ตอนที่ 503: ความช่วยเหลือ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ภูเขา Zhaji อยู่ห่างจากเทือกเขา Transverse ประมาณสองร้อยไมล์ เทือกเขาทรานเวิร์สเป็นเทือกเขาที่ใหญ่ที่สุดในโลก และมีภูเขาขนาดเล็กกว่าจำนวนมาก เช่น ภูเขาจาจี ล้อมรอบ ภูเขา Zhaji นั้นพิเศษ เพื่อที่จะไปถึงหุบเขาของ Transverse Mountains เราจะต้องผ่านภูเขา Zhaji ก่อน เส้นทางเดียววิ่งผ่านภูเขา Zhaji และเส้นทางนั้นล้อมรอบด้วยหน้าผา
Anfey ยืนอยู่กลางทางรอการมาถึงของอัศวินผู้พิทักษ์ นี่คือสถานที่ที่เขาเลือกเพื่อต่อสู้กับอัศวินที่เข้ามา ภูเขาจำกัดความสามารถของอัศวินกริฟฟิน และเขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเขา
Anfey รู้ว่านี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเขาที่จะขัดขวางอัศวินผู้พิทักษ์ ภูมิประเทศของเทือกเขา Zhaji หมายความว่าเขาไม่ต้องปกป้องตัวเองจากศัตรูจากรอบด้าน มีเพียงศัตรูที่อยู่ข้างหน้าเขาเท่านั้น
Anfey หลับตาและค้นหาผ่านหุบเขา เขาสัมผัสได้ถึงการสอดแนมของอัศวินผู้พิทักษ์ที่เข้าใกล้ภูเขา Zhaji เขาขมวดคิ้วเมื่อเห็นใครบางคนลอยไปทางภูเขา Zhaji Anfey ไม่รู้ว่า Jacob กำลังทำอะไรที่นั่น แต่เขาดีใจที่ได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย
หน่วยสอดแนมของอัศวินผู้พิทักษ์เข้ามาอย่างระมัดระวัง พวกเขาจะหยุดทุก ๆ สองสามนาทีเพื่อตรวจสอบว่าไม่มีใครคอยซุ่มโจมตีพวกเขา เมื่อเทียบกับอัศวินแล้ว ยาโคบเร็วกว่ามาก
ไม่กี่นาทีต่อมา ยาโคบก็ปรากฏตัวเหนือภูเขา Zhaji เมื่อเห็น Anfey ยืนอยู่บนเส้นทาง Jacob ก็บินไปหาเขาและลงจอดข้างๆเขา
"ลอร์ดจาค็อบ" Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม "คุณมาทำอะไรที่นี่?" ยาโคบเป็นเพื่อนของซาอูล และเคยช่วยเหลือเขาหลายครั้ง Anfey เคารพนักเล่นแร่แปรธาตุเป็นอย่างมาก
“นี่คือสถานที่ที่คุณเลือก” เจค็อบพูดพลางมองไปรอบๆ “ซาอูลเป็นห่วงคุณ เขาปล่อยให้กองทัพอยู่ตามลำพังไม่ได้ เขาจึงขอให้ฉันมาตรวจดูคุณ”
"พวกเขาอยู่ที่ไหน?"
“ไม่แน่ใจ” เจคอบพูดพร้อมกับยักไหล่
"ไม่แน่ใจ?" Anfey ซ้ำสับสน
“ฉันทิ้งพวกเขาไปนานแล้ว” เจคอบกล่าว “บางทีพวกเขาอาจอยู่ที่เมืองซากรีนแล้ว? อย่างที่ฉันพูด ฉันไม่รู้จริงๆ”
“คุณจากไปแล้ว แล้วยังไง…” Anfey ขมวดคิ้วและถาม ถ้าเจค็อบออกไปก่อนเวลา พวกเขาก็น่าจะพบกันเร็วกว่านี้เช่นกัน
“เจ้าต้องการต่อสู้กับพวกมันที่นี่ใช่หรือไม่?” จาค็อบไม่สนใจคำถามของ Anfey “ไม่ต้องเปลืองแรงมาก มากับฉัน”
Anfey เป็นคนที่ระมัดระวังตัวมากและรู้ว่าเมื่อใดที่เขาควรเลือกไว้วางใจใครสักคน หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็พยักหน้า ยาโคบลอยขึ้นไปในอากาศและนำเขาไปทางทิศใต้ ทางทิศใต้เป็นที่ราบทุ่งหญ้าขนาดใหญ่ นั่นคือเหตุผลที่ Anfey เลือกที่จะซุ่มโจมตีอัศวินที่นี่ในเทือกเขา Zhaji
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง Jacob ก็หยุดและลงจอดข้างๆ Anfey “นึกอะไรออกหรือเปล่า”
