ตอนที่ 524: เวทมนตร์ที่หายไป
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
การเดินทัพเป็นไปอย่างง่ายดายสำหรับกองทัพมาโฮ และพวกเขาไม่พบสิ่งกีดขวางใดๆ กองทัพสามารถยึดครองจังหวัดโมโรได้ภายในหนึ่งสัปดาห์ จังหวัดนี้เป็นดินแดนของ Marquis Legoya แต่เมื่อถึงเวลาที่กองทัพมาถึง Marquis ก็ได้หนีไปแล้ว การจากไปของมาร์ควิสทำให้การยึดครองจังหวัดเป็นไปอย่างง่ายดาย
League สร้างข่าวลือว่าจักรวรรดิ Shansa พ่ายแพ้ให้กับเนโครแมนเซอร์ ทุกคนรวมถึงเอ็ดเวิร์ดที่แปดเองก็คุกเข่าให้เนโครแมนเซอร์ และการฟื้นคืนชีพของสการ์เล็ตก็เป็นข้อพิสูจน์ ทั้งสแตน นักบวชแห่งแสง และเฟอร์นันโด อัศวินแห่งแสง เริ่มวิพากษ์วิจารณ์พฤติกรรมของเอ็ดเวิร์ดที่แปด ศาสนจักรเป็นผู้มีอำนาจเมื่อพูดถึงเนโครแมนเซอร์ ความสัมพันธ์ระหว่าง Stan และ Fernando กับศาสนจักรทำให้ข่าวลือน่าเชื่อถือมากขึ้น
Knights of Light ส่วนใหญ่ไม่ได้เข้าร่วมการรบครั้งแรก แต่เข้าร่วมกองกำลังกับ League อย่างรวดเร็วหลังจากชัยชนะครั้งสำคัญ ทั้ง Fernando และ Stan เข้าข้าง Yolanther แต่ศาสนจักรก็ยังแตกแยกในเรื่องนี้ แม้แต่พระสันตะปาปาเองก็ไม่ได้แสดงจุดยืนที่ชัดเจน ฝ่ายหนึ่งเชื่อว่า Yolanther พร้อมที่จะรวมโลกทั้งใบเข้าด้วยกันและเข้าข้างเขาจะเป็นการกระทำที่ถูกต้อง ฝ่ายต่อต้านเชื่อว่าหาก Yolanther เข้ายึดครองอาณาจักร Shansa และ Ellisen ศาสนจักรจะไม่ดำรงอยู่อีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม หลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิ Shansa เป็นที่ชัดเจนว่าไม่มีใครยืนอยู่ระหว่าง Yolanther กับการรวมโลก ดรูอิดเข้าร่วมสงครามและศาสนจักรไม่ควรล้าหลัง
อลิซปรากฏตัวครั้งแรกต่อหน้าผู้คนในอาณาจักรชานซา เธอเป็นที่รักใคร่เป็นที่นับถือของคนทั่วไป หลายคนคงจะเลือกอลิซมากกว่าพ่อของเธอ เอ็ดเวิร์ดที่แปด
—
ร่างมืดเดินเข้ามาใกล้อาคารอันโอ่อ่าในเมืองหลวงของแคว้นโมโร เมืองแสงจันทร์ ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว แต่ตึกนี้ก็ยังถูกตรวจตราอย่างเข้มงวด
ร่างมืดเฝ้าดูอาคารอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็ร่ายมนตร์อย่างเงียบ ๆ และหายไปในตอนกลางคืน
ไม่กี่นาทีต่อมา ประตูก็เปิดออกเองที่ชั้นสามของอาคาร ภายในห้อง ดวงตาของ Suzanna เปิดขึ้น เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียง ตรวจสอบห้องของเธอด้วยอาการขมวดคิ้ว เธอรู้สึกว่ามีคนเข้ามาในห้องของเธอแต่ไม่เห็นใครเลย จากนั้นเธอก็หาวพร้อมกับยักไหล่และนอนลงบนเตียงอีกครั้ง
เวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง ประตูก็เปิดและปิดลงอีกครั้ง ไม่กี่อึดใจต่อมา ประตูอีกบานที่อยู่ด้านล่างห้องโถงก็เปิดและปิดลง เห็นได้ชัดว่าบุคคลนั้นกำลังค้นหาบางสิ่งและไม่ต้องการความสนใจใดๆ เมื่อเขาค้นหาอาคารทั้งสี่หลังเสร็จ รุ่งสางก็หมดลง
ประตูบานอื่นเปิดออกเอง มีคนนอนหลับอยู่ข้างในและใบหน้าของพวกเขาถูกปกปิดด้วยผ้าห่ม ราวกับว่าคนๆ นั้นได้ยินเสียงเปิดประตู พวกเขาเกลือกกลิ้งเผยให้เห็นชินเบลล่า เธอไม่ตื่นและนอนต่อ
