ Nishieva มีส่วนร่วมเพราะเธอรู้ว่าคงเป็นเรื่องยากสำหรับ Anfey ที่จะลงโทษเธอโดยไม่ทำให้ Anthony และ David โกรธ อย่างไรก็ตาม Nishieva มีแผนที่แตกต่างออกไป
ถ้าสการ์เล็ตและนิชิเอวาตกลงร่วมกันในแผนเดียว อลิซคงตายไปแล้ว
Anfey และ Suzanna อยู่ห่างจากเมืองแล้วเมื่อพวกเขารู้สึกถึงเวทมนตร์ที่รุนแรง ทั้งสองมองออกไปนอกหน้าต่างรถม้าทันเห็นเมฆที่ลุกเป็นไฟลอยขึ้นเหนือเมืองไวท์เมาน์เทน
เมื่อรับรู้ถึงสัญญาณขอความช่วยเหลือ Anfey และ Suzanna ก็ชำเลืองมองกันและกัน จากนั้นจึงกระโดดออกจากรถม้าและรีบกลับไปยังเมือง
เมื่อพวกเขามาถึงเมือง Christian และ Zubin ก็รอพวกเขาอยู่แล้ว "เกิดอะไรขึ้น?" Anfey ถามด้วยความขมวดคิ้วลึก
“พยายามลอบสังหารอลิซ” คริสเตียนพูด มองไปที่แอนเฟย์และซูซานนา "ซูบินจะพาคุณไปหาอลิซ แอนเฟย์ ซูซานน่า คุณไปกับฉันได้ไหม"
ดวงตาของ Suzanna และ Anfey เบิกกว้าง พวกเขาเพิ่งออกจากเมือง “คนพวกนั้นไปทางนั้นเหรอ” Anfey ถามอย่างโกรธเคือง
“ซูซานน่ากับฉันจะจัดการเอง” คริสเตียนพูดอย่างเร่งรีบ เขาลอยขึ้นไปในอากาศและพุ่งออกไป Suzanna มองไปที่ Anfey และจากไปพร้อมกับ Christian
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” Anfey ถาม Zubin เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับคริสเตียน
“มีความพยายามลอบสังหารอลิซ” ซูบินกล่าว “อย่ากังวลไป ตอนนี้เธอปลอดภัย มีคนป้อนยาปลุกกำหนัดให้เธอ วอร์เนอร์และฮาแกนรักษาเธอและบอกว่าจะไม่สร้างความเสียหายในระยะยาว อีกไม่นานเธอจะสบายดี”
“เธอบาดเจ็บหรือเปล่า” Anfey ถาม เขากังวลมากเพราะเขารู้ว่าอลิซมีความสำคัญต่อลีกมากแค่ไหน ลีกสามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่นตราบใดที่อลิซอยู่ที่นั่นเพื่อดูแลทุกอย่าง
“เธอแทบจะกัดลิ้นตาย” ซูบินกล่าว “เธอทำเอง นอกนั้นเธอสบายดี”
“คริสเตียน…” Anfey เริ่มแล้วถอนหายใจ “พวกเขาจะไม่เป็นไร ฉันแน่ใจ มาเถอะ ฉันอยากเจออลิซ”