บทที่ 54: ความประหลาดใจ
ผู้แปล: Nyoi_Bo_Studio บรรณาธิการ: Nyoi_Bo_Studio
สำหรับหลายๆ คน สิ่งของและคำพูดมักจะไม่มีความหมายหลังจากที่พวกเขาคุ้นเคย ตัวอย่างเช่น คนส่วนใหญ่มักจะหัวเราะเยาะคำพูดที่ว่า "ความสำเร็จเป็นผลมาจากนวัตกรรมหนึ่งเปอร์เซ็นต์และการทำงานหนักเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์" แต่คำพูดนี้เป็นเรื่องเด็กจริงหรือ? อาจจะไม่มากเท่าที่คนอยากจะคิด
หลังจากรับประทานอาหารและพักผ่อน นักเรียนบางคน เช่น คริสเตียนและบลาวี เริ่มทำสมาธิเพื่อฟื้นฟูเวทมนตร์ แต่คนอื่นหลับไปแล้ว ทุกคนเหนื่อยล้าและอดหลับอดนอน แต่เห็นได้ชัดว่านักเรียนอย่างคริสเตียนและบลาวีกลายเป็นคนที่เก่งที่สุดด้วยเหตุผลบางอย่าง
มีหลายวิธีในการทำความเข้าใจบุคคล แต่การแนะนำตนเองเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพน้อยที่สุด Anfey เป็นคนช่างสังเกตและเขาชอบสังเกตนักเรียนในความเงียบ ตอนนี้ แม้ว่าเขาจะไม่สามารถพูดได้ว่าเขาเข้าใจพวกเขาทั้งหมด แต่อย่างน้อยเขาก็สามารถสรุปลักษณะบุคลิกภาพสำหรับแต่ละคนและทุกคนได้ คริสเตียนเป็นคนโอ่อ่าและมีน้ำใจ สุภาพและยอมรับคำวิจารณ์และความคิดเห็นที่ตรงกันข้าม ซูบินอดทน; ความเงียบเป็นเกราะป้องกันของเขา มีแนวโน้มว่า Zubin จะเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในบรรดาทุกคนรวมถึงทักษะทางสังคมของเขาด้วย Sante เอาแต่ใจและไม่กลัวความท้าทายและการต่อสู้ เมื่อวานนี้ Anfey บอกให้เขาดูแล Phillip ถ้าเขามาถึง และ Sante ก็ตกลงโดยไม่คัดค้าน เห็นได้ชัดว่าเขามีความมั่นใจอย่างมาก บลาวีเป็นคนหุนหันพลันแล่น แต่ในขณะเดียวกันก็ระมัดระวัง ทุกครั้งที่เขาเครียดเกินไป เขาจะแสดงบุคลิกด้านที่รุนแรงมากขึ้น Riska ประมาทเล็กน้อยและอ่อนแอที่สุดในบรรดาผู้นำทั้งสี่ ทั้ง Zubin และ Sante เหมาะสมกับงานของพวกเขามากกว่า แต่ Anfey ต้องการคนที่เขาไว้ใจได้
Niya ซึ่งนั่งอยู่คนเดียวที่มุมห้อง ในที่สุดก็เริ่มกินอีกครั้ง เธอมองไปที่ Anfey แต่ทุกครั้งที่ Anfey มองมาทางเธอ เธอจะมองไปทางอื่น
Anfey รู้ว่าการตบของเขาทำร้ายความนับถือตนเองของ Niya แต่เขาก็ไม่เสียใจ เขาพูดทุกอย่างที่จำเป็นต้องพูด และตอนนี้เขาต้องการให้ Niya เข้าใจคำพูดของเขาด้วยตัวเอง
"เอาล่ะทุกคน" Anfey เรียก "ตะวันขึ้นแล้ว ไปกันเถอะ"
ทุกคนรับสายและลุกขึ้นยืน ผู้ที่ทำสมาธิก็ลืมตาขึ้นเช่นกัน มีเพียงการทำสมาธิอย่างลึกซึ้งเท่านั้นที่สามารถฟื้นฟูเวทมนตร์ของพวกเขาได้ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาสำหรับการทำสมาธิอย่างลึกซึ้งในตอนนี้
