บทที่ 529: กลยุทธ์
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey สามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่า Urter สูญเสียน้ำหนักไปมาก Urter เป็นเพียงโครงกระดูกในตอนนี้ Anfey รู้สึกราวกับว่าเขากำลังถือแท่งไฟไว้ในอ้อมแขนของเขา Urter ไม่สามารถหยุดสั่นได้ ดวงตาของเขายังคงเปิดและปิด เห็นได้ชัดว่า Urter ยากที่จะแม้แต่จะยกเปลือกตาขึ้น
นิยาหลบอยู่ในรถม้า เธอนั่งถัดจาก Anfey พิงไหล่ของเขา เกวียนหยุดลง กองทหารรักษาการณ์และทหารรับจ้างจาก League of Mercenaries กำลังต้อนคนเดินถนน เพื่อที่พวกเขาจะได้ตั้งเครื่องกีดขวางบนถนน
Anfey เห็นว่า Urter ไม่สามารถพูดได้ระยะหนึ่ง เขาต้องหันไปถามนิยาว่าเกิดอะไรขึ้น
"ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น" Niya ตอบด้วยท่าทางสับสน “Urter หายไปนาน วันหนึ่งจู่ๆ เขาก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องนั่งเล่นของ Marquis เขาดูแย่มากและหมดสติไป ฉันต้องขอให้ทหารพาเขาไปที่ห้อง ฉันยังไม่รู้เลยว่า สิ่งเลวร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น"
“อะไรน่ากลัว” Anfey ถาม
"Urter แก่เร็วมาก ฉันยังเห็นผมและเคราของเขาขาวขึ้นทีละนิด และจากนั้นเขาก็สูญเสียเส้นผมทั้งหมดของเขา แม้แต่เคราของเขา - ในตอนท้าย กระทั่งฟันของเขาก็หลุดร่วง ฉัน พบนักบวชและหมอเพื่อตรวจดูเขา พวกเขาบอกเพียงว่าชีวิตของเขาใกล้จะสิ้นสุดแล้ว ไม่มีการรักษาพยาบาลใด ๆ พวกเขาไม่รู้ว่าอะไรทำให้ Urter เป็นเช่นนี้”
Urter ค่อยๆ หันมือไปจับมือของ Anfey เขาพยักหน้าที่ Anfey
“เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น?” Anfey ถาม
"Urter บอกว่าเขามีเรื่องสำคัญจะบอกคุณ ฉันขอให้เขาบอกฉันก่อน แล้วฉันจะส่งข้อมูลให้คุณ แต่เขาไม่ยอมฟังฉัน เขาบอกว่าเขาต้องบอกคุณด้วยตัวเอง" Niya ดูทำอะไรไม่ถูก "Urter ป่วยมากและเขาไม่ฟังคนอื่น ฉันทำอะไรไม่ได้ ฉันต้องออกจาก Violet City อย่างลับๆ โดยมีแชลลี่ตัวน้อยและพวกเขาเพื่อตามหาเธอ"
“ระหว่างทางเจออันตรายไหม” Anfey ถาม
"เลขที่." นิยาส่ายหัว “ฉันพบคนสองสามคนที่หนีจากอาณาจักรชานซา สาวใช้ของคุณสองสามคนมีพลังมาก พวกเขาฆ่าพวกเขาอย่างง่ายดาย”
“เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น?” Anfey ถาม
"ไม่มีอะไร เราค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับคุณระหว่างทาง ฉันมาที่สตอร์มเบิร์กและพบกับมาสเตอร์มาริโอโดยบังเอิญ เขาบอกเราว่านายอยู่ในเมืองแสงจันทร์ เราก็เลยมาที่นี่" นิยาพูด
มีเสียงกรีดร้องอยู่นอกเกวียน "แชลลี!"
