ตอนที่ 2205: เขามีแฟนแล้ว
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
ออกมาจากร้านอาหารฝนตกหนักอย่างคาดไม่ถึง
“ทั้งสี่คนกำลังวิ่งไปที่ป้ายรถเมล์
โชคดีที่เธออยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว มิฉะนั้นเธอจะเปียกโชก
'มีหลายคนหลบฝนและแท็กซี่ก็เป็นที่นิยม
ขณะที่ซ่งเล่ยเรียกแท็กซี่และกำลังจะเรียกอีกสามคนขึ้นไป แท็กซี่ก็ถูกเด็กชายอีกสองคนคว้าตัวไป
ซ่งเล่ยสาปแช่ง
“ลืมมันไป จัดการมันซะ!”
ทันทีที่ Ye Qingcheng พูดจบ รถเก๋งสีดำก็หยุดลง
‘กระจกรถสีเข้มถูกลดระดับลง ผู้หญิงที่นั่งเบาะผู้โดยสารด้านหน้ามองพวกเขาทั้งสี่คนแล้วพูดเบาๆ ว่า “คุณมาจาก K University ใช่ไหม? ฉันเป็นครูที่นั่นด้วย เข้ามาแล้วฉันจะส่งคุณกลับไปโรงเรียน”
เมื่อซ่งเล่ยเห็นชายคนนั้นขับรถ เธอขอบคุณเขาและเปิดประตูหลังเป็นคนแรก
พีชกับวิลโลว์เข้าไปในรถด้วย
Ye Qingcheng เหลือบมองชายที่ขับรถ เขาวางมือทั้งสองข้างไว้ที่พวงมาลัยและมองไปข้างหน้าโดยไม่มองข้าม การแสดงออกของเขาอ่อนโยนและสงบ
หลังจากที่ Peach เข้าไปในรถแล้ว เธอก็เรียก Ye Qingcheng ว่า “Qingcheng เข้าไปเลย!”
Ye Qingcheng เข้าไปในรถโดยไม่เต็มใจ
เมื่อเห็นหลัวโจวในตอนนี้ เย่ ชิงเฉิงรู้สึกซับซ้อนและขัดแย้งอย่างมาก
เธอกลัวที่จะเข้าหาเขา แต่เธอก็ต้องการเช่นกัน
เมื่อเขาไม่อยู่ต่อหน้าเธอ เธอจะมองหาเขาโดยไม่รู้ตัว แต่เมื่อเขาปรากฏตัวต่อหน้าเธอ เธออยากจะฝังหัวของเธอเหมือนนกกระจอกเทศ
เขาเป็นคนผิด ไม่ใช่เธอ!
แต่เธอก็ยังไม่สามารถปล่อยมือและไม่สามารถแสดงท่าทางเป็นธรรมชาติต่อหน้าเขาได้
ในขณะที่ Ye Qingcheng อยู่ในความงุนงง Song Lei ก็เริ่มพูดคุยกับชายที่อยู่แถวหน้าแล้ว เธอยังถามกึ่งติดตลกว่าผู้หญิงข้างๆ เธอเป็นแฟนของเขาหรือเปล่า
ผู้หญิงคนนั้นอธิบายว่า “ฉันเป็นลูกสาวของศาสตราจารย์หวัง ฉันเพิ่งมาฝึกงานที่มหาวิทยาลัย K ดังนั้นเป็นเรื่องปกติที่คุณจะไม่รู้จักฉัน”
ซ่งเล่ยและคนอื่น ๆ ทักทายผู้หญิงคนนั้นอย่างเชื่อฟัง “สวัสดีครับ อาจารย์หวัง”
Ye Qingcheng ทักทายเขาเช่นกัน
ซ่งเล่ยมองดูโปรไฟล์ด้านข้างที่หล่อเหลาและหล่อเหลาของหลัวโจวแล้วถามอย่างกล้าหาญว่า “ศาสตราจารย์หลัว คุณให้เวลาเราเรียนแค่สามเดือนเท่านั้นหรือ”
ชายคนนั้นฮัมเพลง
เสียงของเขาต่ำและมีเสน่ห์ซึ่งเป็นสิ่งที่เด็กผู้ชายในมหาวิทยาลัยไม่มี
