ตอนที่ 2246 ผู้หญิง คุณรู้วิธีที่จะอ่อนโยนไหม?
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
เขาหมายความว่าอย่างไรที่เธอดื้อรั้น?
เธอหมายความว่าอย่างไรโดยพูดสิ่งหนึ่ง แต่หมายถึงอีกสิ่งหนึ่ง
เขาต้องกินยาผิดแน่ๆ!
เมื่อวานเจอกันก็ยังรักษาระยะห่าง วันนี้จู่ๆ เขาก็ปรากฏตัวขึ้นและเข้ามาจูบเธอ มีบางอย่างผิดปกติกับสมองของเขาหรือไม่?
หน่านซวินมองไปที่ชายรูปงามและจ้องมองเขาด้วยความโกรธ “ถังโม่ ดูให้ดี ฉันหนานซุน ทอมบอยที่คุณเกลียดที่สุดในอดีต!”
มุมริมฝีปากของ Nan Xun ถูกเขากัดและมีเลือดซึมออกมา ราวกับว่าเธอทาลิปสติกสีสดใส เธอมีเสน่ห์และ Tang Mo ก็ยื่นนิ้วเรียวยาวออกมาเพื่อสัมผัสเธอ
เลือดสีแดงสดแตะนิ้วของเขาและเขาหยดไปที่ริมฝีปากของเขา ชิมมัน
อันซุนเห็นการกระทำของเขาและหูของเธอก็แดงโดยไม่รู้ตัว
"คุณบ้าหรือเปล่า? ถ้าอย่างนั้นไปโรงพยาบาลซะ!”
อันซุ่นผลักไหล่เขา อยากจะกระโดดลงจากอ่าง
ถังโม่คว้าเอวเรียวของเธอไว้ได้ทันและจับมือเธอไว้ข้างหลัง
เหมือนนักวาดการ์ตูน ใบหน้าหล่อๆ ของเขาเข้าหาเธออีกครั้ง
เขาโน้มตัวไปทางหูของเธอ เสียงของเขาต่ำและมีเสน่ห์ “ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่อยากพูด วันหนึ่งคุณจะยอมรับมันเอง”
“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร ไปกันเถอะ. จะมีใครเข้ามาในภายหลัง คุณอาจจะหน้าด้านแต่ฉันไม่!”
เมื่อเทียบกับความกังวลใจและความกลัวของเธอ Tang Mo ค่อนข้างผ่อนคลาย ราวกับว่าการถูกมองไม่ใช่เรื่องที่ควรค่าแก่การใส่ใจ
ยิ่งเธอตื่นตระหนก เขาก็ยิ่งไม่ปล่อยเธอไป
นิ้วที่เฉียบคมของเขายกคางที่เกร็งของเธอขึ้น “มันเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะปล่อยมือ จูบฉัน."
หน่านซวินกล่าวว่า “ไปตายซะ!” เขาไร้ยางอายจริงๆ! เขาเป็นเหมือนประธานขององค์กรขนาดใหญ่ได้อย่างไร? เขาเป็นแค่นักเลง!
ไม่ว่าเธอจะดุเขาอย่างไร Tang Mo ก็ไม่โกรธ มือของเขาโอบรอบเอวของเธอและเขาไม่มีความตั้งใจที่จะปล่อย
เสียงคลิกของรองเท้าส้นสูงดังขึ้นนอกห้องน้ำ
เดี๋ยวจะมีคนเข้ามา
Nan Xun มองไปที่ชายที่ยิ้มเหมือนปีศาจ เธอกัดฟัน หลับตา และจูบที่มุมริมฝีปากของเขา
“เพียงพอหรือไม่” เธอลดเสียงลงและพูดด้วยความโกรธ
Tang Mo จ้องมองใบหน้าที่สวยงามแต่เต็มไปด้วยความโกรธของ Nan Xun และยิ้มเยาะ “คุณเป็นเพียงผู้สำเร็จการศึกษาชั้นประถมศึกษาเท่านั้น ฉันไม่ได้สอนคุณมาก่อนเหรอ? ทำไมคุณยังแย่อยู่”
Nan Xun พูดไม่ออก
เขาตบแก้มของเธอ “อย่าโกรธ ฉันจะสอนคุณอีกครั้ง”
Jiang Yun และเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอเดินไปที่ห้องน้ำจับมือกัน ตั้งแต่ถังโม่พูดคำเหล่านั้นในวันนั้น เขาก็ไม่เคยติดต่อเธออีกเลย
เธอส่งข้อความหาเขาแต่เขาไม่ตอบกลับ
เธอรู้ว่าเขาพาเธอไปที่โรงแรมเพื่อทำให้เธอกลัวเท่านั้น!