“พี่สาว…” ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของหนูน้อยแชลลี่
แม้ว่า Anfey จะเป็นพี่สะใภ้คนเดียวที่อยู่นอกเกวียน และเป็นญาติสายเลือดเพียงคนเดียวของเขา Anfey ก็ไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะลงจากเกวียน Urter อาจตายได้ทุกวินาที ถ้า Urter ต้องการบอกความลับต่อหน้าเขา แสดงว่า Urter ต้องมีข่าวที่น่าตื่นเต้นแน่ๆ เขาต้องคิดเรื่องนี้ให้ออกก่อน
จู่ๆ Anfey ก็พบว่า Urter จ้องไปที่วงแหวนแห่งมิติของเขา ในความเป็นจริง Urter ไม่เคยสามารถซื้อแหวนแห่งมิติได้ด้วยเงินเดือนของเขา Anfey มอบแหวนแห่งมิตินี้ให้ Urter เป็นของขวัญ เมื่อเขามาที่ Violet City เป็นครั้งแรก
“แหวนมิติ?” Anfey ถามด้วยเสียงต่ำ
Urter กระพริบตาช้าๆ Anfey ค่อยๆ ยกมือซ้ายข้างที่มีแหวน หลังจากรออยู่ครู่หนึ่ง Anfey เห็นเพียงมือของ Urter ที่สั่นและเคลื่อนไหว แต่เขาไม่เห็นสิ่งใดปรากฏขึ้น เขารู้ว่าชีวิตของ Urter สามารถเหี่ยวเฉาได้ทุกเมื่อ การเปิดวงแหวนมิติกลายเป็นเรื่องหรูหรา
“ท่านอาจารย์ ท่านเออร์เทอร์สำคัญต่อท่านหรือไม่” มีคนถามจากในเกวียน
Anfey ไม่ทราบว่าเป็นเอลฟ์คนหนึ่งกำลังพูดอยู่ Anfey มีเอลฟ์เหล่านั้นมานานกว่าครึ่งปี แต่เขาไม่เคยคุยกับพวกเขาเลย เขาขอให้พวกเขาอยู่ในสถานี หนึ่งในเหตุผลของการขอนี้คือเขาไม่ต้องการให้ซูซานนาหึง อีกเหตุผลหนึ่งก็คือเขาไม่ต้องการให้ข่าวลือเริ่มต้นขึ้น Anfey ผ่านหนาและบางกับเพื่อนของเขา เขาแต่งงานกับซูซานนา และมีเอลฟ์ที่สวยงามสองสามคน แต่บลาวีและเด็กชายคนอื่นๆ ไม่ได้ออกเดทกับใครเลยด้วยซ้ำ ความแตกต่างเหล่านี้อาจทำร้ายความสัมพันธ์ของพวกเขาได้ สำหรับ Anfey "อาจารย์" ฟังดูห่างไกลมาก เขาให้ความสนใจกับ Urter จนหมด และไม่รู้ว่าตอนนี้ใครกำลังคุยกับเขาอยู่
"ผู้เชี่ยวชาญ!" เอลฟ์คนเดิมต้องโทรหา Anfey อีกครั้ง
“อันเฟย์!” นิยาโทรมา
"ใช่?" Anfey หันกลับมามองที่ Paglia ซึ่งคุยกับเขาตอนนี้ "อะไร?"
“ท่านอาจารย์ ท่านเออร์เทอร์สำคัญต่อท่านหรือไม่” พาเกลียถาม
"ใช่ สำคัญมาก" Anfey กล่าว
Paglia เงียบไปครู่หนึ่ง เธอพลิกมือของเธอ แจกันคริสตัลสีม่วงแสดงอยู่ในมือของเธอ “อาจารย์ นี่คือน้ำแห่งชีวิต Urter กำลังเสียชีวิต น้ำแห่งชีวิตนี้ไม่สามารถทำให้เขากลับไปเป็นหนุ่มได้ แต่มันสามารถยืดอายุของเขาได้อีกสองสามปี”
Anfey ไม่ได้ใช้แจกันคริสตัลในทันที เขามองไปที่พิกเลีย ในขณะที่เอลฟ์อีกสามคนดูตกใจ Jen ที่ชอบพูดในสิ่งที่คิด เธอตะโกนว่า "Piglia เธอมี Life of Water ได้ยังไง"
“บรูซูร์ยาโนขอให้ฉันเก็บมันไว้” พิกเลียพูดเสียงต่ำ
"ขอบคุณ." ในที่สุด Anfey ก็พูดอะไรบางอย่าง: "ฉันเป็นหนี้คุณอยู่ ถ้าคุณมีปัญหาในอนาคต ฉันจะช่วยแน่นอนถ้าทำได้"
มันเป็นตำนานเกี่ยวกับ Piglia Anfey สามารถบอกได้ว่าเธอเป็นเอลฟ์ที่เก่งกาจมาก ถ้าเธอต้องการช่วย Urter เธอมีโอกาสมากมาย แต่เธอก็ไม่ได้นำ Water of Life ออกไปจนกระทั่งช่วงเวลานี้ เธอต้องการความช่วยเหลือจาก Anfey แน่นอน ไม่ใช่เรื่องน่ากลัวที่จะมีความซับซ้อนในกลยุทธ์ของเธอ สิ่งสำคัญคือเธอมีเจตนาดีหรือไม่ดี Piglia เคยอยู่กับ Bruzuryano มาก่อน เธอควรจะมีความตั้งใจดี ดังนั้น Anfey จึงยินดีที่จะเป็นหนี้บุญคุณเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เขาเป็นหนี้บรูซูร์ยาโนจำนวนมาก มันคงไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะเป็นหนี้อีก
“อาจารย์ครับ ยินดีต้อนรับครับ” Piglia มีรอยยิ้มบนใบหน้าที่จริงจังของเธอ
แม้ว่า Piglia จะเรียกว่า Anfey master แต่บทสนทนาของพวกเขาก็ดูไม่เหมือนบทสนทนาระหว่างเจ้านายกับผู้ใต้บังคับบัญชา "อาจารย์" ในขณะนี้เป็นเพียงวิธีการพูดกับ Anfey
"คุณมาที่นี่เพื่อช่วยได้ไหม ฉันไม่รู้วิธีใช้น้ำแห่งชีวิต" Anfey กล่าว
พิกเลียดึงจุกไม้ก๊อกสีแดงเข้มออกจากแจกัน เธอสะบัดนิ้วเล็กๆ ของเธอ แล้วหยดน้ำแห่งชีวิตก็หยดลงมาจากแจกัน หยดนั้นลอยอยู่ในอากาศไปทาง Urter น้ำแห่งชีวิตดูไม่ต่างจากน้ำทั่วไป แต่มันทิ้งร่องรอยของแสงลึกลับไว้ขณะที่มันเคลื่อนที่ไปในอากาศ ซึ่งดูคล้ายกับดาวหางดวงเล็กๆ มากกว่า
ทันใดนั้น Urter ดูเป็นกังวลและเม้มริมฝีปากแน่น ในขณะที่ร่างผอมของเขาสั่นหนักขึ้น เขาพยายามหันหน้าหนีเพื่อหลีกเลี่ยงหยดน้ำแห่งชีวิตนั้น ดูเหมือนว่า Anfey จะคุ้มค่าที่จะแลกเปลี่ยนคำสัญญาของเขากับชีวิตของ Urter แต่คนอื่นอาจไม่คิดอย่างนั้น คนอื่นรู้ว่าคำสัญญาของ Anfey มีค่าเพียงใด Piglia ก็รู้เช่นกัน และ Urter ก็เช่นกัน นั่นคือเหตุผลที่ Urter พยายามหยุดข้อตกลงนี้
“Urter คุณกำลังทำอะไร อ้าปาก!” Anfey ฟังดูจริงจังมาก
Urter ไม่ตรงกับ Anfey Anfey หันหัวของ Urter โดยบังคับ หยดน้ำแห่งชีวิตนั้นหยดลงในปากของ Urter
“มาสเตอร์เออร์เทอร์อาจต้องนอนพักบ้าง เมื่อเขาตื่นขึ้น เขาจะรู้สึกดีขึ้น” พิกเลียพูดเสียงต่ำ
ในช่วงเวลาสั้น ๆ Urter หลับตาลงและศีรษะของเขาตกลงไปข้างหนึ่ง Anfey วาง Urter ลงอย่างช้าๆ Anfey ยังคงกังวล
"นั่นมัน?" Anfey ถาม
“ใช่ มาสเตอร์” พิกเลียพูด
ทันใดนั้น คริสเตียนก็ตะโกนมาจากข้างนอก "นิยา?"
นิยายกม่านเกวียนขึ้นทันทีและกระโดดออกไป เธอเห็นคริสเตียน บลาวี และริสกาอยู่ที่นั่นทั้งหมด เธอไม่มีเวลาทักทายทุกคน แต่วางนิ้วชี้ไว้หน้าริมฝีปาก “จุ๊ๆ ลดเสียงหน่อย”
"มีอะไรผิดปกติ?" คริสเตียนตกใจไปชั่ววินาที
“Urter ต้องการการพักผ่อน” Niya กล่าว
“เออร์เทอร์ เป็นอะไรหรือเปล่า” คริสเตียนถาม
"ดูเหมือนว่าเขาถูกสาป ถ้าเจ้าเห็นเขาในภายหลัง เจ้าจะได้รู้" นิยาชูป้ายยาว "โชคดีที่ตอนนี้เขาสบายดี"
“นียา ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ คนในเมืองไวโอเล็ตเป็นใบ้หรือเปล่า อย่างน้อยพวกเขาก็น่าจะบอกเราเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว มันอันตรายเกินไป” บลาวีพูดเสียงต่ำ
“อา ฉันขอให้พวกเขาเก็บความลับไว้สำหรับเรา” นิยาดูภูมิใจ “ถ้าคุณไม่รู้เรื่องนี้ คนเลวๆ พวกนั้นคงไม่รู้เรื่องนี้แน่นอน มันปลอดภัย” นี่เป็นครั้งแรกที่ Niya ใช้กลยุทธ์ใดๆ เธอไม่ยอมให้ใครมาเหยียบย่ำเธอ
คริสเตียนและคนอื่นๆมองหน้ากันแล้วยิ้มอย่างขมขื่น สงครามสิ้นสุดลงแล้ว ยกเว้น Baery ที่ไม่สามารถออกไปได้ Saul, Stegar, Ernest, Anfey และน้อง ๆ ก็ไม่มีอะไรให้ทำมากนัก ถ้าใครกลับไปช่วยนียา คนๆ นั้นสามารถปกป้องนียาได้แน่นอน สิ่งนี้เรียกว่า "ซ่อนตัวจากทุกคน" ไม่จำเป็นเลย
“ไม่เลว คุณนิยาของเรารู้จักคิดได้แล้ว” Anfey เดินออกจากเกวียนพูดด้วยรอยยิ้ม
"แน่นอน." Niya รู้สึกภูมิใจมากขึ้น เธอยินดีรับคำชมเชยเสมอ แต่ไม่นานรอยยิ้มของเธอก็หายไป เธอวางมือบนเอวของเธอและตะโกนด้วยความโกรธ "Anfey คุณหมายถึงอะไร? ฉันคิดไม่ออกมาก่อนเหรอ?"
กองทหารรักษาการณ์ที่อยู่ใกล้เคียงแอบบ่นด้วยความรำคาญ พวกเขารู้แค่ว่า Niya เป็นบุคคลสำคัญ แต่ไม่รู้ว่าเธอเป็นใครกันแน่ อลิซผู้ว่าการคนปัจจุบันเคยเป็นผู้ช่วยของอันเฟย์ พวกเขาได้ยินว่าอลิซเคารพแอนเฟย์มาก พวกเขาสงสัยว่า Niya คือใครและเธอจะหยิ่งยโสต่อหน้า Anfey ได้อย่างไร
คริสเตียนและคนอื่นๆ พยายามอย่างมากที่จะไม่หัวเราะเสียงดัง ไม่ว่าพวกเขาจะแก่หรือเด็กกว่า Niya พวกเขาปฏิบัติต่อ Niya ราวกับว่าเธอเป็นน้องสาวที่ไร้เดียงสาของพวกเขา ไม่ว่า Anfey จะมียศถาบรรดาศักดิ์สูงแค่ไหน หรือมีอำนาจมากเพียงใด Niya ก็ยังคงเรียกเขาว่า Anfey ทัศนคติของเธอที่มีต่อ Anfey จะไม่เปลี่ยนแปลง เธอยังคงหัวเราะหรือตะโกนต่อหน้า Anfey โดยไม่รั้งอะไรไว้ เธอเป็นผู้หญิงที่พูดความคิดของเธอเสมอ แน่นอนว่าโดยปกติแล้ว ผู้หญิงอย่าง Niya จะต้องจบลงด้วยโศกนาฏกรรม อย่างไรก็ตาม Niya โชคดีมากเพราะเธอเป็นลูกสาวของซาอูล