ตอนที่ 71: สัตว์วิเศษระดับสูงสุด
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"เกิดอะไรขึ้น?" Anfey ถามด้วยความประหลาดใจ
ในสายตาของท้องฟ้า Suzanna กำลังควบม้า ความสามารถของ Feller ในการควบคุมดวงตาของท้องฟ้าไม่ดีขึ้น ยิ่งไปกว่านั้น ซูซานนายังวิ่งเร็วมาก ดวงตาแห่งท้องฟ้าสามารถจับภาพการเคลื่อนไหวของซูซานนาได้จากด้านหลังเท่านั้น อย่างไรก็ตาม แค่เห็นแผ่นหลังของเธอก็น่าสยดสยองมากพอแล้ว—เสื้อผ้าของเธอขาดวิ่นและหลังของเธอเต็มไปด้วยเลือด ใครจะรู้ว่าซูซานน่าเสียเลือดไปเท่าไหร่!
Anfey ไม่สามารถเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น เพื่อรับรองความปลอดภัยของ Suzanna เขายังติดตั้งม้วนเวทมนตร์ให้พวกเขาด้วย รู้ถึงทักษะของ Suzanne ประกอบกับม้วนกระดาษและความช่วยเหลือจาก Riska ไม่มีทางที่เธอควรจะตกอยู่ในอันตรายเช่นนี้
"แอนเฟย์ ถึงตาคุณแล้ว!" กระตุ้นให้คริสเตียน
"ฉันพร้อมแล้ว." Anfey พยักหน้าและพูดว่า "Zubin โปรดเสกลูกธนูของฉันด้วยธาตุอากาศให้ฉันด้วย" หลังจากพูดเช่นนี้ Anfey ก็พุ่งออกไปนอกวงเวทย์ วิ่งไปข้างหน้า ดึงสายธนูยาวในมือกลับมา และเล็งไปที่ถ้ำที่ห่างไกลซึ่งถูกปกคลุมด้วยใยเวทย์สีเงินหนาแน่น
นี่คือคันธนูยาวที่ Anfey ทำขึ้นเอง ด้วยความช่วยเหลือจากกลุ่มผู้วิเศษ วัสดุสามารถเข้าถึงได้ง่าย คันธนูทำจากกระดูกซี่โครงของเสือดาว พวกมันแข็งแรงและยืดหยุ่น สายธนูทำจากเส้นเอ็นของวัวสามตา ซึ่ง Anfey ได้ขอแชลลี่ตัวน้อยอย่างเร่งด่วน ทำลูกธนูได้ง่ายกว่า เนื่องจาก Anfey ไม่ต้องการหัวลูกศร เขาวางแผนที่จะใช้ลูกศรเพื่อทำให้ยูนิคอร์นระคายเคืองเท่านั้น ไม่ได้ทำร้ายหรือฆ่ามันจริงๆ
Anfey ทดลองหลายร้อยครั้งและระบุว่าระยะของลูกศรอยู่ที่ประมาณ 150 เมตร ระยะนี้อยู่ในระดับปานกลางเมื่อเทียบกับสถิติ 500 เมตรของพลธนูเอลฟ์บางคน อย่างไรก็ตาม Anfey พอใจกับผลลัพธ์ที่ได้ ด้วยการเสริมเสน่ห์ธาตุอากาศโดย Zubin ลูกธนูของ Anfey สามารถพุ่งไปได้ถึง 300 เมตร
ยูนิคอร์นไม่ชอบอยู่ในถ้ำซึ่งแตกต่างจากมันติคอร์ โดยปกติแล้ว ยูนิคอร์นชอบนอนหลับใต้แสงจันทร์ พวกเขาไม่ชอบความมืดมนของถ้ำ หลังจากทารกเกิดใหม่ แม่และเด็กจะซ่อนตัวอยู่ในถ้ำเพื่อความปลอดภัยของพวกเขาเองในช่วงเวลาสั้นๆ ด้วยเหตุนี้ กลุ่มของ Anfey จึงคาดการณ์ว่าถ้ำควรจะค่อนข้างตื้น แม้ว่าจะไม่มีใครสำรวจถ้ำก็ตาม
ลูกศรของ Anfey ไม่ใช่ลูกศรธรรมดา แต่เป็นลูกศรไฟ ไม่เพียงแต่ห่อด้วยน้ำมันติดไฟที่ติดไฟได้นาน Anfey ยังผสมส่วนผสมหลายอย่างที่อาจส่งกลิ่นเหม็นเมื่อถูกไฟไหม้ Anfey เปลี่ยนลูกศรให้เป็นอาวุธเคมีดั้งเดิม
