ตอนที่ 2222 คุณมีความละอายใจ
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
ก่อนที่ Nan Xun จะตอบสนองต่อคำพูดของ Tang Mo เขาก็หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาจากโต๊ะข้างเตียงและโยนมันลงบนหมอน
“เขาส่งข้อความหาคุณกลางดึกโดยบอกว่าเขาจะรอคุณ คุณสัญญาอะไรกับเขา” เขามองเธอด้วยดวงตาสีเข้มราวกับว่าเขาต้องการจะกลืนกินเธอ “หน่านซวิน ฉันยังมีชีวิตอยู่
อย่าทำตัวไร้ยางอาย…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาก็ถูกมือของเธอตบ
มีเสียงที่คมชัดและเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
สีหน้าของชายคนนั้นมืดลงและดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง บรรยากาศดูเหมือนจะเป็นน้ำแข็ง
หน่านซวินใช้กำลังทั้งหมดของเธอผลักเขาออกไป เธอลุกขึ้นจากเตียงด้วยความตื่นตระหนกและวิ่งไปที่ประตู
อย่างไรก็ตาม เธอเพิ่งไปถึงประตูตอนที่เขาไล่ตามเธอมา ฝ่ามือใหญ่จับไหล่เรียวบางของเธอแล้วหมุนตัว นิ้วของเขาแข็งแรงมากจนดูเหมือนว่าเขาต้องการที่จะบดขยี้กระดูกของเธอ
“หนานซุน ฉันจะพูดอีกครั้ง ถ้าเจ้าต้องการหย่า จงทำในชาติหน้า!” เขาก้มหน้าลงและกัดริมฝีปากของเธออย่างแรง
Nan Xun อ้าปากค้างและขมวดคิ้ว
ไอ้หน้าด้านนี่!
เธอไม่ควรดูแลเขาหลังจากที่เขาเกิดอุบัติเหตุ!
เขาแข็งแรงกว่าเธอมากและเหวี่ยงเธอลงบนเตียงนุ่ม
อันซุนโกรธจัดและมองดูชายผู้สูญเสียความมีเหตุผล ใบหน้าของเธอตึงเครียดและผลักเขาอย่างแรง
แต่เธอไม่สามารถผลักไสเขาออกไปได้
ด้วยความโกรธ หน่านซวินพบที่เขี่ยบุหรี่ข้างโต๊ะข้างเตียงและขว้างไปที่หน้าผากของเขาด้วยความโกรธ
เขาหยุดกัดที่มุมปากของเธอ
เลือดไหลออกจากหน้าผากของเธอ
รูม่านตาของ Xun หดตัวเล็กน้อย เธอปล่อยที่เขี่ยบุหรี่และมองไปที่ชายที่น่ากลัว “คุณต่างหากที่ไม่เคารพฉันก่อน”
Tang Mo ยกมือขึ้นและเช็ดเลือดออกจากใบหน้าของเขา
เขายืนขึ้นและมองลงไปที่ Nan Xun “เกลียดฉันขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ถังโม่ ถ้าเราเข้ากันได้อย่างสันติ ฉันจะไม่ทำแบบนี้” เลือดบนหน้าผากของเขาดูน่ากลัวเล็กน้อย Nan Xun ลุกขึ้นและหยิบกล่องยาขนาดเล็กออกมาจากตู้ “ฉันแสร้งทำเป็นว่ารักเธอต่อหน้าฉันได้
ครอบครัวและเพื่อนฝูง แต่โดยส่วนตัวแล้ว ฉันหวังว่าน้ำจากบ่อน้ำจะทำให้แม่น้ำขุ่นเคือง”
Tang Mo มองไปที่ Nan Xun ผู้ซึ่งต้องการหยุดเลือดให้เขา และโบกมือของเธอออกไป Nan Xun ไม่ทันตั้งตัวและชุดปฐมพยาบาลในมือของเธอร่วงลงกับพื้นดังโครมคราม
Nan Xun จ้องมองที่ Tang Mo พร้อมกับขมวดคิ้ว “คุณอยากทำให้แม่กับคุณปู่นอนไม่หลับหรือเปล่า”
เธอมองเขาเหมือนเขาเป็นเด็กไม่มีเหตุผล
Tang Mo ต้องการเห็นความรักในดวงตาของเขา แต่ไม่มีเลย
เธอไม่เคยชอบเขาเลย เธอได้แสดงทัศนคติของเธอแล้วเมื่อพวกเขาแต่งงานกัน
มันเป็นความคิดของเขาที่เปลี่ยนไปครึ่งทาง เขาไม่ต้องการเคารพซึ่งกันและกันอีกต่อไปและต้องการการตอบสนองทางอารมณ์ของเธอ!
Tang Mo ยิ้มเยาะและหันหลังเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรอีก
ทันทีที่ประตูเปิด Tang Mo เห็นคุณ Tang และอธิบายว่า "ฉันเผลอเคาะตัวเอง"
Tang Mo กลับไปที่ห้องนอนใหญ่
Mrs Tang ถอนหายใจในใจและเคาะประตูห้องพัก “ซุนเอ๋อร์?”
หน่านซวินรีบหยิบชุดปฐมพยาบาลที่พื้นแล้วเดินไปที่ประตู พูดด้วยสีหน้างุ่มง่ามว่า “แม่ครับ ผมปลุกคุณหรือเปล่า”
“ฉันหลับไม่ลง คุณกับ Mo'er ทะเลาะกันหรือเปล่า” Mrs Tang ไม่ได้ถาม Nan Xun เธอเพิ่งเห็นอาการบาดเจ็บที่หน้าผากของ Tang Mo แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไร “เขาทำอะไรให้คุณโกรธ? ฉันจะขอโทษ
"
หากมีสิ่งใดที่ Nan Xun พลาดเกี่ยวกับตระกูล Tang ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความห่วงใยและความรัก Mrs Tang และ Old Master Tang มอบให้เธอ
แม่ของ Nan Xun ทิ้งเธอไปตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอได้รับการเลี้ยงดูจากย่าและพ่อของเธอ ต่อมาพ่อของเธอเสียชีวิตและเธอได้รับความรักน้อยลง
หลังจากแต่งงานกับตระกูล Tang นาง Tang ได้มอบความรักแบบแม่ที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน
เธอดูแล Tang Mo เพียงเพราะคุณ Tang
ผู้เฒ่าต้องการให้พวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างดี แต่เธอไม่ชอบ Tang Mo จริงๆ
ประการแรก เขาไม่ใช่คนที่เธอชอบ ประการที่สอง ผู้หญิงคนไหนสามารถทนมีผู้ชายคนอื่นทันทีที่แต่งงานได้? แม้ว่าเขาจะมีความรู้สึกบางอย่างกับเธอในตอนนี้ เขาสามารถลบสิ่งที่ทำลงไปได้หรือไม่?
Xun หวังเพียงว่า Tang Mo จะปฏิบัติตามข้อตกลงเมื่อพวกเขาแต่งงานกันและแยกกันอย่างสงบหลังจากผ่านไปหนึ่งปี
“แม่ คุณไม่ได้ผิด ฉันเป็นคนผิด ฉันบังเอิญทำร้ายถังโม่”
ไม่ใช่ว่าคุณ Tang ไม่สามารถรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของลูกชายและลูกสะใภ้ไม่ดีอย่างที่คิด เธอไม่ได้พูดอะไรเพื่อวิจารณ์หนานซุน “ในฐานะแม่ ฉันไม่สามารถแทรกแซงความสัมพันธ์ของคุณได้
Xunrer ฉันแค่หวังว่าคุณจะให้โอกาส Mo'er หากไม่เปิดใจให้เขา คุณจะไม่มีวันเห็นด้านดีของเขา”
“เขาทำเรื่องโง่ๆ มากมายหลังแต่งงาน ถ้า 1 เป็นคุณ ฉันก็คิดเหมือนกันว่าคนแบบนี้ไว้ใจไม่ได้ แต่ฉันรู้ว่าลูกชายของฉันเอง หลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้น เขาก็เปลี่ยนไปมากจริงๆ”
อันซุนพยักหน้า “แม่ไปพักผ่อนก่อน ฉันจะไปที่ห้องนอนใหญ่เพื่อไปเยี่ยมถังโม่และพันแผลให้”
นางถังหยุดพูด “คุณสองคนสื่อสารกันอย่างถูกต้อง”
“อืม”
หลังจากที่คุณถังออกไปแล้ว หน่านซวินก็นำชุดปฐมพยาบาลไปที่ห้องนอนใหญ่
ไม่มีเสียงตอบรับหลังจากเคาะ หนานซุนผลักประตูเปิดออกและเข้าไป
Tang Mo อาบน้ำในห้องน้ำและ Nan Xun วางกล่องยาขนาดเล็กไว้บนโต๊ะข้างเตียง
หลังจากที่หน่านซวินกลับมาที่ห้องพัก เธอก็พลิกตัวไปมา นอนไม่หลับ
ริมฝีปากของเธอถูกเขากัดและเจ็บเมื่อเธอเม้มริมฝีปาก
เธอรู้ว่าที่เขาปฏิบัติต่อเธอเช่นนี้เพราะเธอไม่ได้ดูหมิ่นหรือทอดทิ้งเขาในยามที่เขาลำบาก
บางทีเขาก็ยังบอกไม่ได้ว่านั่นคือความกตัญญูหรือความรัก
ถ้าไม่ใช่เพราะอุบัติเหตุครั้งนั้น เขาคงไม่มองเธอเหมือนเมื่อก่อน!
หน่านซวินหยิบโทรศัพท์ที่เขาโยนไว้บนเตียงและครุ่นคิดอย่างหนักเมื่อเห็นข้อความจากเสี่ยวโม่
เธอจะอยู่กับเสี่ยวโม่จริง ๆ หลังจากการหย่าร้างหรือไม่?
เธอไม่คู่ควรกับเสี่ยวโม่อีกต่อไป!
Nan Xun รู้สึกถึงก้อนเนื้อในลำคอของเธอ เธอปิดโทรศัพท์และนอนลงบนเตียงอีกครั้ง
แทนที่จะเศร้าเพราะความสัมพันธ์ เธอควรจะคิดเกี่ยวกับวิธีการขยายอาชีพของเธอ!
เธอไม่มีพื้นฐานครอบครัวและเติบโตมาภายใต้การเลือกปฏิบัติมากมาย เธอรู้สึกปลอดภัยก็ต่อเมื่อเธอร่ำรวยและมีอาชีพการงานเท่านั้น!
ไม่ว่าคืนนั้นเธอจะนอนดึกแค่ไหน หน่านซวินก็ไม่ยอมนอน สิ่งนี้เกิดจากสภาพแวดล้อมของเธอตั้งแต่เธอยังเด็กและความกดดันที่เธอมอบให้ตัวเอง
เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะขี้เกียจ
หลังจากหนันซวินตื่นขึ้น เธอไปที่ครัวเพื่อทำอาหารเช้าให้ผู้ช่วยตามปกติ
หลังจากทำอาหารเช้า เธอนำไปให้ Old Master Tang
นางถังตื่นแล้ว และถังโม่ก็ลงมาชั้นล่างด้วย
ผมปรกหน้าผากปิดบาดแผล มีร่องรอยของความเหนื่อยล้าบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินไพลินและกางเกงสีดำ เมื่อเห็นหนันซวินมองมาที่เขา เขาก็เบือนหน้าหนีเล็กน้อย..