Anfey ขยายความคิดของเขาค้นหาทั่วบริเวณอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นไม่กี่นาที ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าที่ดินผืนเล็ก ๆ อยู่ห่างออกไปไม่กี่ร้อยฟุตนั้นค่อนข้างแปลก “ท่านมีอาคมอยู่ที่นี่ ท่านลอร์ด?” Anfey ถามด้วยความประหลาดใจ
“คุณสัมผัสได้หรือยัง” เจคอบถามด้วยรอยยิ้ม
Anfey อธิบายว่า "ฉันไม่สามารถรู้สึกถึงคลื่นเวทมนตร์ใดๆ ได้" “แต่ดูเหมือนมีคนเดินอยู่แถวนั้น”
“ดี” เจคอบพูด เขาหันไปทางอาร์เรย์เวทมนตร์พร้อมกับขมวดคิ้วและพูดว่า "หวังว่าพวกเขาจะไม่สังเกตเห็น"
“มีอยู่จริงเหรอ” Anfey ถาม เขารู้สึกสบายใจด้วยความรู้นี้
เจคอบพยักหน้า ยังคงมีความกังวลเล็กน้อย "ฉันช่วยคุณได้" Anfey เสนอ เขาใช้พลังของหัวใจแห่งธรรมชาติ และเร่งการเจริญเติบโตของหญ้ารอบๆ วงเวทย์ ร่องรอยของวงเวทย์หายไปอย่างรวดเร็ว
“เป็นอาคมอันใด ท่านเจ้าข้า”
“เดี๋ยวก็รู้” เจคอบพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ
"งานของฉันในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาไม่มีความหมาย" Anfey กล่าวพร้อมกับส่ายหัว ดูจากรูปลักษณ์ของเจค็อบแล้ว เขาจะต้องจัดชุดเวทย์มนตร์ที่ทรงพลังมาก เวทมนตร์อันทรงพลังหนึ่งชุดสามารถบรรลุผลได้มากกว่าที่ Anfey สามารถทำได้ในหนึ่งวัน
“มันไม่ใช่” เจคอบพูดพร้อมกับส่ายหัว "ฉันคงไม่มีเวลาสำหรับสิ่งนั้น ถ้าไม่ใช่เพื่อคุณ คุณไม่ได้ทำงานโดยเปล่าประโยชน์"
“นายรู้ไหมว่าฉันทำอะไร นายท่าน”
"แน่นอนฉันทำ."
"ยังไง?"
“ฉันมีเพื่อนแล้ว” เจคอบพูดพร้อมกับขยิบตา
"เพื่อน?"
“เมาโซ” เจคอบกระซิบ “เขามีตาดี เขาเห็นสิ่งที่คุณทำและบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้”
Anfey เบิกตากว้าง เขาไม่เคยคิดว่ามีคนเฝ้าดูเขาเมื่อเขาต่อสู้กับทหาร Shansa เหล่านั้น ความคิดที่จะถูกจับตามองทำให้เขาอึดอัดเล็กน้อย
“อย่ามองเลย” เจคอบพูดเมื่อเห็นแอนฟีย์มองไปรอบๆ “เมาโซจากไปแล้ว เขามีธุรกิจที่ต้องดูแล”
เจคอบหยุดชั่วคราว จากนั้นพบม้วนกระดาษสองสามม้วนจากวงแหวนมิติของเขาและมอบให้แอนเฟย์
“สายฟ้าต่อเนื่อง?”
เจคอบพยักหน้า “หลังจากเปิดใช้งานโทเทมแห่งเทพอัคคีแล้ว เรายังคงต้องขับไล่พวกมันกลับเข้าไปในภูเขา Zhaji”
Anfey พยักหน้า เขาเคยอ่านเกี่ยวกับโทเท็มของเทพแห่งไฟมาก่อน เขาเหลือบมองเจคอบแล้วถามว่า "คาถานั้นใช้โดยไม่มีอาคมได้หรือไม่"
“เป็นไปได้” ยาโคบกล่าว “แต่มันยาก เพราะฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ เธออยากเรียนรู้วิธีตั้งค่าเวทมนตร์ใช่ไหม”
Anfey พยักหน้า เขาไม่แปลกใจเลยที่เจคอบรู้ว่าเขาต้องการถามอะไร
“คุณสามารถถาม Hagan ได้เช่นกัน ฉันสอนเขาทุกอย่างที่ฉันรู้แล้ว” Jacob กล่าว "แน่นอน ซอลเป็นครูที่ดีกว่าฉัน พลังเวทย์แห่งความโกลาหลในมิติของเขาเป็นหนึ่งในสิ่งที่ทรงพลังที่สุดที่ฉันเคยเห็น"
“ฉันเคยเห็นคริสเตียนทำอย่างนั้น” Anfey กล่าว "ดูเหมือนจะยากที่จะได้เวลาที่เหมาะสม"
“ซาอูลเป็นคนฉลาด” ยาโคบกล่าว "เขาทำการเปลี่ยนแปลงมากมายกับชุดเวทย์มนตร์ คุณจะรู้เองถ้าคุณถามเขา" เจคอบหันไปมองไกลๆ "เตรียมตัวให้พร้อม พวกเขากำลังมา"