บทที่ 2270 คนขี้หึง
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
ผู้อาศัย Huang คิดว่า Nan Xun และ Tang Mo ไม่รู้จักกันและแนะนำให้รู้จักกัน
Tang Mo ดับบุหรี่ระหว่างริมฝีปากของเขาในที่เขี่ยบุหรี่ ยืนขึ้นและยื่นมือไปหา Nan Xun
จ้องมองไปที่หน่านซวินอย่างลึกซึ้ง
วันนี้ Xun มัดผมเป็นหางม้าต่ำ หน้าผากและใบหน้าที่งดงามของเธอถูกเปิดเผย เธอไม่สามารถกินอะไรได้เลยในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา และดูผอมลง ทำให้เธอดูตัวเล็กลงและ
สวยกว่า
ไม่มีการแต่งหน้าบนใบหน้าของเธอมีเพียงลิปกลอสเล็กน้อย เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีแดงและกางเกงขากว้าง ออร่าความเป็นมืออาชีพของเธอเปล่งประกายความเย็นชาในที่ทำงาน
Xun ไม่สนใจสายตาที่แผดเผาของ Tang Mo และปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนแปลกหน้าที่เธอเพิ่งพบ เธอยื่นมือออกไปอย่างสุภาพ “สวัสดี ท่านประธานถัง”
เดิมที Xun ต้องการจับมือของ Tang Mo เบา ๆ ก่อนที่เธอจะหดมือกลับ อย่างไรก็ตาม เพื่อนคนนั้นคว้านิ้วของเธออย่างรวดเร็วเมื่อเธอดึงมือออก เธอหดมือและปลายนิ้วของเขา
คว้าฝ่ามือของเธอเบา ๆ เขาค่อยๆ ปล่อยมือด้วยรอยยิ้มปีศาจ
ตำแหน่งที่เขาเการู้สึกชาเล็กน้อย
Xun จ้องมาที่เขาแล้วพูดว่า “บ้าไปแล้ว!”
Tang Mo เลิกคิ้วขึ้นและยิ้มจางๆ “ดูเหมือนประธานน่านจะมีบางอย่างต่อต้านฉัน?”
อันซุนกัดฟัน “ฉัน-ฉันไม่กล้า!”
CEO Huang มองไปที่พวกเขาสองคนและรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่ามีอะไรผิดปกติ
“ ประธานาธิบดี Tang และประธานาธิบดี Nan เคยพบกันมาก่อนหรือไม่”
หน่านซวินกล่าวว่า “ไม่”
Tang Mo กล่าวว่า "ใช่"
บรรยากาศอึดอัดเล็กน้อย
ประธาน Huang กำลังจะคลายความลำบากใจนี้เมื่อเขาได้ยิน Tang Mo พูดเสียงแหบแห้งว่า “ประธาน Nan เป็นผู้หญิงอาชีพที่มีชื่อเสียงในที่ทำงานและสวยมาก ฉันเคยเห็นเธอมาก่อนและชื่นชมเธอ”
ประธาน Huang ชำเลืองมองที่ Nan Xun “ประธานน่าน แสดงแผนการปรับปรุงบริษัทของคุณให้ประธานถังดู ประธานถังตกลงและเราสามารถทำงานร่วมกันได้ในอนาคต”
Nan Xun เก็บความทุกข์และความโกรธของเธอที่มีต่อ Tang Mo และมุ่งความสนใจไปที่งานของเธอ
เธอเดินตาม CEO Huang ไปที่ห้องประชุม
เมื่อนำข้อเสนอออกมา เธอให้สำเนา Tang Mo และยืนอยู่ข้างหน้าเพื่ออธิบาย
เมื่อ Tang Mo ฟังการวิเคราะห์และคำอธิบายเกี่ยวกับแผนของเธอ เขาก็ขจัดความป่าเถื่อนและฟังอย่างตั้งใจ
หลังจากหนานซุนพูดจบ ถังโม่ก็นิ่งเงียบเป็นเวลานาน
Nan Xun มองไปที่โปรไฟล์ด้านข้างที่จริงจังเล็กน้อยของเขาและหัวใจของเธอก็เต้นแรง
เพื่อนคนนี้จะใช้ตำแหน่งของเขาเพื่อแก้แค้นหรือไม่?
