ตอนที่ 551: อุบัติเหตุ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ดังคำกล่าวที่ว่า หนึ่งคำจากด้านบนและด้านล่างจะถูกทำให้ยุ่ง ในฐานะผู้นำในอนาคตของทวีป การกระทำใดก็ตามที่ Yolanthe ทำจะมีผลกระทบอย่างมากต่อประชาชนของเขา ในตอนเช้า Yolanthe ได้ประกาศการตัดสินใจของเขาผ่านทาง Transmission Portal Baery ที่เพิ่งตื่นขึ้นได้ส่งคนของเขาไปที่เมืองทันทีเพื่อเชิญ Anfey, Christian และ Alice มาพบกับเขา หลังจากนั้นเขาได้ส่งชายอีกคนหนึ่งไปเชิญซาอูลและคนที่เหลือให้เข้าร่วมการประชุมแบบปิด
ซูซานนาไม่ได้ไปกับแอนเฟย์ เธอเป็นคนเรียบง่าย หรือพูดง่าย ๆ เธอชอบใช้ชีวิตเรียบง่าย สิ่งนี้ไม่เกี่ยวกับสติปัญญาของเธอ ก่อนที่ Anfey จะจากไป Suzanna ก็ลังเลเล็กน้อย เธอต้องการให้ Anfey นำ Shally กลับมา แต่สุดท้ายก็ถูกตัดสินว่าไม่เห็นด้วย สถานการณ์ปัจจุบันค่อนข้างผิดปกติ และเธอกับ Anfey จะไม่สามารถดูแล Shally ได้ หากเกิดเรื่องร้ายขึ้น มันคงสายเกินไปสำหรับความเสียใจ นอกจากนี้ แชลลี่ไม่ได้อยู่คนเดียว อาจารย์ซาอูลมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการจับตาดู Niya ถ้า Anfey นำ Shally กลับมา Niya ก็จะตามไป และมันมีแต่จะสร้างปัญหามากขึ้น!
โดยปกติหลังอาหารเช้า Anfey จะออกไปทำธุระ ส่วน Suzanna จะอยู่ที่คฤหาสน์ Citymaster เพื่อปกป้อง Alice อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอลิซไปประชุม ซูซานนาจึงไม่มีอะไรทำ เธอรู้สึกเบื่อเพราะ Anfey ไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ หลังจากนั่งอยู่ที่ลานบ้านสักพัก เธอก็ตัดสินใจออกไปที่ถนน
เนื่องจากผู้คนที่ดูแล The League of Mercenaries อาศัยอยู่ในบริเวณนี้เพียงชั่วคราว จึงไม่มีใครเดินอยู่บนถนน ที่มุมถนน หลังจากเดินผ่านจุดตรวจที่มีทหารรับจ้างเฝ้าอยู่ ฉากท้องถนนก็กลายเป็นปกติมากขึ้น อลิซใช้วิธีผ่อนคลายในจังหวัดเยลโลว์สโตน โดยไม่คำนึงถึงการจัดอันดับในระดับสูงสุดหรือระดับล่าง ไม่มีใครรู้สึกถึงความแตกต่างภายใต้การพิจารณาคดีในการเปลี่ยนมือ ชีวิตดำเนินไปอย่างสงบสุขตามปกติ ถนนเต็มไปด้วยผู้คนและร้านค้าที่ขายสินค้าต่าง ๆ มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง นอกจากหน่วยลาดตระเวนที่ก่อตั้งโดยทหารรับจ้างแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างในเมืองยังคงเหมือนเดิม
พูดตามตรง ซูซานนาไม่ได้ไร้เดียงสาหรือโรแมนติก เธอผ่านการฝึกที่โหดเหี้ยมมาตั้งแต่เด็ก เมื่อ Darius หมดหนทาง เธอจึงต้องหลบหนีพร้อมกับ Shally น้องสาวคนเล็กของเธอ หลังจากที่เธอได้พบกับ Anfey เธอก็สามารถเป็นตัวของตัวเองได้อีกครั้ง
ธรรมชาติของเธอซึ่งถูกเก็บกดค่อยๆ กลับมาหาเธอ ตอนนี้ Suzanna สามารถทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไปได้แล้ว เช่น เธอสามารถเพลิดเพลินกับการช้อปปิ้ง เมื่อผู้ชายซื้อของ พวกเขาตัดสินใจแล้วว่าจะซื้ออะไร พวกเขาซื้อของเพราะจำเป็นต้องซื้อบางอย่าง ในขณะที่ผู้หญิงต้องการซื้อของ น่าเสียดายที่ Suzanna ไม่สามารถทำตามความปรารถนาของเธอได้ ทั้งเธอและ Anfey มักจะยุ่ง พอมีเวลาก็ต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น
ซูซานนามองดูร้านค้าสองข้างทางรอบๆ ตัวเธออย่างสบายอารมณ์ เธอควรจะหาเครื่องประดับให้แชลลี่ เธอควรหาอะไรให้ Anfey เช่นกัน เสื้อคลุมวิเศษของ Anfey ส่วนใหญ่เป็นสีขาว แม้ว่าเขาจะดูดีในชุดคลุมยาวสีขาว แต่ก็เป็นสีเดียว ขณะที่ซูซานนาเดินไป เธอจินตนาการถึงแอนเฟย์ในชุดคลุมหลากสีที่เธอเห็นในหน้าต่างร้านค้า
ที่อีกฟากหนึ่งของถนน หญิงวัยกลางคนอายุประมาณ 40 ปี กำลังเดินมาหาเธออย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นซูซานน่า เธอรีบหลบสายตา ดวงตาของเธอเป็นประกาย และหลังจากสำรวจร่างกายของเธอแล้ว ราวกับว่าเธอลืมของไว้ เธอก็รีบหันกลับไปหาที่ที่เธอจากมา ซูซานนาคิดแต่เรื่องซื้อของและไม่ได้สังเกตเธอ
ตอนนี้ดวงอาทิตย์อยู่สูงบนท้องฟ้า เมื่อถึงเวลาเที่ยง ซูซานนาเดินจากทางเหนือของเมืองไปทางใต้ ผลผลิตทางสังคมในโลกเวทมนตร์นี้ยังด้อยพัฒนา แม้แต่การพัฒนาธุรกิจในเมืองหลวงของจังหวัดก็ถูกจำกัด ทั้งเมืองมีถนนการค้าเพียงแห่งเดียว ตลาดใหญ่สองแห่งตั้งอยู่ทางตอนใต้และตอนเหนือของพื้นที่ แต่สำหรับคนเหล่านี้ในโลกเวทมนตร์ ที่นี่เป็นสถานที่ที่เฟื่องฟู
ซูซานนาเดินออกมาจากร้านขายเครื่องประดับและมองไปที่ดวงอาทิตย์ Anfey น่าจะกลับมาแล้ว เมื่อเธอเห็นรถม้าจาก The League of Mercenaries จากทางทิศใต้มาหาเธอ เธอจึงก้าวไปข้างหน้าและเรียกคนขับรถม้า
ในขณะนี้ เสียงของพนักงานขายทำให้เธอสนใจ: "กระจกวิเศษ! กระจกวิเศษที่ตกทอดมาจากพระราชวัง..."
ซูซานนาหันกลับมาและเห็นชายอายุประมาณ 30 ปีถือกระจกขนาดเท่ากะละมัง เขากำลังเดินมาหาเธอจากถนนที่ส่วนอื่นๆ ซูซานน่าพบกระจกอย่างคุ้นเคย ชายคนนั้นเอาแต่ตะโกน แต่ดูเหมือนไม่มีใครสนใจกระจกวิเศษ เขาดูผิดหวัง
“คุณผู้หญิง คุณ…” คนขับรถม้าถามแปลกๆ
"กรุณารอสักครู่" ซูซานนาวางสิ่งของของเธอลงในรถม้าและเดินไปหาชายที่ขายกระจก แม้ว่าเธอจะร่ำรวย แต่เธอก็ไม่มีนิสัยที่ชอบสั่งคนอื่น ถ้าเธอพาสาวใช้เอลฟ์ไปด้วย เธอก็ไม่ต้องแบกของทั้งหมดไป!
"กระจกราคาเท่าไหร่"
“คุณหญิง ท่านต้องการซื้อมันหรือไม่” ชายคนนั้นดูมีความสุขและเริ่มผิวปาก
ซูซานนาไม่สนใจสิ่งที่เขาพูด เธอกำลังมองกระจกอย่างระมัดระวัง ตอนที่เธออยู่ในอาณาเขตกรูซ เธอมีเพียงไม่กี่อย่าง กระจกนี้ดูเหมือนกระจกที่เธอเคยใช้มาก่อน "ขอดูหน่อยได้ไหม"
“แน่นอน” ชายคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้ม
ซูซานนายกกระจกขึ้นและมองไปด้านหน้าอย่างระมัดระวัง จากนั้นจึงหันกลับไป หลังจากนั้นไม่นาน เธอพูดด้วยรอยยิ้ม: "คุณบอกว่านี่คือกระจกวิเศษ?"
“นี่คือกระจกวิเศษวิเศษ!”
"แสดงให้ฉันเห็นว่ามันลึกลับแค่ไหน" รอยยิ้มของซูซานน่ากว้างขึ้น กระจกชำรุดตรงจุดเดียวกับกระจกของเธอ แม้แต่เฟรมก็บิดในมุมเดียวกัน นี่คือกระจกที่เธอเคยใช้มาก่อน! ซูซานน่าจะซื้อเป็นของฝากแน่นอน แต่เธอไม่อยากถูกหลอก หลังจากที่เธอเปิดโปงชายคนนั้นแล้ว เธอก็จะให้เหรียญทองแก่เขา
“นายหญิง กรุณาถือมันไว้” ชายผู้นั้นเริ่มร่ายมนตร์อย่างกระตือรือร้น เมื่อเทียบกับระดับเสียงของเขา คลื่นเวทย์มนตร์นั้นอ่อนแอมากจนทำให้มันดูตลก
เมื่อผู้คนที่กำลังเดินอยู่บนถนนเห็นใครบางคนกำลังร่ายมนตร์ในที่สาธารณะ พวกเขาหยุดดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น
หลังจากร่ายมนตร์แล้ว แสงจ้าก็พุ่งออกมาจากกระจก เด็กซนที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณหนึ่งไม้บรรทัดปรากฏขึ้นในอากาศ มันมัดกระจกไว้กับมือของซูซานน่า ร่างสองร่างออกมาจากฝูงชนและพุ่งเข้าหาซูซานนา ดาบยาวสองเล่มส่องแสงภายใต้ดวงอาทิตย์ ตัวหนึ่งแทงไปที่สมองของ Suzanna และอีกตัวหนึ่งเล็งไปที่หน้าอกของเธอ
ซูซานนารู้สึกประหลาดใจ แม้ว่าเธอจะปล่อยพลังต่อสู้ออกมาทันเวลา แต่มือของเธอก็ยังถูกมัดอยู่ ศัตรูของเธอกำลังยืนอยู่ต่อหน้าเธอ ชายที่ขายกระจกยังคงยิ้ม แต่ตอนนี้เขาถือกริชไว้ในมือ เขาแทงไปที่ซี่โครงด้านซ้ายของ Suzanna ด้วยรอยยิ้ม สำหรับเขาแล้ว ซูซานน่าได้พ่ายแพ้ไปแล้ว ถ้านักดาบไม่สามารถถือดาบได้ เธอก็จะไม่เป็นภัยคุกคาม!