บุคคลนั้นหันหลังจะออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ ก่อนที่เขาจะปิดประตู เขาก็ได้ยินเสียงดังเบาๆ เขาหันกลับไปตรวจสอบห้อง โดยตระหนักว่ามีห้องเล็กอีกห้องซ่อนอยู่ในห้องแรก เขารีบไปและเปิดประตู มองเข้าไปในห้องเล็ก ๆ เขาเห็นอลิซนอนหลับอยู่ข้างในด้วยความประหลาดใจและดีใจ บุคคลนั้นก้าวเข้าไปในห้องและรีบไปที่เตียงของเธอ
แต่ก่อนที่เขาจะไปถึงเตียง เขาก็วิ่งชนอะไรบางอย่างเข้าอย่างกะทันหัน ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบสนอง เขาก็ถูกแสงที่ระเบิดออกมาอย่างกะทันหันทำให้ตาบอด และผลของคาถาล่องหนก็หายไป ชายร่างผอมสูงปรากฏตัวขึ้นในห้อง
ชายคนนั้นขมวดคิ้ว ทันทีที่เขาฟื้นคืนความคล่องตัว กริชก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาและพุ่งเข้าหาอลิซ
เสียงโหยหวนทำลายความเงียบ ลูกธนูพุ่งผ่านหน้าต่างไปยังชายคนนั้น ชายคนนั้นยกกริชของเขาขึ้นและสกัดกั้นลูกธนู แต่ถูกใบมีดลมที่ติดอยู่กับลูกธนู
ชุดเกราะของชายคนนั้นระเบิดเป็นแสง และเขาไม่ได้รับอันตรายจากใบมีดลม ไม่กี่วินาทีต่อมา Anfey ก็พังหน้าต่างและเหวี่ยงกำปั้นไปที่ชายคนนั้น
ชินเบลล่ารีบเข้าไปในห้อง เมื่อเห็นว่า Anfey อยู่ที่นั่นแล้วเธอก็จากไปอย่างเงียบ ๆ อลิซนอนอยู่บนเตียงและไม่พูดอะไร เธอวางใจให้ Anfey ปกป้องเธอ และเธอรู้ว่าการวิ่งและกรีดร้องมีแต่จะทำให้เขาเสียสมาธิ
ชายคนนั้นหรี่ตา เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับ Anfey และสิ่งที่เขาสามารถทำได้ แต่เขามีภารกิจ
ร่างกายของชายคนนั้นเริ่มบิดเบี้ยวอย่างประหลาด เขากระโดดถอยหนีไปทางหน้าต่าง
Anfey เหวี่ยงกำปั้นของเขา องค์ประกอบหลวม ๆ ที่รวมตัวกันรอบตัวเขาพุ่งไปข้างหน้าและเจาะกำแพงเป็นรู ชายคนนั้นลังเลอยู่ครู่หนึ่งแต่ก็ไม่ได้ลดความเร็วลง
Anfey ไล่ตามนักฆ่า เขาไม่ต้องการต่อสู้ในห้องของอลิซเพราะเธออาจกลายเป็นความเสียหายได้ เขาจำเป็นต้องขับไล่นักฆ่าออกไป
ทันใดนั้นชายคนนั้นก็หายไปและกลับมาปรากฏตัวอีกครั้งข้างเตียงของอลิซ เขาเหวี่ยงกริชไปที่อลิซซึ่งนั่งอยู่บนเตียงของเธอ
Anfey ถ่มน้ำลายด้วยความโกรธ เขาโบกมือเรียกนกไฟ นกไฟบินเข้าหามือสังหาร อย่างไรก็ตาม เขาไม่หยุด Anfey หายตัวไปและปรากฏตัวอีกครั้งข้างเตียงของอลิซ ครู่ต่อมา เขาก็ถีบเตียงของเธอออกไปให้พ้นทาง กริชของนักฆ่าเฉียดเธอไป เขากระโดดออกไปให้พ้นทางของนกไฟ แต่สายเกินไป และมันกินหญ้าสีข้างของเขา
นักฆ่าคำรามด้วยความเจ็บปวด เขาสวดมนตร์แล้วหายไป
Anfey โบกมือและเรียกคอลัมน์น้ำ เขากระแทกกำปั้นลงไปในน้ำ ปล่อยละอองน้ำให้ปลิวว่อน ละอองทำให้เขาสามารถตรวจจับตำแหน่งของชายคนนั้นได้ จากนั้นเขาก็เรียกนกไฟสามตัวอย่างรวดเร็ว ส่งนกบินไปหามือสังหารล่องหน นกไฟทั้งสามพุ่งเข้าหาเป้าหมาย ทำให้มุมหนึ่งของห้องกลายเป็นไฟนรก
ทันใดนั้น Anfey ก็ได้ยินเสียงร้องจากอลิซ เขาหันไปเห็นเตียงและชุดนอนของเธอถูกไฟไหม้และเธอติดอยู่