บทที่ 96: เรื่องตลก
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“ฝ่าบาท นี่คือสิ่งที่พระองค์ขอให้ข้าค้นหา” เงามืดตรัส เขาปรากฏตัวต่อหน้า Yolanthe และส่งม้วนหนังสือให้เขา
“คุณเร็วอย่างน่าอัศจรรย์เสมอ” Yolanthe กล่าวพร้อมยิ้ม เขาหยิบม้วนกระดาษและเริ่มอ่าน ขณะที่เขาอ่านต่อไป รอยยิ้มของเขาก็ค่อยๆ หายไป ในท้ายที่สุด เขาก็ขมวดคิ้วและโยนสกรอลล์ลงบนโต๊ะพร้อมกับพูดคำเดียวว่า "ไอ้สารเลว!"
“ข้าเห็นด้วยฝ่าบาท” เงานั้นกล่าว
“เด็กหญิงผู้น่าสงสาร” Yolanthe พูดพร้อมกับส่ายหัว หากเขาอายุน้อยกว่ายี่สิบปี เขาจะสาบานว่าจะล้างแค้นให้เธออย่างแน่นอน และส่งคนของเขาเองไปแก้ไขความผิด หลังจากยี่สิบปีของการวางแผนในศาลและการต่อสู้ทางการเมือง เขาพบว่าตัวเองรู้สึกชากับความอยุติธรรมเช่นนี้ เขาไม่ค่อยใช้คำว่า "ลูกนอกสมรส" อีกต่อไป
“ข้าไม่พบอาจารย์ของเธอ ฝ่าบาท อย่างไรก็ตาม ข้าคิดว่าใครก็ตามที่สามารถฝึกเด็กสาวให้เป็นนักดาบระดับสูงได้นั้นเป็นคนที่ควรคำนึงถึง”
“หยุดการวิจัย ไม่จำเป็นอีกต่อไป ตราบใดที่ Suzanna อยู่กับ Niya เราก็จะมีพันธมิตรที่ทรงพลังสองคน”
“ถ้าอย่างนั้น…ฝ่าบาท ข้าควรทำอะไรสักอย่างกับขุนนางแห่งกัสหรือไม่ แน่นอนว่าซูซานนาต้องการกลับมาเพื่อล้างแค้น ถ้าเราช่วยนาง เราก็จะได้รับความจงรักภักดีจากนาง”
"ไม่" Yolanthe พูดอย่างใจเย็น "คุณรู้จัก Entos ไหม เขาเกิดในดินแดนทหารรับจ้าง แต่ทำไมเขาถึงต่อสู้เพื่อเรา"
“เพราะเขาเรียนกับอาจารย์ซาอูล”
“เราจำเป็นต้องได้รับความจงรักภักดีจากเขาหรือไม่?”
"ไม่แน่นอน" เงากล่าว แน่นอนว่าเขาเป็นหัวหน้าสายลับของจักรวรรดิ เขาเข้าใจ Yolanthe ทันที
"มันเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมทุกอย่างและทุกคน" Yolanthe บอกเขา "เราต้องจัดลำดับความสำคัญของเป้าหมาย หากเราได้รับความภักดีจาก Suzanna ก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อ Anfey หากเราได้รับความภักดีจาก Anfey Suzanna ก็จะได้รับอิทธิพลเช่นกัน เราจำเป็นต้องทำงานให้สำเร็จมากที่สุดโดยใช้เวลาน้อยที่สุด"
“แน่นอน ฝ่าบาท”
“บอก Black Eleven ว่าเขาต้องร่วมมือกับคนกลุ่มนั้น และดูแลพวกเขาให้ปลอดภัยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น โดยเฉพาะ Anfey ฉันสนใจเขามาก”
“ฝ่าบาท แนวรบทางใต้เพิ่งส่งคำขอความช่วยเหลือครั้งที่ห้า Anfey กำลังลอบสังหารเจ้าหญิงของ Shansa เราไม่ควรมุ่งความสนใจไปที่แนวรบทางใต้หรือ?”