“ซูบิน” Anfey สั่ง “ใช้เวทมนตร์น้ำ เราต้องการน้ำ” เมื่อพวกเขาอยู่ใน Lagan City Anfey ได้คิดเกี่ยวกับปัญหาน้ำและได้ซื้อถุงน้ำ จากนั้นเขาก็จำได้ว่าเขากำลังเดินทางไปกับนักเวทย์ ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะไม่มีปัญหาเรื่องน้ำ เขาเคยหัวเราะเยาะตัวเองด้วยซ้ำ
ซูบินโบกมือและมีลำธารเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นบนพื้น นักเรียนทุกคนรวมตัวกันดื่มน้ำจากมันและล้างหน้า Niya ดันผ่านกลุ่มและเอื้อมมือไปหาน้ำ ภายใต้แสงแดดยามเช้า รอยแดงบนใบหน้าของเธอชัดเจนจนทุกคนเห็น มีคนไม่กี่คนที่จ้องมาที่เธอและไม่ละสายตาจนกว่า Anfey จะไอเป็นคำเตือน
“แอนเฟย์” คริสเตียนกระซิบ “เราพักกันต่ออีกหน่อย เราสามารถใช้การลอยได้หลังจากที่เราพักฟื้นเสร็จแล้ว การเดินผ่านป่าทึบเช่นนี้จะทำให้พวกเราทุกคนเหนื่อยล้า”
Anfey ไว้วางใจคริสเตียน Christian รู้ว่าควรทำอะไรในแต่ละสถานการณ์ และทุกครั้งที่เขามีความคิด เขาจะปรึกษากับ Anfey ก่อนแทนที่จะโต้เถียงกับเขาอย่างเปิดเผย
"สิ่งที่เราต้องทำคือข้ามเนินเขาลูกนั้น" Anfey กล่าว “เราจะลงไปที่หุบเขาและพักผ่อนในตอนเที่ยง ทุกคนควรจะหายเป็นปกติในตอนค่ำ จากนั้นเราจะเริ่มกันใหม่อีกครั้ง”
“ตกลง” คริสเตียนพูดพร้อมพยักหน้า เขารู้ว่า Anfey กังวลเกี่ยวกับอะไร ถ้าทหารรักษาเมือง Lagan เร็วพอ พวกที่มาจาก Sacred City น่าจะไปถึง Forest Clarm ได้แล้ว หากพวกเขาลอยอยู่เหนือป่า พวกเขาอาจถูกพบเห็นได้โดยง่ายจากนักเวทย์ระดับสูง การเดินท่ามกลางต้นไม้เป็นทางออกที่ปลอดภัยที่สุด
ฟอเรสต์คลาร์มสว่างไสวและมีแสงแดดส่องถึง แต่เมืองซูบาอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์อยู่ภายใต้เมฆสีเทาหนาทึบ Storm Legion และ Dark Moon Magic Legion ของ Ellisen Empire ตั้งค่ายอยู่นอกเมือง กองทหารสามกองจากจักรวรรดิมาโฮปกป้องมันไว้ และพวกมันมีจำนวนทหารเจ็ดถึงสิบเท่าของจักรวรรดิเอลลิเซน Maho Empire ใช้กลยุทธ์การป้องกัน เนื่องจาก Dark Moon Magic Legion เป็นหนึ่งในกองทัพที่ดีที่สุดในโลกและไม่เคยพ่ายแพ้ในการต่อสู้ นิวโยไฮม์ผู้บัญชาการของมันเป็นผู้วิเศษที่ได้รับการพิจารณาว่ามีพลังมากกว่าซาอูลเสียอีก
มีเหตุผลที่ผู้คนมักคิดว่านิวโยไฮม์มีพลังมากกว่า ซาอูลเป็นคนใจดีและเป็นมิตร ไม่ค่อยปะทะกับใคร ปล่อยให้มีการปะทะที่จบลงด้วยการเสียชีวิต อย่างไรก็ตาม นิวโยไฮม์ไม่สามารถทนต่อการทารุณใดๆ ได้ เขาได้สังหารอาร์คเมจสองคนและนักดาบระดับปรมาจารย์หนึ่งคน Ernest เป็นคนที่ท้าทายผู้อื่นเพื่อเพิ่มพูนทักษะของเขา นิวโยไฮม์ท้าให้ฆ่า
