ตอนที่ 2209: กวน
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
Xia Jingjing และคนอื่นๆ ตกตะลึงเมื่อเห็น Luo Zhou กำลังอุ้ม Ye Qingcheng
Ye Qingcheng พยายามดิ้นรน แต่ Luo Zhou ไม่ทำให้เธอผิดหวัง
ใบหน้าของเธอแดงเล็กน้อย “วางฉันลงก่อน”
“คุณข้อเท้าแพลงเพราะพวกเขาหรือเปล่า”
Ye Qingcheng มองไปที่ Luo Zhou ด้วยความประหลาดใจ เธอไม่ได้คาดหวังให้เขาเห็นทุกอย่างโดยที่เธอไม่พูดอะไร
Ye Qingcheng ลดขนตาหนาและยาวของเธอ “มีคนหักส้นเท้าของฉัน”
Luo Zhou อุ้ม Ye Qingcheng และก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว สีหน้าของเขาไม่แสดงออกมากนัก แต่อากาศรอบๆ ดูเหมือนจะเย็นยะเยือก
Xia Jingjing และคนอื่น ๆ ยืนอยู่ตรงจุดนั้นไม่กล้าขยับ
“เธอทำให้คุณขุ่นเคืองใจหรือเปล่า” Luo Zhou มองไปที่ Xia Jingjing และคนอื่น ๆ อย่างเย็นชา
Xia Jingjing มองไปที่ Ye Qingcheng ซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของ Luo Zhou และรู้สึกไม่พอใจ “ศาสตราจารย์หลัว อย่าลืมว่าคุณมีแฟน มันไม่สมควรที่จะกอดผู้หญิงคนอื่นแบบนี้!”
“ข้อเท้าของเธอบวมมาก หากมีผลร้ายแรงคุณจะรับผิดชอบได้หรือไม่” Luo Zhou ไม่เข้มงวดเกินไป แต่สายตาของเขาน่ากลัวอย่างอธิบายไม่ได้
Ye Qingcheng มองไปที่ชายที่ปกป้องเธอและรู้สึกขมขื่น
คำพูดต่อมาของเขาทำให้เธอสร่างเมาทันที
“ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นวันนี้ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล” Luo Zhou มองไปที่ Xia Jingjing และคนอื่นๆ “ถ้าคุณทำอะไรผิด ฉันหวังว่าคุณจะสามารถขอโทษเธอได้ในวันพรุ่งนี้ที่สถานีวิทยุของโรงเรียน”
อะไร
ขอให้พวกเขาขอโทษ Ye Qingcheng ต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน?
ทำไม?!
“เป็นไปไม่ได้ เราจะไม่ขอโทษ!”
Luo Zhou ไม่สนใจ Xia Jingjing และคนอื่นๆ และมองลงไปที่ Ye Qingcheng “รองเท้าส้นหักยังอยู่ไหม ฉันจะให้คนไปส่งที่สถานีตำรวจในภายหลัง หากมีรอยนิ้วมืออยู่บนนั้น เราสามารถฟ้องพวกเขาในข้อหาจงใจให้บาดเจ็บได้!”
เสียงของเขาดังพอที่ Xia Jingjing และคนอื่นๆ จะได้ยิน
หากเรื่องนี้ถึงสถานีตำรวจ ผลที่ตามมาจะเลวร้ายยิ่งกว่าคำขอโทษต่อสาธารณชน!
นักเรียนที่อยู่เบื้องหลัง Xia Jingjing ตกใจทันที
"ฉัน
ริมฝีปากของ Xia Jingjing สั่นและต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ Luo Zhou ได้อุ้ม Ye Qingcheng ไปที่รถแล้ว
จิง ทำไมเราไม่ขอโทษล่ะ”
Luo Zhou ส่ง Ye Qingcheng ไปโรงพยาบาล
อาการบาดเจ็บที่ข้อเท้าของ Ye Qingcheng ไม่ร้ายแรงมากนัก พยาบาลประคบเย็น นวด และทายาให้เธอ
หลังจากนั้นไม่นาน มาดามเย่ก็มา
แพทย์และพยาบาลหลายคนมาที่วอร์ด ทุกคนกังวลเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของ Ye Qingcheng
Ye Qingcheng เงยหน้าขึ้นมอง ต้องการหา Luo Zhou แต่ไม่เห็นเขา
ต่อมาเธอถามพยาบาลและพบว่าเขาออกไปแล้ว
'เมื่อ Ye Qingcheng กลับมา เธอมองดูทิวทัศน์ยามค่ำคืนที่จอแจนอกหน้าต่าง แต่หัวใจของเธอก็เหงาเล็กน้อย
เขาช่วยเธอลุกจากเตียงในคืนนี้เพียงเพราะว่าพวกเขารู้จักกัน ไม่ใช่เพราะเธอพิเศษสำหรับเขา!