แต่ตอนนั้นเธอรู้สึกหวาดกลัวจริงๆ หลังจากที่เธอเข้าใจ เธอก็เสียใจ
เมื่อเทียบกับความพิการของเขา เธอชอบรูปร่างหน้าตาของเขามากกว่า
มันเป็นใบหน้าที่สามารถทำให้ผู้คนตกหลุมรักได้ตั้งแต่แรกเห็น
เขาหล่อเหลาและปีศาจเล็กน้อย ดูดุร้ายและไม่เกเร คนเลวมักต้องการเอาชนะ
เวลาเธอยิ้ม เธอเหมือนดอกป๊อปปี้ที่อยู่อีกฝั่ง เสพติดง่าย!
“ในเมื่อเจ้ายังลืมเขาไม่ได้ จงตามเขาไป ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะปฏิเสธสาวงามอย่างคุณได้!”
เมื่อเพื่อนสนิทของเธอพูดจบ Jiang Yun ซึ่งมาถึงห้องน้ำหญิงก่อน ก็เห็นคนสองคนอยู่ข้างใน
เธอจำ Tang Mo ได้อย่างรวดเร็ว
มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในอ้อมแขนของเขา ผู้หญิงคนนั้นถูกกดทับที่หน้าอกของเขาและมือของเธอก็ผลักเขา… และเขาก็ยิ้มอย่างน่ารัก
จิตใจของเจียงหยุนระเบิด
เธอเอามือปิดปาก หันหลังกลับ และวิ่งออกไป
เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอมองไปที่ห้องน้ำและขมวดคิ้ว รีบไล่ตามเจียงหยุน
Nan Xun ได้ยินเสียงเอะอะนอกห้องน้ำและบีบแขนของ Tang Mo “คุณจะไม่ปล่อยมือจากฉันใช่ไหม”
เธอโกรธมากจริงๆ
เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเธอแดงเหมือนพระอาทิตย์ตก Tang Mo ก็ปล่อยเธอและยิ้ม “ไม่คิดว่าคุณจะขี้อายขนาดนี้”
หน่านซวินจัดผมและชุดของเธออย่างรวดเร็วและจ้องมองมาที่เขา “ใครหน้าหนาเท่าคุณ”
เมื่อพูดจบเธอก็รีบวิ่งผ่านเขาและออกจากห้องน้ำไป
กลับมาที่ห้อง หน่านซวินเห็นว่าลูกค้าของเธอหายไปแล้วและสงสัยว่าผู้ช่วยของเธอมาเมื่อไหร่
“ประธานน่าน”
Nan Xun มองเข้าไปในห้อง "เกิดอะไรขึ้น? ประธานหลี่และคนอื่น ๆ ออกไปหรือไม่”
“ฉันออกไปรับสายก่อนหน้านี้และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในห้อง ต่อมาฉันถามเจ้าหน้าที่บริการและพบว่าประธานาธิบดีถังมาแล้ว ในเวลานั้น ประธาน Li และคนอื่นๆ พูดอะไรไม่ดีกับ
คุณ. เมื่อประธานาธิบดี Tang ได้ยิน เขาเทไวน์ลงบนหัวของประธานาธิบดี Li และกดมือลงในซุปร้อนๆ ตอนนี้ประธานาธิบดีหลี่อยู่ที่โรงพยาบาล”
เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของ Nan Xun ผู้ช่วยก็กล่าวเสริมว่า “ฉันได้ยินจากบริกรว่าซุปร้อนๆ กระเด็นใส่หลังมือของประธานาธิบดี Tang ด้วย”
Nan Xun คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องน้ำเมื่อครู่นี้ จิตใจของเธอยุ่งเหยิงและเธอไม่ได้สังเกตว่าหลังมือของเขาได้รับบาดเจ็บหรือไม่
Nan Xun เดินไปที่ห้องน้ำโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเธอจากไป Tang Mo ก็ไม่อยู่แล้ว
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเขา
ไม่สามารถรับสายได้
ผู้ช่วยเดินนำหน้าหน่านซุนและถามว่า “ท่านประธานหนัน เราควรทำอย่างไรดี”
“ไปโรงพยาบาลและถามเกี่ยวกับแผลไหม้ของประธานหลี่ก่อน ฉันจะไปโรงพยาบาลเป็นการส่วนตัวในวันพรุ่งนี้”
ผู้ช่วยพยักหน้า "ใช้ได้."
คืนนั้น Xun เมามากและขับรถไม่ได้ เธอจึงโทรหาคนขับรถที่ได้รับมอบหมาย
เธอไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะชื่นชมทิวทัศน์ยามค่ำคืนข้างนอก
จิตใจของเธอเต็มไปด้วยสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้
หลังจากคุณปู่จากไป เขาดูนิ่งขึ้นมาก
เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไรในคืนนี้?
เขาไม่ได้คิดถึงผลที่ตามมา?
แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าการกระทำของเขาไม่เป็นผู้ใหญ่และมีเหตุผลเพียงพอ แต่เธอก็ไม่ได้ตำหนิเขา
กลับมีความรู้สึกแปลก ๆ ที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน
ในตอนกลางคืน หน่านซวินดื่มเพียงและไม่ได้กินมาก ดังนั้นท้องของเธอจึงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย หลังจากมาถึงเขตของเธอ เธอไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อบะหมี่และไข่และขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน
เธอเดินไปที่ประตูอพาร์ทเมนต์และกำลังจะเปิด จู่ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังเธอ “ฉันคิดว่าคุณจะไม่กลับมาอีกสักพัก”
หนานซุนตกใจมาก
เธอหันกลับมามองร่างสูงที่เดินออกมาจากทางออกฉุกเฉิน เธอเกือบจะโยนถุงใส่ไข่ใส่เขา “ถังโม่ ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่”
Tang Mo เอามือล้วงกระเป๋า เมื่อได้ยินคำพูดของ Nan Xun เขาก็เลิกคิ้วขึ้น “ไม่อยากเจอฉันเหรอ? ได้เลย ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ”
หน่านซวินนึกถึงมือของเขาและหยุดเขา "รอ."
ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ปล่อยเขาไปจริงๆ Tang Mo หันกลับมาและก้าวเข้ามาหาเธอ
หน่านซวินมองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขาและพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉยว่า “ยื่นมือมาให้ฉัน”
Tang Mo ยื่นมือซ้ายออกมาอย่างเชื่อฟัง
พระหัตถ์ซ้ายเกลี้ยงเกลา Nan Xun มองไปที่มือขวาของเขาในกระเป๋าของเขา "ที่หนึ่ง."
Tang Mo เลิกคิ้วขึ้น “อยากดูจริงๆ เหรอ”
“เร็วเข้า”
“คุณผู้หญิง คุณอ่อนโยนกว่านี้ได้ไหม”
“งั้นไปหาผู้หญิงที่อ่อนโยน!” Nan Xun เปิดประตูและต้องการปิดหลังจากเข้ามา
Tang Mo ยืนพิงประตูและยื่นมือออกมา “ดู ดู ดู ดู”.