โดยปกติแล้ว ผู้ชายที่มีบุคลิกของเขาไม่เหมาะที่จะเป็นผู้นำกองทัพทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เขามีตัวช่วยที่โดดเด่น นั่นคือ Sarick Sarick ไม่ได้เป็นเพียงแค่จอมเวทระดับจูเนียร์ แต่ทักษะของเขาในการบังคับบัญชากองทัพนั้นยอดเยี่ยมมาก เขาช่วยกองทัพของจักรวรรดิจากการพ่ายแพ้หลายครั้ง และนำกองทัพไปสู่ชัยชนะครั้งสำคัญ เมื่อทั้งสองคนนี้รับผิดชอบ Dark Moon Magic Legion ได้กลายเป็นหนึ่งในกองทัพที่น่ากลัวที่สุดในโลก
ไม่ใช่แค่ผู้บัญชาการเท่านั้น แกนหลักของ Legion ประกอบด้วยอาร์คเมจสองคน จอมเวทมากกว่าสามสิบคน และผู้วิเศษอาวุโสมากกว่าสองร้อยคน Maho Empire เว้นแต่ว่าจะรวบรวมผู้วิเศษทั้งหมดจากพยุหเสนาทั้งหมด ไม่สามารถฝันที่จะแข่งขันกับพวกเขาได้ แต่พยุหะที่ไม่มีผู้วิเศษคืออะไร?
นอกจากนี้ Dark Moon Magic Legion ยังมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน Newyoheim มีชื่อเสียงตั้งแต่อายุยังน้อย และได้รับสถานะผู้วิเศษเมื่อเขาอายุเพียงสามสิบต้นๆ นักเรียนคนโตของเขาอายุน้อยกว่าเขาเพียงหนึ่งปี ตอนนี้เขาอายุหกสิบเศษแล้ว ความสัมพันธ์และอำนาจเหนือกองทหารไม่ใช่เรื่องตลก ภายในกองทัพ ครึ่งหนึ่งของผู้วิเศษหลักเป็นนักเรียนของเขาหรือนักเรียนของนักเรียนของเขา เมื่อใดก็ตามที่มีเรื่องด่วนเกิดขึ้น นักเวทย์ทุกคนเต็มใจที่จะตายเพื่อเขา กองทหารธรรมดาจะไม่มีความทุ่มเทในระดับนี้
ดังนั้น แม้ว่าซาอูลจะอยู่ในเมืองและมีความได้เปรียบในด้านจำนวนทหาร แต่กองทัพของจักรวรรดิมาโฮก็สามารถพึ่งพาโล่วิเศษเพื่อปกป้องเมืองได้เท่านั้น
ทางตอนใต้ของใจกลางเมือง Zuba มีอาคารขนาดเล็กที่สร้างขึ้นอย่างแปลกประหลาด อาคารสูงและตรง อิฐฝังด้วยหินแวววาวที่จะเผยให้เห็นเป็นคริสตัลวิเศษ ด้านบนของอาคารมีลูกกลมสีขาวขนาดเล็กซึ่งส่องแสงอย่างนุ่มนวล นี่คือ Tower of Mages ซึ่งรองรับโล่วิเศษเหนือเมือง Zuba แม้จะมีการห้ามใช้เวทมนตร์ของเมือง เงาก็ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าและตรงไปยังหอคอย ก่อนที่มันจะเข้าสู่คาถาป้องกันตัวเองของหอคอย มันก็ร่อนลงมาและเริ่มวิ่งเหยาะๆไปที่ประตู
ผู้คุมทำความเคารพเจ้าชายแห่งอาณาจักรมาโฮ แกรนเดน
“ธุระด่วน” เจ้าชายตรัส “พาฉันไปหาอาจารย์ซอลทันที”
“เดี๋ยวก่อน นายท่าน” หัวหน้าผู้คุ้มกัน นักดาบระดับกลางกล่าว เขารีบเข้าไปในหอคอยและครู่ต่อมาประตูก็เปิดออก “ได้โปรด ท่านลอร์ด ท่านอาจารย์ซาอูลกำลังรออยู่”
แกรนเดนพยักหน้าและรีบเข้าไปข้างใน เขาก้าวเข้าไปในประตูขนส่งที่อยู่ตรงกลางหอคอย
“นายท่าน เกิดอะไรขึ้น” ซอลถาม เขากำลังรอเจ้าชายอยู่ที่อีกฝั่งของพอร์ทัล
แกรนเดนมองดูนักเวทย์ที่ทำงานในห้องและเหลือบมองซอล
ซาอูลพยักหน้าและพาเจ้าชายเข้าไปในอีกห้องหนึ่ง เขาเก็บเสียงในห้องก่อนจะหันกลับไปหาแกรนเดน "นายท่านขอรับ"
“พ่อส่งข้อความมาหาฉัน เขาถูกลอบสังหารแล้ว”
"อะไร?" ดวงตาของซอลเบิกกว้าง "คุณหมายความว่าอย่างไร?"