"นี่คือทั้งหมดที่ฉันทำได้" Yolanthe กล่าว "การทำลาย Dark Moon Legion ของ Ellisen คือสิ่งที่สำคัญที่สุดของเรา และฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนั้น"
Yolanthe ก็มีปัญหาของเขาเช่นกัน การโกหกของเขาประสบความสำเร็จอย่างมากจนหลอกทุกคนรวมถึงอาณาจักรชานซา มิฉะนั้น Shansa จะไม่มีทางทำลายสนธิสัญญาไม่รุกรานและรุกราน Maho Yolanthe เจ็บปวดใจที่คิดว่าพันธมิตรของเขานั้นไว้ใจไม่ได้ แต่เขาต้องดำเนินตามแผนต่อไป มิฉะนั้นทุกสิ่งที่เขาทำมาจนถึงตอนนี้จะสูญเปล่า
“อีกอย่างฝ่าบาท ผู้คนจากหมอกสนใจ Anfey และกลุ่มของเขาเป็นพิเศษ พวกเขามีบทบาทในดินแดนทหารรับจ้างมาโดยตลอด พวกเขาจะจับได้ในที่สุด เราควรจะเตือนพวกเขาหรือไม่”
“ใช่ อีกอย่างที่ Black Eleven ควรทำ บอก Black Twelve ให้ไปด้วย หมอกไม่ควรเคลื่อนไหวหากพวกเขาอยู่ที่นั่น”
"ตามที่ท่านประสงค์ขอรับ"
มีคนเคาะประตูของ Anfey
"เข้ามา" Anfey กล่าว กริชของเขาหมุนไปรอบๆ อีกสองสามครั้งก่อนจะหายเข้าไปในแขนเสื้อของเขา
“Anfey คนของเราต้องการพบคุณ” คลาร์กพูด โผล่หัวเข้าไปในห้อง
"เอาล่ะ" Anfey กล่าว "ไปกันเถอะ."
Anfey รู้เรื่องกฎและองค์กรของสายลับ งานของเขาคล้ายกับสายลับ เขารู้ว่าอะไรควรถามอะไรไม่ควร และเวลาไหนควรเงียบ ดังนั้นเขาจึงนั่งอยู่ในรถม้าโดยหลับตาและไม่แม้แต่จะขยับตัวมองออกไปนอกหน้าต่าง
คลาร์กนั่งข้างเขาอย่างประหม่า เขากลัวว่า Anfey จะถามในสิ่งที่เขาไม่ควรถาม และเขาอาจมีปัญหาในการตอบคำถาม Anfey ช่วยเขาจากการลงโทษครั้งที่แล้ว ดังนั้นจึงรู้สึกผิดที่จะโกหก Anfey หรือไม่ตอบคำถาม แน่นอน คลาร์กมีหน้าที่แค่สื่อสารเท่านั้นและไม่ใช่สายลับเต็มตัว
Anfey ไม่ลืมตาจนกว่ารถม้าจะหยุด "เราอยู่ที่นั่น?" เขาถาม.
“ใช่” คลาร์กพูดขณะที่ลงจากรถม้า
รถม้าหยุดอยู่หน้าลานขนาดใหญ่ มันเงียบและดูเหมือนถูกทิ้งร้าง วัชพืชขึ้นจากรอยแยกบนทางเท้า และมีกองหินรอบๆ สนาม พวกเขาส่องแสงสลัวภายใต้แสงจันทร์
ฝั่งตรงข้ามเป็นอาคารขนาดใหญ่ ชายชุดดำยืนอยู่ตรงนั้นมองไปที่ Anfey
“คุณรวบรวมทุกอย่างที่ฉันต้องการแล้วหรือยัง”
“มันเป็นไปไม่ได้ ฉันบอกคุณไปแล้ว” ชายคนนั้นพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว สิ่งที่ Anfey ต้องการนั้นกว้างขวางเกินไป และไม่มีทางที่องค์กรใดจะสามารถค้นหาได้ทั้งหมดภายในสามวัน
"รับให้มากที่สุด" Anfey กล่าวขณะก้าวเข้าไปในอาคาร “เจ้าหญิงจะอาศัยอยู่ที่นี่หรือคะ”
"ใช่ ฉันมีบันทึกทั่วทั้งอาคาร"
บ้านเป็นเพียงแบบจำลองเท่านั้น ถ้าเจ้าหญิงตัวจริงอยู่ในเมือง ที่อยู่อาศัยของเธอคงจะฟุ่มเฟือยกว่านี้มาก มีเตียงสกปรกในห้องที่มีกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่ เห็นได้ชัดว่าเป็นบันทึกที่ชายคนนั้นพูดถึง
ใกล้เตียงมีโต๊ะข้างเตียง และใกล้ประตูมีโต๊ะกลมมีเก้าอี้สี่ตัวล้อมรอบ ด้านซ้ายเป็นตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ และด้านขวาเป็นชั้นไม้สำหรับตกแต่ง
บนผนังมีไม้สองอันติดป้ายว่า "แสง" และบนเพดานมีวงกลมวาดไว้เพื่อแทนแสงอีกดวงหนึ่ง พื้นถูกระบุว่าเป็นพื้นไม้แดง
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นบ้านจริงในเวอร์ชันหยาบ แต่ Anfey ศึกษาอย่างรอบคอบ เขาก้มลงและศึกษาเตียงอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็หันไปหาชายคนนั้นและพูดว่า "เตียงนี้สูงเท่ากับของเจ้าหญิงหรือไม่"
"ฉันไม่แน่ใจ" ชายคนนั้นกล่าว "ทำไม?"
“ยังไม่ดีพอ” Anfey พูดพร้อมส่ายหัว “คุณมีนักฆ่าอยู่ใต้ตัวคุณหรือเปล่า”
"ดีที่สุดในโลก."
"ช่างเป็นเรื่องตลก" Anfey กล่าว
"คุณหมายความว่าอย่างไร?" ชายคนนั้นถามอย่างเย็นชา เขาภูมิใจในการควบคุมตนเองมาโดยตลอด แต่แม้แต่คนที่เก่งที่สุดก็ยังถูกทำให้แย่ลงไปอีก
Anfey ไม่ตอบกลับ เขาเดินวนรอบห้องอีกสองสามครั้งแล้วหันไปหาชายคนนั้น "ให้ฉันเดิมพัน" เขากล่าว
ชายคนนั้นโบกมือและในไม่กี่นาทีเขาก็มอบเงินเดิมพันให้ Anfey
Anfey วางเสาลงบนเตียงแล้วหยิบผ้าแถบหนึ่ง เขาผูกผ้าไว้กับหลักและจ้องมองสักครู่ก่อนที่จะหมุนตัวและออกจากห้องไป
ชายคนนั้นไม่รู้ว่า Anfey กำลังทำอะไร แต่ก็ติดตามเขาอยู่ดี
Anfey เดินไปประมาณห้าสิบฟุตก่อนที่จะหยุดและหายใจเข้าลึก ๆ เขากระโดดขึ้นไปในอากาศพร้อมกับคันธนูในมือ ขณะที่เขาเริ่มลงมา เขาเริ่มดึงเชือกให้เปิดออก เมื่อเขาลงสู่พื้นดิน สายธนูก็ถูกดึงจนสุดแล้ว เขาปล่อยเชือกและลูกศรก็พุ่งไปทางอาคาร
ลูกธนูกระแทกกำแพงเสียงดังและทำให้เกิดรูขนาดใหญ่ในนั้น เมื่อ Suzanna ปล่อยลูกศรลมในวันที่พวกเขาพบธนู ลูกธนูนั้นแรงพอที่จะทำลายผนังถ้ำได้ มันมีพลังมากกว่าลูกศรลมที่ปล่อยออกมาโดยผู้วิเศษ ถ้าเขาสามารถจับคู่ลูกศรลมกับลูกศรจริงได้ มันจะเป็นสองเท่าของพลังของธนู