Ye Qingcheng พักผ่อนที่บ้านสองสามวัน
ในช่วงสุดสัปดาห์ Madam Ye พา Ye Qingcheng ไปที่ร้านอาหารตะวันตก
“แม่ครับ อาหารที่บ้านอร่อยมาก ออกมากินข้าวทำไม”
“แม่จะพาลูกไปพบใครคนหนึ่ง”
Madam Ye นำ Ye Qingcheng ไปที่ร้านอาหารตะวันตกและเข้าไปในห้องส่วนตัว ตอนนั้นเองที่ Ye Qingcheng เข้าใจว่าทำไมแม่ของเธอถึงพาเธอมาที่นี่
การจับคู่!
Ye Qingcheng สัมผัสใบหน้าของเธอ เธอแก่เกินไปที่จะแต่งงานตอนนี้หรือไม่?
'ชายที่นัดบอดนั้นหน้าตาดีและดูเหมือนจะอายุสามสิบต้นๆ เขาสวมสูทและรองเท้าหนังและดูสง่างาม เขาเป็นคนแบบที่ Ye Qingcheng ชอบ
บางทีเธออาจจะไม่ชอบการนัดบอด เย่ ซิงเฉิงไม่ได้พูดอะไรมากในระหว่างมื้ออาหาร
มาดามเย่และแม่ของอีกฝ่ายหาข้อแก้ตัวและจากไปก่อน
หลังอาหารเย็น ชายคนนั้นถาม Ye Qingcheng ว่า “Miss Ye ชอบละครเพลงไหม”
Ye Qingcheng ยิ้มเยาะ "ไม่เป็นไร."
“ฉันมีตั๋วสองใบสำหรับละครเวที ถ้า Miss Ye สนใจ โปรดมากับฉัน!”
ก่อนที่ Ye Qingcheng จะพูดอะไร เธอได้รับข้อความจาก Madam Ye
“เมื่อเขาชวนคุณไปดูละครเพลงในภายหลัง อย่าปฏิเสธเขา คุณจะรู้ได้ก็ต่อเมื่อเขาเหมาะสมหลังจากใช้เวลากับเขามากขึ้น”
Ye Qingcheng ขับรถของชายคนนั้นไปที่โรงละคร
ที่นั่งของพวกเขาอยู่ตรงกลางและเมื่อพวกเขามาถึง ดนตรีได้เริ่มขึ้นแล้ว
Ye Qingcheng เดินไปข้างหน้าโดยหลังค่อม
อย่างไรก็ตาม Ye Qingcheng ตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็นร่างที่คุ้นเคยนั่งอยู่ข้างที่นั่งของเธอ
มันคือหลัวโจว
Ye Qingcheng มองไปที่อีกด้านหนึ่งของเขา แต่ไม่เห็นแฟนสาวของเขา
Ye Qingcheng ลังเลอยู่สองสามวินาทีก่อนจะนั่งลง
Ye Qingcheng ชำเลืองมอง Luo Zhou จากมุมหางตาของเธอ ขายาวของเขาไขว่ห้างอย่างสง่างาม และดวงตาภายใต้เลนส์จับจ้องอยู่บนเวที นิ้วยาวแตะเข่าเบาๆ
ดูเหมือนเขาจะไม่ทันสังเกตว่าคนที่นั่งข้างเขาคือเธอ
ผู้ชมในโรงละครค่อนข้างเงียบและไม่จำเป็นต้องพูดคุยกับชายคนนั้นในวันนัดบอด Ye Qingcheng ดูผ่อนคลายมากขึ้น
ผ่านไปครึ่งทาง เย่ ซิงเฉิง รู้สึกว่ามีผ้านุ่มๆ พาดผ่านข้อเท้าของเธอ เธอมองลงมา หลัวโจวนั่งไขว่ห้างโดยไม่รู้ตัวและเปลี่ยนท่านั่ง
ผ้าเนื้อนุ่มเสียดสีกับข้อเท้าของเธอ ทำให้เธอคันเล็กน้อย
เธอชำเลืองมองเขา ความสนใจของเขายังคงอยู่บนเวทีและเขาไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกตินี้
Ye Qingcheng กดขาของเธอเข้าหากันเล็กน้อย แยกออกจากกัน
หลังจากดูครึ่งหลังแล้ว เย่ ชิงเฉิงก็เดินออกจากโรงละครพร้อมกับชายคนนั้นและไปที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน
ชายคนนั้นถาม Ye Qingcheng ขณะที่พวกเขาเดิน "คุณเย่ คุณเคยมีแฟนมาก่อนฉันไหม"
ตั้งแต่มื้ออาหารไปจนถึงละครเพลง ชายผู้นี้สุภาพเรียบร้อย และเย่ ชิงเฉิงก็ประทับใจในตัวเขา เธออดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเมื่อเขาถามคำถามดังกล่าว เมื่อสติสัมปชัญญะกลับคืนมา เธอพูดว่า “ฉันไม่ใช่เด็กสาวอายุสิบเจ็ดหรือสิบแปดปี เป็นเรื่องปกติที่ฉันจะมี
แฟนใช่ไหม”
ชายคนนั้นยิ้มเล็กน้อย “เป็นเรื่องปกติมาก ฉันสงสัยว่าแฟนเก่าของ Miss Ye ล้ำเส้นหรือเปล่า”
Ye Qingcheng พูดไม่ออก ความประทับใจที่ดีของเธอเป็นเพียงภาพหลอนหรือไม่?
ดูเหมือนว่าจะเห็นความทุกข์ของ Ye Qingcheng ชายคนนั้นยิ้มอย่างขอโทษ “คุณเย่ ฉันยังไม่พบคู่ครองที่เหมาะสมในวัยสามสิบ นอกจากโดดเด่นเกินไปแล้ว ฉันยังหลงใหลในความสะอาดอย่างจริงจังด้วย”
Ye Qingcheng ไม่สามารถยิ้มได้อีกต่อไป แม่ของเธอหาคนประหลาดเหล่านี้ที่ไหนมาจับคู่ให้เธอ?
เธอเคยเห็นคนหลงตัวเอง แต่เธอไม่เคยเห็นใครหลงตัวเอง!
“ Miss Ye โปรดบอกความจริงกับฉัน”
Ye Qingcheng หายใจเข้าลึก ๆ และระงับความโกรธที่เกือบจะควบคุมไม่ได้ในร่างกายของเธอ เธอพูดด้วยรอยยิ้มเสแสร้ง “คุณไม คำถามของคุณกระทบความเป็นส่วนตัวของฉันแล้ว ฉันเคยเห็นผู้ชายที่โดดเด่นหลายคน แต่พวกเขาล้วนเป็นสุภาพบุรุษและสุภาพมาก พวกเขาจะไม่ถามคำถามมากเกินไป!
และคุณแค่คิดว่าคุณโดดเด่น!”
“คุณเป็นคนที่สะอาดสะอ้านและฉันมีมาตรฐานของฉัน เนื่องจากเราไม่เป็นไปตามข้อกำหนดของเราเอง เรามาบอกลากันที่นี่กันเถอะ!”
Ye Qingcheng ไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้พูด เธอหยิบกระเป๋าและจากไปพร้อมกับเชิดคางขึ้น
หลังจากผ่านไปสองสามก้าว เธอก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เมื่อหันกลับมาเธอเห็นร่างที่คุ้นเคยนั่งอยู่ในรถ
หลัวโจววางมือข้างหนึ่งไว้ที่พวงมาลัยและอีกมือหนึ่งจับที่กระจกรถ โดยคีบบุหรี่ที่ไม่ติดไฟไว้ระหว่างนิ้วของเขา
เมื่อเห็นเธอมองข้ามไป เขาก็มองมาที่เธอ
มีรอยยิ้มในดวงตาอันอบอุ่นของเขาที่เธอไม่เข้าใจ
Ye Qingcheng เร่งฝีเท้าของเธอทันที
หลังจากนั้นเธอก็เข้าใจผิดว่ารอยยิ้มของเขาดูเศร้าหมอง
ไม่เป็นไรถ้าเธอเจอคนขี้โกงในนัดบอด แต่เธอเจอคนแปลกหน้าด้วยซ้ำ เธอไม่อยากไปนัดบอดอีกแล้ว!
Ye Qingcheng รู้สึกหดหู่ใจอย่างมากเมื่อเธอคิดถึงความสัมพันธ์ของเธอที่ไม่ราบรื่นตั้งแต่เธอตื่นขึ้น และเธอไม่สามารถพบคนดีในการนัดบอดได้อย่างไร
เพราะเธอนำรถของชายคนนั้นมาที่นี่และไม่ได้ขับรถเอง เย่ ชิงเฉิงจึงเดินไปข้างหน้าและไม่ขึ้นแท็กซี่
รถเก๋งสีเข้มขับตามหลังมาช้าๆ
หลังจากเดินไปสักพัก Ye Qingcheng ก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เธอมองกลับไปและหลังจากยืนยันว่ารถกำลังตามมา เธอจึงเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น
แต่ไม่ว่าเธอจะเร็วแค่ไหน เธอก็ไม่อาจเร็วกว่ารถได้
ระยะห่างระหว่างรถกับเธอไม่ไกลเกินไป
Ye Qingcheng เดินเข้าไปในซอย ห้ามรถยนต์เข้ามาในซอยและเธอก็ก้าวไปข้างหน้า
อย่างไรก็ตาม Ye Qingcheng เห็นรถคันนั้นทันทีที่เธอออกจากซอย
รถหยุดและชายสวมเสื้อถักนิตติ้งสีเข้มยืนพิงประตู มืออยู่ในกระเป๋า ใบหน้าของเขาหล่อและสงบ จากระยะไกล เขาดูเหมือนทิวทัศน์ที่ไม่สามารถเพิกเฉยได้
ผู้ชายที่หล่อเหลาและสง่างามมีเสน่ห์ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม
Ye Qingcheng ไม่รู้ว่าทำไม Luo Zhou ถึงติดตามเธอ เมื่อเร็ว ๆ นี้ ความสัมพันธ์ของพวกเขาห่างเหินไปมาก และเธอไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร เธอไม่กล้าคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุดเขาก็มีแฟนใหม่
แต่เขาตามเธอมาจากโรงละครและเธอต้องคิดมาก
Ye Qingcheng เดินไปหาเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว และหยุดห่างจากเขาไม่กี่ก้าว
“นายตามฉันมาทำไม? คุณหัวเราะเยาะฉันเหรอ”
หลัวโจวยืนพิงรถและมองไปที่เย่ ชิงเฉิงซึ่งกำลังเดินผ่านไป ไม่มีอารมณ์มากมายบนใบหน้าที่หล่อเหลาและสง่างามของเขา เขาสงบและไม่แยแสเช่นเคย “นัดบอดกับคนนั้นเหรอ”
Ye Qingcheng ตะคอก ดูเหมือนเขาจะรู้คำตอบ
“คุณคบกับฉันกี่ครั้งหลังจากที่เราเลิกกัน”
Ye Qingcheng เย้ยหยัน “ไม่ใช่เรื่องของคุณ คุณไม่มีแฟนแล้วเหรอ? ทำไมคุณถึงถามเรื่องส่วนตัวของฉัน คุณไม่กลัวว่าแฟนของคุณจะหึงถ้าเธอรู้เหรอ?”
ลู่โจวยิ้มจางๆ “แล้วหึงเหรอ”
“ขอโทษนะ ฉันชอบที่จะอิจฉา แต่ไม่ใช่คุณ”
“ใช่ ไม่จำเป็นต้องอิจฉาตัวเอง”
Ye Qingcheng สับสนกับเขาและไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร “ฉันไม่อิจฉาตัวเอง”
มีรอยยิ้มอยู่ในดวงตาของเขา
ทุกครั้งที่เขายิ้มแบบนี้ มันจะทำให้หัวใจเธอเต้นรัว
Ye Qingcheng หันหน้าหนี คำพูดของเขาสะท้อนอยู่ในใจของเธอ
เมื่อเธอรู้สึกตัว เธอจ้องไปที่เขา "คุณหมายความว่าอย่างไร?"
Luo Zhou ก้าวไปข้างหน้าและจับมือเรียวของ Ye Qingcheng “ไม่เข้าใจเหรอ? ฉันมาที่มหาวิทยาลัย K เพื่อรับคุณกลับ”
Ye Qingcheng เบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ
วินาทีต่อมา เธอสะบัดมือออก “คุณไม่มีแฟนเหรอ”
“คนๆ นั้นเป็นคนนัดบอดที่ครอบครัวของฉันแนะนำมา เธอชอบฉันแต่เธอไม่ใช่คนเกาะติด เธอมาโรงเรียนวันนั้นเพียงเพื่อเจอคนที่ 1 ชอบ..”