หลังจากนั้นอีกหนึ่งนาที Tang Mo เอนหลังพิงเก้าอี้และเงยหน้าขึ้นมอง Nan Xun
“โดยรวมแล้วข้อเสนอนั้นดี แต่มีอยู่อย่างหนึ่ง อาคารของประธานาธิบดีหวางเป็นอพาร์ตเมนต์ของพลเรือน ฉันคิดว่าเราควรเอาสิ่งที่หรูหราออกไปและทำให้มันอบอุ่นและสบายขึ้น”
เมื่อได้ยินคำแนะนำของ Tang Mo แล้ว Nan Xun ไม่ได้ปฏิเสธทันทีและพยักหน้าอย่างใช้ความคิด “ตกลง ฉันจะแก้ไขมัน”
Tang Mo วางมือบนโต๊ะประชุมและยืนขึ้น “แสดงให้ฉันเห็นหลังจากที่คุณแก้ไขเสร็จแล้ว”
อันซุนพูดไม่ออก เขากำลังจะดูเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้จริงๆเหรอ?
ถิ่นที่อยู่ Huang ได้จองโต๊ะที่ฟาร์มที่มีชื่อเสียงแล้ว
Huang ผู้อาศัยได้เชิญ Nan Xun และ Zuo Huai'an มาด้วยกัน
อันซุนไม่ต้องการไปและประธานหวางก็ดึงเธอออกไป “ ประธานาธิบดีถังก็ไปด้วย ฉันคิดว่าประธานาธิบดีถังมีความประทับใจในตัวคุณ ทำได้ดีและถ้าคุณสามารถเข้าร่วมโครงการ Tang Corporation ได้
ดีกว่าการทำโครงการเล็กๆ นับไม่ถ้วน”
อันซุนรู้ว่าซีอีโอหวางมีความหมายดี เธอยิ้มและพยักหน้าไม่พูดอะไร
แม้ว่าเธอไม่ต้องการเห็น Tang Mo แต่ Nan Xun ก็ยังเข้าใจกฎของการสังสรรค์ในที่ทำงาน
tt เป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะพิเศษ
กลุ่มมาถึงฟาร์มที่เงียบสงบและเรียบง่าย
มีบ่อเลี้ยงปลา สวนผลไม้ สวนผัก ห้องสะพาน และอื่น ๆ ในฟาร์ม
แสงแดดจ้าและอากาศก็ปลอดโปร่ง อารมณ์ของ Nan Xun ก็ดีขึ้นเช่นกัน
พวกผู้ชายตั้งเกมไพ่
อันซุนไม่สนใจที่จะเล่นไพ่ เมื่อเห็นว่ามีคนกำลังตกปลาอยู่ เธอจึงเช่าเครื่องมือตกปลาจากเจ้านายและไปที่สระน้ำ
น้ำในสระใสจนเธอมองเห็นปลาว่ายไปมาได้ไม่ชัดนัก
ซุนนั่งบนเก้าอี้และเริ่มตกปลา
tt เป็นเวลาหลายปีแล้วที่เธอนั่งตกปลาแบบนี้ เมื่อเธอยังเด็ก เธอมักไปที่แม่น้ำเพื่อตกปลาและนั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลาครึ่งวัน เมื่อเธอโตขึ้นเวลาว่างเช่นนี้ดูเหมือนจะหายาก
อันซุนยิ้มและจับปลาทูในไม่ช้า
Zuo Huai'an เดินไปและมองเข้าไปในถัง เมื่อเห็นปลาแมคเคอเรลหลายตัวว่ายไปมา เขาก็ยกนิ้วให้หน่านซวิน “ไม่เลวจูเนียร์ คุณจะสามารถทานอาหารได้หลังจากตกปลาไประยะหนึ่ง”
อันซุนมองไปที่จั่วหวยอัน "คุณต้องการลองไหม?"
"ตกลง. พูดตามตรง ฉันไม่ค่อยตกปลาและไม่รู้เทคนิคอะไรเลย”
อันซุนยืนขึ้น "ฉันจะสอนคุณ."