“ท่านอาจารย์ สบายใจได้ ท่านพ่อส่งข้อความมาบอกข้าว่าเขาถูกลอบสังหาร” แกรนเดนอธิบาย
“คุณหมายความว่าจักรพรรดิปลอดภัยหรือไม่”
“ใช่” แกรนด์พยักหน้า “ท่านพ่อบอกให้เตรียมถอย ๗ วันนับจากนี้”
"ล่าถอย?"
"ใช่."
“แต่ทำไมต้องถอย คุณหมายถึง…”
“พ่อบอกว่าเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกำจัด Dark Moon Magic Legion” แกรนเดนพูดช้าๆ "Ellisen Empire ต้องรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับพ่อในตอนนี้ มันไม่มีความลับอะไรที่ฉันกับ Wester ไม่ลงรอยกัน ตอนนี้ Wester อยู่บนบัลลังก์ เขาเป็นผู้ควบคุมจักรวรรดิ แต่ฉันยังคงคุมทหารอยู่ ฉัน ต้องล่าถอยไปพร้อมกับกองทัพเพื่อต่อสู้กับเวสเทิร์นไม่มีใครสงสัยอะไร"
"แล้ว?"
“Baery เป็นผู้นำ Roaring Dead Legion ของเขาและอีกสองกองพันไปทางเหนือ ตราบใดที่เราสามารถนำ Dark Moon Magic Legion ผ่านเทือกเขา Yagor ได้ Baery จะสามารถตัดการล่าถอยของพวกเขาได้ พ่อตั้งใจแน่วแน่ที่จะกำจัด Dark Moon Magic Legion ไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่ก็ตาม”
“ฉันเข้าใจแล้ว” ซอลพูดหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง แม้ว่าเขาจะไม่ได้เก่งกาจในด้านการทหาร และแกรนเด็นได้เสนอเพียงคำอธิบายสั้น ๆ เท่านั้น แต่เขาก็ยังจัดการตามแผนได้ “พระคุณของพระองค์ฉลาด” เขากล่าว
แผนฟังดูง่าย แต่ความจริงแล้วทำได้ยากยิ่ง ประการแรก Yolanthe จำเป็นต้องเรียกคืน Roaring Dead Legion และสั่งให้เดินทางไปทางเหนือโดยไม่มีใครสังเกตเห็น จากนั้น เขาจำเป็นต้องเลือกเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการแกล้งตาย เพื่อให้แน่ใจว่าผู้ปกครองของอาณาจักรเอลลิเซนจะเชื่อว่าเขาเสียชีวิตแล้ว Saul และ Yolanthe เป็นเพื่อนกันมานานหลายปี และเขารู้ว่า Yolanthe ฉลาดแต่ก็ระมัดระวัง หาก Yolanthe ดำเนินการตามแผน ซาอูลก็รู้ว่าชายผู้นี้ได้เรียนรู้ทุกสิ่งที่จำเป็นต้องเรียนรู้เกี่ยวกับสถานการณ์นี้แล้ว มิฉะนั้น เขาจะไม่ทิ้งดินแดนจำนวนมากเพื่อยึดครอง
“แต่มาสเตอร์ซอล” แกรนเดนพูดอย่างลังเล "มีบางอย่าง...อุบัติเหตุ"