“แล้วเรายังจะได้เห็นศาสตราจารย์หลัวในอนาคตอีกไหม”
เมื่อเผชิญกับคำถามต่างๆ ของซ่งเล่ย หลัวโจวก็เหมือนกับรูปร่างหน้าตาของเขา เขาเป็นคนอ่อนโยน อดทน และห่างเหินเล็กน้อย “ครั้งหนึ่งเคยเป็นครู เป็นครูเสมอมา ฉันจะเป็นครูของคุณตลอดไป”
เขาสามารถเห็นความรู้สึกของซ่งเล่ยที่มีต่อเขาได้คร่าวๆ คำพูดของเธอมีความหมายสองนัย เตือนซ่งเล่ยว่าเขาจะเป็นครูของเธอตลอดไป
ซ่งเล่ยแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร “ถ้าอย่างนั้น ศาสตราจารย์หลัว คุณมีแฟนหรือยัง”
หลังจากที่ซ่งเล่ยถามเรื่องนี้ เย่ ซิงเฉิงซึ่งก้มหน้าอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ชายที่ขับรถ
เธอนั่งอยู่ด้านหลังเบาะผู้โดยสารด้านหน้า และมองเห็นได้เฉพาะด้านข้างที่สะอาดและเย็นชาของเขาเท่านั้น มือข้างหนึ่งจับที่พวงมาลัยและอีกข้างจับที่หน้าต่าง เขาไม่พอใจกับคำถามที่กะทันหันของซ่งเล่ยและตอบว่า “ใช่”
รถเงียบลงทันที
‘อาจารย์หวังหนุ่มทำลายความเงียบด้วยรอยยิ้ม “ศาสตราจารย์หลัว มันผิดปกติที่คุณไม่มีแฟนตอนอายุเท่านี้”
สาวๆที่อยู่ข้างหลังทุกคนหัวเราะ
Ye Qingcheng ยิ้มเช่นกัน แต่มีร่องรอยของความผิดหวังและการเยาะเย้ยตัวเองในรอยยิ้มของเธอ
ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติและเงยหน้าขึ้นมอง เธอเห็นดวงตาอันอบอุ่นของชายผู้นั้นมองมาที่เธอผ่านกระจกมองหลัง
Ye Qingcheng มองไปทางอื่นอย่างรวดเร็วและหันมองออกไปนอกหน้าต่าง
ศาสตราจารย์หลัวมีแฟนแล้ว ข่าวนี้ทำให้ซ่งเล่ยตกตะลึง
“อยากรู้จริงๆ ว่าแม่มดคนไหนปราบศาสตราจารย์ลั่ว ฉันต้องการ PK กับผู้หญิงคนนั้น!”
Ye Qingcheng คิดถึงผู้หญิงตัวเล็กที่เธอเคยเห็นในวิดีโอ เธอน่าจะเป็นแฟนใหม่ของหลัวโจว!
“เขาไม่ใช่ผู้ชายคนเดียวในโลกนี้ นอกจากนี้ เขารับช่วงต่อเพียงสามเดือนและจากไป ทำไมคุณถึงแขวนอยู่บนต้นไม้”
ซ่งเล่ยนอนอยู่บนเตียงและถอนหายใจ “คุณไม่คิดว่าศาสตราจารย์หลัวสง่างาม อ่อนโยน มีเกียรติ และสง่างามเหมือนภาพวาดที่ผู้คนจะมองได้ไม่มีวันเบื่อหรือ”
Ye Qingcheng ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะอาเจียน “นั่นเพราะคุณเห็นแค่ผิวเผิน!”
ซงเล่ยจ้องไปที่เย่ ซิงเฉิง มือของเธอประคองแก้มของเธอ “ฉันรู้ว่าคุณดูเหมือนจะมีความคิดเห็นมากมายเกี่ยวกับศาสตราจารย์หลัว!”