มีพลังระดับสูงสุดไม่มากนักในทวีปนี้ คนไม่กี่คนเหล่านี้มีความเฉียบแหลมในการวางแผนค่อนข้างดี แต่พวกเขาไม่มีประสบการณ์ในการจัดการกับพลังระดับสูงสุด ถ้าพวกเขามี พวกเขาคงไม่อวดดีขนาดนี้! พลังระดับสูงสุดทั้งหมดแข็งแกร่งขึ้นจากการดิ้นรนเพื่อชีวิตและความตายมากมาย แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถใช้พลังต่อสู้ได้ แต่ปฏิกิริยาของพวกเขาก็ยังคงรวดเร็ว ก่อนหน้านี้ Ernest สามารถจัดการกับ Anfey ได้อย่างอิสระโดยไม่ต้องใช้ Combat Power แม้ว่า Anfey จะถือปืนอยู่ก็ตาม นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ประเด็นนี้ ซูซานนาก้าวข้ามระดับสูงสุดเมื่อเธอยังเด็กมาก สิ่งนี้ไม่เพียงเกิดจากพรสวรรค์ของเธอเท่านั้น แต่เธอยังใช้ความพยายามอย่างมากและได้ผ่านความเจ็บปวดมามาก
เมื่อกริชอยู่ห่างออกไปประมาณหนึ่งฟุต ซูซานนาตอบโต้การโจมตี เธอไม่ได้ยุ่งกับกริช แต่ดันมือของเธอไปด้านข้างด้วยความเร็วดุจสายฟ้า เด็กซนกระแทกเข้าที่ใบหน้าของฝ่ายตรงข้ามอย่างแรง จนตอนนี้กลายเป็นใบหน้ายิ้มเปื้อนเลือด
ต่อจากนี้ ซูซานนาขยับไปด้านหนึ่งเพื่อหลบดาบที่กำลังโจมตีสมองของเธอ เธอดึงเด็กซนซึ่งอยู่ข้างหน้าหน้าอกของเธอ มีเสียงดังโครมครามเมื่อดาบยาวที่แทงตรงหน้าอกของเธอกระแทกเข้าที่เด็กซน Suzanna ยืนหยัดอย่างมั่นคง แต่คู่ต่อสู้ของเธอถอยหลังไปสองสามก้าว น่าเสียดายที่เด็กซนไม่ถูกทำลาย คลื่นเวทย์เคลื่อนเข้าหา Suzanna และแถวของหนามแหลมชี้ออกมาจากพื้น ตอนนี้ร่างของ Suzanna ตะแคงข้าง และเธอก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ ผู้ชมบางคนที่ตอบสนองช้าก็โชคร้าย เวทมนตร์ได้รับการยอมรับและไม่มีใครนับถือ คนเจ็ดถึงแปดคนถูกหนามแหลมนั้นฆ่าตาย
คนสองคนที่โจมตี Suzanna ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับคู่หูของพวกเขา พวกมันพุ่งไปยังทิศทางหนึ่งในทันที นักดาบไม่ใช่ผู้วิเศษ พวกเขาจะไม่สามารถอยู่ในอากาศได้นานเกินไป เมื่อ Suzanna ลงสู่พื้น พวกเขายังคงมีโอกาสที่จะโจมตีเธอ
สายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้าและโดนซูซานน่า อย่างไรก็ตาม ซูซานนาก็ลอยขึ้นไปในอากาศอย่างน่าอัศจรรย์ พลังต่อสู้ป้องกันของเธอถูกปลดปล่อยออกมาจนถึงขีดสุด ตราบใดที่เธอไม่รู้สึกมึนงง เธอก็จะไม่ได้รับผลกระทบจากฟ้าผ่า ในพริบตาต่อมา ปีกคู่หนึ่งก็กางออกที่หลังของเธอ ซูซานนากลายเป็นลูกศร และยิงออกไป 200 ร้อยเมตร มุ่งตรงไปยังร่างที่ยืนอยู่บนหลังคา
หมอผีตกใจมาก สายฟ้าฟาดลงมาใส่ซูซานน่า มีบางอย่างผิดพลาด เมื่อโจมตีด้วยเวทมนตร์ไฟฟ้า โอกาสที่จะมึนงงมีสูงมาก อย่างไรก็ตาม ซูซานนายังคงว่องไว เมื่อนักมายากลกำลังจะปล่อยอาร์ค ซูซานนาพุ่งเข้าหาเขาและทุบเด็กซนบนหัวของเขา
โล่เวทย์มนตร์ของนักเวทย์ถูกทำลายด้วยเสียงโครมคราม ส่วนโค้งที่เขาปล่อยออกมาได้พุ่งเข้าใส่ซูซานน่า การบาดเจ็บที่เกิดจากส่วนโค้งนั้นเล็กน้อย แต่อาการชาจะดีมาก อย่างไรก็ตาม Suzanna ยกเด็กซนขึ้นอีกครั้งและโจมตีต่อไป
"เลขที่…!" นักมายากลส่งเสียงร้องอย่างสิ้นหวัง เขายกไม้เท้าขึ้นพยายามปัดเป่า เมื่อนักมายากลประลองกำลังกับนักดาบ ใครๆ ก็สามารถจินตนาการถึงผลลัพธ์ที่ตามมาได้ ไม้เท้าถูกเด็กซนหัก และนักมายากลก็บินหนีไปเหมือนใบไม้