Zubin ติดตาม Anfey ร่ายมนตร์ลูกศรของเขาด้วยธาตุอากาศ จากนั้นจึงโยนลูกบอลไฟขนาดเล็กเพื่อให้ลูกศรสว่างขึ้น
จากนั้น Anfey ก็ปล่อยสายธนู ลูกธนูเพลิงพุ่งตรงไปยังถ้ำและหายไปในใยสีเงิน
สัตว์เวท แม้ว่าพวกมันจะอยู่ในระดับสูง แต่ก็ไม่สามารถสร้างอาร์เรย์เวทย์มนตร์ได้ เว็บสีเงินที่ปกคลุมถ้ำของยูนิคอร์นถูกวางไว้เพื่อตรวจจับคลื่นเวทย์มนตร์ และอาจทำให้ผู้บุกรุกได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ใยแมงมุมสีเงินนั้นแทบไม่มีผลกระทบต่อลูกธนูของ Anfey เนื่องจากมันไม่มีชีวิตและจะไม่ทำให้เกิดคลื่นเวทย์มนตร์ใดๆ
Suzanne ก็มาถึงในเวลานี้เช่นกัน Anfey หลังจากยิงธนูแล้วหันกลับมาแล้วสั่ง "Zubin ช่วย Suzanna!"
Zubin เสกคาถาลอยไปที่ Suzanna ควบคุมธาตุอากาศเพื่อยกร่างของเธอ และดึงเธอเข้าไปอยู่ในการป้องกันของชุดเวทย์มนตร์ เมื่อตระหนักว่าเธอปลอดภัย ซูซานนาถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก แล้วก็หมดสติไป
Anfey และ Zubin หนีกลับไปที่อาร์เรย์เวทมนตร์โดยไม่รอช้า แถวนี้ตั้งอยู่ที่จุดซ่อนเร้นหลังพุ่มไม้ มีร่องน้ำทางซ้ายและหินทางขวา อาร์เรย์เวทมนตร์ถูกตั้งค่าให้ปกปิดคลื่นเวทมนตร์จากการสัมผัส และตำแหน่งของอาร์เรย์ได้รับเลือกให้ปกปิดกลุ่มของ Anfey ด้วยสายตา
สัตว์ร้ายตัวสูงพุ่งออกมาจากถ้ำ ใยเงินถูกฉีกออก ควันดำพวยพุ่งออกมาจากภายในถ้ำ
ในที่สุด Anfey ก็ได้เห็นยูนิคอร์น มันดูเหมือนม้า ยกเว้นว่ามันมีเขายาวที่หน้าผาก นี่คือยูนิคอร์นขนาดใหญ่ สูงจากเท้าถึงไหล่ประมาณสองเมตร และเท้าถึงศีรษะอาจสูงเกือบสามเมตร ทั้งตัวส่วนใหญ่เป็นเงิน เหนือกีบทั้งสี่เท่านั้นที่มีผมยาวสีทอง ยูนิคอร์นเป็นที่รู้จักในฐานะสัตว์เวทแห่งแสงระดับสูง และพวกมันก็สวยงามมาก แม้ว่าม้าและยูนิคอร์นจะดูเกือบจะเหมือนกันทุกประการ แม้แต่ม้าที่มีเสน่ห์ที่สุดก็ไม่อาจเทียบได้กับยูนิคอร์นตัวนี้ ความมั่นใจและธรรมชาติที่ดื้อรั้นของยูนิคอร์นไม่สามารถถูกครอบงำโดยคู่หูในบ้านได้
ในสายตาของท้องฟ้า Anfey และกลุ่มของเขาสามารถมองเห็นเขาสีฟ้าและดวงตาของยูนิคอร์นที่เปล่งประกายราวกับอัญมณีได้อย่างชัดเจน เมื่อยูนิคอร์นหันหัว จะเห็นคลื่นโค้งเล็กน้อยในอากาศ ขาทั้งสี่ของมันค่อยๆ เตะพื้น มันยาว—ถ้าแชลลี่ตัวน้อยอยู่ข้างหน้ายูนิคอร์นตอนนี้ เธอสามารถเดินผ่านใต้ท้องของมันได้อย่างง่ายดาย—และผอมเพรียว แต่ขึ้นชื่อเรื่องพลังระเบิด หางของมันเป็นสีเงินระยิบระยับราวกับแสงอาทิตย์ กระจายออกไปราวกับเมฆและโบกสะบัดไปตามสายลม