Ye Qingcheng สารภาพว่า “ถูกต้อง ฉันเกลียดพวกตีสองหน้า”
Ye Qingcheng เกลียดวิชาพลศึกษามากที่สุด
เธอเป็นคนที่ไม่อยากนั่งถ้าเธอสามารถนอนลงได้
ทุกวิชาพละครูจะให้วิ่งกี่รอบ
และมันก็เป็นเสมอเมื่อประจำเดือนของเธอมา
หลังจากที่ Ye Qingcheng เสร็จสิ้นสองรอบ ขาของเธอก็รู้สึกเหมือนเต็มไปด้วยตะกั่ว
'เมื่อ Xia Jingjing เดินผ่าน Ye Qingcheng เธอหัวเราะ “ คุณป้าคุณแก่เกินไปที่จะวิ่งหรือยัง”
Ye Qingcheng ไม่สนใจเขา
Xia Jingjing ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่คนที่อยู่ข้างๆเธอผลักเธอ “จิงจิง ดูสิ ศาสตราจารย์ลั่วเดินผ่านสนามไป”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เด็กผู้หญิงส่วนใหญ่ในชั้นเรียนก็มองออกไปนอกสนาม
วันนี้หลู่โจวไม่มีเรียนและแต่งตัวสบายๆ เขาสูงและมองแวบเดียวเขาก็ดูไม่ธรรมดา
“ศาสตราจารย์หลัวดูเหมือนนายน้อยผู้มั่งคั่งจากพระราชวังยุคกลางจริงๆ”
“เค้ามีแฟนแล้ว ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงคนไหนโชคดีมากที่ได้รับความโปรดปรานจากเขา”
Ye Qingcheng รู้สึกรำคาญเมื่อได้ยินชื่อของ Luo Zhou เธออยากจะวิ่งให้เร็วขึ้น แต่ทุกครั้งที่เธอมีประจำเดือน เธอจะถูกทรมาน ทันใดนั้นเธอก็เร่งขึ้นและหมดสติล้มลง
ก่อนที่สติของเธอจะดับวูบไป เธอเห็นร่างสูงวิ่งเข้ามาหาเธออย่างคลุมเครือและดึงเธอเข้าสู่อ้อมแขนอันแข็งแกร่งของเขา
เมื่อ Ye Qingcheng ตื่นขึ้นมา เธอพบว่าตัวเองอยู่ในคลินิก
เสียงของแพทย์หญิงดังอยู่ข้างหู “เธอมีน้ำตาลในเลือดต่ำและประจำเดือนของเธอมา”
หลังจากหมอออกไป เย่ ชิงเฉิง ก็ลืมตาขึ้น
เธอพบกับดวงตาที่ดูประหม่าเล็กน้อยคู่หนึ่ง
"อาวุโส?"
ข้างเตียงคือรุ่นพี่ปีสามชื่อหยูชวน
“ชิงเฉิง คุณตื่นแล้วเหรอ” Yu Chuan ช่วย Ye Qingcheng ขึ้นจากเตียง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาแดงเล็กน้อย “หมอบอกว่าคุณไม่เป็นไร แต่ แต่…”
Ye Qingcheng มองไปที่การแสดงออกที่น่าอึดอัดใจของเขา และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดใจ เธอปัดผมที่ข้างแก้มของเธอ "ฉันสบายดี."
ดูเหมือนเธอนึกอะไรออกจึงถามเขาว่า “คุณส่งฉันมาที่นี่เหรอ”
หยูชวนพยักหน้า
มีความผิดหวังเล็กน้อยในดวงตาของ Ye Qingcheng
เธอไม่รู้ว่าเธอผิดหวังเรื่องอะไร
เพื่อเป็นการขอบคุณ Yu Chuan เธอเลี้ยง Yu Chuan ด้วยอาหารหลังจากที่ Ye Qingcheng หมดประจำเดือนไปแล้ว
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ค่อยๆคุ้นเคยกัน
หลังจากนั้นไม่นาน งานฉลองครบรอบโรงเรียนก็จะถูกจัดขึ้น Yu Chuan เป็นผู้รับผิดชอบสหภาพนักศึกษาและต้องการเชิญ Ye Qingcheng เป็นเจ้าภาพร่วมกับเขา
Ye Qingcheng มีประสบการณ์ในด้านนี้มาก่อน ดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธ..