ตอนที่ 504: โชค
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ในที่สุดอัศวินผู้พิทักษ์ก็เข้าสู่ภูเขา Zhaji วันนี้เป็นวันที่แปลกมากสำหรับพวกเขา เพราะทั้งวันไม่มีใครตั้งนาฬิกาปลุกเลย นี่เป็นความโล่งใจในเวลาเดียวกัน แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้เกิดความเครียดในหมู่อัศวิน
เหนือตำแหน่งที่แน่นหนาของอัศวินผู้พิทักษ์คืออัศวินกริฟฟิน อัศวินกริฟฟินเป็นหน่วยสอดแนมที่ดีกว่าทหารทั่วไปมาก แต่ไม่กี่วันที่ผ่านมาอัศวินกริฟฟินก็หายไปมากเกินไป สิ่งนี้บังคับให้อัศวินกริฟฟินเปลี่ยนกลยุทธ์และรูปแบบของพวกเขา พวกเขาหยุดเข้าร่วมในการต่อสู้และมีหน้าที่รับผิดชอบในการเตือนภัยเท่านั้น เว้นแต่ Anfey จะไล่ตามพวกเขา พวกเขาก็จะไม่ตามเขาไป
อัศวินกริฟฟินมีมุมมองท้องฟ้าที่ดีกว่าอัศวินบนพื้นมาก หลังจากที่อัศวินผู้พิทักษ์เข้าไปในภูเขา Zhaji อัศวินกริฟฟินคนหนึ่งก็มองเห็นจุดมืดสองจุดบนท้องฟ้า กริฟฟินเป็นสัตว์วิเศษที่ฉลาด แต่พวกมันฉลาดพอที่จะสื่อสารกับมนุษย์ได้ อย่างไรก็ตาม กริฟฟินจำแอนเฟย์ได้ พวกเขาจำจุดมืดจุดหนึ่งได้และส่งเสียงแหลมเพื่อเตือนผู้ขับขี่
“นั่นแอนเฟย์!” อัศวินกริฟฟินคนหนึ่งเรียกและปิดเสียงเตือน
อัศวินกริฟฟินทั้งสองกลุ่มเปลี่ยนรูปแบบอย่างรวดเร็ว พวกมันบินวนไปรอบ ๆ แล้วบินไปทิศทางตรงกันข้าม
“เยี่ยมมาก” เจคอบพูดพร้อมส่ายหัว "ตอนนี้พวกเขากำลังหวาดกลัว"
เจคอบมีพลังมากพอที่จะจัดชุดเวทย์มนตร์ชุดใหม่เพื่อปกปิดแอนเฟย์และตัวเขาเอง แต่เขาต้องการให้โทเท็มแห่งเทพแห่งไฟมีพลังมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และพวกเขาจำเป็นต้องถูกค้นพบโดยอัศวินเพื่อการนั้น เจคอบกำลังพึ่งพาอัศวินที่รวมตัวกันเมื่อเผชิญกับภัยคุกคาม ตอนนี้พวกเขากระจัดกระจายเกินไป
Totem of Fire God เป็นคาถาต้องห้ามที่พิเศษมาก มันทรงพลังมากและแทบจะไม่มีอะไรสามารถป้องกันมนุษย์จากผลกระทบของมันได้ สำหรับใครก็ตามที่ไม่ใช่ผู้มีพลังระดับสูง การโดนคาถา Totem of Fire God หมายถึงความตายอย่างแน่นอน แม้แต่พลังระดับสูงก็ยังได้รับบาดเจ็บ
“ฉันควรเข้าไปใกล้พวกเขาไหม”
“เทพเจ้าโทเทมแห่งไฟจะไม่รู้ความแตกต่างระหว่างมิตรกับศัตรู” เจคอบกล่าว "มารอกันเถอะ"
หน่วยสอดแนมไม่ต้องการเข้าใกล้ Anfey และ Jacob แต่พวกเขามีคำสั่ง พวกเขาเข้าหาเขาอย่างช้าๆและระมัดระวัง
"นี่เป็นวิธีเดียว" เจคอบพูด เมื่อเห็นว่าหน่วยสอดแนมบางคนและอัศวินกริฟฟินสองสามคนอยู่ในระยะของมนต์สะกด
เจคอบโบกมือของเขา ทันใดนั้น เมฆที่ลุกเป็นไฟก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เมฆก่อตัวเป็นพายุไซโคลนที่ร้อนแรง หมุนวนในอากาศ พายุไซโคลนระเบิดเป็นแสงจ้าและแบ่งออกเป็นสี่พายุไซโคลนที่เล็กกว่า ในตอนแรก พายุไซโคลนทั้งสี่อยู่ใกล้กัน จากนั้นพายุหมุนก็เริ่มหมุนเร็วมากก่อนที่จะแยกออกจากกันช้าๆ ในขณะเดียวกัน ความเร็วในการหมุนของไซโคลนก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