ในเวลานี้ มันติคอร์รีบวิ่งออกมาจากหุบเขา กระพือปีกเป็นพังผืดสั้น ๆ และเข้าสู่อาณาเขตของยูนิคอร์น การสูญเสียลูกอาจทำลายจิตใจมนุษย์ และความเจ็บปวดดังกล่าวจะยิ่งทำลายสัตว์ร้าย การดูแลคนรุ่นต่อไปอาจเป็นความรักเพียงหนึ่งเดียวที่สัตว์ร้ายมีได้ และการทำลายความรักเท่านั้นที่จะจุดชนวนความเกลียดชังและความบ้าคลั่งที่ยากจะทนได้อย่างแน่นอน มันติคอร์ตัวนั้นไม่สนใจการมีอยู่ของยูนิคอร์น และรูม่านตาเปื้อนเลือดของมันยังคงค้นหาซูซานนา
อย่างไรก็ตาม ยูนิคอร์นจะไม่ให้อภัยแก่ผู้รุกราน มันหงุดหงิดและเหวี่ยงเขายาวไปทางมันติคอร์ สายฟ้าสีฟ้าพุ่งออกมาจากเขาสีฟ้าและโจมตีผู้บุกรุก
ปีกของมันติคอร์แข็งทื่อชั่ววินาที จากนั้นร่างของมันก็ตกลงสู่พื้น นี่คือสิ่งที่ทำให้ยูนิคอร์นน่ากลัว—แสงที่พวกมันสร้างขึ้นนั้นไม่อันตรายถึงชีวิต แต่เวทมนตร์สายฟ้าทั้งหมดของพวกมันสามารถทำให้คู่ต่อสู้เป็นอัมพาตได้โดยธรรมชาติ ผลกระทบที่ทำให้เป็นอัมพาตนั้นมีพลังมากกว่านักเวทย์ที่เป็นมนุษย์ ยกเว้นอาร์คเมจและนักดาบระดับปรมาจารย์ คนส่วนใหญ่จะต้องทนทุกข์ทรมานจากผลกระทบของพลังพิเศษนี้
มันติคอร์ล้มลงบนท้องของมันและมองไปที่ยูนิคอร์นอย่างคึกคะนอง หลังจากนั้นไม่นาน มันติคอร์ก็สามารถโจมตีได้ ร่างกายที่ใหญ่โตของมันถูกฉายแสงสีแดงเข้มและพุ่งเข้าหายูนิคอร์น
ยูนิคอร์นไม่ยอมแพ้ มันกระทืบขาหลังลงบนพื้น กระโดดขึ้นไปในอากาศ และพุ่งตรงไปที่มันติคอร์ราวกับดาวตกสีเงิน มันเร็วมากจนดูเหมือนว่าพื้นที่ถูกฉีกออกโดยฮอร์นสีฟ้า คลื่นเวทมนตร์ที่ท่วมท้นสามารถรับรู้ได้ในอากาศ
“แบม!” สัตว์ร้ายทั้งสองพุ่งเข้าหากัน สนามรบยุ่งเหยิงเกินกว่าจะแยกแยะได้ว่าเกิดอะไรขึ้น หมอกสีแดงเข้มมีอยู่ทั่วไป แสงวาบจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในอากาศ กลุ่มของ Anfey ไม่สามารถมองเห็นการต่อสู้ระหว่างสัตว์ร้ายทั้งสองได้อย่างชัดเจน แต่ผลลัพธ์ก็ชัดเจน—ยูนิคอร์นถูกโยนไปไกลกว่าสิบเมตร และร่างกายที่ใหญ่โตของมันทำให้หญ้าราบเรียบ ในทางกลับกัน มันติคอร์ถูกดันไปข้างหลังเพียงห้าหรือหกเมตร จากนั้นก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อคำรามใส่ยูนิคอร์น
“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง” ซานเต้ลดเสียงลงและพูด "ยูนิคอร์นควรจะมีพลังมากกว่านี้!"
“จริงสิ! แม้แต่วัววิเศษเจ็ดหรือแปดพันกิโลกรัมก็ไม่อาจรับพลังเต็มที่จากยูนิคอร์นได้” คริสเตียนพยักหน้าและเสริมว่า "มีบางอย่างเกิดขึ้น"
“ฉันสงสัยว่า… ยูนิคอร์นตัวนี้เพิ่งคลอดหรือเปล่า?” ซูบินพูดอย่างลังเล
คริสเตียนแสดงความเห็นว่า "เป็นไปได้! ซูบินคงรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น!"