หลังจากที่ Tang Mo เล่นไพ่นกกระจอกไปสองสามรอบ เขาก็ใช้ข้ออ้างในการไปห้องน้ำเพื่อมองหา Nan Xun
เมื่อพวกเขากำลังจะไปถึงบ่อปลา พวกเขาเห็นหน่านซวินและจั่วฮวยอันพูดคุยและหัวเราะอยู่ใต้ต้นไม้ตรงข้าม
Tang Mo หรี่ตาของเขาและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขามืดลงเล็กน้อย
เมื่อผู้หญิงคนนั้นเผชิญหน้ากับเขา เธอไม่ยิ้มเลย
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนเธอจะยิ้มอย่างสดใสให้กับชายอีกคน ความแตกต่างของการรักษานั้นชัดเจนเกินไป!
เธอลืมไปแล้วหรือว่าเธอยังมีสามีอยู่?
แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับการอภัยโทษจากเธอในฐานะสามีของเธอ แต่การคุยและหัวเราะกับชายอื่นภายใต้สายตาของสามีนั้นมันเกินไปหน่อยไม่ใช่หรือ?
Tang Mo เอามือใส่กระเป๋าและเดินไปหา Nan Xun และ Zuo Huaian
จากหางตาของเธอ Nan Xun เห็น Tang Mo เดินเข้ามา เธอพูดกับจั่วหวยอันว่า “ผู้อาวุโส ฉันกระหายน้ำนิดหน่อย ฉันจะกลับไปที่บ้านก่อน”
จั่วหวยอันพยักหน้า "ใช้ได้."
Nan Xun ใช้เส้นทางอื่นและเข้าไปในบ้านไร่
เมื่อเห็นสิ่งนี้ สีหน้าของ Tang Mo ก็มืดมนยิ่งขึ้นไปอีก
หลังจาก Tang Mo กลับไปที่ห้องไพ่นกกระจอก Nan Xun ก็กลับไปที่สระน้ำ เธอทำงานกับ Zuo Huai'an และจับปลาได้มากมาย
“เดี๋ยวจะทำซุปปลาแมคเคอเรลให้ทีหลัง”
บริกรในฟาร์มแล่ปลาและล้างก่อนที่หนันซวินจะทำซุปปลาแมคเคอเรลเป็นการส่วนตัว
เมื่อ Tang Mo เข้ามา เขาขมวดคิ้วเมื่อเห็น Nan Xun กำลังยุ่ง ในที่สุดเขาก็หาโอกาสคุยกับเธอตามลำพัง “คุณทำเองทำไม”
หน่านซวินไม่สนใจเขา
Tang Mo เดินตามหลัง Nan Xun “ตอนนี้คุณยังไม่อยากคุยกับฉันเลยเหรอ?” เขาอยู่ใกล้เธอมาก เกือบจะเบียดกับหลังของเธอ
ลมหายใจที่มีกลิ่นบุหรี่จางๆ โชยมาทางหูของเธอและแตะที่ปลายจมูกของเธอ หัวใจของ Nan Xun เต้นอย่างควบคุมไม่ได้ด้วยความตื่นตระหนก แต่เธอก็พยายามสงบสติอารมณ์บนพื้นผิว เธอยกศอกขึ้นสะกิดเขา
หน้าอก. “อยู่ห่างจากฉัน!”
ดูเหมือนเขาจะไม่ได้ยินเธอและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็เข้ามาใกล้เธอ “ความสัมพันธ์ของคุณกับผู้ชาย Zuo คนนั้นเป็นอย่างไร? คุณยิ้มอย่างมีความสุขมากเมื่อคุณตกปลา คิดว่าฉันตายแล้วเหรอ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนานซุนก็โกรธจัด เธอหันกลับมาจ้องเขา แต่เธออยู่ใกล้เกินไป ริมฝีปากของเธอแตะกับคางของเขา เธอตกตะลึงและกำลังจะขยับหนีเมื่อเอวเรียวของเธอถูกเขาคว้าไว้
มือใหญ่..