พายุหมุนเร็วมากจนขอบของมันไม่ชัดเจน แสงสว่างจ้าจนมองไม่เห็นพายุไซโคลนโดยตรง และแสงไฟทำให้พายุหมุนทั้งสี่ดูเหมือนเป็นหนึ่งเดียว แม้ว่าพวกมันจะอยู่ห่างกันก็ตาม ทุกสิ่งที่ไซโคลนสัมผัส - ต้นไม้ ชุดเกราะ คนขี่ ล้วนกลายเป็นเถ้าถ่านภายในเวลาไม่กี่วินาที
พายุไซโคลนร้อนจัด แม้แต่อากาศรอบตัวก็มีอุณหภูมิแผดเผา พื้นหญ้ากลายเป็นไฟไหม้ ป่ารอบ ๆ ถูกจุดไฟ ระยะการโจมตีโดยตรงของคาถา Totem of Fire God นั้นน้อยมาก แต่ความเสียหายของมันก็มากเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด หน่วยสอดแนมหลายคนถูกไฟไหม้ก่อนที่พวกเขาจะตอบโต้ได้อย่างถูกต้อง
ในระยะไกล อัศวินเรียกพลังการต่อสู้เพื่อป้องกันตัวเอง อย่างไรก็ตาม ม้าของพวกเขาไม่โชคดีนัก หลังจากเสียม้าไป อัศวินก็ไม่รีรอที่จะหันหลังกลับและวิ่งหนีไป
Totem of the Fire God เป็นคาถาต้องห้าม และพวกเขารู้ว่า Anfey ไม่สามารถใช้คาถาต้องห้ามได้ นั่นหมายความว่า Anfey นำคนที่สามารถใช้คาถาต้องห้ามมาได้ เป็นไปไม่ได้ที่อัศวินทั่วไปจะต่อสู้กับอาร์คเมจ
ลูกเสือเป็นผู้โชคดี พวกเขาอยู่ใกล้ Anfey มากขึ้น และอยู่นอกระยะของคาถาต้องห้าม อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะพวกเขาไม่ต้องการยั่วโมโหอาร์คเมจและอันเฟย์ ม้าของพวกเขาไม่สนใจความกลัวของผู้ขับขี่และหมดหวังที่จะหนีไป
"อืม" เจคอบพูด "งานของฉันที่นี่เสร็จแล้ว" เขาพบม้วนกระดาษสองม้วนจากวงแหวนมิติของเขาและมอบให้ Anfey "ใช้สิ่งเหล่านี้ให้ดี"
“เทเลพอร์ต?” ดวงตาของ Anfey เบิกกว้าง ม้วนหนังสือมีประโยชน์มาก แม้ว่าเขาจะเทเลพอร์ตได้ด้วยเวทมนตร์ของเขาเอง "มีอีกไหม"
“อย่าโลภมาก” ยาโคบกล่าว "นี่คือทั้งหมดที่ฉันมี"
"เมื่อไหร่ฮาแกนจะเรียนรู้วิธีสร้างม้วนสายฟ้าต่อเนื่องและม้วนเทเลพอร์ต"
“เขายังเด็ก คุณก็เช่นกัน” ยาโคบกล่าว "อดทน"
Anfey ขมวดคิ้วและเกาหัว เจคอบแทบไม่เคยให้คำตอบที่ชัดเจนซึ่งแตกต่างจากเออร์เนสต์
"ฉันต้องรอนานแค่ไหน?" Anfey ถาม "สิบปี?"
"การใช้พลังของตัวเองดีกว่าใช้พลังของคนอื่น" เจคอบกล่าว
"คุณหมายถึง..."
“ถ้าคุณให้คริสตัลแก่ฉัน ฉันจะให้ม้วนหนังสือกับคุณ” เจคอบกล่าว
"ใช่!" Anfey พูดด้วยรอยยิ้มกว้าง "ฉันมีคริสตัลมากเกินกว่าจะใช้ได้"
“ฉันรู้” เจคอบพูด "ฉันรู้ว่าลีคของคุณซ่อนคริสตัลไว้กี่อัน ฉันเลยถามไปแบบนั้น"
“ฉันเพิ่งได้รับคริสตัลจำนวนมากจากอาณาจักรชานซ่า” แอนเฟย์กล่าว “เราจะคุยกันมากขึ้นในภายหลัง” เขากระโดดขึ้นและพุ่งไปหาหน่วยสอดแนม หน่วยสอดแนมพยายามหนีจากเขา แต่เขาไม่ได้เริ่มการสังหารหมู่ทันที หน่วยสอดแนมไม่รู้ว่าใครเป็นคนใช้คาถาต้องห้ามและไม่ต้องการรีบดำเนินการ
เจคอบมองจากระยะไกลด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย เขาเคยอิจฉาซอลที่หาคนที่มีความสามารถเท่าแอนเฟย์ แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาคิดผิด หากไม่มีซาอูลและเออร์เนสต์ Anfey ก็จะไม่ไว้ใจใครเลย หากไม่มีลูกศิษย์ของซาอูล Anfey คงไม่มีวันได้เรียนรู้ว่ามิตรภาพหรือครอบครัวหมายถึงอะไร หากไม่มี Yolanthe และ Burzuryano เขาคงไม่มีวันประสบความสำเร็จอย่างที่เขาเคยได้รับ ไม่ใช่ซอลที่เป็นคนโชคดี Anfey เป็นคนที่โชคดี