"Anfey ถ้าเป็นเช่นนั้น ยูนิคอร์นตัวนั้นจะไม่ชนะมันติคอร์ เราควรเดินหน้าตามแผนของเราหรือไม่" ซูบินถาม
“ไม่ ยังไม่ได้ ขอรออีกหน่อย”
จากสายตาของท้องฟ้า กลุ่มสามารถบอกได้ว่าสัตว์ร้ายทั้งสองกลับไปต่อสู้ ทั้งคู่ได้รับบาดเจ็บจากการปะทะกัน คอของยูนิคอร์นถูกฉีกออกและเลือดสีน้ำเงินไหลหยดลงมา ในขณะเดียวกันดวงตาของมันติคอร์ก็บวม คงทรมานจากบาดแผลภายใน
ยูนิคอร์นไม่ได้ว่องไวหรือรวดเร็วเท่าชื่อเสียงของมันเลย มันช้ากว่ามันติคอร์เล็กน้อย นอกจากนี้ยังไม่ปล่อยแสงติดต่อกันอีกด้วย กลุ่มของ Anfey คิดว่ายูนิคอร์นอาจสูญเสียความสามารถในการปล่อยแสงต่อเนื่องกันชั่วคราวหลังจากให้กำเนิด มิฉะนั้น มันจะใช้แสงเพื่อชนะการต่อสู้อย่างแน่นอน
สถานการณ์ยิ่งไม่เอื้ออำนวยต่อยูนิคอร์นมากขึ้นเรื่อยๆ มันติคอร์ที่บ้าคลั่งและดุร้ายใช้ความเร็วของมันและบินวนไปรอบๆ ยูนิคอร์น เมื่อพบโอกาส มันจะทำร้ายยูนิคอร์นและถอยห่างจากระยะปลอดภัยเพื่อหลีกเลี่ยงการโต้กลับจากยูนิคอร์น
ยูนิคอร์นค่อยๆ ปกคลุมไปด้วยบาดแผลทุกประเภท พลังของมันก็ค่อยๆ จางลง การเคลื่อนไหวช้าลง และส่งผลให้มันบาดเจ็บหนักขึ้นเรื่อยๆ อาวุธของมันติคอร์คือกรงเล็บ เขี้ยว และหาง ในขณะที่ยูนิคอร์นสามารถใช้เขาของมันได้เท่านั้น ผลของการต่อสู้นี้เกือบจะสามารถคาดเดาได้
Sante ส่ายหัวและแสดงความคิดเห็น "ต้องมีทารก มิฉะนั้นยูนิคอร์นคงหนีไปแล้ว"
“จริง สัตว์วิเศษไม่ใช่ฮีโร่ของมนุษย์” คริสเตียนเห็นด้วย “พวกมันจะไม่ละอายใจที่จะแพ้การต่อสู้ และจะถอยหนีเพื่อช่วยชีวิตพวกมันทุกครั้งที่ทำได้ อย่างไรก็ตาม ยูนิคอร์นตัวนี้จะไม่ยอมแพ้… คำอธิบายเดียวคือมันต้องการปกป้องทารกน้อยในถ้ำ”
ในเวลานี้ มันติคอร์กระโดดไปทางซ้ายของยูนิคอร์นและพยายามใช้กรงเล็บที่ซี่โครงของยูนิคอร์น เมื่อยูนิคอร์นหันกลับมาเพื่อต่อสู้กลับ มันติคอร์ก็กางปีกที่เป็นพังผืดออก ดึงหางเข็มยาวที่ซ่อนอยู่ออกมา และแทงเข้าที่ตัวยูนิคอร์นในพริบตา
ยูนิคอร์นส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด แต่ใช้ร่างกายของมันดักจับหางของมันติคอร์ จากนั้นมันก็ใช้ประโยชน์จากโมเมนตัมและพลิกมันติคอร์กลับหัว ทันใดนั้น เขายาวของมันก็ปักเข้าที่หน้าอกของมันติคอร์
"โอ้ มาย! เวทมนตร์สร้างภูมิคุ้มกัน เวทมนตร์สร้างภูมิคุ้มกัน! นั่นคือยูนิคอร์นระดับสูงสุด!" ซูบินตะโกนด้วยความตกใจ
หางของมันติคอร์แบบเข็มอาจทำให้เป้าหมายเป็นอัมพาตได้ แต่ยูนิคอร์นตัวนั้นไม่ได้รับผลกระทบ และนั่นเป็นสัญญาณของยูนิคอร์นระดับสูง!